زندگی با بدون ترک کردن، چرا ترک؟؟؟

[davoodgt]

از یووه ممنونم به خاطر پستی که درباره مقالات خود ارضایی قرار داد به فکر این افتادم که چرا به حرفهای خودمون بها ندیم  چون ما گرفتار این عادت شدیم و حرفهامون بیشتر از مقاله های موجود ارزش داره چون همدردیم
در وبلاگ تلنگرهای کاتوره ای یکی از همسفرها سوال خوبی طرح کرده بود که پاسخ های خوبی هم داشت از شما هم میخوام نظرتون را بگید و جواب بدید.

خود ارضایی: چرا باید ترک کنیم می توان   با
خود ارضایی هم زندگی کرد؟

سلام ...من یک سوال دارم می خوام  شما بهم جواب بدین

چطور آدمهای دیگه با این مسئله کنار میان کار می کنن زندگی میکنن

من افراد زیادی رو می شناسم که می دونم این کار می کردن و شاید هنوزم ادامه

می دن ولی راحت کار می کنن درس می خونن و زندگی می کنن

ما چرا نتونستیم چرا باید ترک می کردیم تا بتونیم بریم سراغ زندگی ...

انگار بدون ترک این کار نمی تونستم قدم از قدم بردارم نمی دونم چرا؟؟؟

[davoodgt]

فضول خان
سلام
اگه من تازه از راه رسیده رو هم به عنوان دوست قبول کنین، یه نظری بدم.
من حرف شما رو قبول دارم فقط میخواستم روی یه قسمتهاییش یه نظراتی بدم که ممکنه غلط یا درست باشه.

به نظرم هر انسانی یه ظرفیت و حد تحملی داره. وقتی این ظرفیتش پر بشه دیگه جایی واسه ی کارهای دیگه نمیمونه. وقتی یه کسی این موضوع واسش مطرحه که این کاری که من دارم میکنم گناهه و باز هم داره ادامه میده، همیشه این مساله آزارش میده که من دارم گناه میکنم و این خسته ش میکنه. جوری که ممکنه به حدی برسه که دیگه توانایی انجام کارهای روزمره ش رو هم نداشته باشه. ولی اگه بتونه با این مساله یه جوری کنار بیاد میتون انرژیش رو ذخیره کنه و کارهاش رو انجام بده.
حالا این کنار اومدن میتونه مثل شما با بخشیدن خود و تصمیم برای ترک باشه، و یا بالکل از ریشه منکر همه چیز شدن، که اصلا این کار گناه نیست که من بخوام در موردش احساس ناراحتی کنم. که البته انتخاب بین این دو راه حل به همون اعتقادات برمیگرده.
البته در این مورد خاص فکر کنم خود این گناه وقتی به افراط کشیده بشه میتونه زندگی آدم رو مختل کنه و قوای آدم رو تحلیل ببره. که شاید بشه این رو به همه ی کارهایی که اعتیادآور هستن تعمیم داد.

[davoodgt]

بهار خزان زده

سلام دوست عزیز.

سوال جالبی مطرح شده.واقعا چرا بعضی از آدم ها زیر بار گناهی که انجام می دن خورد می شن وافسرده می شن.گریه می کنن ولی بعضی دیگه مریدانه به حرفهای محبوبشون یعنی ابلیس گوش می دن و با شور و اشتیاق اون کارو انجام می دن بدون ذره ای عذاب وجدان؟
به نظر من همه چیز بر می گرده به محبوبی که آدم ها برای پرستش تو زندگیشون انتخاب می کنن.وقتی کسی تصمیم گرفته که خدا محبوبش بشه از آزردن اون ناراحت می شه و دلیلش هم اینه که شب بعد از نماز دیگه روش نمی شه با خدا حرف بزنه!تا حالا این حالو داشتین؟اینکه آدم ناراحته می خواد گریه کنه می خواد یه کسی رو پیدا کنه که فقط باهاش حرف بزنه .کسی که فردا نره لو بده اونو بین جماعت.این کس فقط خداست و آدم به خاطر کارایی که کرده دیگه روش نمی شه که حتی به خدا نگاه کنه.اون وقته که آدم از هجوم حرفای تو دلش خفه می شه و ناراحت و افسرده.عشق را دریای غم غمناک نیست!
اما وقتی کسی خدا رو انتخاب نکرده.دیگه چه غمی داره؟ اون احتیاجی به حرف زدن با خدا نداره که بعد از انجام گناه دیگه پناهگاه نداشته باشه و افسرده شه.
بازم قربون خدا که بعد از اینهمه خیانت بنی آدم می گه:صد بار اگر توبه شکستی باز آ

با آرزوی موفقیت برای شما.

در پناه حق، موفق باشین.

[davoodgt]

اسیر سابق نوشته

وظیفه خودم میدونم که از مطلب بسیار آگاهی دهنده "" متولد ماه مهر"" تشکر کنم.

از وقتی که خودارضایی افراطی قدرت تفکر رو ازم گرفت مهلک ترین ضربه ها بهم وارد شد.
چون:
نمی تونستم فکر بکنم که این کاری که دارم انجام میدم بده یا بد نیست؟
ضرر داره یا نه؟
ادامه ندم چی میشه؟
ادامه بدم چی میشه؟
چرا باید انجام ندم؟

و هزاران چرای دیگه که...
اما به خود امدن و برگشتن قوه تفکر مساوی با یرگشتن امید بود و اکنون نور کوچک امید تبدیل به خورشیدی شده که با نورش ادامه راه رو برام هموار کرده

[davoodgt]

اقا وهاب نوشته

سلام
خیلی ها هستن که هم خود ارضایی میکنن و هم از زندگی لذت میبرن.اکثر اونا آدمایی هستن که از نظر ایمان و اعتقاد خیلی ضعیف هستن.و انقدر خودشون رو درگیر مادیات کردن که خود ارضایی رو هم مثل غذا خوردن میدونن.ولی تاثیرات منفی این مرض بالاخره یه جا یغه اونا رو میگیره.اونایی که سیگاری میکشن هم خیلی کیف میکنن و از زندگیشون لذت میبرن.حتی اگه آدمای اطرافشون از این کار بیزار باشن!!!
ما یه فرصت کوتاه بهمون داده شده که زندگی کنیم و بعد بریم... چه خوبه که ما متوجه اشتباهاتمون هستیم و این نشون میده که اون وجدان درونیمون هنوز بیداره..این خیلی ارزش داره.همین که ما داریم دنبال راهی میگردیم تا از شره این مرض خلاص شیم خیلی ارزش داره.باور کنین تمام اینا حساب میشه.
این که بشینیم حسرت کسانی رو بخوریم که خدا ولشون کرده به حال خودشون و گذاشته انقدر گناه کنن تا ....
این اسمش لذت بردن از زندگی نیست.وقتی تو نمیتونی دوران جوونیت و پاک باشی و به سمت چیزی بری که بعدا مشکل ساز باشه اونوقت حتی اگه همه چیز جلوی چشمات لذت بخش باشه...اونوقت آیا این لذت واقعیه؟؟؟؟
مشکل ما اینه که گاهی اوقات انقدر بیخیال و خودخواه میشی که دیگه هیچی واسمون مهم نیست.
مشکل ما اینه که دلمون میخواد به هر نحوی که شده لذت ببریم و توجه به این مسله نمیکنیم که آیا راه درسته یا غلط.
باورتون نمیشه.خود اونایی که فیلم ... میسازن میدونن مخاطباشون کیا هستن و اونا از این طریق لذت میبرن ..مثل کسی که مواد میفروشه و همه رو آلوده میکنه.
هر آدمی بالاخره یه جرقه ای درونش هست که باید فعالش کنه.اگه من نتونم جلوی خودم رو بگیرم و خودمو بسپرم دست غرایز اونوقت فرقم با حیوونا چیه؟؟؟
درسته توی جامعه ای هستیم که نا خدا گاه برای ارضای فشارای روحی مجبور به انجام این کار میشیم ولی این کار هم مارو ارضا نمیکنه.
بهتره آدم واسه اون چیزی که میخواد و دنبالشه خودش تلاش کنه و اینکه بشینه و حسرت دیگران و بخوره هیچ سودی به همراه نداره

[davoodgt]

متولد مهر ماه نوشته

می خوام جواب سوال خودم رو بدم...

خود ارضائی سه مرحله داره ..

1.اول کسائی که از زیر سن بلوغ شروع می کنن

2.دوم اونائی که از سن بلوغ دچارش می شن..

3.و عده ی خیلی کمی هم هستن که بعد بیست یا چند سالی که از بلوغ می گذره دچار می شن

حالا ممکنه شما بگین چه ربطی داره ...نکته اصلی همین جاست از وقتی شما شروعش کردین تا وقتی که عقلتون سر جاش می یاد زمانی سپری می شه
مثلا اسمش رو بذارین دوران غفلت یا بی خبری یا هرچی...
حالا فرض کنین یه ادم از بچگی دچار می شه خوب معلومه که این شخص دوران غفلتش بیشتره ...و هر چی سن بالاتر شروع کرده باشی این دوران بی خبری کمتره و ترکش هم زودتر چون عقل آدما با سنشون رابطه مسقیم داره و ورودی اطلاعات شخص بزرگتر بیشتره و زودتر می فهمه که کار عبث و بیهوده ای داره می کنه حالا بازم می گین چه ربطی داشت به سوال حالا می گم...

ما بعد این که می فهمیم این عمل داره بهمون آسیب می زنه کار های مختلفی می کنیم اولین گارد ما اینه که غم و غصه تمام وجودمون رو می گیره بعدش چی میشه
شما بهتر می دونین ...دوباره و دوباره... پشت سر هم... روز و شب... وقت بی وقت خود ارضائی می کنیم تا غصه از دلمون بره ...نه بازم جواب نمی ده مشکلات زندگی درس و مشق ...کار... خانواده ...همه سرمون آوار می شه ...

دومین گارد ما اینه که سعی می کنیم توجیه کنیم اصلا سیستم ما آدما اینه که هر جا کم می یاریم توجیه بهترین کاره ...اما نه توجیه هم بالاخره تاریخ مصرف داره ...اونم دیگه جواب نمی ده
سومین گارد دفاعی ما خیلی خطرناکه ...نکته و جواب سوال خودم رو اینجا می خوام بگم عده ی زیادی از اونائی که می بینین خیلی راحت زندگی می کنن و می رن لای باقالی اینه که فراموش می کنن بله فراموش می کنن که دارن چه عملی مرتکب می شن و فکر می کنن خوب اینم جزئی از زندگیه و کاریش هم نمی شه کرد مثل غذا خوردن یا پلک زدن مثل خیلی های دیگه که از صبح تا شب دروغ می گن یا فحش می دن یا دزدی می کنن و عین خیالشون نیست و راحت دارن زندگی می کنن بدون دغدغه...فراموش کنین که دارین خود ارضائی می کنین دو تا وجه داره
دیگه این کارو نکن و فراموشش کن ...فرت فرت خود ارضائی کن و فراموش کن داری چی کار می کنی حداقل این طوری راحتتر خودت رو نابود می کنی ...نتیجه این که
کسائی که راحت می خورن می خوابن و خود ارضائی هم می کنن اینه که فراموشش کردن...

[davoodgt]

این مطلب را هم تو باشگاه پیمان دیدم که بی ربط نیست :

پیمان نوشته

سلام دوستا و جنگجو های محکم وقتتون بخیر اگر الان جق زدی و دچار ناراحتی پس از شکست شدیو برای فرار از این ناراحتی اومدی اینجا تا به خودت بگی ترک میکنم و نمیزنم اما بعد ۳۰ دقیقه که ناراحتی از بین رفت شروع کنی به زدن وقتتو تلف نکن آنقدر بزن که دیگه معنای لذت رو نفهمی .اما اگر میخوای راحت بشی و به آرزوهات دست پیدا کنی و به آنچه که لایقش هستی برسی (تصمیمتو برای ترک گرفتی یا دودلی ) درست اومدی .

مهربونم نمیخوام برات قصه سر هم کنم که اگر بزنی بچت کج میشه ، زنت ارضا نمیشه یا …. فقط فریاد میزنم تا بدونی منی که ۱۱ ساله دارم میزنم ، ۱۱ ساله دارم از جق (خود ارضایی ) لذت میبرم پشیمونم مثل سگ

میدونی چرا ؟ رکاب میزنم اما الان ۶ ساله تو هیچ مسابقه ای شرکت نمیکنم ، چرا ؟ جق به همین سادگی ، تو مسابقه انرژی کم میارم ، عضلاتم و … آمادگی کامل دارند اما چون معمولان چند روز یه بار جق میزنم بدنم زود خالی میکنه ( رکاب زدن برای مسافت های بالای۳۰-۴۰ کیلومتر نا واسم نمیذاره) اولا فکر میکردم غذا بد میخورم اما یک هفته نزدم فقط یک هفته رفتم تمرین برای انتخاب تیم استان نفر دوم شدم تمرین دوم هفته بعد سه روز قبل مسابقه زدم نا نداشتم پا بزنم شدم ۷ ام . بد نیست بدونید غذای من تو روز ۴۰۰۰ کالری حداقل هست.نه لاغرم نه ناتوانایی جنسی گرفتم و نه خیلی چرتای دیگه اما خودم میدونم سرحال نیستم خودم احساس میکنم سرعت پیر شدن و فرسایش بدنم بالاست و مجبورم هر ماه کلی پول مکمل (ویتامین و گلوکزامین و کلسیم ) بدم .

نازنین من ماهی رو هر زمان از آب بگیری تازه هست . اثرات بدنی مهم نیست زمان هایی که میزنم سرعت پاسخگوئی ذهنم کمتر میشه ، یه مقدار که به مخ فشار میارم خسته میشم (ناگفته نمونه وقتی میزنیم تستسترون زیاد ترشح میشه و برا چند ساعت دوپینگ هست من دارم بعد این چند ساعت رو میگم ) در کل باعث شد برا منی که آرزوی تحصیل تو شریف آب خوردن بود اونم مهندسی الان مدیریت بخونم اونم یه دانشگاه معمولی ، هر زمان جق زدم دیگه دنبال خواسته هام نرفتم . و رسیدم به اینجا که ناراضی هستم از وضع کنونیم

[davoodgt]

من نظر خودمو میگم. در مواجه شدن با مسائل مختلف ما ادمها عکس العمل های مختلفی داریم. این عکس العمل بر میگرده به باورها و اعتقادات ما و هر چه قدر این باورها پر مغر تر و اگاهانه تر باشند عکس العمل ما در مقابل مشکلات بهتر خواهد بود.

مثلا خود ارضایی :بعضی ها بی تفاوت هستن چون اصلا این کار را گناه نمی دونند و با این مسئله مشکلی ندارند . من نمی تونستم بی تفاوت باشم چون این کار گناه هست و من معتادش شده بودم طوری که روال عادی زندگیمو به هم زده بود و اگر ادامه میدادم با مشکلات زیادی مواجه میشدم.

من هم مثل شما بودم. همیشه احساس گناه شدید داشتم و نمی تونستم خودمو ببخشم و با اینکه خیلی دوست داشتم سراغ خودسازی برم به خاطر همین احساسات با خودم میگفتم تو رو چه به خودسازی اول برو ترک کن و این خیلی اشتباده بود و با بخشیدن خودم و کنترل احساس گناه تونستم در کنار ترک به کارهای دیگه برسم

خب همسفرهای گل
نظر شما چیه؟

[yekbarbarahamishe]

ممنون از تاپیک ات همسفر گل

من این جوری از پست ها برداشت کردم که "خودارضایی فقط برای کسانی آزاردهنده است که احساس گناه بعدش دارن"

اما من یه جور دیگه فکر میکنم. فکر میکنم حوزه آسیب این عادت وسیع تر از آسیب به اعتقادات مذهبی باشه. منظورم اینه که یه نفر فقط برای از بین بردن این احساس گناه نیست که ترک میکنه .
من تا قبل از آشنایی با کانون همین احساس گناه رو داشتم ولی کمکم نمیکرد برا ترک. من بعدا متوجه شدم غیر از این که نمیشه با خدا صبحت کرد
نمیشه تو باشگاه درست کار کرد
نمیشه به خود و اراده خود اطمینان داشت چون انگاری در بعضی استثناات یه قوه دیگه است که تو رو به کار می اندازه که البته اون خدا نیست. پس نمیشه خودت رو بشناسی چون خودت دست خودت نیستی
نمیشه از خودت راضی باشی.
و نمیشه به ازدواج فکر کرد.

هر چی بیشتر فکر کنی حد آسیب های روانی این عادت رو بیشتر متوجه میشی. و البته قانع تر برای ترک.

این که این کار واسه آدم لازمه و ماهی 1-2 بار اشکال نداره رو من قبول نمیکنم . چون معتقدم ماهیت این کار اعتیاد آوره و برام عجیبه اگه کسی طبق برنامه منظم برا رفع نیاز بدنش این کار رو انجام بده. البته غیر ممکن نیست.

[نیما]

از یووه ممنونم به خاطر پستی که درباره مقالات خود ارضایی قرار داد به فکر این افتادم که چرا به حرفهای خودمون بها ندیم چون ما گرفتار این عادت شدیم و حرفهامون بیشتر از مقاله های موجود ارزش داره چون همدردیم
یکی از همسفرها سوال خوبی طرح کرده بود که پاسخ های خوبی هم داشت از شما هم میخوام نظرتون را بگید و جواب بدید.

خود ارضایی: چرا باید ترک کنیم می توان با
خود ارضایی هم زندگی کرد؟

سلام (اول عذر می خوام که این قدر طولانی شد، قرار نبود طولانی بشه)

از داوود گود فیلینگ خیلی ممنون که این نظرای جالب رو از جاهای مختلف گردآوری کرده. منم باهاش موافقم، ما درگیر این عمل زشت بودیم (مهم نیست چه قدر، چند ماه یا چند سال، اصلا نباید به این مساله فکر کرد) و ممکنه بتونیم کمک یه سری بکنیم. ممکنه. تمام نظرهای بالا رو هم قبول دارم.

من هم با اجازه دوستان می خوام نظرم رو بگم،

انتهای کار بد می شه "پشیمانی". (پاورقی -- دو حالته، یا آدم یه لغت رو می خونه و فکر می کنه به معنیش، یا قشنگ حس می کنی که داری گناه می کنی، حس می کنی که پشیمونی.)

هر کسی بر اساس تربیتش (به قول فروید 5 سال اول زندگیش) یه چیزایی رو قبول داره و تو زندگی بر اساس یه چیزایی زندگی می کنه. وقتی کاری حتی خیلی کم با این چیزها منافات پیدا کنه و در انجامش اصرار کنه و خودش رو توجیه کنه می شه عذاب وجدان. این رو هم بی خیال بشه در نهایت می شه "پشیمانی".

گاهی باید یه سری کارها رو ترک کرد تا متوجه یه سری چیزای دیگه بشه شد.

کمی استراحت

همون مطالب تو سایت پیمان (قدیمیه که الان پاک شده) این قدر ناراحت کننده بوده که واقعا نمی تونم بگم این کار خوبه. یکی از معایب این کار اینه که این کار برای شروع ترویج زنا بین یه سری آدم هست. زنا هم وقتی بشه گناه کوچیکه فرد کم کم یه سری چیزای دیگه جاش رو می گیره. نمی دونم چی، اما مدام کثیف تر می شه. کم کم هم اشرف مخلوقات بودن ارزش خودش رو از دست میده.

می شه با خودار... هم زندگی کرد، ولی خب چه زندگی ای؟

آدمی که مثلا حتی تا 50 سالگی هم تو این کار فرو رفته باشه (اه اه)، داره زندگی می کنه. اما زندگی داریم تا زندگی.

"و نمیشه به ازدواج فکر کرد." صد در صد موافقم. خیلی دیدم.

"برام عجیبه اگه کسی طبق برنامه منظم برا رفع نیاز بدنش این کار رو انجام بده." کاملا موافقم، چون بدن به شادی، آرامش، سکوت، ورزش، و یه روحیه عالی هم نیاز داره که تو این کار کم کم همش محو می شه.

[باران..]

سلام به همه
من ترجیح میدم دنبال حرف یکبار و بگیرم
راستش وقتی داشتم میخوندم مدام تو ذهنم این سوال بود .. خوب یعنی اون هایی که از دین چیزی سرشون نمیشه با خود ارضایی راحتن؟؟؟
دقیقا حرفی که یکبار گفت..."خودارضایی فقط برای کسانی آزاردهنده است که احساس گناه بعدش دارن"
منم با این حرف موافق نیستم چون عوارض بدنیش برای همه یکسانه!

اما حالا یه سوال دیگه.. از لحاض روحی مارو خیلی داغون کرد... اما عوارض روحیش برای اون هایی که احساس گناه ندارن هم مثل ماست؟؟؟

احساس میکنم ما باید اینجا با هم تفاوت داشته باشیم؟!یعنی برای ما شدید تره .. شاید به خاطر بحثی که نیما کرد
البته میشه یه جوری توجیه ش کرد... اینکه وقتی احساس گناه داری پالس منفی میدی.. خوب این مسلما تاثیرش خیلی بد تره . چون میشه مضاعف !!!
یعنی یه تاثیر که خودش داره..تو هم داره انرژی منفی میده پس تاثیرش بیشتر میشه

[نیما]

در مورد اون کسی که از این کار احساس گناه نکنه، از کجا معلوم؟ شاید گناه های دیگه ای هم داره که حس نمی کنه (نزنین، گفتم شاید). گناه هم چیزی هست که انجامش به ضرر خود فرد هست. همین. و جایی به مشکل بر می خوره.

ممکنه یکی از خوردن شراب یا کلا چیزایی که الکل داره احساس گناه نکنه. بحث اینه که این چیزا برای بدن خوب نیست. بدی الکل اینه که وقتی می خوری حس می کنی خیلی خیلی خوب ذهنت باز شده (احتمالا مقدار کمش) این حالت به خاطر این هست که مویرگ های مغز رو گشاد می کنه. برای کسی که به طور مداوم بخوره ضررش این هست که وقتی اثرش میره و مویرگ به حالت طبیعی بر می گرده، از حالت طبیعی اولیه کوچیک تر می شه. طی سال ها مصرف الکل مشخصه که رسیدن خون به ذهن دچار مشکل می شه. پس خدا این چیزا رو گناه معرفی می کنه و به ما عذاب وجدان می ده که طرف یه سری چیزا نریم.

همینه که "لا اکراه فی الدین" هست.

مساله جنسی هم برای ازدواج هست. همین. ولی وقتی شرایطش جور نیست موقتی بهتره بی خیال مساله جنسی بشیم. بدن هم خودش رو وفق می ده و به موقع هر چیزی که لازم باشه رو خالی می کنه. هر وقت هم شد ازدواج. حالا این وسط دستکاری این چیزا، مثل خودار... نظمش رو به هم می زنه. بدن می دونه که باید یه سری چیزا رو خالی کنه. دستکاریش نظمش رو به هم می زنه و خراب کاری می کنه. میشه بیماری مثل واریس بیضه یا مشکلات زایمان. خودار... بدن رو عادت می ده، بدن خودش رو وفق می ده و مدام می خواد که خالی بشه. این ممکنه حالت شدید این کار رو به دنبال داشته باشه. کم کم تمایل به ازدواج هم کم می شه. کم شدن تمایل به ازدواج هم از نظر اجتماعی مشکل کشور آلمان رو خواهد آورد (رشد منفی جمعیت به جای رشد عادی). از نظر فردی هم شاید به حس کمبود عاطفی تو زندگی فرد منجر بشه.

[marall]

سلام
به نظر من خودارضایی رو باید ترک کرد چون باید زندگی کرد.!
بعضی چیزها هستند که برای انسان عذاب آورند و آدمی رو از زنده بودن و زندگی کردن مایوس میکنند.(چه ادبی شد)
وقتی دستت از نوشتن زود خسته میشه،
یا وقتی می خوای بشینی یا بلند بشی مثل آدمای پیر رفتار میکنی تا درد زانوهاتو متوجه نشی،
یا توی باشگاه بر خلاف دیگرون هیچ پیشرفتی نمی کنی و هنوز تو همون وزنه ای هستی که روز اول انتخاب کردی ،
یا وقتی بعد از تلاش زیاد برای خوابیدن، نصفه های شب بلند بشی و با یه کمر درد مواجه بشی که دیگه نتونی بخوابی،
یا موقعی که به چشم پزشک میری متوجه می شی در عرض یکسال شماره چشمت از 75/0 به 2 تغییر کرده ،
و یا رفته رفته کم اشتها می شی و....
فکر می کنی چه حسی می تونی داشته باشی ؟!
حس تنفر از زندگی کردن. خودارضایی یعنی مرگ تدریجی انسان . مرگی که توسط خود فرد انجام می شه و این بدترین کاری که یک انسان می تونه در حق خودش بکنه. همه ی اینها یک طرف، طرف دیگه احساس گناه کردن، ترس از مردن، ترس از رو به رو شدن با خدا، عذاب وجدان . فکر می کنی با این روحیه و جسم می تونی خوب زندگی کنی ؟ مسلما نه.

[yekbarbarahamishe]

وقتی دستت از نوشتن زود خسته میشه،
یا وقتی می خوای بشینی یا بلند بشی مثل آدمای پیر رفتار میکنی تا درد زانوهاتو متوجه نشی،
یا توی باشگاه بر خلاف دیگرون هیچ پیشرفتی نمی کنی و هنوز تو همون وزنه ای هستی که روز اول انتخاب کردی ،
یا وقتی بعد از تلاش زیاد برای خوابیدن، نصفه های شب بلند بشی و با یه کمر درد مواجه بشی که دیگه نتونی بخوابی،
یا موقعی که به چشم پزشک میری متوجه می شی در عرض یکسال شماره چشمت از 75/0 به 2 تغییر کرده ،
و یا رفته رفته کم اشتها می شی و....
فکر می کنی چه حسی می تونی داشته باشی ؟!

اگه بهت ثابت بشه که این عوارض مال خودارضایی نیست چی کار می کنی؟

[هدف مقدس]

اگه بهت ثابت بشه که این عوارض مال خودارضایی نیست چی کار می کنی؟

من باشم بازم ترک می کنم چون همون عذاب وجدانش کافیه که از زندگی عقب بیفتی، من که هر بار مرتکب میشدم اون روز رو به کلی از دست می دادم چون تا شب گریه می کردم و حوصله هیچ کارم نداشتم. (فعل ماضی به کار بردم چون دیگه هیچوقت نمی خوام حتی فکر تکرارشم بکنم)