زمان ازدواج!

[یاقوت]

آقایون خانم ها چرا جواب سوال مطرح شده رو ندادین؟؟؟فعالیت کلاسیتون صفره هاااا..این ها میان ترمه هااااا..هرکسی سوال مطرح شده رو جواب نده آخر ترم افتاده هااااا  الکی مثلا یونیه

خارج ازشوخی لطفا برامون بنویسین که سن ازدواج چنده؟؟ی آقا و ی خانم چ سنی رو باید برای ازدواج انتخاب کنن؟؟
___________
ب نظرمن ازدواج ی سن خاصی نداره..وقتی حس میکنی میتونی ک جز خودت مسئولیت ی نفردیگه رو ب دوش بکشی و باعث شی ک از زندگیش راضی باشه پس تو مناسب تشکیل زندگی مشترک هستی.زندگی مشترک مسئولیت داره و تو ن تنها با ی شخص بلکه با ی خانواده زندگیت و شروع میکنی و همه چیزو باید در نظر بگیری و این مسئله ای نیست ک تو سن پایین بتونی حلش کنی.آقای عاشق میگن تو سن ۱۸ سالگی ازدواج کنی بهتر میتونی کنار بیای در واقع من اینطور فهمیدم ک سن ک بیشتر میشه تو چشات بازتر میشه و خیلی زیاد تغییر میکنی و تا بتونی شخص مناسب خودت و پیدا کنی طول میکشه و سخت تر میشه..ما ی همسایه ای داشتیم برا پسر ۲۷سالشون ی دختر ۱۶ساله رو عقد کردن و خیلی راحت ی بار خانومه گفت ک دختر کم سنی رو خواستیم براش بگیریم چون دخترهای سن بالا خیلی میفهمن و دختر کم سن و سال با فرهنگ و رسم خانواده ما زودتر کنار میاد و عادت میکنه.الان هم این حرف آقای عاشق اینطور ب نظر من اومد.چرا از این دیدگاه نگاه نمیکنیم ک دختر۱۸سالگی ک هیچ جایی رو جز خونه ی پدر ندیده و بره خونه همسر و بعد ک سنش رفت بالاترو جامعه رو دید نتونه با همسرش کنار بیاد و مشکل ایجاد شه؟؟۱۸ سالگی مناسب ازدواج حداقل از نطر من ک نیست.اگر بخوامم ی سنی بگم برا دختر ۲۸ اینا برا پسر ۳۰ تا ۳۵ اینا .

[عاشق فاطمه زهرا]

آقایون خانم ها چرا جواب سوال مطرح شده رو ندادین؟؟؟فعالیت کلاسیتون صفره هاااا..این ها میان ترمه هااااا..هرکسی سوال مطرح شده رو جواب نده آخر ترم افتاده هااااا  الکی مثلا یونیه

خارج ازشوخی لطفا برامون بنویسین که سن ازدواج چنده؟؟ی آقا و ی خانم چ سنی رو باید برای ازدواج انتخاب کنن؟؟
___________
ب نظرمن ازدواج ی سن خاصی نداره..وقتی حس میکنی میتونی ک جز خودت مسئولیت ی نفردیگه رو ب دوش بکشی و باعث شی ک از زندگیش راضی باشه پس تو مناسب تشکیل زندگی مشترک هستی.زندگی مشترک مسئولیت داره و تو ن تنها با ی شخص بلکه با ی خانواده زندگیت و شروع میکنی و همه چیزو باید در نظر بگیری و این مسئله ای نیست ک تو سن پایین بتونی حلش کنی.آقای عاشق میگن تو سن ۱۸ سالگی ازدواج کنی بهتر میتونی کنار بیای در واقع من اینطور فهمیدم ک سن ک بیشتر میشه تو چشات بازتر میشه و خیلی زیاد تغییر میکنی و تا بتونی شخص مناسب خودت و پیدا کنی طول میکشه و سخت تر میشه..ما ی همسایه ای داشتیم برا پسر ۲۷سالشون ی دختر ۱۶ساله رو عقد کردن و خیلی راحت ی بار خانومه گفت ک دختر کم سنی رو خواستیم براش بگیریم چون دخترهای سن بالا خیلی میفهمن و دختر کم سن و سال با فرهنگ و رسم خانواده ما زودتر کنار میاد و عادت میکنه.الان هم این حرف آقای عاشق اینطور ب نظر من اومد.چرا از این دیدگاه نگاه نمیکنیم ک دختر۱۸سالگی ک هیچ جایی رو جز خونه ی پدر ندیده و بره خونه همسر و بعد ک سنش رفت بالاترو جامعه رو دید نتونه با همسرش کنار بیاد و مشکل ایجاد شه؟؟۱۸ سالگی مناسب ازدواج حداقل از نطر من ک نیست.اگر بخوامم ی سنی بگم برا دختر ۲۸ اینا برا پسر ۳۰ تا ۳۵ اینا .

من واقعا نگفتم ۱۸ سال.
گفتم زیر ۱۸، ۱۸ دیگه آخر و ماکسیممه.

- مسئله ی انتخاب همسر با مشورت خانواده و آگاهی فرد حل می شه.
اگر آموزش و مهارت لازم به فرد در مدرسه داده بشه، دیگه فرد توی انتخاب دچار مشکل نمی شه.
توی مدرسه سخت ترین مفاهیم فیزیکی و سخت ترین انتگرال ها را به دانش آموز یاد میدن و اون می تونه معادلات سخت رو حل کنه.
اگر به فرد مهارت انتخاب و زندگی کردن و ... یاد بدن، نمی تونه از پس این ها بر میاد؟
۱۸ سال سن کمی نیست واقعا، آدم ۱۸ ساله واقعا بچه نیست، ما اون رو بچه بار می آریم.

- نقش خانواده رو هم نباید نادیده بگیریم. پدر و مادر ۴۰، ۵۰ ساله،
تجربه ی کافی رو دارن که تشخیص بدن چی برای بچه اشون خوب یا بده.
(در صورتی که اون ها هم قبلا مهارت لازم بچه داری رو توی مدرسه هاشون دیده باشن)




- توی سن های بالا، هر چقدر هم بگردی، نمی تونی دقیقا مکمل خودت رو پیدا کنی.
اما وقتی توی سن پایین ازدواج کنی، زن و مرد دقیقا مکمل هم می شن، چون با هم رشد کرده ان.

در مثالی که شما زدید، پسر ۲۸ سالشه، دختر ۱۶ سال.
و این طوری که از سخن خانمه بر میاد، انگار ایشون دارن کنیز می برن خونشون.
من حرفم این نبود. من گفتم دختر و پسر جفتشون تو سن پایین ازدواج کنن و با هم زندگی رو بسازن.
توی این سنها هم خودشون باید درست انتخاب کنن، هم پدر مادر ها نظارت کنن که از این دست اتفاق ها نیافته.
(همون اتفاقی که توی سن ها بالا هم می افته)
 در ضمن، من اصلا قبول ندارم که امروز توی جامعه ما، دختر، پسر های ۲۸ ساله، فهمیده تر از دختر پسرهای ۱۶ ساله هستن.

- یه چیزی رو هم بگم. این حرف که اجازه بدیم جوون، چهار تا شکست عشقی بخوره، تجربه کسب کنه و بعد ازدواج کنه، حرف درستی نیست.
بعضی تجربه ها خیلی گرون تموم می شه برای فرد.
چه بسیار آدمایی که همین شکست های عشقی افسردشون کرده و زندگیشون رو تباه کرده.
چرا باید آدم توی بهترین سالهای عمرش، ۱۸ تا ۳۰ سال که سالهای شکوفایی و کار و تلاش و پیشرفت شغلیه
درگیر خودارضایی و نیاز جنسی و نیاز عاطفی و تبرج و ... باشه؟
نیاز هایی که با تشکیل خانواده فقط برآورده می شن رو بره دنبالش توی خیابون و نت و ... و آخرش هم برآورده نشن.
و بهترین سالهای عمرش عملا هرز بره.
در صورتی که این دختر یا پسر، اگر همسر رو کنارش داشت
(و شرایط اقتصادی و فرهنگی طوری بود که به مشکل برنمی خوردن و از ابتدا نیز با کمک خودشون و مهارتی که تو مدرسه کسب کرده بودن انتخاب درستی انجام می دادن)
در این صورت، این فرد هم نیاز جنسیش برآورده می شد، هم نیاز عاطفیش، هم دختر و پسر ها صبح تا شب دنبال جلب توجه همدیگه توی کوچه و خیابون نبودن.

بعضی تجربه ها گرون تموم می شه.
بله، مایی که خ.ا رو تجربه کرده ایم، نسبت به کسی که خ.ا نکرده، با تجربه تریم و شاید بعدتر ها در مورد اعتیاد های مشابه قوی تریم.
اما می ارزید؟ اصلا ما تونستیم از منجلاب خ.ا بیایم بیرون؟
بهتر نبود که این موضوع به وسیله آموزش به ما منتقل می شد؟

من واقعا صحبت های دوستان رو متوجه می شم.
در جامعه ی امروز، ازدواج توی سن پایین خیلی ریسک داره (به دلایل فرهنگی و اقتصادی و ...)
اما اگر این ریسک ها به وسیله ی خانواده و جامعه و خود فرد کم بشه، ازدواج زیر سن ۱۸ سال به نظر من خیلی خیلی خیلی ارجحیت داره نسبت به ازدواج بالای سن ۱۸.



در نهایت یک سوال هم دارم از طرفداران ازدواج در سن های بالا:

انسان تا سن ۲۸ سال و ۳۰ سال و ... با نیاز جنسیش چه کنه؟ اگر ازدواج نکنه؟

[لئا]

خارج ازشوخی لطفا برامون بنویسین که سن ازدواج چنده؟؟ی آقا و ی خانم چ سنی رو باید برای ازدواج انتخاب کنن؟؟

حتما و حتما سمینار ازدواج موفق دکتر فرهنگ رو گوش بدین
همه چیزو جامع و کامل توضیح دادن

خلاصه اش اینه
دختر 18 سالگی و پسر  24 سالگی ازدواج کنه به شرطی که به بلوغ جنسی ، عقلی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و اخلاقی رسیده باشه
که این شرطه خودش خیلیه ها

[لئا]

.آقای عاشق میگن تو سن ۱۸ سالگی ازدواج کنی بهتر میتونی کنار بیای در واقع من اینطور فهمیدم ک سن ک بیشتر میشه تو چشات بازتر میشه و خیلی زیاد تغییر میکنی و تا بتونی شخص مناسب خودت و پیدا کنی طول میکشه و سخت تر میشه..ما ی همسایه ای داشتیم برا پسر ۲۷سالشون ی دختر ۱۶ساله رو عقد کردن و خیلی راحت ی بار خانومه گفت ک دختر کم سنی رو خواستیم براش بگیریم چون دخترهای سن بالا خیلی میفهمن و دختر کم سن و سال با فرهنگ و رسم خانواده ما زودتر کنار میاد و عادت میکنه.

البته به چیزی هم هست که بعضی از خانواده ها در نظر میگیرن اینه که اون خانم یا آقایی که سنش یکم رفته بالا پخته تر هست و عاقل تر
کوچک تر ها معمولا زود خراب می کنند همه چیزو قهر و دعوا و ... راه میندازن ولی بزرگترها سعی میکنند مشکلاتو عاقلانه تر حل کنند

در واقع این طور بگم بزرگتر ها بیشتر راه میان با هم درک بیشتری دارن از شرایط

[K_1]

سلام به همگی
آقا من به سهم خودم یک آفرییین و صحیح است صحیح است بلننند به پست اخیر عاشق بگم ..
یه پیشنهادی که داشتم اینه که در مشارکتهامون روی این موضوع 
بین حقیقت و واقعیتی که میتونست باشه و البتههه میتونه باشه و 
واقعیتی که الان در جامعه هست
تفکیک قایل بشیم ..

به هر حال ما هر کدوممون تو یه سنی هستیم و هر کسی هم بهتر از دیگران نسبت به خودش آگاهی داره و اون بحثهای توجه بلوغهای مختلف که بچه ها اشاره فرمودن شاید بهتر از هر جا، کاربردش برای تصمیم به ازدواج خودمون باشه ..
اما وقتی داریم به این سوال از بعد اجتماعی یا ساختاری و ذاتی فکر میکنیم اینجا داستان فرق میکنه
و خوبه نکاتی که از این بحثها در میاریم یه گوشه ای نگه داریم .. برای مسولیت اجتماعی که داریم یا برای نسلی که بعد از ما میان ...

[Queen]

شایان ذکر است نرخ طلاق همواره در حال افزایش است به طوری که در سال ۱۳۹۵ به ازای هر چهار ازدواج یک طلاق به ثبت رسیده است. همچنین بر اساس آمار‌ها طلاق در ازدواج‌هایی که سن دختران بیشتر از ۲۴ سال بوده به طور تقریبی شش برابر ازدواج‌هایی است که سن دختران کمتر ۱۸ سال است.

لازم است بدانید درصد طلاق در یک سال اول زندگی مشترک در آقایان ۲۰ تا ۲۴ ساله ۴.۱ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۵ درصد، ۳۰ تا ۳۴ ساله ۱۲.۷ درصد و در خانم‌ها ۱۵ تا ۱۹ ساله و ۲۰ تا ۲۴ ساله ۴.۵ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۱۰.۵ درصد می‌باشد.

همچنین درصد طلاق در پنج سال اول زندگی مشترک برای آقایان ۲۰ تا ۲۴ ساله ۴۵ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۵۱.۸ درصد، ۳۰ تا ۳۴ ساله ۵۷ درصد، و برای خانم‌ها ۱۵ تا ۱۹ ساله ۴۰.۷ درصد، ۲۰ تا ۲۴ ساله ۵۳.۲ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۶۱.۶ درصد می‌باشد.

اگر آمار درستی باشه قابل تامله

[K_1]

لازم است بدانید درصد طلاق در یک سال اول زندگی مشترک در آقایان ۲۰ تا ۲۴ ساله ۴.۱ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۵ درصد، ۳۰ تا ۳۴ ساله ۱۲.۷ درصد و در خانم‌ها ۱۵ تا ۱۹ ساله و ۲۰ تا ۲۴ ساله ۴.۵ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۱۰.۵ درصد می‌باشد.

ممنون از اشتراک این آمار .. میشه روش تامل داشت
و میخوام نکته ای رو عرض کنم ..
به نظر میرسه نمیشه از این آمار، استنباطی که مد نظر گزارش دهنده بوده رو استخراج کرد؛
اگر حالتی رو متصور بشیم که طلاق همبستگی شدیدی با سن داره،
یعنی مستقل از اینکه آدما چه سنی زندگی رو شروع کردن، هر چه سن بالاتر بره مستعدتر میشن برای طلاق،
اون وقت این حالت هم میتونه چنین آماری رو به دست بده؛

همچنین بر اساس آمار‌ها طلاق در ازدواج‌هایی که سن دختران بیشتر از ۲۴ سال بوده به طور تقریبی شش برابر ازدواج‌هایی است که سن دختران کمتر ۱۸ سال است.

این آمارها قابلیت استنباط نداره به خودی خودش
چون به صورت درصدی بیان نشده و ای بسا آمار ازدواج در بالای 24 هم چندین برابر، حتی بیش از 6 برابر کمتر از 18 باشه
و این فاکتور، چند برابر بودن آمار طلاق رو تفسیر کنه؛

همچنین درصد طلاق در پنج سال اول زندگی مشترک برای آقایان ۲۰ تا ۲۴ ساله ۴۵ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۵۱.۸ درصد، ۳۰ تا ۳۴ ساله ۵۷ درصد، و برای خانم‌ها ۱۵ تا ۱۹ ساله ۴۰.۷ درصد، ۲۰ تا ۲۴ ساله ۵۳.۲ درصد، ۲۵ تا ۲۹ ساله ۶۱.۶ درصد می‌باشد.

هر چند در این آمار پنجره مشاهده رو وسیعتر گرفته و این میتونه آمار قابل استبناط تری رو به دست بده .. اما عددها معقول به نظر نمیرسن و نمیدونم منظورش از درصد، نسبت به کل ازدواجهای در اون سنه یا نسبت به کل طلاقهایی که برای ازدواجهایی که در اون سن شروع شده، ثبت میشه؛
اگر دومی باشه که اتفاقا داره به نفع ازدواج در سن بالا سیگنال میده؛ چون میگه اونایی که بالاخره میخوان طلاق بگیرن، تو سن بالا زودتر تکلیف خودشون رو روشن میکنن و خب این میتونه آسیبهای کمتری رو به دست بده؛


نکته دیگر هم اینکه اصلا باید بین آمار دهنده و خواننده آمار تفاهم وجود داشته باشه که آیا درصد طلاق معیار ارزیابی مناسبی برای کیفیت ازدواجها در سنین مختلفه؟
آیا شاخصهای معنادارتری نباید تعریف کرد؟
ای بسا شاید بعضیها بالا بودن آمار طلاق رو به بلوغ دو طرف برای امکان سنجی داشتن یک زندگی موفق تعبیر کنن و بگن بهتره از زندگی ای که کژدار و مریز ادامه پیدا کنه ...


در آخر تاکید میکنم که نقد این آمار به معنای مخالفت بنده با ازدواج در سن پایین نیست

[می توانم]

تازه یه نکته مهم اختلاف سنی هست

بیشتر ازدواج های دختران کم‌سن در ایران با اختلاف سنی بالاست راحت یه بچه یازده ساله رو به یه اقای ۲۸ ساله می دن
تازه این خوبشه 

به غیر از اینها ازدواج یک نوجوان ۱۵ ساله که اصلا غیر انسانیه ... 

یعنی اگر ما قراره سن رو میزان طلاق در نظر بگیریم باید سن طرف مقابلم در نظر بگیریم به نظر من یه دختر ۱۵ ساله با یه پسر ۱۷ ساله بهتر زندگی می کنه تا با یه اقای ۳۰ ساله اما اگه می خوام ثابت کنم باید با امار کامل نشون بدم


کلا امارای ما بسته به هدف از بیانشون متقاوتن

از این حرفا که بگذریم
حرف زدن درباره سن عجیبه
شاید یه ادم ۲۳ ساله با یه ادم ۲۷ ساله در کنار هم از لحاظ خیلی مهارتها تقریبا معادل باشن
شاید حتی برعکس بشه

خود من تو ۲۰ سالگی همسر بهتر می شدم تا ۲۴ سالگی
چون ۲۰ سالگیم پاک بودم و ۲۴ سالگی معتاد

باید ببینی ادما مهارتشون چقدره
چقدر رشد کردن
و ...
بیشتر وقتا سن یه عدده


من الان یه همکلاسی ۴۲ ساله دارم قد یه بچه ۱۸ ساله س فهمش گاهی حتی کمتر


کلا این چیزا عدد بردار نیست ولی من می گم با توجه به تک جنسیتی بودن مدارس ما حداقل باید طرفین دو سه سالی دانشگاه رفته باشن یه کمی جنس مخالفشونو دیده باشن چون یه چیزایی هست که اصلا آموخته نمی شن مگر به تجربه


جز اینها رشدم باید در نظر گرفت
حتما یک ادم در ۱۷ و ۱۶ سالگی خودش نمی تونه تصمیمی بگیره که به درد  ۴۷ و ۴۶ سالگیش هم بخوره چون خیلی تغییر خواهد کرد
همیشه می‌گن در دهه سوم زندگی ادمها خیلی تغییر می کنن


اما در نهایت اینکه حالا الان چه نتیجه ای ما قراره از این بحث بگیریم؟
فرص کنین به نتیجه رسیدیم ادمها در سن ۲۵ مناسب ازدواجن
مگه به نتیجه گیری ماست؟ :دی

[Queen]

من لینک صفحه ای که ازش نقل قول کردم میزارم اگه دوست داشتید کامل بخونید
ارتباط سن ازدواج و آمار طلاق

[Deril]

سن ازدواج؟ واقعا بیشتر ازینکه سن مد نظر باشه شرایط مد نظره. شرایط لازم برای ازدواج چیه؟ ایا فرد شرایطش رو داره؟ ایا اصن این فرد به درد ازدواج میخوره یا نه هنوز داره تو توهمات خودش از زندگی سیر میکنه؟  
همه اینا به کنار. وقتی من نوعی الان شرایط ازدواج دارم ولی جامعه اینقدری سریع رو به زوال هست که زندگیم رو تحت الشعاع قرار میده و ممکنه شرایط مناسب الانم فردا روزی از بین بره پس چرا باید ریسک کنم و ازدواج کنم؟ من مخالف ازدواج نیستم ولی واقعا چقد میشه قناعت کرد؟ اگر تو این بی ثباتی اینقدر عرصه بر مردم تنگ شد که بچه تو روی پدرش وایساد و گفت چرا منو بدنیا اوردی چی؟ اونوقت بازم ادم به ازدواج فکر میکنه؟ دوره ای هستیم که هر روز کارمون و پولمون بی ارزشتر میشه. پس زندگی مشترک معنایی نداره، مگر اینکه ثبات بیاد تو جامعه.

[یآرا]

به نظرم  احمقانه ترین کار اینه که برای ارضای جنسی ازدواج کنیم و بدون اشنایی قبلی این ازدواج انجام
منظور از اشنایی قبلی نامزدی که خانواده ها در جریان باشن نیست .....   که مثلا حتی اگه یکیشون خواست کنار بکشه بگن وای رو دختر مردم اسم گذاشتیم....


بعد ازین موارد .. شرایط خب مهمه واقعا....  
اینکه دوطرف درباره ی نحوه ی خرج کردن توافق کنن و .. خرج دختر با کیه .. اجازه ی سر کار.. میزان نفقه .. چیزایی که
شوهر تامین میکنه.. ایا قراره پول تو جیبی داشته باشن.. حد رابطه با بقیه ی مردا و پسرا چقدره و برای پسر برعکسش
اینکه الان کجا هستن و 10 سال دیگه کجا خواهند بود.. و نوع تیپ و پوشش و
مواردی مثل :  اینکه طرف مسواک میزنه چند وقت به چند وقت حمام میره توی خونه مرتبه یا همیشه باید بوی گند بده
ایا عطر میزنه... ایا همش سرش تو گوشیه.. ایا عادت داره هر ماه لباس جدید بگیره.. ایا یک شب در هفته اعتقاد داره غذا رو بیرون بخورن.ووووووو  این چیزا خیلی مهمه خیلی از خانم ها هستن که از مسواک نزدن همسرانشون  واقعا در عذابن ( اینا حرفای مشاور خانواده است و خیلی ها هم خودشون اعتراف کردن) و اقایونی که ناراضی اند دختره بی از حد بیرون خوش تیپه یا ارایش میکنه یا مثلا موهاشو رنگ نمیکنه و نمیرقصه  . . . .


حالا باز اینا به کنار یک سری موارد مثل اینکه طبع جنسیشون چطوره اقا گرم و خانم سرد یا خانم گرم و اقا سر .. اینطور افتضاح میشه..  حتی واقعا باید از نظر هیکل هم مورد پسند هم واقع بشن... یهو پسره میگه تو صورتت سفیده ولی مثلا بدنت تیره است .. من نمیدونستم و تو منو گول زدی.. و خانم هم بگه تو مثلا رو کمرت لکه یا جوش داره و من اینارو فکر نمیکردم....  .. 
میگید طلاق زیاد شده .. شاید یکی از علت هاش این باشه که میرن نامزد میکنن و بعد از عقد اینارو میفهمن و حالا دیگه واقعا کی حال و حوصله ی بهم زدن داره؟؟ .. توی فامیل طرف گاو پیشونی سفید میشه

از همه مهم تر هم اینه که تفاهم داشته باشن و از نظر اخلاقی بهم بخورن و اول از همه رفیق هم باشن و بعد همسر هم بشن...

چون توی ابتدای نامزدی و اشنایی هرکدوم از طرفین سعی میکنن خودشون رو بهتر از اون چیزی که هستن نشون بدن


دوستی دارم که از 14 سالگیش تا 20 سالگیش با یه پسری بود.. خانواده ی دختر و پسر هم میدونستن
اینا باهم دوستن .. حتی یه تعدادی از فامیل ها که خاله زنک نبودن هم در جریان بودن... ( فرهنگ خانواده ها توی این موضوع متفاوته)
ولی بعد از 6 سال دوستی دختره بهم زد قضیه رو... وقتی بهش گفتم چرا .. گفت: من بهش 6 سال فرصت دادم رفتارشو درست کنه پس بزار قبل از اینکه قضیه به نامزدی بکشه و ازدواج کنیم بچه دار بشیم باهم کات کنیم...  گفت من 6 سال تمام بهش میگفتم مسواک بزن...هر روز صبح دوش بگیر . پیراهن چروک نپوش وو طرز صحبت کردنت رو درست کن.و غیره.. و اون تغییر نکرد .. پس من بی تقصیرم ( اخه پسره 25 ساله حالش خیلی خراب بود)و ما به درد هم نمیخوریم قطعا توی زندگیمون تنش خواهیم داشت .. گفت این چیزا برای من مهمه وقتی تو دوره ی دوستیمون رعایت نمیکنه اگه وارد زندگی بشیم قطعا افتضاح تر میشه قضیه