انجمن شبانه روزی

[آرمین]

سلام

من از آخر اومدم به عقب به این پست آقای آرمین که رسیدم دیگه خندم گرفت واقعا
یعنی یه جوری رگباری هر بدی از خ.ا وجود داره گفتن که وقت وسوسه اصلا به ذهن فرصت نمیدن فکر کنه که عاقا حالا نظرت در مورد خ.ا چیه
خیلی برام جالب بود

خدا رو شکر که مفید بوده. 

اعتبارهای مدیر کل را دیدین
2222 
فقط خواستم بگم رند شده خیلی  
خدایا از این اعتبارها به ما هم برسون

ان‌شاءالله که به بیشتر از این‌ها می‌رسید. 

امیدوارم پیش خدا هم از این اعتبارها داشته باشیم.  
یه جور نشه که سرافکنده بشیم. 

بازم خداراشکر آخرش ختم به خیر شد

چه خوب میشد که آخرش همیشه خیر بود.
ان‌شاءالله عاقبت به خیر بشی و بشیم. 

سلام به همه
نیمه شعبان بر همگی ما مبارک
بچه زرنگای کانونی قدر این شب رو میدونن و دعاهای گسترده شون رو روانه میکنن به سوی خداوند
ان شاء الله همه مون در جوانی، امام زمانمون رو ببینیم

سلام بر مجاهد کانونی
نیمه شعبان بر تو و بر همه ما مبارک 
و
یعنی میشه؟ 

[نور الزهرا]

کسی که یاری مثل تو داره بیاره .... یه سر زلف تو تموم عالم نداره....



تولددددددد امام زماااااااااان ، امااااام مهدی...  مهربون ترین پددددددر دنیاااااااا مباااااااااررررررررررک همه    

   دست دست 

امام  ببینیمت....
ایشالا

[یا باب الحوائج]

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست / توفان زده ام مرا نجاتی بفرست / فرمود که با زمزمه یا مهدی / نذر گل نرگس صلواتی بفرست … ولادت امام زمان (عج) مبارک باد

[سفیر بهشت]

خوشحال میشم این پستو بخونی 

[عاشق فاطمه زهرا]

چند روز پیش دوستان در مورد وجود خدا سوال پرسیده بودند.

می خواستم بگم دو نوع شک وجود داره،

۱- شک فلسفی: یه زمانی شما واقعا سوال برات پیش اومده، دنبال حقیقت هستی. برات مهمه که آیا خدا وجود داره یا نه؟ آیا جهان طبیعت وجود داره؟ اصل ما وجود داریم و ....
۲- شک به مسیر: یه وقتی نه، شما گناه انجام میدی، یا شرایط خوبی نداری یا دوست داری گناه بکنی،
از خودت می پرسی، اگر واقعا خدا هست، چرا من وضعم اینه؟


اولین شک، خیلی شک خوبیه. راه برطرف شدنش هم اینه که آدم تحقیق کنه و کتاب بخونه و بحث کنه. بالاخره حقیقت یه چیزه که آدم یا پیداش می کنه یا بهش نزدیک تر میشه.
شک دومی اما خطرناکه، مخصوصا وقتی آدم فکر کنه، شکش از نوع اوله.


این که ما حال خوبی نداریم، علتش رو نباید در وجود یا عدم وجود خدا بگردیم، باید اون رو در خودمون جست و جو کنیم.
بیماری که به فکر درمان نباشه و اصلا بیماریش رو نشناسه، درمان نمیشه، این قانونه. راحت ترین کار اینه که فرافکنی کنیم، اما فایده ای هم داره؟

[نور الزهرا]

مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش

گفت:دنیاشده از مشکل پر،این هم روش!
******

به آب روشن می عارفی طهارت کرد 
و رفته رفته به این کار زشت عادت کرد

************
رود اشکم که به دریاچه غم میریزد 
حالم از دیدن روی تو به هم میریزد
**********
نگاهم با نگاهت کرد بر خورد 
خدا مرگت بده حالم به هم خورد 

سلام. فعلا بی خوابمو  تو کانون میچرخم. رسیدم به این پست.
خیلی خوب بود   
قدیمی نمیشه این خنده ها .... 

[رامین.]

سلام
سال نو مبارک!  
خیلی از دوستان پیام داده بودن تو پروفایل و سال نو رو تبریک گفته بودن . ببخشید که نشد کلا جواب بدم . 
شما یادتون نمیاد قبلنا سها خانوم میومد به همه عیدی میداد ولی امسال دیگه نیومد  
قبلنا کانون یه بابابزرگ داشت که راهزن بود ! از همه 5 تومن 5 تومن پول میگرفت ولی با این حال عید که میشد اونم میومد عیدی میداد

ولی امسال هیچکس عیدی نداد   گفتم حداقل خودم عیدی بدم

من همیشه هر چی پول نو عیدی گرفتم نگه داشتم و الان کلکسیونی از انواع پول ها دارم  
الان داشتم نگاه میکردم 24 تا پول نو دارم ؛ تا نخورده ؛ از انواع مختلف که همه رو یا هدیه گرفتم یا عیدی . از 10 سالگیم پولها رو جمع کردم از هر زمانی پول هست حتی خیلی سالها قبلتر از دوره ی من
الان اومدم بهتون عیدی بدم ؛ عکسش رو میذارم خودتون هر کدوم رو که میخوایین انتخاب کنین و بردارین  
نفری هم یدونه بیشتر برندارین   

[عاشق فاطمه زهرا]

به بهانه پست خانم رعنا و رامین توی درد و دل
فکر کردم فرصت خوبیه که بعضی از تاپیک های کانون رو تبلیغ کنم.

البته این پست من ربطی به پست خانم رعنا و رامین ندارد، صرفا می خوام تاپیک هایی رو معرفی کنم که توش اطلاعات و محتوای زیادی وجود داره برای کسایی که دنبال مشورت یا دلیل پاکی یا راه و روش ترک یا انگیزه و .... هستند.


برای این تاپیک ها زحمت های زیادی کشیده شده و البته همه اش کار خود کانونی ها در زمان ها و اعصار مختلف بوده.
پس خوبه که ما هم سعی کنیم محتوای خوب و باارزش تولید کنیم که چیزی بر این گنجینه تجارب پاکی بیافزاییم.


خب شروع می کنم از تالار ترک قدم به قدم.
پست های این تالار، شاید بشه گفت چکیده کل کانون و البته به صورت گزینش شده است.
یعنی آرمین توی همه تجارب گشته و گزینش شده و طبقه بندی شده، انتخاب کرده و البته خودش هم به اون اضافه کرده.
نتیجه شده یک دستور العمل جامع و کامل ترک (که البته هنوز تموم نشده)
البته خوندن دستور العمل کار خاصی نمی کنه، باید بهش عمل کرد.
اگر بهش عمل کنید قطعا نتیجه های شگرفی می گیرید.

دوم تالار تجربیات،
قبلا مهم ترین تاپیک این تالار تجربیات شما در ترک بود که بچه ها تجربیاتشون رو دسته بندی نشده واردش می کردن.
برای کسایی که فرصت کمتری داشتن، تاپیک آجیل مخصوص ترک وجود داشت که خیلی شیرین و وام گرفته از تجربه های بچه ها نوشته شده.
به همت هادی عزیز، این تالار تحول اساسی کرد و واقعا چند پله بهتر شد.

الان تجربیات طبقه بندی شدن. دو نوع تاپیک تجربیات و هم کلامی مربوط به تجربیات و مصاحبه ها جدا شدن.

تجربیاتی از جنس آغازین (10 تا 30 روزه)
تجربیاتی از جنس ادامه (2 تا 6 ماهه)
تجربیاتی از جنس استقامت (7 تا 12 ماهه)
تجربیاتی به بلندای نامنتها (بالای یک سال)

هم کلامی با ادامه دهنده ها (1 تا 6 ماه)
هم کلامی با استقامت کنندگان (7 تا 12 ماه)

هم کلامی با افتخارات کانون (بالای یک سال)


واقعا چی بهتر از این، شما توی هر دوره ای هستین می تونید به تجربیات افراد مثل خودتون مراجعه کنید.
اگر هم خوندن مصاحبه ها براتون سخته، بعضی از این مصاحبه ها چکیده اش هم وجود داره.

چکیده‌ی مصاحبه‌ها


بگذریم از باقی تاپیک های عالی این مجموعه.

تالار بعدی که مستقیم به مسئله ترک و خودارضایی می پردازه، تالار اورژانسه،
توی این تالار معمولا بچه ها فقط از تاپیک اورژانس استفاده می کنند،
اما دو تاپیک بسیار مهم دیگه هم وجود داره.

مدیریت قبل از لغزش، پدافند غیرعامل
مدیریت بعد از لغزش


این ها همه گنجیه هایی هستن.
بعضی هاش مرتب و منظم و لقمه آماده، بعضی هاش هم مثل دریاست و باید توش غواصی کرد و البته مروارید هم میشه صید کرد.
الان که فکر می کنم سال نود و سه که من وارد سایت شدم، خیلی از این امکانات نبود.

ولی نکته اساسی این هست که عمل خیلی مهم تر از علمه،
ممکنه ما یک ساعت متنی رو مطالعه کنیم و انگیزه کسب کنیم،
به جاش فقط پنج دقیقه عمل کنیم، همون مقدار انرژی رو کسب می کنیم.

البته آگاهی و کسب تجربه بسیار اهمیت داره، به شرطی که مقدمه عمل بشه.

یه چیزی هم که خانم رعنا می گن درسته،‌ این گنجینه عظیم تجربه انسانی، داره خاک می خوره.
علتش هم اینه که بچه ها به خوبی از این تاپیک ها استفاده نمی کنن، یا محتوای تولید نمی کنن.

اما این به معنی قدیمی شدن و بلااستفاده بودن این تجربیات نیست،
قراره بر خلاف غریضه خودارضایی نکنیم دیگه،
خیلی پیچیده نیست، بالا بریم، پایین میایم، تهش به نقطه ای می رسیم که باید تصمیم بگیریم، بین دو راهی گناه و پاکی باید انتخاب کنیم.

فقط هوشمندانه اش اینه که این دو راهی رو جای این که بذاریم خودارضایی کردن یا نکردن، ببریم روی دو راهی چک کردن اینستا یا نه، یا بذاریم پرخوری یا نه. اگر اون جا بتونیم تصمیم درست رو بگیریم، خیلی راحت تر می تونیم ترک کنیم.
کل توصیه ها و جمع بندیا و تجربیات کانونی واقعا توی این یه جمله می گنجه.

[یا باب الحوائج]

سلام
سال نو مبارک!  
خیلی از دوستان پیام داده بودن تو پروفایل و سال نو رو تبریک گفته بودن . ببخشید که نشد کلا جواب بدم . 
شما یادتون نمیاد قبلنا سها خانوم میومد به همه عیدی میداد ولی امسال دیگه نیومد  
قبلنا کانون یه بابابزرگ داشت که راهزن بود ! از همه 5 تومن 5 تومن پول میگرفت ولی با این حال عید که میشد اونم میومد عیدی میداد

ولی امسال هیچکس عیدی نداد   گفتم حداقل خودم عیدی بدم

من همیشه هر چی پول نو عیدی گرفتم نگه داشتم و الان کلکسیونی از انواع پول ها دارم  
الان داشتم نگاه میکردم 24 تا پول نو دارم ؛ تا نخورده ؛ از انواع مختلف که همه رو یا هدیه گرفتم یا عیدی . از 10 سالگیم پولها رو جمع کردم از هر زمانی پول هست حتی خیلی سالها قبلتر از دوره ی من
الان اومدم بهتون عیدی بدم ؛ عکسش رو میذارم خودتون هر کدوم رو که میخوایین انتخاب کنین و بردارین  
نفری هم یدونه بیشتر برندارین   

سلام داداش سال نو توام مبارک با اجازت من اون دهی سبزه ردیف پایین را ورمیدارم

[آقای اراده]

سلام به همه دوستان 
سال نو همتون مبارک باشه 
به به جناب عاشق هم اینجاس
رامین هم هست 
آقا رامین پولا رو درو کردی شب عیدی 
دوستان ممکنه منو نشناسید از فسیلان قرن گذشته کانون هستم 

[K_1]

سلام
به به .. حاجی اراده خودمون تشریف اوردن
فسیلان قرن گذشته   ..

البته آثار باستانی بگیم بهتره .. کلاسشم بیشتره

[مهدوی]

از فسیلان قرن گذشته کانون هستم  

فسیل هر چی قدیمی تر باشه ارزشمندتر و نایاب تره
ما فسیل جدیدا خیلی به کار نمیاییم
خوشحالیم که قدیمی ها هستن

[عاشق فاطمه زهرا]

پست رامین خیلی جالب بود.
منم تجربه مشابهی دارم، از نوع علمی البته.
شاید به دردتون (مخصوصا جوون ترا) بخوره.

سال ۹۱ موقع انتخاب رشته، می تونستم هر رشته ای رو که بخوام رو انتخاب کنم.
تقریبا کل جهان بهم می گفتن که برو دنبال رشته هایی که پول ساز هستن.
من هدفم علمی بود، می خواستم کار علمی درست و حسابی بکنم.
می خواستم یه تحولی توی علم بوجود بیارم.

برای همین وقتی تصمیمم قطعی شد، فیزیک رو انتخاب کردم.
پدر و مادرم بعد از این همه سال هنوز که هنوزه، ابراز ناراحتی می کنن به خاطر انتخابم.
اما این انتخاب رو کردم و براش هزینه هم دادم و پاش ایستادم.

چند سال بعد کارشناسی که داشت تموم می شد،
اکثر دوستام اپلای کردن و رفتن، من هم به راحتی می تونستم برم خارج از کشور ادامه تحصیل بدم، رزومه خیلی خوبی داشتم.
اما می خواستم بمونم و توی کشور خودم کار کنم و برای کشورم کار کنم.

به نظر خیلی آرمانی و شعاری می اومد و تقریبا همه مخالفت می کردن،
ساعت ها با دوستام بحث می کردم سر این موضوع، آخرش نه من قانع شدم نه اون ها،
دلایل اون ها برای من قانع کننده نبود، این که:

بد بخت می شی،
حیف تو نیست،
ایران قدر تو رو نمی دونن،
اپلای کن مدرکت رو بگیر و بعدش برگرد ایران خدمت کن.
اگر بری خارج بیشتر توی ایران روی حرفت حساب می کنن.
کار گیر نمی آری،
نمی تونی ازدواج کنی و ...

من یه نفر بودم، اونها خیلی،‌اما به عقل خودم شک نکردم،
برای من هیچکدوم از این دلایل قانع کننده نبود. برای من مهم نبود که مردم چه فکری می کنند و بقیه چه راهی رو انتخاب می کنن.
برای من مهم این بود که به کشورم کمک کنم، برای همین حاضر بودم هزینه بدم و سختی هم بکشم.
و مطمئن بودم وقتی ایران بمونم خدمت بیشتری به کشور خواهم کرد.

نتیجه این شد که توی این ۸ سال درسی که خوندم، هر موقع با دوستام صحبت می کردم، همیشه خدا ناراضی بودن.
همیشه گله می کردن، هر دفعه بهونه ای هم پیدا می کردن،

جالب نبودن درسایی که می خونن
مشکلایی که با دانشگاه دارن
مشکلایی که با استادشون پیدا کردن
مشکلایی که سر کلاس های تمرین پیدا کردن

این توی کلامشون مشترک بود که می گفتن تا چند سال آینده دیگه همه چی خوب میشه.
یه سال کنکور می خونیم بعدش راحتی، دو سال تلاش می کنیم اپلای می کنیم، بعدش راحتی، دکترا تموم میشه کار گیر میاریم بعدش راحت می شیم، اقامت می گیریم و بعدش راحت می شیم.
من که یاد این عکس می افتم.



برعکس من تک تک این سال ها رو زندگی کردم،
وقتی من سر کلاس نسبیت عام داشتم حظ و بهره می بردم، رفقام توی کلاس ریاضیات مهندسی و ... چرت می زدن.
وقتی من مقالات علمی جدید رو با اشتیاق می خوندم، دوستام به سختی توی آزمایشگاه مشغول کار با دستگاه بودن به این امید که زودتر کارشون تموم شه.

من هیچوقت درسی رو برنداشتم به خاطر این که استادش ساده گیره، یا این که استادش توصیه نامه میده و ...
من همیشه دنبال این بودم که درسی رو بردارم تا یه چیزی یاد بگیرم.

نتیجه اش هم این شد که سه ماه گذشته بهترین روزهای عمرم رو سپری می کردم،
با این که از بعضی لحاظ شرایط خوبی نداشتم، اما نمی دونید چه لذتی داره وقتی درگیر یه موضوع علمی مهم می شید،
باورتون نمیشه، بعضی شب ها اینقدر مسئله درگیرم می کرد که به سختی می تونستم بخوابم،
صبحم خود به خود زود بیدار می شدم و همچنان مغزم در حال تحلیل و ایده زدن و ... بود.
یه جاهایی خودم هم خسته می شدم، اما مثل معتادها درگیرش شده بودم، اینقدر که لذت داشت.
فهمیدن چیزهای جدیدی که هیچ کس تاحالا توی تاریخ بشریت نفهمیده.


رزومه علمی من از خیلی از دوستانم (حتی اون هایی که اپلای کردن) بهتره.
و در حال حاضر چند قدم فاصله دارم با انجام دادن کارهای خیلی بزرگ. برای همون تحولی که دنبالش بودم.
چند قدم سخت البته.

ممکن هم هست واقعا به اون هدفی که دنبالش هستم نرسم، اما وقتی مسیری که انتخاب کردم رو دوست داشتم، ناراحتی نداره.

به نظر من مسیری که انتخاب می کنید به اندازه هدف مهمه.
اگر دوست دارید پزشکی قبول بشید و این پزشکی از مسیر کنکوری می گذره که ازش زجر می کشید به مسیر و هدف شک کنید.

من واقعا حسرت ثانیه هایی رو می خورم که اشتغال به چیزی داشتم که من رو از مسیر اصلیم منحرف کرده.
یک سال واقعا زمان زیادیه.  

مهم نیست بقیه چی میگن و چه فکری می کنن، برید دنبال کاری که براش ساخته شدید.

فیزیک، کارآفرینی، هنر، سینما، پزشکی، موسیقی، زیست شناسی، دلالی، اپلای و ....
هدف و مسیر جفتش مهمه.

توی مسیری باشید که اگر هم به هدف نرسیدید، چیزی رو از دست ندید.

[*شهریار‌*]

ممنون از عاشق و رامین عزیز 


عاشق جان . منم با کلیت حرفات موافقم . فقط یه سوال داشتم 


در مورد این قسمت : 

اپلای کن مدرکت رو بگیر و بعدش برگرد ایران خدمت کن.

من قسمت بولد شده رو تغییر میدم به این : 

اپلای کن چیزایی که علاقه داری رو یاد بگیر و بعدش برگرد ایران خدمت کن.

....................

داداش این خوبه که ما بخوایم به کشورمون خدمت کنیم . واسه خدمت کردن هم باید چیزی بلد باشیم .
به نظرت توی خارج که امکانات و ... زیادن ، بهتر نیست یادگیری رو اونجا انجام بدیم و بعد برگردیم و از دانش بدست آوردمون به کشورمون خدمت کنیم ؟

هر چی باشه اونجا امکانات و تجهیزات بیشتره  و شاید هم به درجات بیشتری از علم رسیده باشن . اینجوری میتونیم اون درجات علم رو هم به هم وطن هامون انتقال بدیم

[عاشق فاطمه زهرا]

داداش این خوبه که ما بخوایم به کشورمون خدمت کنیم . واسه خدمت کردن هم باید چیزی بلد باشیم .
به نظرت توی خارج که امکانات و ... زیادن ، بهتر نیست یادگیری رو اونجا انجام بدیم و بعد برگردیم و از دانش بدست آوردمون به کشورمون خدمت کنیم ؟

هر چی باشه اونجا امکانات و تجهیزات بیشتره  و شاید هم به درجات بیشتری از علم رسیده باشن . اینجوری میتونیم اون درجات علم رو هم به هم وطن هامون انتقال بدیم

من دیدم اگر ایران بمونم، ۲ سال ارشد، ۴ سال دکترا، توی همین ۶ سال خیلی کارها می تونم انجام بدم (که انجام هم دادم در حد خودم)
از اون طرف وقتی ایران مدرک بگیری، با مشکلات کشور آشنا تری.

اما من میگم موضوع خیلی شخصیه.
جفتشون خوبن،
به شرطی که تصمیم خودمون باشن، نه تصمیمی که جامعه به ما تحمیل کرده باشه.

یه وقتایی گرچه سخت، باید خلاف رود شنا کرد. کل حرف همین بود.