امتیاز موضوع:
  • 25 رأی - میانگین امتیازات: 4.44
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

اورژانس کانون

این که غصه نداره ، خواب رو به تدریج بر میگردونین به حالت اول ، غذا خوردن هم همینطور ، اینا همه مسائل فرعیه ، خداروشکر کنین که سالم هستین و میتونین تغییرات رو انجام بدین ، خیلیا هستن که منتهی الیه آرزوشون اینه که بدون ماسک اکسیژن نفس بکشن یا چند قدم راه برن ! 
خلاصه که چیزی نشده ، شما سالم هستین و میتونین تغییراتی که منجر به پاکی و بهبودی زندگیتون میشه رو انجام بدین و خدا این فرصت رو یکبار دیگه به شما هدیه کرده
 سپاس شده توسط
بله اما واقعا خیلی به هم ریخته ام واقعا خسته ام
 سپاس شده توسط
نا امید نباشین چون برای پاک موندن و مبارزه امید مهمترین سلاحه ، مبارزی که امید نداشته باشه با قویترین سلاحا هم شکست میخوره ولی مبارزی که امید داشته باشه حتی بدون سلاح هم حداقل دوتا مشت به حریف میزنه بعدش شکست میخوره شایدم پیروز بشه
 سپاس شده توسط
واقعا نمیدونم. وجدان بیدار عزیز ممنون که راهنمایی کردی
 سپاس شده توسط
خب 6 الی 7 ماه پاک بودین اینبار ، به این فکر کنین که شما توانایی 6 الی 7 ماه پاک بودن رو دارین ، پس حداقلش اینه که از الان اگه شروع کنین تا انتهای تابستان سال95 میتونین پاک باشین ، زمان کمی نیست ، قرص های آقای مشاور هم فقط یه تلقین بوده ، کار اصلی رو خود شما کردین ، صحبت ها و قرص های آقای مشاور فقط یه تلقین ذهنی بوده ، وگرنه کسی به زور قرص پاک نمیشه
 سپاس شده توسط
بله اما بنده امیدم با این وضعیت معلوم نیست که به چه سرنوشتی منجر بشه
به هر حال ممنون و با اجازه مرخص میشم خیلی لطف کردی ببخشید که وقتت رو گرفتم.
 سپاس شده توسط
ممنون اما حقیقت چیز دیگه ایه که الان نمیخوام با توضیحش سرت رو درد بیارم ممنون بزرگواری کردی وجدان جان
 سپاس شده توسط
من چیزی حدود 5 سال ترک کرده بودم متاسفانه چند ساله مجددا گرفتار هستم و در آرزوی پاکی مجدد ، ولی دلیل نمیشه که نا امید بشیم ، بالاخره راهیه که باید رفت ، زمین خوردن داره ، از مسیر منحرف شدن داره ، ولی مهم اینه زیاد توی شُک اتفاقات نمونی و سریع به خودت بیای و راهی که میرفتی رو ادامه بدی ، وگرنه نشستن و غصه خوردن بجز اتلاف وقت کاری نمیکنه 
خواهش میکنم ، منتظر روزهای خوبتون هستیم ، ان شالله موفق باشین ،اگه فرصت دارین قسمت مدیریت پس از شکست هم مطالعه کنید خوبه.
 سپاس شده توسط
 سپاس شده توسط
ببخشید داشتم مدیریت بعد از شکست رو میخوندم جالب بود اما بازم به قول شاعر:
گوش اگر گوش من و ناله اگر ناله توست/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است
 سپاس شده توسط
ببین به عنوان یه مثال خیلی ساده رفتن این راه مثل رانندگی میمونه ، بعضی جاها آدم خسته میشه یا دچار اتفاقات ( پنچری ، خرابی و ... ) میشه خب به ناچار از حرکت باز می ایسته ولی عاقلانه ترین کار ممکن اینه که سریع ضعف رو برطرف کنه و به راهش ادامه بده که زمان رو از دست نده
 سپاس شده توسط
البته دوست عزیز از این مثال ممنونم اما بنده بر عکس اکثر هم سن و سالام از رانندگی خشم نمیاد اما دقیقا مشکل من همین جاست که توی این قضیه میمونم و دیگه به این راحتی ها بیرون نمیام مثلا شاید باور نکنی ولی الان 2 یا 3 هفته است مه از خونه بیرون نرفتم
 سپاس شده توسط
خب توی گذشته موندن چیز خوبی نیست ، متاسفانه من هم این مشکل رو دارم و خیلیای دیگه هم همینطور ، خب اینم که غصه نداره داداش ، فردا برو بیرون برای خودت یه چرخی بزن ، ببین دم عیدی مردم چیکار میکنن ، دارن خودکشی میکنن انگار اگه چیزی نخرن عید نمیشه ! منم شرایط شمارو داشتم و دارم ، من هر وقت میرم بیرون چرخ بزنم نگاه میکنم میبینم زندگی جاریست! مردم خرید میکنن ، زندگی میکنن ما فقط به خودمون سخت میگیریم !
 سپاس شده توسط
البته ممنونم اما مسئله اینجاست که من اصلا آدم اهل چرخ زدن و اینا نبودم و نیستم
با توجه به اعتقاداتی که دارم این چیزا بیشتر منو ناراحت میکنه تا خوشحال
 سپاس شده توسط
چون میبینم آدما برای چیزایی که واقعا ارزشی نداره یا برای پز دادن و فخر فروختن و.... این همه فعالیت میکنن
 سپاس شده توسط


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 2 مهمان