سوره آل عمران - آیه 135 و 136
و آنان که اگر کار ناشایسته کنند
و یا ظلمی به نفس خویش نمایند
خدا را به یاد آرند و از گناه خود (به درگاه خدا) توبه کنند
- و کیست جز خدا که گناه خلق را بیامرزد؟-
و آنها که اصرار در کار زشت نکنند چون به زشتی معصیت آگاهند.
آنهایند که پاداش عملشان آمرزش پروردگار است
و باغهایی که زیر درختان آنها نهرها جاری است،
جاویدان در آن بهشتها متنعّم هستند، چه نیکو است پاداش نیکوکاران!
[img=0x0]http://www.ehda.ir/StaticPages/Pictures/468X60-1.gif[/img]
تنها با شهرت نیست که میتوان جاودانه شد ... این است راز جاودانگی...
اينک خسته تر از پروانه ، سالهاست گرد روياهاي سرخ باغچه خويش پر مي زنم و هنوز غربت تلخ هميشه را مزه مزه مي کنم . من خسته ام و حاجتي به تائيد هيچ پروانه اي نيست ...
خسته ام و به انتظار فردایی که شاید هرگز نباشد و نیاید نشسته ام .
غمگین و تنها ...
از غم نفس هایی که به شماره افتاده است و چهرهء مادری که خسته است ... و کودک اش را می بیند که هر چند دیگر کوچک نیست اما ناتوان تر از دیروز های دور در گوشه ای افتاده است و نفس های آخر را می کشد.
و آیا به راستی تو با خود می اندیشی کسی پیدا می شود که مرهم دردهای من باشد؟
که خدا را بداند و درد را بشناسد؟
که رفتنی ست و خواهان ماندن است؟
بیا ما هم جاودانه شویم . ما می توانیم