یاد مرگ

[ستاره سهیل]

امیرالمؤمنین(ع) فرمود: ای بندگان خدا، بعد از مرگ برای کسی که گناهش بخشیده نشده باشد، سخت تر است از خود مرگ.

پس بترسید از تنگی قبر، و تاریکی قبر، و غربت و تنهایی قبر، زیرا قبر هر روز ندا می کند، من خانه ی غربتم، من خانه ی وحشتم، من خانه ی مار و مور هستم.


هشت راه برای حفاظت از عذاب قبر:

فقیه ابواللیث(رح) می فرماید: برای حفاظت از عذاب قبر عمل بر چهار چیز و پرهیز از چهار چیز دیگرضروری است. آن چیزهایی که عمل برآنها ضروری است عبارتند از:

1.    پایبندی به نماز

2.    کثرت صدقه

3.    تلاوت قرآن

4.    کثرت تسبیحات


این چیزها قبر را روشن و وسیع می کنند.


آن چیزهایی که پرهیز از آنها ضرورت دارد عبارتند از:


1.    بازی و لغویات در نماز

2.    هنگام تلاوت قرآن حرفهای بیهوده زدن

3.    جماع کردن در حالت روزه

4.    خندیدن در قبرستان

[ستاره سهیل]

امروز اولین روز بقیه عمر ماست...
 
اگر اولش به فکر آخرش نباشی ،
 
آخرش به فکر اولش می افتی ...!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟

خدایا کمک مون کن

[ستاره سهیل]

فشار قبر  

از امام صادق عليه السلام سوال شد:


آيا كسى از فشار قبر رهايى مى يابد؟

 فرمود: از آن به خدا پناه مى برم! چه بسيار اندك اند كسانى كه از عذاب قبر نجات يابند.

( بحارالانوار، ج6 ، ص 261 )

[ستاره سهیل]

یکی از راه هایی که می توان به یاد مرگ بود، فکر کردن به قبر و تنهایی قبر و عذاب قبر !!!




از امام صادق عليه السلام سوال شد:

آيا كسى از فشار قبر رهايى مى يابد؟
 فرمود: از آن به خدا پناه مى برم! چه بسيار اندك اند كسانى كه از عذاب قبر نجات يابند.
( بحارالانوار، ج6 ، ص 261 )


در حديثي ديگر از پيامبر نقل شده است كه حضرت فرمود: هيچ مومني نيست كه فشار قبر نداشته باشد و آن را كفاره و جبران گناه اسراف نعمت‏هاي الهي مي‏داند كه انجام داده است.
( بحارالانوار، ج6 ، ص 205 )


عذاب و فشار قبر فقط مخصوص انسان های کافر نیست!!! انسان های مومن هم عذاب قبر دارند!!! دیگه تکلیف من گناهکار که مشخصه


خدایا به تو پناه می برم

[Milad milano]

مؤمن و كافر چگونه می میرند؟

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه‏السلام

لمّا سُئلَ عنِ المَوتِ: لِلمؤمنِ كنَزعِ ثِيابٍ وَسِخَةٍ قَمِلَةٍ ، وفَكِّ قُيودٍ وأغلالٍ ثَقيلَةٍ ، والاستِبدالِ بأفخَرِ الثِّيابِ وأطيَبِها رَوائحَ ، وأوطَأِ المَراكِبِ ، وآنَسِ المَنازِلِ ؛ وللكافِرِ كخَلعِ ثِيابٍ فاخِرَةٍ ، والنَّقلِ عن مَنازِلَ أنيسَةٍ ، والاستِبدالِ بأوسَخِ الثِّيابِ وأخشَنِها ، وأوحَشِ المَنازِلِ ، وأعظَمِ العَذابِ .

امام سجّاد عليه‏السلام

- در پاسخ به پرسش كــه : مرگ چيست؟- : (مرگ) براى مؤمن چون كندن جامه‏هايى چركينِ شپشى‏از تن‏است و از هم‏گسستن‏كُند و زنجيرهاى گرانبار و جايگزين كردن فاخرترين و خوشبوترين جامه‏ها و راهوارترين مركب‏ها و امن‏ترين منزل‏ها . و براى كافر به منزله كندن جامه‏هايى فاخر از تن و منتقل شدن از منزل‏هايى امن و جايگزين كردن آنها به كثيف‏ترين و خشن‏ترين جامه‏ها و وحشتناكترين منزل‏ها و بزرگترين عذاب است .

معاني الأخبار : 289 / 4 منتخب ميزان الحكمة : 518

[ستاره سهیل]

ای فرزند آدم ...

در شگفتم چگونه تو با مردم انس می گیری و به دیگران دل می بندی
در حالی که می دانی تنها خواهی مُرد
و می دانی تنها در قبر خواهی خفت
و تنها در پیشگاه من خواهی ایستاد
و تنها حساب پس خواهی داد؟

آیا اندیشیده ای چقدر تنها خواهی بود؟

ساعتی؟

روزی؟

ماهی؟

سالی؟

چند هزار سال؟
چند میلیون سال؟
با خودت فکر کن و بیاندیش،.

هر قدر که قرار است پس از مرگ با من تنها باشی در دنیا با من انس بگیر،
اگر لحظه ای ، لحظه ای و اگر همیشه ، همیشه.

[hosseinam]

امام صادق فرمود:
حضرت نوح 2500 سال عمر نمود
850 سال آن قبل از مبعوث شدن به پیامبری بود
950 سال قومش را به سوی خدا دعوت کرد
ساخت کشتی را در مدت 200 سال به پایان رساند
و پس از آن که آب پایین رفت و کشتی آرام گرفت 500 سال عمر نمود

روزی در حالی که در آفتاب بود ملک الموت به سراغش آمد و به او سلام نمود. نوح جواب سلام او را داد و علت حضورش را پرسید. ملک الموت گفت آمده ام تا تو را قبض روح نمایم. نوح گفت کمی درنگ نما تا زیر سایه بروم.
وقتی زیر سایه رفت چنین گفت:
ای ملک الموت گذشت زندگی در این مدت عمرم همچون زمانی بود که از آفتاب به سایه آمدم و تا این حد سریع سپری شد، حال آنچه را بدان مأموری انجام ده. ملک الموت هم او را قبض روح کرد.
...............
امالی شیخ صدوق،ص 511
قصص الانبیاء ص 125-126

---

حضرت نوح 2500 سال عمر کرد و این طوری گفت
من که فکر نکنم به 60 سال برسم
بچه ها بیاید بودن همیشگی با دوست دارمون، محبومون، ( کسی که لذت دوستیش رو نمیخوام با هیچ چیز عوض کنم) رو با چند لحظه عوض نکنیم

[ستاره سهیل]

عذاب قبر به علت سخن چینی



شيخ صدوق در حديث طولاني از حضرت رسول(ص) روايت كرده که



هر كس به قصد سخن چينى و نمامى در ميان دو نفر قدم بردارد،



خداوند آتشى را بر او سلطه مى سازد كه از هنگام دفن تا روز قيامت او را بسوزاند



و چون در قيامت از قبر خود بيرون آيد اژدهايى را بر او مسلط مى كند كه پيوسته بدنش را نيش زند تا اين كه به دوزخ داخل شود.


(ثواب الاعمال شيخ صدوق ص609 )

[ستاره سهیل]

چند نفر از ما برای سفر آماده‌ایم؟


 سفری حتمی که مقصدش معلوم است و زمان آغازش نامعلوم و بسیاری اوقات ناگهانی.
امروز هستیم و معلوم نیست که سال بعد، ماه بعد، روز بعد و یا حتی ساعتی بعد ….


و اگر این یاد را همواره با خود داشته باشیم، آیا باز هم رفتار ما با اطرافیانمان همین است که هست؟ 


چقدر جنایتها، دعواها و قهرها، گناهان، نامردمی‌ها و کینه‌ها و کدروتها کم خواهد شد؛ اگر همه به یاد داشته باشیم که ممکن است اندکی بعد من یا او، دیگر در این دیار فنا نباشیم.


من مرگ را از یاد برده‌ام، آن هم نه فقط از روی نسیان، که گاهی عامدانه او را به فراموشی می‌سپارم. غبار غفلت و دم‌غنیمتی، لایه لایه یاد مرگ را پوشانده است. و این منم که امروز یا فردا باید بار سنگین امل و عمل بر دوش ندای بانگ الرّحیل را لبیک گویم. آن هم نه به اختیار که به جبری خشک و ناگوار!!

[ستاره سهیل]

امام سجاد (ع) فرمودند:
مشکل ترین و سخت ترین لحظات و ساعات دوران ها براى انسان، سه مرحله است:
1-  آن موقعى که عزرائیل بر بالین انسان وارد مى شود و مى خواهد جان او را برگیرد.
2-  آن هنگامى که از درون قبر زنده مى شود و در صحراى محشر به پا مى خیزد.
3-  آن زمانى که در پیشگاه خداوند متعال ( جهت حساب و کتاب و بررسى اعمال ) قرار مى گیرد و نمى داند راهى بهشت و نعمت هاى جاوید مى شود و یا راهى دوزخ و عذاب دردناک خواهد شد.
(بحار الأنوار: ج 6، ص 159، ح 19، به نقل از خصال شیخ صدوق.)



امـام سجاد(ع ) در پاسخ به اين سؤال :
بهترين مرگ چيست ؟ اين كه (آدمى ) از ساختمان ها و خانه ها و كاخ ‌هايش فارغ شده باشد. از گناهانش توبه كار باشد و به كارهاى نيك بپردازد و (با چنين حالى ) بر خداوند حبيب و كريم وارد شود. (میزان الحکمه، جلد 12)




این روز نزدیک است !!! آماده ای؟؟

[ستاره سهیل]

روزی فـرا مـی رسـد این جـسم مـن و تـو را به غسالـخانه می برند..

عزیزترین فرد زندگیت تو را تنها می گذراد و روانه ی خاکت می کـند..

روزی می رسد که دیگر دست مـن و تـو از دامان این دنیا کوتاه است 

و باید برای لحظه لحظه ی دقایقی که در دنیا گذراندیم جواب بدهیم..

خودت را برای روزی آماده کن که پیغمبر هم از خوفش گریه می کرد..

خدایا بر ما رحم کن...

[ستاره سهیل]

[ستاره سهیل]

در آیات و روایات چهار نوع جان دادن نقل شده که براى هر یک بیان لطیفى آمده است:

1- خوبانى که راحت جان می ‏دهند.

حضرت على (ع)میفرماید: هنگام مرگ خوبان، بشارتى به آنان داده مى‏شود که چشمشان روشن می شود و به مرگ علاقه پیدا کرده و راحت جان مى‏دهند.


2- خوبانى که سخت جان می دهند.

 پیامبر فرمود: مرگ و سختى‏هاى آن سبب جبران گناهان اندکى است که مؤمنان دارند تا پس از مرگ کیفر دیگرى نداشته و پاک و پاکیزه نزد خدا روند.


3- بدانى که راحت جان می دهند.

 امام کاظم‏(ع) مى‏فرماید: راحت مردن کافر به خاطر تسویه حسابى است که خداوند نسبت به کارهاى نیک آنان انجام مى‏دهد، چون بعضى کافران نقاط خوبى در زندگى دنیوى خود دارند که آسان مردن جزاى خوبی آن ها در دنیا است».


4- بدانى که به سختى جان می دهند، که این اوّلین عذاب الهى برای آن هاست.

محمد باقر مجلسی، بحار، نشر دار الاحیا التراث العربی، بیروت 1403 ق، ج6، ص 153.

[ستاره سهیل]

هر چه می خواهی در این دنیا زندگی بکن!  اما آخرش مرگ است.
آقا از این کوچه نرو! بن بست است.

این دنیا هم کوچه ی بن بست است. آخرش پیشانی مان می خورد به سنگ لحد.
آن وقت تازه پشیمان می شویم. می گوییم خــدایا ما را به دنـیـا بـاز گـردان، ما اشتباه می کردیم.
دیگر عـمـل صالـح انجام می دهیم.  خطاب می رسد، «کلّا» ساکت شو ...

تو برگردی به دنیا همان آدم اولی! تو خوب بشو نیستی.
می گویی من را برگردان به دنیا، آدم خوبی می شوم؟!
این همـه جـنـازه بردی، دوسـتـانت را بردی دفـن کردی،
مـی خـواســتــی خــیــال کــنـی که خــودت مــرده ای.

بــسـم الله. جنازه که بردی دفـن کنی فـکــر کن خــودت هـستی و
دوباره زنده شدی، آمده ای به دنیا. آیا اعمالمان را خوب می کنیم؟

آیت الله مجتهدی تهرانی

[ستاره سهیل]

سکرات مرگ
مرحله اول مرگ ، شدت جان كندن و سکرات مرگ است.
 « سوره ق آیه 19» « وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِبِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ»
یعنی : و سكرات مرگ‏ (بی خودی های لحظات آخرین حیات)، به راستى دررسید؛ این همان است كه از آن می گریختى‏؛


 این مرحله ای است بسیار دشوار كه شدائد و سختیها از هر طرف به محتضر رو مى كند؛
از طرفى شدت مرض ‍ و درد و بسته شدن زبان و رفتن قوا از اندام ،
از طرف دیگر گریستن اهل و عیال و وداع آنها با او و غم یتیمى و بى كس شدن بچه هاى خود،
از طرف دیگر غم جدا شدن از مال و منزل و املاك و اندوخته ها و چیزهاى نفیس ‍ خود كه عمر عزیز خود را صرف به دست آوردن آنها كرده و چه بسا كه بسیارى از آنها مال مردم بود كه با ظلم و غصب ، آنها را مالك شده و چقدر حقوق بر اموال او تعلق گرفته و نداده ، حال ملتفت خرابیهاى كار خود شده كه كار گذشته و راه اصلاح آنها بسته شده.


شیخ صدوق از حضرت صادق (ع) روایت كرده كه فرمود هر كه بخواهد كه حق تعالى بر او سكرات مرگ را آسان كند باید :
 صله ارحام و و دلجویی خویشان خود كند، و به پدر و مادر خود نیكى و احسان نماید،
پس هر گاه چنین كند خداوند دشواریهاى مرگ را، بر او آسان كند و در حیات خود فقر به او نرسد.