1394 دي 19، 1:32
ویرایش شده
اما اگر تجربه منو میخواین بهتره بحث رو دوطرفه نکنین چون با این لحن انقلابی مخاطبتون ناراحت میشه.
کلا هر کی هم مخاطب قرارت داد تو باز حرفتو کلی بزنی بهتره
دوما من باهات موافقم. کلا پسرا همه توی فکرشون اینه که یه کار توپی ردیف شه + ماشین و خونه و ... بعد یهو توی خیابون بخورن به یه دختر و کتابای دختره بریزه تو پیاده رو و ...(فیلم هندی) بعد به خودشون میان میبینن با همین توهم 15 ساله دارن خودارضایی میکنن
بهت پیشنهاد میکنم یه آخرتی برای ازدواج خودت تعیین کنی (مثلا یک سال دیگه)
این میشه برات یه دلخوشی تا بتونی دلخوشی دیگه ات رو کنار بزنی. حالا دیگه نماز و محاسبه نفس ، مدیتیشن و ... ابزار هست که به هدفت برسی.
دقیق با روز و سال و ماه مشخص کن چه روزی میخوای پا پیش بذاری
یک سال فکر میکنم وقت مناسبی برای پاک کردن ذهن از انحرافات جنسی و همچنین تنظیم زندگی باشه
دیگه بستگی به خودت داره کی بخوای مرد بشی (و آیا واقعا بخوای یا نه؟)
این بلوغ عقلی هم به نظرم تا نخوای بهش نمیرسی چون فقط با سختی کشیدن حاصل میشه. به شخصه آدم های زیادی دیدم که توی 30 و خورده ای سالگی هنوز به بلوغ عقلی نرسیدند (چون نخواستند). اما خب یه شبه هم نمیشه به بلوغ عقلی رسید و به اصطلاح "جوگیر" شد.
یه چیزی هم از تجربه ای که دیدم بگم دختر دبیرستانی نگیر بذار بره دانشگاه بعد (البته بستگی به دخترش داره) اما کلا اگر قبل از دانشگاه ازدواج کنند ممکنه توی دانشگاه پشیمون بشند که ای بابا چرا ازدواج کردم توی دانشگاه موقعیت های بهتری بود !
اما وقتی مجرد میره دانشگاه میبینه که نه بابا خبری هم نیست (به قول معروف این بوی شوهر نیست بلکه خر داغ میکنند )
در هر صورت دوست عزیز این کارایی که میگی کارهای خوب و بزرگیه اما واقعا مرد میخواد
پس توقع نداشته باش که الان همه بچه های اینجا با تو همراه بشن
خودت باید تنها بری این راه رو (البته با کمک خدا ان شاء الله)