گوش دادن گروهی به پادکست

[آرمین]

گوش دادن گروهی به پادکست

تو این تاپیک، به‌صورت گروهی و با همدیگه پادکست گوش می‌کنیم. 

هر هفته با همدیگه یک قسمت از پادکستی که اعلام شده رو گوش می‌کنیم و راجع به اون با همدیگه تعامل می‌‌کنیم. 

لذت پادکست گوش دادن رو به‌صورت جمعی و همراه با گروه تجربه می‌کنیم. 

[آرمین]

قوانین، نکات و توجهات:

1- جلوجلو پیش نرید و در هر هفته فقط همون قسمت از پادکستی که اعلام شده رو گوش بدید.   اگه فکر می‌کنید این جوری فاصله می‌افته و قسمت قبل از یادتون میره. خلاصه‌ای از پادکست رو برای خودتون بنویسید و هفته بعد قبل از شروع قسمت جدید، اون رو مرور کنید. این جوری بهره بیشتری از پادکست می‌برید و آموخته‌ها هم بهتر تو ذهن‌تون می‌شینه.  

2- هر قسمت از پادکست رو که گوش می‌کنید، حتی اگه شده به اندازه یک جمله تو تاپیک مشارکت داشته باشید. مشارکت شما باعث میشه بقیه گروه هم قوت قلب بیشتری برای ادامه فعالیت پیدا کنن. مشارکت شما، می‌تونه نظر دادن در مورد پادکستی که گوش دادید باشه؛ در مورد چیزهایی که یاد گرفتید باشه؛ در مورد تصمیم‌هایی که گرفتید باشه؛ در مورد اقدام‌های عملی که انجام دادید باشه؛ سوال پرسیدن باشه؛ حتی می‌تونید نقد کنید و چیزی که فکر می‌کنید اشتباه بوده رو بگید. 

3- گفتگو کردن با سایر افراد در حین مشارکت‌ها در خصوص قسمت مربوطه از پادکست اشکالی نداره. اما از دعوا کردن با سایر افراد    و بردن تاپیک به حاشیه خودداری کنید.  

4- در طول هفته، هر تعداد پست در خصوص قسمت اعلام‌شده از پادکست می‌تونید داشته باشید. قطعاً با گوش دادن دوباره یا فکر کردن بیشتر راجع به موضوع یا انجام اقدامات عملی، حرف‌های بیشتری برای زدن پیدا می‌کنید.  

5- واضحه که علاوه بر پادکستی که این تو تاپیک به‌صورت گروهی گوش داده میشه، می‌تونید پادکست‌های دیگه‌ای رو هم داشته باشید و اون‌ها رو هم پیش ببرید. این پادکست گروهی، قرار نیست جایگزین پادکست فردی شما بشه.  

[آرمین]

این هفته می‌خوایم قسمت اول از فصل اول پادکست جافکری رو گوش کنیم.

موضوع این قسمت: بازی زندگی (Escape Room)

این پادکست رو از سایت جافکری می‌تونید گوش کنید. همچنین توضیحات مربوط به این قسمت همون‌جا قابل مطالعه هست. 

فایل صوتی این قسمت رو از اینجا می‌تونید دریافت کنید. 

بعد از گوش دادن به پادکست، مشارکت فراموش نشه. 

[زینبی]

سلام

پادکست رو شروع کردم
۱۰دقیقه ای ازش گوش کردم ولی تقریبا مقدمه بود و هیچی دستگیرم نشد 

دو حس داشتم یکی اینکه دوست داشتم بیشتر گوش کنم وبفهمم آخرش چیه و یکی اینکه حس میکردم موضوع اش سلیقه من برای پادکست نیست

که با هر دو احساس مقابله کردم و میخوام با گروه پیش برم و جلو جلو تموم نکنم  و
هنوز وارد بحث اصلی نشده قضاوت ،و به این بهانه از زیر کار در رویی نکنم

[تاج]

سلام

پادکست گوش کردم ، درمورد قسمت یک نظری ندارم
 فکرکنم مقدمه قسمت های بعدی بود

[آرمین]

سلام

من پادکست رو گوش می‌دادم اولش برام معمولی بود ولی بعد جالب شد.

دایی‌ جان   اول از مربعی صحبت کردن که یه گوشه اون، فکر و تفکر هست؛ چیزی که انسان رو از بقیه موجودات عالم جدا می‌کنه.
و واقعاً چقدر عظمت پشت این فکر نهفته است. چون همین فکره که ما رو به انتخاب می‌کشونه. و همین انتخابه که ما رو به هد‌ف‌گزینی می‌رسونه. و همین اهداف هستن که ما رو به حرکت و تلاش (به قول دایی جان Act) وامی‌دارن. و همین حرکت و تلاش هست که سرنوشت ما رو رقم می‌زنه.

این فکر چقدر بحث در موردش هست. که اصلاً ما چطور فکر کنیم. فکر اشتباه باعث انتخاب اشتباه میشه. انتخاب اشتباه، به هدف اشتباه می‌رسه. هدف اشتباه باعث تلاش‌های اشتباه میشه. تلاش‌های اشتباه هم سرنوشت اشتباهی رو رقم می‌زنن.

خیلی از انسان‌هایی که احساس می‌کنن بدبخت شدن، بیچاره شدن و دیگه تا ابد هیچ‌جوره نمی‌تونن موفق بشن و تغییر کنن، کافیه برگردن عقب و دوباره شروع کنن.
یه فکر جدید، یه انتخاب متفاوت رو رقم می‌زنه. انتخاب متفاوت، هدف‌گزینی جدیدی رو به دنبال میاره. هدف جدید، تلاش‌های متفاوتی می‌خواد و این تلاش‌ها فرد رو به سرنوشتی متفاوت می‌رسونه. 

[عارفه]

سلام و درود
فکر کنم کسانی که میگن چیزی نداشت و مقدمه بود رفتن مقدمه رو گوش دادن جای قسمت یک.

نکته جالب این قسمت برای من تشبیه دنیا به اتاق فرار بود.

[آرمین]

نکته قابل توجه دیگه تو این صوت، بحث زمان بود. جایی که مربع تبدیل به یه هرم میشه.

ما تا ابد زمان نداریم. زمان ما محدوده.
ما نمی‌تونیم به راحتی بگیم فکر می‌کنیم، انتخاب می‌کنیم، هدف می‌ذاریم، تلاش می‌کنیم؛ اگه نتیجه بد بود هم خب اشکال نداره دوباره از اول.
نه، زمان ما محدوده. عمر انسان اون‌قدری نیست که برای هر چیزی زمان بذاره. خیلی زودتر از چیزی که فکرش رو کنیم سال‌های عمرمون می‌گذرن و سپری میشن.

این بازی زندگی، یه بازی زمان‌داره.
اگه قواعدش رو ندونیم، بازی رو می‌بازیم. 

[آرمین]

سلام

ممنون از دوستانی که تو قسمت قبل پادکست مشارکت داشتن.

این هفته می‌خوایم قسمت دوم از فصل اول پادکست جافکری رو گوش کنیم.

موضوع این قسمت: قواعد بازی زندگی (Escape Room Rules)

این پادکست رو از سایت جافکری می‌تونید گوش کنید. همچنین توضیحات مربوط به این قسمت همون‌جا قابل مطالعه هست. 

فایل صوتی این قسمت رو از اینجا می‌تونید دریافت کنید.  

بعد از گوش دادن به پادکست، مشارکت فراموش نشه.  

[*شهریار‌*]

نکته قابل توجه دیگه تو این صوت، بحث زمان بود. جایی که مربع تبدیل به یه هرم میشه.

ما تا ابد زمان نداریم. زمان ما محدوده.
ما نمی‌تونیم به راحتی بگیم فکر می‌کنیم، انتخاب می‌کنیم، هدف می‌ذاریم، تلاش می‌کنیم؛ اگه نتیجه بد بود هم خب اشکال نداره دوباره از اول.
نه، زمان ما محدوده. عمر انسان اون‌قدری نیست که برای هر چیزی زمان بذاره. خیلی زودتر از چیزی که فکرش رو کنیم سال‌های عمرمون می‌گذرن و سپری میشن.

این بازی زندگی، یه بازی زمان‌داره.
اگه قواعدش رو ندونیم، بازی رو می‌بازیم. 

با خوندن این متن وسوسه شدم پادکست رو گوش بدم
ولی خب حال ندارم

[آرمین]

با خوندن این متن وسوسه شدم پادکست رو گوش بدم
ولی خب حال ندارم

داداش شروع کن، حالش هم باهاش میاد. 

همه‌اش رو هم نمیخواد یک جا گوش کنی. چند قسمتش کن که مقاومتت در برابر گوش نکردن شکسته بشه. 

به نظر من صحبت‌ها ارزش یک بار شنیده شدن رو دارن.

[تاج]

سلام


این قسمت گوش کردم و نکته جالبش ایده  بی نیازی از خواب و خوراک ، و فکر کردن به حرکت بعدی بود، که قراره به چه دلیلی از اون دایره حرکت کنیم.
پادکست ظاهرا تجربیات و نظر های یک شخصه و خوبه که دیدگاه های بقیه هم بشنویم، ولی با اسم گذاری هاش زیاد ارتباط نگرفتم، مثل قوانین نیوتونی یا اسکیپ روم.
بجای اسکیپ روم مثلا زمین بازی میذاشن بهتر بود.

با خوندن این متن وسوسه شدم پادکست رو گوش بدم

ولی خب حال ندارم 

داداش سرعت 1.5 یا2 گوش کن زود تموم میشه 

[عارفه]

منم قسمت دو رو گوش دادم

تلنگری که به من زد اهمیت پول درآوردن بود.
واقعیتش من همیشه ته دلم فرار می کردم از پول درآوردن چون همه وقت و عمرم رو می گیره و من از این که زندگیم روتین بشه هراس دارم.

اما خب محل کار الآنم خدایی جور شد. خدایی میگم چون طوری جور شد که مخالفت نکردم و به طرز باورنکردنی با میل باطنی دارم میرم.

[آرمین]

سلام

چند تا نکته‌ای که برای من جالب بود و یادداشت کردم:

1- تو اسکیپ روم خودمون بازی کنیم. خودمون باشیم نه شبیه آدم‌های دیگه. کپی کردن از دیگران برای شروعه و نه کل مسیر.
این موضوع، صرفاً مصداق شغلی نداره؛ اما من مثال شغلی می‌زنم.
مثلاً ما فلان بازیگر، فلان حقوق‌دادن، فلان مهندس، فلان دکتر رو می‌بینیم و فکر می‌کنیم اگه شبیهشون بشیم، خیلی عالی میشه. غافل از اینکه اگه تو اسکیپ روم خودمون بازی نکرده باشیم، حتی اگه عیناً من مثل اون‌ها بشیم، هیچ فایده‌ای برامون نداره. حال‌مون بده. راضی نیستیم. دل‌مرده‌ایم. تو چنین شرایطی ناظرهای بیرونی که تو اسکیپ‌روم‌های خودشون بازی می‌کنن وقتی ما رو می‌بینن فکر می‌کنن چه انسان فوق‌العاده‌ای. چقدر خوب تو اسکیپ رومش بالا رفته. اما خودمون بهتر از هر کس دیگه‌ای می‌دونیم بالا رفتنی در کار نبوده؛ بلکه تو اسکیپ‌روم خودمون پایین رفتیم.

2- زندگی ریاضیات محض نیست؛ ریاضیات کاربردیه. با احتمالات سروکار داریم.

3- نحوه بازی کردن هر کس تو اسکیپ‌روم خودش، روی بازی بقیه تو اسکیپ‌روم خودشون تاثیر میذاره.
ما تنها تاثیرگذاران روی اسکیپ‌روم خودمون نیستیم.
(چقدر جای فکر داره و چقدر جای بحث. حیف که الان وقتش نیست.  )

4- قواعد: فکر کردن - پول درآوردن - ارتباطات - لذت و آرامش
تو پست هفته گذشته‌ام یادتونه گفتم همون فکر کردن خودش خیلی جای بحث داره که اصلاً چطور فکر کنیم؟ جالب بود برام که دایی جان  به عنوان یه قاعده تو این قسمت بهش اشاره کردن. 

5- آدم‌های بزرگ، اون‌هایی هستن که تو فرصت محدود زندگی‌شون به بالای اسکیپ روم خودشون رسیدن. برخلاف خیلی‌های دیگه که تو اون فرصت محدود، به جای خاصی نرسیدن. 
میشه از چنین اشخاصی ایده گرفت. 

من که خیلی مشتاقم قسمت بعد رو گوش کنم. 

[آرمین]

سلام

ممنون از دوستانی که تو قسمت قبل پادکست مشارکت داشتن.

این هفته می‌خوایم قسمت سوم از فصل اول پادکست جافکری رو گوش کنیم.

موضوع این قسمت: تصویرگر فردای خود باشید (Illustrate Your Destiny)

این پادکست رو از سایت جافکری می‌تونید گوش کنید. همچنین توضیحات مربوط به این قسمت همون‌جا قابل مطالعه هست. 

فایل صوتی این قسمت رو از اینجا می‌تونید دریافت کنید.