۩ مشاعره ۩

[شاهین 70]

من محو خدایم و خدا آن منست

هر سوش مجوئید که در جان منست

سلطان منم و غلط نمایم بشما

گویم که کسی هست که سلطان منست

مولوی

[RaNg!N KaM00N]

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند
حافظ

[شاهین 70]

دیری ست که ما معتکف دیر مغانیم

رندیم و خراباتی و فارغ ز جهانیم

[RaNg!N KaM00N]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

[رند]

دولت پیر مغان باد که باقی سهلست .......... دیگری گو برو و نام من از یاد ببر
سعی نابرده در این راه به جایی نرسد .......... مزد اگر میطلبی طاعت استاد ببر

[شاهین 70]

راهیست راه عشـــق کـــه هیچش کـــــناره نیست

آن جـــا جــز آن کـــه جـان بسپارند چـاره نیست

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

[RaNg!N KaM00N]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم ثمر شود

[رند]

دی گفت طبیب ازسرحسرت چو مرادید

هیهات که درد تو زقانون شفا رفت

[RaNg!N KaM00N]

ترسم آن قوم که بر درد کشان می خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

[شاهین 70]

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب

مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند.

دال بده

[MohseN72]

دین و دل به یک دیدن داده ایم و خرسندیم

در قمار عشق ای دل کی بود پشیمانی

[فرهمند]

یا رب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاج برادران و خویشان نشوم
ابو سعید ابوالخیر

مصراع دومو شک دارم!

[RaNg!N KaM00N]

من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی
ولی با خفت و خواری پی شبنم نمی گردم

[MohseN72]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

[شاهین 70]

نـــازنــینا ما به نــاز تــو جـــــوانی داده ایـــم


دیـــگر اکنـــون با جوانـان ناز کــن با مــا چـــــرا ؟