من و دلتنگی و این بغض مدام ...

**nasim021**

یک لحظه قَدَم شبیهِ آهو برداشت
این شد که تمامِ پیکرم مو برداشت
تردید نداشت عاشقم، با این حال
او قلبِ مرا به شرطِ چاقو برداشت

علی عطری

**nasim021** · 1395 دي 22، 18:13

پاییز باشد..
عصر باشد..
جمعه هم باشد..
و تو نباشی..
چه جهنمی شد
---------
نمیدونم از کیه.فکر میکنم رضا قربانی باشه

**روزبه** · 1395 دي 27، 22:53

صـــد نامه نوشــــــتیم و جوابی نَنِوشــــــتی
این هم که جــــــوابی ننویســــــــــند، جوابی ســـــت...

**زینبی**

تو كیستی، كه من اینگونه بی تو بی تابم؟

شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم .

تو چیستی، كه من از موج هر تبسم تو

بسان قایق، سرگشته، روی گردابم!

تو در كدام سحر، بر كدام اسب سپید؟

تو را كدام خدا؟

تو از كدام جهان؟

تو در كدام كرانه، تو از كدام صدف؟

تو در كدام چمن، همره كدام نسیم؟

تو از كدام سبو؟

من از كجا سر راه تو آمدم ناگاه!

چه كرد با دل من آن نگاه شیرین، آه!

مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه!

كدام نشاه دویده است از تو در تن من؟

كه ذره های وجودم تو را كه می بینند،

به رقص می آیند،

سرود میخوانند!

چه آرزوی محالی است زیستن با تو

مرا همین بگذارند یك سخن با تو:

به من بگو كه مرا از دهان شیر بگیر!

به من بگو كه برو در دهان شیر بمیر!

بگو برو جگر كوه قاف را بشكاف!

ستاره ها را از آسمان بیار به زیر؟

ترا به هر چه تو گویی، به دوستی سوگند

هر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه.

كه صبر، راه درازی به مرگ پیوسته ست!

تو آرزوی بلندی و، دست من كوتاه

تو دوردست امیدی و پای من خسته ست.

همه وجود تو مهر است و جان من محروم

چراغ چشم تو سبزست و راه من بسته است.

**یوسف**

چقد این شعر رو دست دارم ونمیدونم هم از کیه :

باغبانی پیرم
که به غیر از گل ها
از همه دلگیرم
کوله ام غرق غم است
ادم خوب کم است,
عده ای بی خبرند
عده ای کور وکرند
معذرت میخواهم عده ای نیز خرند!
وگروهی پکرند
دلم از این همه بد میگیرد
وچه خوب است
آدمی می میرد...

**روزبه** · 1395 بهمن 3، 21:54

بیـــا بگذار ســــر بر شــــانه های خســـــته ام یک بار
اگر با اشـــــک من، پیراهــــنت لک بر نمــــــی دارد

**nasim021** · 1395 بهمن 4، 17:39

عشق امده است...عقل!برو جای دیگری
یک پادشاه.حالک یک سرزمین بس است
حامد عسکری

**روزبه**

دریای ســــخن مــــــوج زَنَد در دلــــــم اما
ترســــــم که گرفتار شــــــود قایقــــت اینجا

**می توانم** · 1395 بهمن 17، 20:13

نه اینکه فکر کنی مرهم احتیاج نداشت
که زخم های دل خون من علاج نداشت

تو سبز ماندی و من برگ برگ خشکیدم
که آنچه داشت شقایق به سینه کاج نداشت

منم! خلیفه تنهای رانده از فردوس
خلیفه ای که از آغاز تخت و تاج نداشت

تفاوت من و اصحاب کهف در این بود
که سکه های من از ابتدا رواج نداشت

نخواست شیخ بیابد مرا که یافتنم
چراغ نه! که به گشتن هم احتیاج نداشت

فاضل نظری

**مهاجر** · 1395 بهمن 29، 3:00

من درد تو را ز دست آسان ندهم

دل برنکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم

کان درد به صد هزار درمان ندهم

...

بر من در وصل بسته میدارد دوست

دل را به فراق خسته میدارد دوست

زین پس من و دل شکستکی بر در اوست

چون دوست دل شکسته میدارد دوست ...

مولای رومی جلال الدین محمد بلخی