1400 ارديبهشت 22، 16:21
بدانيد كه هر كس تقواى الهى درپيش گيرد، خداوند براى او راه خروجى از فتنه ها و نورى در تاريكيها قرار دهد.
نهج البلاغه خطبه 183
بدانيد كه هر كس تقواى الهى درپيش گيرد، خداوند براى او راه خروجى از فتنه ها و نورى در تاريكيها قرار دهد.
نهج البلاغه خطبه 183
سپاس شده توسط
1400 ارديبهشت 23، 9:59
إنَّما هُوَ عيدٌ لِمَن قَبِلَ اللّهُ صِيامَهُ وشَكَرَ قِيامَهُ، وكُلُّ يَومٍ لا يُعصَى اللّهُ فيهِ فَهُوَ عيدٌ
اين عيدِ (فطر) كسى است كه خداوند روزه‌ی او را پذيرفته و عبادتش را قبول كرده است و هر روزى كه در آن معصيتِ خدا نشود، آن روز عيد است.
نهج البلاغة حكمت ٤٢٨
سپاس شده توسط
1400 ارديبهشت 24، 8:56
امیرالمومنین(عليه السلام) در پاسخ به اين پرسش كه خداوند چگونه به حساب آن همه خلايق مى رسد؟
فرمود : همان گونه كه آن همه را روزى مى دهد .
نهج البلاغة ، الحكمة ۳۰۰
سپاس شده توسط
1400 ارديبهشت 24، 10:34
ویرایش شده
[b]سؤال:[/b]
امام عليه السلام در اين گفتار حكمت آميز، به دو سؤال پيچيده جواب هاى قانع كننده اى مى دهد. نخست از آن حضرت سؤال كردند: خداوند چگونه به حساب همه مخلوقات با آن فزونى كه دارند مى رسد؟»؛ (وسُئِلَ عليه السلام: كَيْفَ يُحاسِبُ اللهُ الْخَلْقَ عَلى كَثْرَتِهِمْ؟).
گويى سؤال كننده گمان مى كرد محاسبه خدا مانند محاسبه يك حسابدار از افراد مختلف است كه براى هر يك بايد مدتى وقت صرف كند و اگر تعداد آنها زياد باشد ممكن است ماهها و سالها طول بكشد؛ ولى از قدرت خدا وحسابگرى او غافل بود. امام عليه السلام براى او مثالى زد تا به نكته اصلى مطلب كه قدرت وسيع خدا بر همه چيز است پى ببرد. حضرت در پاسخ او فرمود: «همانگونه كه آنها را با آن فزونى كه دارند روزى مى دهد»؛ (فقال عليه السلام: كَمَا يَرْزُقُهُمْ عَلَى كَثْرَتِهِمْ).
در ميان مردم، معمول است هنگامى كه افرادى مى خواهند مثلاً جيره غذايى خود را بگيرند به صف مى ايستند و هرچه شماره آنها بيشتر باشد صف آنها طولانى تر و مدت گرفتن جيره غذايى زيادتر مى شود. در حالى كه خداوند در آنِ واحد جيره غذايى همه را به آنها مى رساند بى آنكه صفى وجود داشته باشد يا براى آن معطل شوند. البته اين جيره غذايى تدريجى و روز به روز است؛ اما در هر روز همه را همزمان روزى مى دهد. كسى كه چنين قدرتى دارد، درمورد حساب نيز همه را در زمان واحد محاسبه مى كند.
سپاس شده توسط
1400 ارديبهشت 25، 11:49
از خداوند بترس، هر چند كه اندك باشد، و بين خود و خدا پرده اى در افكن، هر چند كه نازك باشد.
نهج البلاغه، حکمت ۲۴۲
سپاس شده توسط
1400 ارديبهشت 26، 11:44
«دنیا خانه ی آرزوهایی است که زود نابود می شود، و کوچ کردن از وطن حتمی است.
دنیا شیرین و خوش منظر است که به سرعت به سوی خواهانش می رود، و بیننده را می فریبد ، سعی کنید با بهترین زاد و توشه از آن کوچ کنید و بیش از کفاف خود از آن نخواهید و بیشتر از آنچه نیاز دارید طلب نکنید.»
نهج البلاغه، خطبه 45
سپاس شده توسط
1400 ارديبهشت 27، 5:19
چه بسیارند عبرتها و چه اندک اند عبرت گیرندگان.
ما اکثر العبر و اقل الاعتبار
نهج البلاغه، حکمت 297
1400 ارديبهشت 28، 9:43
به خدا قسم هيچ بنده ای را نديده ام که تقوايش سودمند باشد ، مگر اينڪه زبانش را نگه دارد.
نهج البلاغه ، خطبہ۱۷۶
1400 ارديبهشت 28، 21:32
تاخیر در اجابت دعا تو را نومید نسازد ، زیرا که عطای خداوند به اندازه نیّت است . چه بسا در اجابت دعایت تاخیر اندازد ، تا پاداش دعا کننده بیشتر و عطای آرزومند ، افزون تر گردد.
نهج البلاغه - نامه ۳۱ ص ۶۶۱
1400 ارديبهشت 29، 5:26
اى فرزند آدم!
اندوه روز نیامده را بر اِمروزت میفزا ، زیرا اگر روزِ نرسیده، از عمر تو باشد خدا روزى تو را خواهد رساند
نهج البلاغه، حکمت ۲۶۷
1400 ارديبهشت 29، 22:01
خبر گذشته ، آینده و قوانین مورد نیاز امروزتان ، همه در قرآن است.
نهج البلاغه ، ح ۳۰۵
1400 ارديبهشت 30، 9:44
خوشا بحال كسى كه
به ياد معاد باشد...
براى حسابرسى قيامت كار كند...
با قناعت زندگى كند...
و از خدا راضى باشد...
گناهى كه تـــو را پشيمان كند
بهتر از كار نيكى است كه
تو را به خود پسندى وا دارد..
حکمتهای ۴۴ و ۴۸ نهج البلاغه
1400 ارديبهشت 30، 21:48
اگر درهای آسمان ها و زمین بر بنده ای بسته شود آن گاه او تقوا را پیش گیرد خداوند راه نجاتی برایش می گشاید.
«نهج البلاغه، قسمتی از خطبه ۱۳۰»
1400 ارديبهشت 31، 4:42
من کتم سره کانت الخیره بیده
کسی که رازش را بپوشاند ، اختیارش همیشه در دستش است .
نهج البلاغه
سپاس شده توسط
1400 خرداد 1، 19:28
أوصِيكُمْ بِخَمْسٍ لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهَا آبَاطَ الْإِبِلِ لَكَانَتْ لِذَلِكَ أَهْلًا . لَا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلَّا رَبَّهُ. وَ لَا يَخَافَنَّ إِلَّا ذَنْبَهُ .وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا. لَا يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ. وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ يَعْلَمِ الشَّيْءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ. وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِيمَانِ كَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ وَ لَا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ وَ لَا [خَيْرَ] فِي إِيمَانٍ لَا صَبْرَ مَعَه
شما را به پنج چیز سفارش می کنم که اگر در طلب آنها متحمل رنج زیاد شوید سزاوار است :
1️⃣ جز به خدا امیدوار نباشید
2️⃣ غیر گناه خود از چیزی نترسید
3️⃣ اگر چیزی را بلد نیستید از گفتن نمی دانم خجالت نکشید
4️⃣ اگر چیزی را نمی‌دانید در یادگیری آن خجالت به خود راه ندهید
5️⃣ همواره صبر پیشه کنید که صبر در ایمان مانند سر در بدن است. بدنی که سر نداشته باشد خیری در آن نیست و ایمانی که صبر نداشته باشد نیز خیر ندارد
نهج البلاغه حکمت ۸۲
سپاس شده توسط