1397 دي 16، 21:50
امروز به رئیسم پیامک دادم و گفتم:
نقل قول: سلام
می خواستم ازتون تشکر کنم.
اینکه علی رغم همه کم و کاستی ها و نقص هایی که می بینید و البته محرز هم هست؛
اما همیشه مشوق هستید. انرژی میدید و آدم رو نسبت به آینده امیدوار می کنید.
اگر هر انسانی رسالتش رو رشد دادن بی منت چند انسانی رو که اطرافشه انجام می داد، قطعا دنیا جای بهتری برای زندگی بود.
پ.ن: امروز از داخل اتاق فریاد می زد آقای آرمین عالی بود. عالی.
به درون اتاق جستم و گفتم چی؟
گفت: همین مطالبی که در خصوص شناخت دفتر ما نوشتی. با چیزهایی که نوشتی، وضعیت دفترمون رو بهتر می تونیم درک کنیم و نقاط قوت و ضعف مون رو هم بهتر متوجه بشیم.
چند روز پیش هم یه کار توصیفی و شناختی دیگه ازم خواسته بود که ظاهرا اون هم مورد توجهش قرار گرفته بود.
بهم گفت: خیلی خوب انجامش دادی. این کار رو دوست داری؟
گفتم: نه. برعکس. از توصیف کردن یا تعریف کردن یا معرفی کردن بیزارم. دوست دارم به جاش کار انجام بدم. یه چیزی که جایی رو به جلو ببره. حرف زدن رو دوست ندارم. آنچه که انجام شد فقط به دستور شما بود.