از امام صادق علیه السّلام روایت شده:هیچ مؤمنى نیست كه بر او چهل روز بگذرد،مگر این كه حدیث نفس عارض او گردد.هرگاه دچار این عارضه شد،دو ركعت نماز بخواند،و از آن به خدا پناه برد،و نیز از آن حضرت روایت شده:حضرت آدم به خدا،از حدیث نفس شكایت كرد،جبرئیل نازل شد و گفت بگو: جنبش و نیرویى نیست مگر به خداى والاى بزرگ آدم این ذكر را گفت و حدیث نفس از او برطرف شد،آنگاه حضرت فرمود،این است اصل لا حول و لا قوّة الاّ باللّه از حضر باقر علیه السّلام روایت شده:مردى به محضر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله آمد،و به آن حضرت از وسوسه و حدیث نفس و قرضى كه بر او گران آمده بود،و نیز از تهیدستى شكایت كرد،حضرت به او فرمود بگو:
تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لایَمُوتُ وَ الْحَمْدُلِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَكُنْ لَهُ شَریكَ فِى الْمُلْكِ وَلَمْ یَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبیراً
توكّل كردم بر زندهاى كه نمىمیرد،و ستایش خداى را كه فرزندى نگرفته،و در فرمانروایى شركى برایش نبوده است،و براى او سرپرستى نیست از روى خوارى،و او را بزرگ شمار بزرگشمردنى شایسته.
سپس فرمود:این دعا را به كرّات بگو،چندى نگذشت كه آن مرد خدمت حضرت آمد و گفت:یا رسول اللّه خدا وسوسه مرا از بین برد،و قرضم را ادا كرد،و از تهیدستى به توانگرى رساند.و همچنین روایت شده:هنگامى كه در سینهات شكّى پیدا شد،براى دفع وسوسه شیطان بگو:
هُوَ الاَْوَّلُ وَالاْ خِرُ وَالظّاهِرُ وَالْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ
اوست آغاز و انجام و پیدا و پنهان،و به هرچیز داناست .
و نيز از حضرت صادق عليه السّلام براى دفع وسوسه شيطان روايت شده: بر سينه خود دست بكش و بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَلاحَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ اَللّهُمَّ امْسَحْ عَنّى ما اَحْذَرُ
بنام خدا، و به خدا، محمّد (ص) رسول خداست، و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ، خدايا آنچه را از آن ميترسم از من پاك گردان
پس بر شكم خود دست میكشى، و سه مرتبه میگويى، كه ان شاء اللّه برطرف خواهد شد.
و همچنين براى دفع وسوسه اين امور سودمند است: شستن سر با سدر، و مسواك كردن، و انار خوردن، و آب نيسان آشاميدن، و پنجشنبه اول و آخر و چهارشنبه ميان هر ماه روزه گرفتن، و نيز گفتن:
اَعُوذُ بِاللَّهِ الْقَوِىِّ مِنَ الشَّيْطانِ الْغَوِىِّ وَ اَعُوذُ بِمُحَمَّدٍ الرَّضِىِ مِنْ شَرِّ ما قُدِّرَ وَ قُضِىَ وَ اَعُوذُ بِاِلهِ النّاسِ مِنْ شَرِّ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ اَجْمَعينَ
پناه میبرم به خداى نيرومند، از شيطان گمراه، و پناه میبروم به محمّد پسنديده از شرّ آنچه مقدّر شده، و قضا بر آن رفته، و پناه میبرم به معبود آدميان از شرّ همه جن و انس.