1390 بهمن 13، 18:45
ویرایش شده
چـرا کـه آیات سوره آنقدر تکاندهنده و بیدارکننده است که جائى براى غفلت انسان باقى نمى گذارد.
بـه همین دلیل در حدیث دیگرى از پیامبر (صلى الله علیه و آله ) مى خوانیم : وقتى از آن حـضـرت سـؤ ال کردند: چرا با این سرعت آثار پیرى در چهره مبارک شما ظاهر شده است ؟ در پاسخ فرمود: شیبتنى هود، والواقعه ، والمرسلات ، و عم یتسائلون : (سوره هاى هود و واقعه و مرسلات و عم مرا پیر کرد)! (چرا که
در ایـن سـوره هـا اخبار تکاندهنده اى از قیامت و رستاخیز و حوادث هولناک و مجازات مجرمان آمـده ، هـمـچـنـیـن داستانهاى تکاندهنده اى از سرگذشت اقوام پیشین و بلاهائى که بر آنها نازل شد).
در حـدیـث دیـگـرى از امـام صـادق (عـلیـه السـلام ) مـى خـوانـیـم : مـن قـراء فـى کـل لیـلة جمعة الواقعة احبه الله ، و حببه الى الناس اجمعین ، و لم یر فى الدنیا بؤ سا ابـدا، و لا فـقـرا و لا فـاقـة و لا آفـة مـن آفـات الدنیا، و کان من رفقاء امیرالمؤ منین (علیه السلام ): (هر کس سوره واقعه را در هر شب جمعه بخواند خداوند او را دوست دارد و نزد هـمـه مـردم مـحـبوب مى کند، و هرگز در دنیا ناراحتى نمى بیند، و فقر و فاقه و آفتى از آفات دنیا دامنگیرش نمى شود، و از دوستان امیرمؤ منان على (علیه السلام ) خواهد بود).
در حدیث دیگرى آمده است که عثمان بن عفان به عنوان عیادت وارد بر عبدالله بن مسعود شد در همان بیمارى که با آن از دنیا رفت ، پرسید: از چه ناراحتى ؟ گفت : از گناهانم ، گفت : چـه مـیـل دارى ؟ گـفـت : رحـمـت پـروردگـارم ! گـفـت : اگـر موافق باشى طبیب براى تو بـیـاوریـم ؟ گـفـت : طـبـیـب بـیـمـارم کـرده ، گـفـت : اگـر مایل باشى دستور دهم عطاى تو را از بیت المال بیاورند، گفت : آن روز که نیازمند بودم به من ندادى و امروز که بى نیازم به من مى دهى ؟!
گـفـت : مـانعى ندارد براى دخترانت باشد، گفت : آنها هم نیازى ندارند، چرا که من سفارش کـردم سـوره (واقعه ) را بخوانند، من از رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) شنیدم که مـى فـرمـاید: من قراء سورة الواقعة کل لیلة لم تصبه فاقة ابدا: (هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند هرگز فقیر نخواهد شد).
و به همین دلیل در روایت دیگرى سوره واقعه سوره (غنى ) نامیده شده است .
روشـن اسـت کـه تـنـهـا نـمـى توان با لقلقه زبان اینهمه برکات را در اختیار گرفت ، بـلکـه بـایـد بـه دنـبـال تـلاوت فـکـر و انـدیـشـه ، و بـه دنبال آن حرکت و عمل باشد.
سوره یس :
سوره (یس ) به گواهى احادیث متعددى که در این زمینه وارد شده یکى از مهمترین سوره هاى قرآنى است ، به گونه اى که در احادیث به عنوان قلب قرآن نامیده شده است .
در حدیثى از پیامبر اسلام مى خوانیم :
ان لکل شى ء قلبا و قلب القرآن یس : (هر چیز قلبى دارد و قلب قرآن یس است )!.
در حدیثى از امام صادق (علیهالسلام ) نیز همین معنى آمده است و در ذیل آن مى افزاید: فمن قرء یس فى نهاره قبل ان یمسى کان فى نهاره من المحفوظین و المرزوقین حتى یمسى ، و من قراءها فى لیله قبل ان ینام و کل به الف ملک یحفظونه من کل شیطان رجیم و من کل آفة : (هر کس آن را در روز پیش از آنکه غروب شود بخواند در تمام طول روز محفوظ و پر روزى خواهد بود، و هر کس
آن را در شب پیش از خفتن بخواند خداوند هزار فرشته را بر او مامور مى کند که او را از هر شیطان رجیم و هر آفتى حفظ کنند...) و به دنبال آن فضائل مهم دیگرى نیز بیان مى فرماید.
باز در حدیثى از پیامبر میخوانیم که فرمود: سورة یس تدعى فى التوراة المعمة ! قیل و ما المعمة ؟ قال تعم صاحبها خیر الدنیا و الاخرة ... (سوره یس در تورات به عنوان عمومیت آفرین نامیده شده ، سؤ ال شد از چه رو به آن عمومیت آفرین گفته مى شود؟ فرمود: به خاطر اینکه کسى که همدم و همنشین این سوره باشد او را مشمول تمام خیر دنیا و آخرت مى کند...).
روایات دیگرى نیز در این زمینه در کتب شیعه و اهل سنت آمده است که اگر بخواهیم همه آنها را نقل کنیم سخن به درازا مى کشد.
به این ترتیب باید اعتراف کرد که شاید کمتر سوره اى در قرآن مجید داراى اینهمه فضیلت بوده باشد.
و همانگونه که بارها گفته ایم این فضیلت براى کسانى نیست که تنها الفاظ آن را بخوانند، و مفاهیم آن را به طاق نسیان زنند، بلکه این عظمت به خاطر محتواى عظیم این سوره است .
محتوائى بیدارگر ایمان بخش و مسئولیت آفرین و تقوازا که وقتى انسان در آن اندیشه کند و این اندیشه در اعمال او پرتوافکن گردد خیر دنیا و آخرت را براى او به ارمغان مى آورد.
فى المثل در آیه 60 این سوره سخن از پیمانى به میان مى آورد که خداوند از تمام فرزندان آدم گرفته که شیطان را پرستش نکنند که شیطان دشمن آشکارى است
(الم اعهد الیکم یا بنى آدم الا تعبدوا الشیطان انه لکم عدو مبین ).
روشن است هرگاه انسان به این پیمان الهى پایبند باشد، همانگونه که در احادیث فوق آمده ، از هر شیطان رجیمى در امان خواهد بود ولى اگر این آیه را سرسرى مى خواند و در عمل از دوستان مخلص و یاران وفادار شیطان است ، نمى تواند به این افتخار بزرگ نائل گردد، همچنین درباره فرد فرد آیات و کلمات این سوره باید این محاسبه را انجام داد.
سوره الرحمن :
فـضـیـلت تـلاوت سـوره الرحمن از آنجا که این سوره حس شکرگزارى را در انسانها به عـالیـتـریـن وجـهـى برمى انگیزد، و بیان نعمتهاى مادى و معنوى دنیا و آخرت شوق طاعت و بندگى را در دل او افزایش مى دهد فضیلتهاى فراوانى براى تلاوت آن در روایات آمده اسـت ، البـتـه تـلاوتـى کـه در اعـمـاق روح انـسـان نفوذ کند و مبداء حرکت گردد نه مجرد لقلقه زبان .
از جـمـله در حـدیـثى از رسول خدا مى خوانیم : من قراء سورة الرحمن رحم الله ضعفه و ادى شـکـر ما انعم الله علیه : (هر کس سوره الرحمن را بخواند خداوند به ناتوانى او (در اداى شـکـر نعمتها) رحم مى کند، و حق شکر نعمتهائى را که به او ارزانى داشته خودش ادا مى کند).
در حـدیـث دیگرى در (ثواب الاعمال ) از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم : تلاوت سـوره الرحـمـن ، و قـیـام بـه آن را هـرگـز رهـا نکنید، چرا که این سوره در قلوب منافقان هـرگـز اسـتـقـرار نمى یابد، و خداوند آن را در قیامت در صورت انسانى قرار مى دهد که زیـباترین چهره ، و خشبوترین رائحه را دارد، سپس در جائى قرار مى گیرد که از همگان به خداوند متعال نزدیکتر است ! خداوند از این سوره مى پرسد: چه کسى در زندگى دنیا به محتواى تو قیام داشت و تلاوت تو را ادامه مى داد؟
در پـاسـخ مـى گـویـد: خـداونـدا! فـلان و فـلان در اینحال صورتهاى آنها سپید مى شود، خدا به آنها مى فرماید: اکنون هر که را مى خواهید شـفـاعـت کـنـید، آنها تا آنجا که آرزو دارند شفاعت مى کنند، و براى هیچکس شفاعت نمى کنند مگر اینکه به آنها گفته مى شود وارد بهشت شوید و هر کجا مى خواهید ساکن
گردید!.
و در حـدیـث دیـگـرى از آن حـضـرت آمـده اسـت : مـن قـراء سـورة الرحـمـن فـقـال عـنـد کـل (فباى آلاء ربکما تکذبان ) لا بشى ء من آلائک رب اکذب ، فان قراءها لیلا ثم مات مات شهیدا، و ان قراءها نهارا فمات مات شهیدا:
هـر کـس سوره الرحمن را بخواند و هنگامى که به آیه (فباى آلاء ربکما تکذبان ) مى رسـد بـگـوید لا بشى ء من الائک رب اکذب : (خداوندا هیچیک از نعمتهاى تو را انکار نمى کـنـم ) اگـر ایـن تـلاوت در شـب باشد و در همان شب بمیرد شهید خواهد بود، و اگر در روز باشد و در همان روز بمیرد نیز شهید خواهد بود)!.
سوره طه :
روایات متعددى در باره عظمت و اهمیت این سوره در منابع اسلامى وارد شده است .
از پـیـامـبـر اکـرم (صـلى اللّه عـلیـه و آله و سـلّم ) مـیـخـوانـیـم خداوند سوره طه و یس را قـبل از آفرینش آدم به دو هزار سال براى فرشتگان بازگو کرده هنگامى که فرشتگان ایـن بـخـش از قـرآن را شـنـیـدنـد گـفـتـنـد: طـوبـى لامـة یـنـزل هـذا عـلیـهـا، و طـوبـى لاجـواف تحمل هذا، و طوبى لالسن تکلم بهذا: (خوشا به حـال امـتـى کـه این سورهها بر آنها نازل مى گردد، خوشا به دلهائى که این آیات را در خود پذیرا مى شود، و خوشا به زبانهائى که این آیات بر آن جارى مى گردد).
در حـدیـث دیـگرى از امام صادق (علیهالسلام ) میخوانیم : لا تدعوا قرائة سورة طه ، فان الله یـحـبها و یحب من قراءها، و من ادمن قرائتها اعطاه الله یوم القیامة کتابه بیمینه ، و لم یحاسبه بما عمل فى الاسلام ، و اعطى فى الاخرة من الاجر حتى یرضى :
(تـلاوت سوره طه را ترک نکنید، چرا که خدا آن را دوست میدارد و دوست میدارد کسانى را کـه آن را تـلاوت کـنند، هر کس تلاوت آنرا ادامه دهد خداوند در روز قیامت نامه اعمالش را بـه دسـت راسـتش میسپارد و بدون حساب به بهشت مى رود، و در آخرت آنقدر پاداش به او مى دهد که راضى شود).
در حدیث دیگرى از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) میخوانیم : من قراءها اعطى یوم
القیامة ثواب المهاجرین و الانصار: (هر کس آنرا بخواند در روز رستاخیز ثواب مهاجران و انصار نصیبش خواهد شد)
بـاز لازم مـیـدانـیـم ایـن حـقیقت را تکرار کنیم که این همه پاداشهاى عظیم که براى تلاوت سـوره هـاى قـرآن از پـیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) و ائمه (علیهمالسلام ) به ما رسیده ، هرگز مفهومش این نیست که تنها با تلاوت ، این همه نتیجه ، عائد انسان مى شود، بـلکـه مـنـظـور تـلاوتـى اسـت کـه مـقـدمـه انـدیـشـه باشد اندیشهاى که آثارش در تمام اعـمـال و گـفـتـار انـسـان متجلى شود، و اگر محتواى اجمالى این سوره را در نظر بگیریم خواهیم دید که روایات فوق تناسب کاملى با محتواى این سوره دارد.
سوره حشر :
بـراى ایـن سـوره فـضـیلت بسیار گفته شده از جمله در حدیثى از پیغمبر گرامى (صلى الله عـلیـه و آله ) مـى خـوانـیـم : مـن قـراء سـورة الحشر لم یبق جنة و لا نار و لا عرش و لا کرسى و لا حجاب و لا السموات السبع و لا الارضون السبع و الهوام و الریاح و الطیر و الشـجر و الدواب و الشمس و القمر و الملائکة الا صلوا علیه ، و استغفروا له و ان مات من یومه او لیلته مات شهیدا!: (هر کس سوره حشر را بخواند تمام بهشت و دوزخ و عرش و کـرسـى و حـجـاب و آسـمانها و زمینهاى هفتگانه و حشرات و بادها و پرندگان و درختان و جنبندگان و خورشید و ماه و فرشتگان همگى بر او رحمت مى فرستند، و براى او استغفار
مى کنند، و اگر در آن روز یا در آن شب بمیرد شهید مرده است ).
و در حـدیـث دیـگـرى از امـام صـادق مـى خـوانـیـم مـن قـراء اذا امـسـى الرحـمـن و الحـشـر وکـل الله بـداره مـلکا شاهرا سیفه حى یصبح : (هر کس سوره الرحمن و حشر را به هنگام غروب بخواند خداوند فرشته اى را با شمشیر برهنه ماءمور حفاظت خانه او مى کند).
بـدون شـک اینها همه آثار اندیشه در محتواى سوره است که از قرائت آن ناشى مى شود و در زندگى انسان پرتوافکن مى گردد.
وای چکاوک جان مثه اینکه شما قبلا خواص سوره ها رو نوشته بودی
شرمنده
ببین اگه نیاز نیستش پستمو پاک کنم
چقدر هم بالا و پایین شده متنام
!...Nobody's perfect