سلام خواستم این رو از طریق پیام خصوصی براتون بفرستم که نشد
به هرحال میزارم اینجا:
[/font]
دیروز یکی داشت تعریف میکرد که پدربزرگش و یک نفر دیگه رفتن و یه دبیرستان تو یه منطقه دور افتاده که دبیرستان نداشته ساختن
به نظرم جدا کارشون قابل تقدیره و خدا میدونه بچه های اون دبیرستان الان چقدر دعا برا خیرین وبانیان این کار میکنن
که باعث شدن دیگه بچه ها روزانه حدود یک ساعت پیاده روی برای رفتن به مدرسه نداشته باشن و هم دخترهایی که نمیتونستن بخاطر مسافت زیاد برن مدرسه الان بیان سر کلاس و درس بخونن و آینده خوبی داشته باشن.
منظور از باقیات الصالحات که در قرآن مطرح شده
(و الباقيات الصالحات خير عند ربّك ثوابا و خير املا)
هم یکی از مصادیقش همین کاره.
همین باعث شد که به این فکر بیفتم که ما هم میتونیم تو عصر تکنولوژی فورم این نوع کارهای خیرانه رو عوض بکنیم الیته با حفظ ماهیت. مثل کانون که میتونه مثل یک مدرسه مجازی باشه اگر چه ماها اونقدر پول نداریم که بخوایم مدرسه بسازیم ولی حداقل میتونیم جایی رو بسازیم که با اهدافی که مدارس دنبال میکنن منطبق باشه
و اگر همگی باهم خوب بسازیمش مکانی خواهد بود که پذیرای افرادی میشه که واقعا به کمک نیاز دارن و همین کار هم یکی از مصادیق دیگر باقیات و صالحات خواهد بود.
غرض از گفتن این مطالب این بود بود که بگم
من به همه اعضای کانون به چشم اون خیرینی نگاه میکنم که مال خودش رو وقف دیگران میکنن تا اونا پیشرفت کنن.
ولی اموال و دارایی ما تو کانون پول نیست بلکه کلام ماست.
کلام ما مثل همون آجرهایی هست که برای ساخت یه مدرسه مصرف میشه.
کلام ما و پستهای ما و حرفهایی که میزنیم باعث میشه که کانون ما تبدیل به مکانی بزرگ و پربار و پر معنا بشه
تا هم خودمون و هم مهمانهایی که روزانه از کانون دیدن میکنن از اونا استفاده بکنن.
پس مواظب آجرهایی که روی هم میزاریم باشم تا موقع رفتنمون بنای زیبایی برای دوستان نیازمند کمک باقی بمونه.
همین
التماس دعا