انجمن شبانه روزی

[شادن]

سلام به همگی
طاعاتتون قبول
امیدوارم حال و هوای قشنگ این ماه به همه ما کمک کنه از شر این مشکل رها بشیم 
اقا مهندس میدونید حتی اگر کاری به جنبه دینیش هم نداشته باشیم اگر از بعد انسانیش نگاه کنیم میبینیم ک وقتی یکی گرسنه اس حالا به هر دلیلی (روزه، نداری و..) صورت زیبا و قشنگی نداره ک جلو اون چیزی بخوریم ما میتونیم در خفا و دور از چشم اون غذامونو بخوریم بی اینکه تو روی اون طرف باشیم
منه تشنه منه گشنه بی روزه میتونم وقتی رسیدم خونه یا ن وقتی رسیدم ی جای خلوت آب بخورم غذامم بخورم همیشه ک ما توی جمع مشغول اب و غذا خوردن نیستیم حالا تو این ماه ویژه تر توجه کنیم ک جلو روزه دارایی ک گاهی 10 یا 11 سالشون هس چیزی نخوریم
بحث ریا و این مسائل نیست دین ما دین انسانیت و اخلاقه همونیه ک امام حسین روز عاشورا گفتن اگر دین ندارید حداقل آزاده باشید 
شما و همه ادمها مختارن روزه بگیرن یا نگیرن و همینطور مختارن در حضور یک فرد تشنه و گشنه بخورن و بیاشامند اما آیا تو خلوتشون وقتی به کارشون فکر میکنن از خودشون راضی خواهند بود؟ سوای هر دین سوای هر تفکر

[engineer]

صحبت های شما درست. اگر ما انسانیت داریم نباید جلو کسی که روزه هست آب و غذا بخوریم. اما این باید اختیاری باشه یعنی نه اینکه کسی رو با زور بگیم رعایت کن.

[شادن]

فرمایش شما متین برار
اما اینجا مسئله طور دیگه ای میشه چرا؟ چون اکثریت جامعه مسلمان هستند و احترام به باورهای اونها ی امر مهم میشه ک در قالب قانون بیان میشه
این ارزش های دینی حکم هنجار پیدا میکنن هر جامعه ای بنا به بافت خودش هنجارهای خاصی رو برای خودش تعریف میکنه و کسی ک اون هنجارها رو بشکنه مجازات میشه حالا کاری به کم و زیادش نداریم
بحث روزه داری هم ی هنجار محسوب میشه تو جامعه ما و کسی ک در ملاعام روزه خواری کنه عملا هنجار شکنی کرده پس باهاش برخورد میشه
بهمین سادگی 

امیدوارم تونسته باشم ساده و شفاف بیان کنم نظرمو

[ParShaN]

اول سلام. بعد مدت ها سلام.

اعتراف می کنم دنبال یه بهونه بودم که بیام سلامی کنم. همین واقعا!
روزه و نمازهاتون قبول باشه. 
و اینکه ما رو خییییلی دعا کنید.

داشتم پست های قبل رو در خصوص سوال دوستمون میخوندم. چقدر دوستان اطلاعات عمومی خوبی دارن. خییلی لذت بردم. امیدوارم که بتونن خیلی ها از اطلاعاتتون استفاده کنن.
برای اینکه پستم کمی هم مفید (امیدوارم!) باشه من هم در خصوص سوال دوستمون در مورد اینکه آیا خدا از اذیت شدن افرادی که روزه ندارن و در اجتماع برای روزه داران باید غذا نخوردن رضایت داره یا نه باید بگم که
یکی از دلیل اینکار رعایت قواعد مرسوم اجتماعی یا به عبارتی عرف هست. به طور کلی اصلی نانوشته در زندگی اجتماعی وجود داره که شما موظف هستید زمانی که قانونی در اکثریت جامعه به صوت عقلائی رعایت میشه شما هم همراه با این قانون باشید و یا حداقل متضاد اون حرکت نکنید.
این قانون به قدری از اهمیت برخورداره که برخی از اصول فقهی ما بر مبنای تصمیم عرف گرفته شده. پوشش ، موسیقی و... قواعدی هست که عرف در تشخیص اون دخیل هست.
بسته به اهمیت اون قانون ، در صورت رعایت نکردن میتونید از جامعه طرد بشید یا جامعه به شما نگاه بدی داشته باشه و یا اینکه مجازاتی قانونی رو در پی داشته باشه.
مثال میزنم وقتی در مجلس ترحیمی هستید احترام و عرف ایجاب می کنه که لباس مشکی بپوشید هرچند برای شما سخت باشه.
وقتی در خیابون قدم میزنید (ایران) عرف میگه که پسندیده نیست با شلوارک و یا رکابی در جامعه حاضر بشید. (هرچند برای شما راحت تر باشه که اون رو بپوشید.)
و زمانی که اکثریت جامعه روزه هستن از لحاظ عرفی جالب نیست که در حضور اونها غذایی بخورید. (هرچند برای شما دشوار باشه)

با این استدلال حتی میشه مسئله حجاب و بدحجابی که گاها در جامعه وجود داره رو مورد نقد منطقی قرار داد.

[طاهر]

اول سلام. بعد مدت ها سلام.

اعتراف می کنم دنبال یه بهونه بودم که بیام سلامی کنم. همین واقعا!
روزه و نمازهاتون قبول باشه. 
و اینکه ما رو خییییلی دعا کنید.

سلام بر مرد قدیمی کانون  
بقول یکی از دوستان "قدیمی ها چراغ کانون هستن"
ما خیلی خوشحال میشیم وقتی می بینیم یه نفر از عهد بوق کانون بهمون سر بزنه
خوبی بردار جان؟
معمولن بچه ها دلشون میخواد بدونن روزگار قدیمی های کانون چطوریاس
چه میکنن ؟
اوضاع زندگیشون چطوریاس؟
و درنهایت دلشون میخواد از تجربیات اونا بهره مند بشن
ما بسیار خوشحال میشیم از خودتون بگید

ویرایش:
فقط چند دقه دیر رسیدم

[می توانم]

سلام بر پرشان خان
احوال عالی؟
نظر شخصی من خلاف فرمایش شماست البته ولی حتی همین پست مخالف نظر هم خوندم لذت بردم
منو یادتون هست؟ شما میرفتین من اومدم
فک کنم هنوز مشغول خرخوانی هستین؟ 

[drift]

سلام امروز اتفاق عجیب و جالبی برام افتاد,
روزه بودم و بدنم کوفته بود اعصابم به هم ریخته بود , خیلی داغون بودم بزور راه میرفتم تو این گرما, یکی از دوستانم که در دوران دانشجویی که تو یخچالشون همیشه نوشیدنی غیر مجاز بود و با جنس مخالفم که تا دلت بخواهد بود , تو شورای شهر رای آورد و من اعصابم بهم ریخت که این همه روزه بگیر و نماز بخوان آخرش برای کس دیگه شرایط جور دیگه رغم میخوره و ما باید اینطوری برای یک لقمه نون الاف باشیم , بعدش یادم از پولی که از 2 سال پیش طلب داشتم افتادم که چطور ملت پول رو به این راحتی میخورن و دست ماهم به جایی بند نیست, خیلی اعصابم خورد بود , سر این پول اینقدر ناراحت بودم چون الان خیلی به پول نیاز دارم,اینقدر عصبی بودم میخواستم بیام خونه روزه رو بخورم,رسیدم خونه فقط رفتم دراز کشیدم, بعد صدای ویبره تلفن بیدارم کرد دیدم اون کسی که ازش پول میخواستم , اعصابم خورد شد جواب ندادم,چون نیت کرده بودم نبخشمش,بعد دیدم قبل از زنگ اس ام اس داده بود شماره کارتتو بده پول بریزم, بعد شماره کارتو فرستادم پولمو کامل داد تسویه شدیم !!! یعنی بنظر شما ناراحتیم این قدر از ته دل بوده ؟؟؟

[می توانم]

آره دیگه
قاعدتا خیلی از ته دل بوده

روزه تونم قبول

[ParShaN]

اول سلام. بعد مدت ها سلام.

اعتراف می کنم دنبال یه بهونه بودم که بیام سلامی کنم. همین واقعا!
روزه و نمازهاتون قبول باشه. 
و اینکه ما رو خییییلی دعا کنید.

سلام بر مرد قدیمی کانون  
بقول یکی از دوستان "قدیمی ها چراغ کانون هستن"
ما خیلی خوشحال میشیم وقتی می بینیم یه نفر از عهد بوق کانون بهمون سر بزنه
خوبی بردار جان؟
معمولن بچه ها دلشون میخواد بدونن روزگار قدیمی های کانون چطوریاس
چه میکنن ؟
اوضاع زندگیشون چطوریاس؟
و درنهایت دلشون میخواد از تجربیات اونا بهره مند بشن
ما بسیار خوشحال میشیم از خودتون بگید

ویرایش:
فقط چند دقه دیر رسیدم

ممنون طاهر جان.
هم خودت و هم دوستان لطف دارن.
حالا شدم عهد بوق دیگه؟؟؟
شایدم هستم.
به نسبت سن کانون میتونی فسیل کانون هم من رو خطاب کنی!
حالم.........خداروشکر
راستش اولین چیزی که منم میخواستم بدونم این بود که قدیمی های کانون چیکار می کنن.
شاید خیلی ها ازدواج کرده باشن. (که البته در مورد من صدق نمی کنه!)
فکر می کنم طبیعت زندگی اینه که درگیر یه سری مشکلات و درگیری ها میشی که دیگه فرصت لذت از مرحله قبل رو نداری . فقط با حسرت میتونی به اون مرحله نگاه کنی!
کانون برای من همین حس رو داره. مال مرحله قبل زندگیم بود و الان دارم مثل دفترچه خاطرات یا آلبوم عکس به اون نگاه می کنم.
چیزی که برام ثابت شده اینه که قدر لحظات رو بدونین. باور نکردنیه لحظات ساده ای که بعد گذشت زمان متوجه میشی که چقدر ارزشمند بودن.
چه شب هایی از ماه رمضون سال های قبل که همین کانون برای من خاطره ساخته و اون رو درک نمی کردم.
وقتی به ماه رمضون سال قبل یا سال های قبل نگاه می کنم میبینم چقدر زندگی آسون تر بود!!!!!

اما به این لحظه هم خدا رو شاکرم. چه بسا که بعد هم حسرت امروز ممکنه بیاد سراغم.

ای بابا شد درددل...

موفق باشی

[ParShaN]

سلام بر پرشان خان
احوال عالی؟
نظر شخصی من خلاف فرمایش شماست البته ولی حتی همین پست مخالف نظر هم خوندم لذت بردم
منو یادتون هست؟ شما میرفتین من اومدم
فک کنم هنوز مشغول خرخوانی هستین؟ 

سلام بر می توانم خانم.
مشکلی نیست و لطف دارید. جامعه ی منتقد و مخالف موجب رشد و سازندگی هستند و مورد احترام. انتقاد بفرمایید آزادانه...
مگه میشه یادم بره. فسیل هستیم اما حافظه به قوت خودش باقی هست.
یار پایدار کانون

خرخون؟! فکر نمی کنم باشم...
 ولی شایدم باشم!

دچار تشکیک فلسفی هستم این روزها. لذا کلا در خصوص چیزی مطمئن نیستم...!

[می توانم]

بازم قطعی نمیگید نیستید

چه میکنید این روزا؟

[engineer]

فرمایش شما متین برار
اما اینجا مسئله طور دیگه ای میشه چرا؟ چون اکثریت جامعه مسلمان هستند و احترام به باورهای اونها ی امر مهم میشه ک در قالب قانون بیان میشه
این ارزش های دینی حکم هنجار پیدا میکنن هر جامعه ای بنا به بافت خودش هنجارهای خاصی رو برای خودش تعریف میکنه و کسی ک اون هنجارها رو بشکنه مجازات میشه حالا کاری به کم و زیادش نداریم
بحث روزه داری هم ی هنجار محسوب میشه تو جامعه ما و کسی ک در ملاعام روزه خواری کنه عملا هنجار شکنی کرده پس باهاش برخورد میشه
بهمین سادگی 

امیدوارم تونسته باشم ساده و شفاف بیان کنم نظرمو

صحبت های شما درست.  اما به نظر من اگه بخوایم واقعا از نظر فرهنگی پیشرفت کنیم و بالاتر از چیزی که الان هستیم بشیم باید این قوانین بازبینی بشن.حتی اگه بخوایم از نظر توریستی با توجه به جغرافیای خوب کشورمون پیشرفت کنیم باید این قانون های این چنینی بازبینی بشن( چون واقعا کسی حاضر نیست تحمل کنه مخصوصا غیرمسلمون وایرانی ها). وخب اگه شما به یه غریبه بگید که توفلان کشور در طول یک ماه مردم حق خوردن آب و غذا رو تو خیابون یا در ملا عام رو ندارن واقعا عجیبه براشون.
البته هر وقت دین حکومت کرده همین بوده بغیرزمان حضرت علی. البته هرکسی یه دیدگاه و یه جبهه ای داره . خیلی کم پیش میاد دو نفر از دو دیدگاه مختلف باهم به نتیجه برسن.

اول سلام. بعد مدت ها سلام.

اعتراف می کنم دنبال یه بهونه بودم که بیام سلامی کنم. همین واقعا!
روزه و نمازهاتون قبول باشه. 
و اینکه ما رو خییییلی دعا کنید.

داشتم پست های قبل رو در خصوص سوال دوستمون میخوندم. چقدر دوستان اطلاعات عمومی خوبی دارن. خییلی لذت بردم. امیدوارم که بتونن خیلی ها از اطلاعاتتون استفاده کنن.
برای اینکه پستم کمی هم مفید (امیدوارم!) باشه من هم در خصوص سوال دوستمون در مورد اینکه آیا خدا از اذیت شدن افرادی که روزه ندارن و در اجتماع برای روزه داران باید غذا نخوردن رضایت داره یا نه باید بگم که
یکی از دلیل اینکار رعایت قواعد مرسوم اجتماعی یا به عبارتی عرف هست. به طور کلی اصلی نانوشته در زندگی اجتماعی وجود داره که شما موظف هستید زمانی که قانونی در اکثریت جامعه به صوت عقلائی رعایت میشه شما هم همراه با این قانون باشید و یا حداقل متضاد اون حرکت نکنید.
این قانون به قدری از اهمیت برخورداره که برخی از اصول فقهی ما بر مبنای تصمیم عرف گرفته شده. پوشش ، موسیقی و... قواعدی هست که عرف در تشخیص اون دخیل هست.
بسته به اهمیت اون قانون ، در صورت رعایت نکردن میتونید از جامعه طرد بشید یا جامعه به شما نگاه بدی داشته باشه و یا اینکه مجازاتی قانونی رو در پی داشته باشه.
مثال میزنم وقتی در مجلس ترحیمی هستید احترام و عرف ایجاب می کنه که لباس مشکی بپوشید هرچند برای شما سخت باشه.
وقتی در خیابون قدم میزنید (ایران) عرف میگه که پسندیده نیست با شلوارک و یا رکابی در جامعه حاضر بشید. (هرچند برای شما راحت تر باشه که اون رو بپوشید.)
و زمانی که اکثریت جامعه روزه هستن از لحاظ عرفی جالب نیست که در حضور اونها غذایی بخورید. (هرچند برای شما دشوار باشه)

با این استدلال حتی میشه مسئله حجاب و بدحجابی که گاها در جامعه وجود داره رو مورد نقد منطقی قرار داد.

سلام اول اینکه خیلی خوشحال شدم نظرتون رو دیدم و بعد اینکه با اینکه نظرم با شما یکسان نیست ولی خب لذت بردم از این جواب و چندین بار خوندمش.
شما نظر شخصی تون رو نگفتید و بیشتر این بحث رو تحلیل کردید ولی خب به نظر شما این چنین رفتارها درسته یانه؟
بنظر من دلیل اینکه ما تو خیلی از چیز ها نسبت به اروپا عقب موندیم عرف هست مثالش همین موسیقی. البته یه جاهایی هم خوبه، منم منکرش نیستم.
و بعضی جاها  تاثیر معکوس داره وقتی مردم رو مجبور به حجاب میکنن اکثرا دنبال آزادی یا پوشش آزادتر  ویا حتی بدتر دارن.
یا مثلا زمان رضاشاه وقتی می خواست به زور چادر از سر مردم بکشه مردم مقاومت بیشتری میکردند وحتی اونایی که چادری نبودند چادر سر میکردند.
بنظر من به جای اینکه  قانون این چنینی بزاریم (نقض آزادی هستکه حداقل بنظرمن) باید فرهنگ سازی بکنیم که بیشتر جواب میده تا زور! تاریخ هم اینو ثابت کرده !
باید جوری فرهنگ سازی بشه تا مردم به احترام کسایی که روزه هستن تو ملا عام غذا یا نوشیدنی نخورن نه اینکه این به اجبار احترام بزارن. اینجوریه که ارزش داره!!

[روزبه]

اول سلام. بعد مدت ها سلام.

اعتراف می کنم دنبال یه بهونه بودم که بیام سلامی کنم. همین واقعا!
روزه و نمازهاتون قبول باشه. 
و اینکه ما رو خییییلی دعا کنید.

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چ بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی...

اما در مورد موضوع مورد بحث
خیلی خوبه که دوستان موضوعات رو همه جانبه موشکافی میکنن ولی
متاسفانه هیچکدوم از قانونگذارای مملکت پیگیر پست های شبانه روزی نیستن که بتونن نظرات ما رو اعمال کنن

[آرمین]

سلام

ویروس جهانی برای ما هم دست و پا گیر شد.

دو روز پیش سرور رو با آخرین بسته های امنیتی مایکروسافت به روز رسانی کردیم. تا مبادا این ویروس برای اطلاعات شرکت مشکلی به وجود بیاره.
به روز رسانی همانا و به وجود اومدن مشکلات و درگیری های بعدی همانا.

قصه از اون جایی شروع شد که با به روز رسانی سرور، سرور دیگه حاضر نمیشد کامپیوترهای با ویندوز اکس پی رو شناسایی کنه.
اکس پی ها رو قدیمی تر از اونی می دونست که بخواد ازشون حمایت کنه و باهاشون ارتباط برقرار کنه.

چیزی که برای ما باقی مونده بود:
1- یک عدد سرور به روز رسانی شده که مشکل امنیتی نداشت و خیال مون راحت بود بدافزاری نمی تونه بهش سرایت کنه.
2- 300، 400 عدد دستگاه کامپیوتر در سطح استان که ویندوز اکس پی روشون نصب بود و به یک باره ارتباط شون با شبکه قطع شده بود.

بررسی های اولیه به جایی نرسید. 
نمیشد قید امنیت سرور رو زد.
راه حل روی میز، ارتقای اون 300، 400 دستگاه کامپیوتر به یه سیستم عامل بالاتر بود. 
(حالا به این فکر کنید سیستم های داغونی که تا دیروز ویندوز اکس پی رو به زور بالا می آوردن، قرار بود از امروز روشون ویندوز 10 اجرا بشه)

از من خواسته شد به تیم فناوری اطلاعات اضافه بشم تا با سرعت بیشتری روند مورد نظر انجام بشه.

خلاصه دیروز به سرعت پیام دادیم تمام کامپیوترهای از کار افتاده رو برای ما ارسال کنید تا سیستم عامل اون ها رو تعویض کنیم.
یکی یکی از نقاط مختلف استان اومدن و کیس ها رو تحویل دادن.

تا ساعت 8 شب فقط زیرساخت لازم رو تونستیم مهیا کنیم.
تا ساعت 8 صبح، 40 کیس آماده شده بود. 30 کیس هم مورد دار بودن و نیاز به بررسی و کارهای بیشتر.

مدیر فناوری اطلاعات خیلی شیک و مجلسی اومد تو و گفت اون هم دیشب تو خونه تا ساعت 3 مشغول سرچ تو اینترنت بوده
و در نهایت تونسته راه حلی پیدا کنه که همون ویندوز اکس پی ها همچنان به کار خودشون ادامه بدن.

یعنی رسماً اون همه فعالیت و بگیر و ببر 24 ساعته ی ما پَر. 

اما راستش برای من خیلی خوب شد. تو همین 24 ساعت کلی چیز جدید یاد گرفتم.
چیزهایی که هر کسی به راحتی به آدم یاد نمیده و چیزهایی که هر جایی اون رو نمیشه یاد گرفت.

یه چیز خیلی جالب که البته هنوز نتونستم اون رو به صورت کامل درک کنم
اینه که وقتی تو همچین مواقعی شب تا صبح اداره می مونی، جوری باهات رفتار می کنن انگار لطف کردی و یه کار خاص و ویژه انجام دادی

در صورتی که این لطف نیست و وظیفه هست.

همیشه قرار نیست 7:30 صبح انگشت مبارک رو روی دستگاه حضور و غیاب قرار بدی و بعدظهر هم ساعت 16:00 یک بار دیگه این دستگاه جادویی رو نوازش کنی.
به من وظیفه ای ندادن که سر ساعت حاضر شم و سر ساعت خارج شم.
به من وظایفی سپردن که برای به انجام رسوندن اون ها مقرر کردن تو این حیطه ی زمانی ترجیحا در اداره باشم.

وقتی 15 16 ساعت فعالیت اضافه و شب بیداری من می تونه کار صدها نفر رو فرداش راه بندازه و هزاران ساعت در وقت اون ها صرفه جویی کنه، کمی دور از منطق به نظر میرسه که بگی لطف کردم و اضافه کار ایستادم.
اتفاقا تو چنین مواقعی که کار تبعات گسترده ای داره، اگه کاری از دستت بربیاد و انجام ندی، نشون از کم مسئولیت بودن تو نسبت به امور محول شده داره.

اینکه یه حق ماموریت تپل هم برای چنین مواردی رد بشه، صرفا به این خاطره که اداره می ترسه پس فردا روزی چنین موارد مشابهی رخ بده و اگه دفعه قبل چیزی به اون فرد نداده باشیم، دیگه راغب نباشه به وظیفه ی خودش عمل کنه! 

خلاصه الان همه چیز در امن و امان است.
رئیس ساعت 11 گفت برو خونه بگیر بخواب.
خواب تو، توی خونه هم امروز جزء ماموریتت محسوب میشه. 

تا ساعت یک، یه مقدار دیگه کارها رو راست و ریس کردم.
پدر و مادر گرامی اومدن دنبالم و راهی منزل شدم.

[ParShaN]

بازم قطعی نمیگید نیستید

چه میکنید این روزا؟

کارهای روزمره ، دانشجو و مشغول کار
درس ، کار و دیگر هیچ...!

سلام اول اینکه خیلی خوشحال شدم نظرتون رو دیدم و بعد اینکه با اینکه نظرم با شما یکسان نیست ولی خب لذت بردم از این جواب و چندین بار خوندمش.
شما نظر شخصی تون رو نگفتید و بیشتر این بحث رو تحلیل کردید ولی خب به نظر شما این چنین رفتارها درسته یانه؟
بنظر من دلیل اینکه ما تو خیلی از چیز ها نسبت به اروپا عقب موندیم عرف هست مثالش همین موسیقی. البته یه جاهایی هم خوبه، منم منکرش نیستم.
و بعضی جاها  تاثیر معکوس داره وقتی مردم رو مجبور به حجاب میکنن اکثرا دنبال آزادی یا پوشش آزادتر  ویا حتی بدتر دارن.
یا مثلا زمان رضاشاه وقتی می خواست به زور چادر از سر مردم بکشه مردم مقاومت بیشتری میکردند وحتی اونایی که چادری نبودند چادر سر میکردند.
بنظر من به جای اینکه  قانون این چنینی بزاریم (نقض آزادی هستکه حداقل بنظرمن) باید فرهنگ سازی بکنیم که بیشتر جواب میده تا زور! تاریخ هم اینو ثابت کرده !
باید جوری فرهنگ سازی بشه تا مردم به احترام کسایی که روزه هستن تو ملا عام غذا یا نوشیدنی نخورن نه اینکه این به اجبار احترام بزارن. اینجوریه که ارزش داره!!

ممنون شما لطف داری.
ببینید بحث عرف با اجبار (یا اعمال قانون!) تفاوت داره. 
فرهنگ سازی و عرف دو بحث داره یکی روش و یکی هدف
یعنی یک نگرش ذات و مفهوم خود عرف فارق از نوع به وجود اومدنش رو بیان می کنه و نگرش دیگه نحوه و راه تغییر و یا به وجود اومدن اون عرف.
مثلا اینکه عرف احترام به روزه دار از طرف یک شخصی که روزه نمی گیره مد نظر هست یا اینکه چطور ما این عرف رو در جامعه به وجود بیاریم.
هر کدوم یه بحث جداست و قابل نقد
در خصوص راه و روش موافق شما هستم ، من جایی ندیدم اما اگر وجود داره بهتره که این برنامه های کوتاه مدت و طرح های دلهره آور و خشن حفظ فرهنگ رو کنار بگذاریم.
و در خصوص هدف ، ذات این عرف یعنی احترام مردم به اشخاص روزه دار رو یک فرهنگ مناسب میدونم که تمایل دارم هرچه بیشتر در جامعه ما وجود داشته باشد.

و در خصوص اینکه عرف موجب عقب موندگی ما از اروپا شده رو نمیشه مطلقا قبول داشت اما نسبی چرا.
به طور کلی میگم اگر عرفی مطابق عقل ، منطق و دین ما و به شکلی روشنفکرانه باشه منعی در خصوص پیشرفت وجود نداره. اما در غیر این صورت میتونه موجب عقب موندگی جامعه 
و نکته دیگه اینکه هرگاه در عرف یک جامعه تناقضات و یا تنوع عقیده زیاد شد به احتمال زیاد اون عرف در حال تغییر شکل سریع هست.
من هم معتقدم که به خصوص در موسیقی و حجاب عرف و عقیده موجود منطقی نیست و لذا محکوم به تغییر بسیار سریع خواهد بود.
دیروز با خانمی صحبت می کردم ، یکی از بازیگران معروف ایران چند روز پیش با گردن برهنه و موی بافته شده بیرون ریخته رو نشون داد که هیچ منعی هم در خصوص پوشش ایشون در اون جلسه نبود. اما میگفت من با همین وضع تو خیابون ظاهر میشم گشت ارشاد به من تذکر میده! این نمونه ای از عرف غیرمنطقی و متناقض هست.
جامعه ما در خصوص نوع پوشش تغییر عرف سریعی رو طی خواهد کرد هرچند که طی چندین سال گذشته هم این اتفاق رخ داده...

روزبه

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

چ بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی... 

ارادتمند روزبه عزیز