صبر ( الله یحب الصابرین )

[عبد الله]

مردی به حضرت رسول عرض کرد که ((مال من بر طرف شده است وبیماری به من رو آورده است. حضرت فرمود:هیچ خیری نیست در بنده که مال او نرود و جسم او بیمار نگردد. به درستی که خدا چون بنده ای را دوست دارد او را مبتلا میسازد))

ونیز آن حضرت فرمودکه ((گاه است خدا میخواهد بنده را به درجه ای رساند که با عمل هرگز به آن نمی رسد تا جسم او به بلایی مبتلا نشود پس خدا او را مبتلا می گرداند تا به آن مرتبه برسد))

[alOne but Happy]

شاید ندانید که حضرت نوح 950 سال قوم خود را هدایت می کرد و در این بین تنها 80 نفر به او ایمان آوردند. [sup]1[/sup] 



در همان سی سال اول، شدت تحقیر و آزار ایشان به حدی بود که حضرت،


آنقدر به دست پیروان قابیل مورد ضرب و شتم واقع می شد که سه روز بیهوش بر زمین می افتاد


در حالیکه خون از گوشش جاری بود و زمانی که به هوش می آمد،


دوباره برای هدایت آنها به پا می خاست.[sup]2[/sup]
.
.
.
پ.ن:  هر وقت صبرم تموم میشه... با خودم میگم: این یعنی صبر در راه خدا...

[alOne but Happy]

انسان و محل زندگی او به نحوی آفریده شده که با آفات، کمبودها، موانع و مصیبتهای فراوانی همراه است و همیشه آفات و مصائبی در اموال، عزیزان، دوستان و... در کمین نعمتهاست که موجب از دست دادن آنها می‌شود, از سویی دیگر انسان در معرض حملات شدید تمایلات نفسانی است که همه¬ی این موارد ابزار آزمایش انسان توسط خدای متعال به شمار می¬آیند:
«وَ نَبْلُوَكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنا تُرْجَعُون‏‏»
(و شما را با بديها و خوبيها آزمايش مى‏كنيم و سرانجام بسوى ما بازگردانده مى‏شويد)
در این میان تنها کسانی از میان موانع و مشکلات، سلامت به مقصد می رسند که با صبر به قضای الهی راضی شده و تمایلات نفسانی را حبس نموده، و تسلیم امر خداوند گردند. مصائب گوناگون آنان را از شکر، اطاعت و عبادت خداوند باز نداشته و با وجود تمام مشکلات، خود را به انجام وظایف الهی وادار سازند.
خداوند در قرآن کریم در موارد مختلف به شکلهای گوناگون به این موضوع پرداخته و انسانها را با جایگاه و ارزش صبر آشنا ساخته است, همچنین به صابرین همراهی و یاری خود را در مراحل سخت زندگی، وعده داده و نعمت‌های ویژه‌ای عنایت کرده است :
(وَ بَشِّرِ الصَّابِرين... أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُون‏‏)
«بشارت ده به استقامت‏ كنندگان... اينها، همانها هستند كه الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده و آنها هستند هدايت‏ يافتگان»
واژه¬ی صبر و مشتقات آن 103 بار در قرآن آمده که نشان از اهمیت ویژه ی آن از دیدگاه دین مبین اسلام و قرآن کریم دارد.
اقسام صبر
صبر در یک تقسیم‌ بندی کلی به دو قسم تقسیم می‌شود:
1. صبر بدنی
صبر بدنی در مقابل مشقت‌هایی است که بر بدن و جسم انسان وارد می‌شود. این صبر یا با عمل تحقق می‌یابد، مثل تحمل و استقامت، مثل صبر بر امراض بزرگ و جراحات هولناک، که قرآن کریم درباره ی صبر ایوب نبی در برابر امراض و مصیبتهایش این‌گونه از او یاد می کند:
(وَاذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ إِذْ نادى‏ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ‏... إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا)
«و به خاطر بياور بنده ما ايّوب را، هنگامى كه پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا, شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده است‏... ما ایوب را شکیبا یافتیم).
حضرت ایوب(ع) یکی از انبیاء بزرگ الهی است که دارای مال و فرزندان فراوان و بسیار اهل بخشش بود. او مورد امتحانهای سخت الهی قرار گرفت, اموال او از بین رفت، فرزندان او هلاک شدند، بدن او دچار امراض سخت شد, اما او در برابر کوه مصائب و مرضهای شدیدی که بر او وارد شد، صبر نمود و هیچ شکایتی نکرد, لذا به عنوان اسوه و الگوی صبر شناخته شد.
2. صبر نفسی
یکی از اقسام صبر، صبر در مقابل شهوات نفسانی است که قرآن اینگونه بیان کرده است:
(فَأَمَّا مَنْ طَغى‏ وَ آثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا... وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ
وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى...‏)
«امّا آن كسى كه طغيان كرده، و زندگى دنيا را مقدّم داشته‏... و آن كس كه از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوى بازدارد...»
اما گروه دیگر به خاطر ترس از مقام پروردگار خویش، نفس خویش را حبس نموده و صبر را پیشه‌ی خود می‌سازند.
انگیزه ی صبر
از نظر قرآن، صبر در صورتی ارزشمند است که به قصد تقرب و برای کسب رضای الهی باشد که خداوند صاحبان عقل را چنين ستوده است:
(إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْباب‏... وَالَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ...
أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّار)
«تنها صاحبان انديشه متذكّر مى ‏شوند... و آنها كه بخاطر ذات (پاک) پروردگارشان شكيبايى مى ‏كنند و نماز را برپا مى‏دارند... پايان نيک سراى ديگر، از آن آنهاست‏»
این آیه به صفات اولوالالباب اشاره نموده که یکی از این صفات صبر بر مصائب در راه کسب رضای الهی است.

[alOne but Happy]

تمرین صبر کردن

صبر کردن خیلی سخت است. وقتی مشکلات و نگرانی‌هایمان را بارها و بارها با خدا درمیان می‌گذاریم، از منتظر ماندن خسته می‌شویم. کم‌کم حس می‌کنیم که با کسی حرف می‌زنیم که حرفهایمان را نمی‌شنود. معمولاً دوست داریم که طاقت بیاوریم و کنترل خودمان را در دست گیریم؛ این بهترین واکنش به سکوت است. به همین دلیل از خداوند می‌خواهیم که به ما صبر دهد تا بتوانیم با آرامش بیشتری منتظر بمانیم.

دعا کردن به آن معنا نیست که محیطمان تغییر می‌کند. تنها فرزندمان بیمار است و در بیمارستان بستری است. پیوند ازدواجمان روز به روز شکننده‌تر می‌شود و امیدی که سال‌ها داشتیم با سرعتی باورنکردنی رنگ می‌بازد. وقتی بارها و بارها درمورد چیزی به درگاه خداوند دعا کرده باشید، ممکن است خیلی راحت صبرتان را از دست داده و دلسرد شوید. اما باید کاری کنید که این باقیمانده‌های صبر و تحملتان شما را برای ادامه راه ترغیب کند.

[alOne but Happy]

تنها شما نیستید که صبر می‌کنید.

صبر کردن تجربه‌ای کاملاً متداول است. همه برادرها و خواهرهای باایمان ما می‌دانند که صبر کردن برای خدا چه معنی دارد. به آنهایی فکر کنید که خیلی از قبل از شما صبر پیشه کرده بودند: حضرت ایوب، حضرت داوود، و ... وقتی قرآن یا انجیل را باز کنید با آیات زیادی درمورد صبر کردن روبه‌رو می‌شوید و کسانی که در آن برتری یافته‌اند را معرفی می‌کند.

لغت‌نامه جدید انجیل صبر را اینطور معنا می‌کند، "خویشتن‌داری خدادادی در مقابله با مخالفت یا سرکوب". صبر همیشه زمان موردنیاز است که دلیلی برای منتظر نماندن باشد. همیشه در مواجهه با مخالفت صبر لازم است. به همین دلیل است که صبر کردن در خیلی جهات مثل یک مبارزه است. چیزی که می‌توانیم به آن تکیه کنیم این است که صبر، خویشتن‌داری خدادادی است. این خداوند است که آرامش روحانی را در ما ایجاد می‌کند تا بتوانیم وارد آن مبارزه شویم. خیلی وقت‌ها فکر می‌کنیم که صبر فقط تحمل کردن است اما این منطق اشکال دارد. با قدرت و توانایی خودمان نیست که خویشتن‌داری می‌کنیم. درواقعیت، تنها مسئولیت ما این است که به خدا اعتماد کنیم و اوست که قدرت و توانایی لازم برای ادامه مسیر برطبق ایمانمان را برای ما فراهم می‌کند.

[alOne but Happy]

ادامه مطلــــــــالب بالاااا

این قدرت چطور به ما داده می‌شود؟

این قدرت را وقتی سرشار از روحانیت شویم دریافت می‌کنیم. می‌دانیم که منبع بینهایتی از صبر درون ما وجود دارد. نقش ما این است که به خداوند اعتماد کنیم و از او بخواهیم که به ما قدرت دهد در هر موقعیتی که در آن هستیم، تاب ادامه دادن را پیدا کنیم.

تجربه صبر کردن در راه خدا به ما یادآور می‌شود که واقعیت ما در محیط ظاهری ما نیست، بلکه در عشق خداوند و زندگی درون ماست. این به ما امید بخشیده و مطمئنمان می‌سازد که خداوند همیشه خوب ما را می‌خواهد. این در حد توانایی ما نیست که بدانیم خداوند چه زمان و چگونه کارمان را درست می‌کند. نقش ما اینجا این است که به وعده او اعتماد کنیم.

نقش ما در این مبارزه چیست؟

دوباره به معنای صبر بعنوان خویشتن‌داری خدادادی فکر کنید. خداوند به ما این اجازه را می‌دهد که به خویشتن‌داری روحانی دست پیدا کنیم اما این انتخاب خودمان است که آن را بپذیریم و از آن دنباله‌روی کنیم. به آدم و حوا آزادی و اراده کامل داده شده بود. اختیارات زیادی در بهشت به آنها داده شده بود تا نیاز به استفاده از میوه ممنوعه را پیدا نکنند. اما، تصمیم گرفتند که خویشتن‌داری پیشه نکنند و درعوض از فرمان خداوند سرپیچی کردند. وقتی از خویشتن‌داری خدادادی برای منتظر ماندن به اراده و زمانبندی او استفاده می‌کنیم، در راستای اطاعت از فرمان‌های او قدم برمی‌داریم.

این روند هدفی دارد. صبر کردن در راه خدا باعث می‌شود به او نگاهی بیندازیم. مستقیماً نظر ما به پیامبرانی جلب می‌شود که منبع ایمان ما هستند. این آزمایشات باعث می‌شود که با عمق بخشیدن به علممان درمورد خدا و تکیه بر او، استقامت به خرج دهیم.

صبر کردن در راه خدا به این معنا نیست که ساکن بمانیم. اطاعت از فرمان‌های خداوند در حالی که صبر پیشه کرده‌ایم اصلاً حالت منفعلی نیست.

چه احساس کنیم که فاقد صبر لازم برای منتظر خداوند ماندن هستیم یا ادامه دوست داشتن آنهایی که دوست داشتنشان دشوار است، به همه صبری که موردنیازمان است دسترسی داریم. می‌توانیم به خداوند اعتماد کنیم که قدرت لازم برای تحمل موقعیتی که در آن هستیم را به ما داده و درعوض از آن زمان انتظار برای تقویت صمیمیت بین خودمان و خداوند استفاده کنیم.

[عبد الله]

حضرت باقر (ع) در مورد آيه: أُوْلئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا « فرقان: آيه 76.» فرمود : منظور از غرفه بهشت است به بهشت ميرسند بواسطه صبرى كه بر فتنه ‏هاى دنيا ميكنند. بحارالانوار جلد 17 ( جلد 2 ) صفحه 165   

  حضرت باقر (ع) در مورد آيه: وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً « الدهر: آيه 13.» پاداش خداوند به آنها در مقابل صبرشان بهشت و حرير است فرمود بواسطه صبرى كه بر فقر و گرفتاريهاى دنيا كردند. بحارالانوار جلد 17 ( جلد 2 ) صفحه 166    

[rtl] امام باقر (ع) :چون روز رستاخيز شود ندا دهنده‏ اى فرياد برآورد: كجايند بردباران؟ پس گروهى از مردم بايستند پس آنگاه ندا دهنده ‏اى ندا دهد: كجايند تحمل ‏كنندگان؟ پس گروهى از مردم به پا خيزند. عرض كردم [راوى‏]: فدايت گردم بردباران و تحمل‏ كنندگان چه كسانى هستند؟ پس امام عليه السّلام فرمود: بردباران بر انجام واجبات و تحمل‏ كنندگان بر دورى از گناهان. تحف العقول[/rtl]

[Yeghane]

هرگز به کسی حسادت نکن بخاطر نعمتی که خدا به او داده ...


زیرا تو نمیدانی خداوند چه چیزی را از او گرفته است ...

و غمگین مباش وقتی خداوند چیزی را از تو گرفت ...


زیرا تو نمی دانی خداوند چه چیزی را عوض آن به تو خواهد داد .
همیشه شاکر باش و بگو ...

الحمدالله....

[آفتابگردون]

 خوبه این تاپیک بالا باشه

[می توانم]

سوره هود آیه ۱۱ :

إِلَّا الَّذِینَ صَبرَُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَئکَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبِیر

(  مگر آن کسانى که صبر کردند در بلاها و عمل کردند نیکیها را، آن گروه از براى ایشان آمرزش و مژده بزرگ است )

[لئا]

حضرت داوود به خدا گفت : همنشین من در بهشت کیست ؟
به داوود خطاب شد که همنشین تو در بهشت خانم خانه داری است .
 حضرت داود (عليه السلام) به خانه آن زن رفت و در خانه را زد.
زن از خانه بيرون آمد تا حضرت را ديد گفت : آيا در مورد من وحى رسيده است كه به خانه من آمده اى ؟
حضرت داود (عليه السلام) فرمود: آرى .
زن گفت : آن چيست ؟
حضرت داوود فرمود: آن وحى الهى است در فضيلت تو.
زن گفت : او من نيستم ، شايد زنى همنام من باشد، چون من لياقت آن را ندارم .
حضرت داوود فرمود: آن زن تو هستى .
زن گفت : به خدا كارى كه مرا به چنين موفقيت رسانده باشد از خود نمى بينم.
حضرت داوود (عليه السلام) به او فرمودند: اندكى از زندگى خود را برايم بگو.
زن گفت : هر درد و زيان و رنجى به من مى رسد صبر مى كنم و صبر كردم حتى از خدا نخواستم آن را برطرف سازد و براى صبرم پاداش نخواستم و همواره شكر خدا را نمودم من راضی به رضای خدا هستم و هیچ وقت از خدا ناراضی نبودم.
حضرت فرمودند: به او گفتم به همين خاطر به چنين مقامى رسيدى .

[زینبی]

صبر تنها عصبانی نشدن نیست!
صبر یعنی اینکه قادر باشید هفت احساس
تنفر
علاقه
لذت 
اضطراب
خشم
غم
و ترس
را در خود کنترل، مدیریت و مهار کنید

[تاج]

[ماجراجو]

واقعا همین صبر هست که انسان رو در هر کاری موفق میکنه 

مثلا اگه وسوسه داشته باشیم بعد صبر و استقامت بالایی داشته باشیم که مثلا عکس.. نگا نکنیم موفق شدیم که ترکش کنیم 
این تاپیک خیلی خوبه انشالله همه ی ما صبور بودن رو یاد بگیریم و بهش عمل کنیم

[تاج]

صبر

اوج احترام به حکمت خداست.