1390 اسفند 27، 11:09
ویرایش شده
نقل قول: هیچ وقت درباره این دردم با کسی صحبت نکردم،
به هیچ کسی هم برنخوردم که دچار باشه و از اون با من حرف بزنه...
بعضی وقتا می گم،
اونایی که مثل من دچار هستند چه شکلی اند!؟ قیافشون چه جوریه!؟
آیا اونا هم در پس چهره شون یه غم قدیمی هست!؟
لطفن منو محکوم نکنید به تلاش برای شکستن مرزهای خصوصی افراد.
این که گفتم، فکری ست که گاه گاه از ذهنم می گذرد... همین.
سلام داداش نمیدانم
من یکم پررو شدم یعنی قلبنا خجالت میکشیدم بگم به کسی درباره این موضوع
ولی به چند از هم سن های خودم گفتم
اتفاقان خیلی ها دچار این گناه یا عادت بد هستن
صداشو در نمیارن اونا هم مثل من و شما و خیلی های دیگه آدم های معمولی هستن
با قیافه های معمولی
اونایی که ترک دارن میکنن روحیه شون شاده
چطوره ما هم یکی ازونایی باشیم که روحیه شون شاده
نه داداش کسی محکومت نمیکنه اینجا درد دله دلت درد گرفته داری ابراز میکنی
حالا غم و غصه دیگه بسه
دل تو باید بخنده
•㋡بخند،دنياطاقت لحظه های اخمورونـداره㋡•
• لبخندبزنيد،شمادرمقابل دوربين مخفي خداوندوفرشتگان اوهستيد
بـخـنــــــــــــــد :
بخنـــــــــد همین...تا وقت داری بخنــــــــد...چون وقت خنــده خیلی کمه...
خنده ایــــے از ته ته قلب
.........................
یا علی
آثار هنری به دو دلیل ارزشمندند، اول اینکه توسط استادان به وجود آمده اند. دوم اینکه تعدادشان کم است .شما گنج پر ارزشی هستید، زیرا توسط بزرگترین استاد خلق شده اید و فقط یکی هستید.