مشاوره

[عارفه]

سلام و درود آقای آرا،

بخوام نظرم رو خلاصه بگم میشه این که:

-مشاوره و روانشناس خوب و مناسب خودتون اگر پیدا کنید قطعا یک کمک و یاری دهنده در کنار خودتون خواهید داشت که در حداقلی ترین حالت میتونید براش درد دل کنید.

-درباره گفتن و نگفتن...
ببینید، اول شما برید مشاور رو‌ببینید،
یکی دو جلسه درباره مسائل مختلف حرف بزنید و نظرش رو بپرسید،
مشکلاتتون قطعا عوامل دیگه ای هم داره. فقط که خ.ا نیست.
همینطور که ابعاد مختلف مشکلاتتون رو‌ توضیح میدید و ایشون واکنش میده یا راه حل میده محکش بزنید.

مشاور هم مثل صافکار، مثل آرایشگر...خوب و ضعیف داره.

اگر جمع بندیتون این بود که خوبه، با سواد و تجربه ست،
و
از نظر اعتقادی و باوری شبیهتون بود،
(چون لازمه. اگه مثلا ایشون مذهبی شما غیرمذهبی، کلافه می‌شید از راه حلاشون، برعکس اگر باشه ممکنه چیزی که برای شما خط قرمزه رو به اسم علم و روانشناسی بهتون بقبولونه و بعدا به خودتون بیاید و پشیمون بشید. مثلا بگه خ.ا عیبی نداره، یا دوست غیر هم جنس داشتن اشکالی نداره که برای مذهبی تر ها پذیرفته نیست. پس از نظر باور باید شبیه مشاورتون باشید تا با هم درگیر بحث نشید.)
به نظر من میتونید جلسات بعد بهش بگید.

پ.ن: من خودمم همینطور شدم. من کسی هستم که اگر خانواده و از هر کسی انتظار این کار رو بکشه، از من نمی پذیره.‌ من اصلا توی باغ مسائل جنسی نبودم، مذهبی بودم، رفتارم بزرگونه بوده همیشه (با اینکه ماجرای ورودم ربطی نداره و واقعا درگیرش شدم، اما تا بخوام اینا رو به پدر و مادرم نفهمیم کنم، اصلا فرصت دست نمیده که بگم و اونا بپذیرم. و این که میگید بله ریسک بزرگیه، درکتون می کنم.
اما
حالا که خانواده در جریان نیستن، خودتون باید خوب مثل یک حامی و دلسوز، در این راه از خودتون حمایت مراقبت کنید.
مثل یک بزرگسال مسئولیت پذیر.
فکر کنید اگر پدر و مادرتون خیلی خیلی فرهیخته بودن و شما رو می پذیرفتن و هیچ تصور بدی از شما نمی کردن بعد شنیدنش، و به فکر درمان میفتادن، چطور تلاش می کردن برای رهایی شما؟ 
حالا شما باید اینطور تلاش کنید.
کاری که من هم به خودم قول دادم باید برای خودم بکنم در مورد خ.ا. چون هیچ کس از اطرافیانم نمی دونه.

پ.ن۲: به نظرم خیلی خوب ادامه دادید و تلاش شما قابل تحسینه. برای تا اینجا رسیدنتون از تنها همراهتون، از خودتون تشکر کردید؟  
مطمئن باشید در باقی مسیر هم حتما خدا توفیق میده...
گر زمین خوردید، نه تنها می بخشه، بلکه با اشتیاق دستتون رو می گیره، گرد و خاک روی زانوتون رو می تکونه و با افتخار تو چشماتون نگاه می کنه.


خدای ما همون خداییه که گفته اگر بنده خطاکار من می دونست چقدر دوسش دارم، و چقدر مشتاق بازگشتشم از خوشحالی جون می داد...

خدا مشتاق رشد و بال و پر گرفتن استعدادهای ماست،
اونه که می‌دونه چقدر کار از ما برمیاد، چقدر استعداد نهفته داریم. خدا زود ازمون ناامید نمیشه.

[ایرانا]

سلام
امیدوارم حالتون خوب باشه

اول از همه تبریک میگم ک میخوایید به یه متخصص برای رفع این مشکل رجوع کنین 
خیلی عالیه  
، من فقط یک پیشنهاد دارم 

به قول عارفه جان ، چند جلسه به اون روانشناس مد نظرتون مراجعه کنین ، در مورد افسردگی یا کاهش تمرکز فکرتون ، یا مختل شدن روند زندگیتون صحبت کنین

و اگر حس کردین ، اون متخصص امین هست ، و اگر حرفی باشه بین خودتون باقی میمونه ، مشکل خ.ا رو هم بهش بگین 

ترجیحا روانشناس هم جنس خودتون و هم عقیده خودتون –اگر مذهبی هستین ، به متخصص مذهبی رجوع کنین– انتخاب کنین ، و نگران هم نباشین 
اون روانشناس اگر حرفه ای باشه ، نه تنها شما رو قضاوت نمیکنه ، شما رو درک میکنه و کمکتون میکنه 

لزومی هم نداره ک این موضوع رو پدر و مادرتون بدونه ، یه اتفاقیه بین شما و خدای خودتون ک دیگه داره حل میشه لطفا خودتون رو قضاوت نکنین ، توی این شرایط حتی نیت به ترک گناه مقدسه ، چه برسه به تلاش برای پاکی 

مطمئن باشین پدر و مادرتون اگر میدونستن چه جوری با نفستون مبارزه میکنین بهتون افتخار میکردن  

به نظر من تا پیدا شدن متخصص ، برای خودتون برنامه ریزی کنین و توی کانون اعلام کنید ، 
برنامتون رو جوری بریزید ک سبک و قابل انجام باشه ، حس منفی که تا حالا نسبت به خودتون پیدا کردین رو ،در طول زمان از بین میبره




ان شاءالله  که موفق باشین و متخصص خوبی رو انتخاب کنین

[ArA]

سلام چند وقتیه یه سری چیزا ذهنم رو درگیر کرده...البته که خیلی وقته در گیر کرده ولی خب جوابی براش پیدا نمیکنم... من شرایطم تقریبا اینجوریه یعنی فرض کن من چنین آدمیم.... تو به سوالات این آدم چ جوری پاسخ میدی؟


منو یه آدم بی طرف فرض کن....یعنی مسلمون نیست یا طرفدار گروه خاصی نیست فقط طبق روال دنیای ... جوری ک همه زندگی میکنن داره زندگی میکنه....مثلا من توی یه موقعیت خوب هستم اگر ادامه اش بدم به احتمال زیاد میتونم به درجات بالایی یا حالا مثلا به ثروت زیادی برسم....و طبق تعاریف دنیایی خوشبخت بشم... حالا یه هویی با شناخت سطحی دین اسلام میفهمم که هدف زندگی اصلا پول ثروت وشهوت نیست... هدف انسان قرب الهی و نزدیک شدن به خدا است چون انسان بینهابت طلبه و جز با بینهایت ارضا نمیشه...تنها چیز بینهایت خداست.... واز طرفی وقتی من با معاد و آخرت آشنا شدم..اصلا دلیل و منتطقی برای ارضا کردن نیاز های دنیوی با پول و شغل و خونه و مدرک تحصیلی و... پیدا نکردم!!!... چون فهمیدم که هدف از زندگی  من نزدیک شدن به خداست و خدا فقط منو در صورتی دوست داره ک برای اون زندگی کنم...از طرفی وقتی با معارف عمیق دین اسلام آگاه شدم فهمیدم که با خدا بودن خیلی با حال تره و اصلا حس بهتری بهم میدی.... ولی چون من هنوز تازه با این دین آگاه شدم و یه جورایی اول راه هستم وخیلی چیز مونده تا منو نزدیک به خدا کنه بین دو راهی موندم.... چون دین رو هنوز خوب نشناختم و با خدا بودن رو خیلی نچشیدم شک دارم که واقعا این راه درسته و اصلا این درسته که من آینده ی شغلی و درسم رو بزارم کنار و فقط کسب معارف دینی کنم؟.... از یه طرف میگم اگه در آینده شغل درست و حسابی نداشته باشم نکنه پشیمون بشم؟...یا اصلا نکنه الان دارم تنبلی میکنم و برای اینکه از زیر فشار درس فرار کنم دارم میرم به سمت دین و خدا و یه جورایی میخوتم فرار کنم؟!... یا نکنه اگه به دنبال سوالات ذهنیم و شناخت دقیق تر خدا نرم بعدا پشیمون بشم و بگم عمرم رو هدر دادم...((((آخه برام سواله چرا اونایی که توی کشور اسلامی هستند با اینکه دین دارند و میدونند که آخرتی هست آخ مگه خدا ما رو به خاطر پولدار بودن و پزشک و مهندس بودن یا ثبت فلان اختراع به بهشت میبره؟ یا گناهانون رو میبخشه؟.... اگه قرار فقط 100 سال -حداکثر- توی این دنیا زندگی کنیم خب چرا زندگی همین الان رو خرج باقی عمرمون و زندگی ابدیمون که توی یه دنیای دیگه است خرج نکنیم...واقعا 100 سال زندگی ناقص دنیای ارزشش بیشتره یا زندگی ابدی اون هم در محضر خالق؟ اگه زندگی دنیوی پس ابدی چی ؟ اگه ابدی پس چرا این قدر غرق دنیا هستیم؟ کجا بریم سود میکنیم؟ نکنه ضرر کنیم؟!! اگه زندگی ابدی خوبه و جاودانه چه تضمینی هست که من بهش برسم؟!..باشه میگی زندگی جاودانه خوبه...ولی ایا درسته کل زندگی مون رو خرجش کنیم؟یعنی مثلا طرف درس و شغل رو بزاره کنار....بره سراغ علوم دینی ...اون هم ن برای طلبه شدن ...نه .... برای پاسخ به دغدغه های خودش....آیا این کار درسته؟... اصلا راهی وجود داره که به هر دو رسید؟ یعنی هم دنیای خوبی داشت و هم اخرت خوبی؟...)))) چون من با توجه به شرایطم و کلا هر آدمی که تا الان با اسلام اشنا نبوده فک میکرده مثلا هدف زندگیش یه جراح خوب شدنه....یه مهندس خبره شدنه..... خب این شغلا نیاز وقت هست الان برای من حداقل 10 سال دیگه می طلبه ک به درجه ی علمی مدنظرم برسم.... شاید بگی خوب توقعت رو کم کن...... ولی واسه ی انسان بی نهایت طلبی ک از جنس خداست ...-کم- معنی نداره... واقعا کار درست چیه؟ کی موفق واقعیه؟... استیو جابز که اپل رو بنا کرد ولی الان خودش نیست؟! یا مثلا ادیسون که برق رو اختراع کرد؟ درسته حتما میگی خب کم مگه به ما سود رسوندند؟ مگه کم بهمون حال دادند؟ ولی اون دنیا حالشون چ جوریه؟ گوشی استیو یا برق ادیسون به درد شون میخوره؟ یا مثلا جایگاه اینا با اینکه توی دنیا این همه معروفن و نه فقط به کشورشون بلکه به دنیا کمک کردند با امام خمینی و یا علامه طباطبایی که فقط در محدوده ی کشورشون موفقیت کسب کردن برابره؟....حالا اینا با اسلام شاید آشنا نشدن... ولی اونایی ک توی کشور خودمون هست و زندگی رفاهی شون توپه... اون دنیا هم حالشون خوب خواهد بود؟.... باز یه حسی بهم میگه خب چن سال تحمل کن و درست رو بخون و به یه جایی برس بعدش هر چی میخوای صرف شناخت دین کن.... ولی باز یکی از درونم میگه چ معلوم تا اون موقع زنده باشی؟ مگه دست توعه؟ اگه بمیری مگه میتونی برگردی؟.... یا چ معلوم لذت دنیای جذبم کنه و دیگه مثل الان شوق کسب دانش دین رو داشته باشم؟؟...باز یکی دیگه میگه ن بابا این اداشه هر وقت تو درساش کم میاره بهونه میاره. که از زیرش در بره...و من حیرون که به حرف کی گوش کنم؟!!!! -ــ-  یه سرچ ریزی درباره ی اهمیت کار در اسلام زدم... گفته بود توانایی انفاق داری و جرم هایی ک علتش فقر هست کم میشه و چ میدونم بی نیاز کردن خانواده از دیگران خودش عبادته و..... خب اصلا سوال من ایته اهل بیت و پیامبر چی کار میکردن؟ اصلا واقعا نمیفهممممم....نمی تونم هم فقط به چ میدونم کشاورزی و شغل ازاد راضی شم... از طرفی هم میخوام وقتم جای درست خرج بشه...
ای کاش جواب این همه سوال پیدا بشه چون دارم دیونه میشم....ممنون میشم جواب بدید..

[فرید]

سلام  آرا جان
من خیلی صاحب نظر نیستم تو این زمینه اما برداشت و نظر شخصیم رو بهت میگم امیدوارم که به کارت بیاد
 تا جایی که من میدونم دین نگفته که تجارت نکنید اتفاقا به این کار تشویق هم کرده! اما نکته اش اینه که برای کسب درآمد خط قرمزهای زیادی گذاشته و یه نکته کلیدی تعیین کرده بذار بیشتر توضیح بدم
برای اون قسمتی که گفتم تشویق هم کردن:
اول اینکه خود پیامبر تو یه بازه ای تجارت می‌کردن و بسیاری از ائمه هم وضع مالی خوبی داشتند از امیرالمومنین تا امام کاظم علیه السلام که از متمول ترین افراد زمان خودشون بودن و امامان بعد از ایشون
دوم اینکه یکسری روایات داریم که شاید خیلی عجیب به نظر میرسه اما باید بهشون توجه کرد مثل کسی که در راه تهیه رزق خانواده اش از دنیا بره شهید محسوب میشه، یا ماجرای لباس گرون قیمتی که امام حسن علیه السلام پوشیده بودن یا نکوهش کسایی که کار نمیکردن و خانواده اشون رو تو تنگدستی قرار می‌دادن و.... با همین کلید واژه ها اگه سرچ کنی حتما به کامل این روایات و روایات دیگه میرسی
اما خط قرمزها
برداشت من اینه که اسلام به اینکه چیجوری کسب درآمد می‌کنی بسیار حساسه و اموال اگه غصبی و ما مشروع و از راه مفسده باشه کلا داستان داره و صرف کسب درآمد اصلا زشت شمرده نمیشه
و برای اینکه چیجوری خرجش می‌کنی هم کلی حرف داره از خمس و زکات و صدقه و... تا اینکه حتی چی می‌خری و چرا می‌خری و چیجوری ازش استفاده می‌کنی!


اما نکته. تا جایی که من فهمیدم چیزی که خیلی نکوهش شده دلبسته بودن به مال و اموال و ثروته که می‌تونه تو رو از معنویت فرسنگ ها دور کنه و حتی در نقطه مقابل اون قرار بده نه خود ثروت

[فرید]

البته حرفام به این معنی نبود که طلبه نشو به این معنی بود که دین رو در تضاد با کسب درآمد ندون 

و اینکه مثل مهندسا که براشون مهمه تو کدوم دانشگاه درس میخونن حتما برات مهم باشه که تو کدوم شهر و تو کدوم حوزه و زیر نظر کی میخوای درس بخونی 

انیشتین و ادیسون رو هم نمیدونم

[ArA]

البته حرفام به این معنی نبود که طلبه نشو به این معنی بود که دین رو در تضاد با کسب درآمد ندون 

و اینکه مثل مهندسا که براشون مهمه تو کدوم دانشگاه درس میخونن حتما برات مهم باشه که تو کدوم شهر و تو کدوم حوزه و زیر نظر کی میخوای درس بخونی 

اولا مرسی داداش ک جواب دادی
ولی من منظورم از اینکه نمیخوام طلبه بشم این نبود ک بده ن
من اصلا رشتم تجربیه
مسیرم کلا جدا هست
منظورم این بود ک واسه تبلیغ دین من نمیخوام از دین شناخت پیدا کنم
بلکه برای آروم کردنه خودم هست
جدای از همه ی اینا طلبه شدن لیاقت و سعادت میخواد ک ما بی نصیبیم

 تا جایی که من میدونم دین نگفته که تجارت نکنید اتفاقا به این کار تشویق هم کرده! اما نکته اش اینه که برای کسب درآمد خط قرمزهای زیادی گذاشته

آره میدونم ک نهی نکرده
ولی من میگم اگه اینقدر آخرت مهمه خب چرا آدم عمرش رو صرف چیزی به غیر از اون کنه؟! ...آخه ن واقعا یه لحظه فک کن...ما فقط 100 سال حداکثر با تموم زورمون و خواست خدا بتونیم زنده بمونیم.... بعدش ک بریم اون دنیا واقعا اگه گناه کار باشیم چقدر باید توی جهنم باشیم...چقدر باید زجر بکشیم ...بعد بلفرض ک پاک هم شدیم...بعدش باید کل عمرمون رو توی درجه ی پایین بهشت باشیم...در صورتی ک به نظر من خدا اصلا ما رو پاک آفرید و گفته شما اصلا به جهنم رفتن فکر نکنید فقط بین طبقه های بهشت رقابت کنید...
واقعا به نظرم حماقت محضه ک یه عمر جاودان رو فدای 90 سال یا 80 سال زندگی دنیوی کنی

[karma]

ببین ما چیزی داریم به اسم" کمال" یعنی آخرین جایی که یه چیزی میتونه بهش برسه این مفهوم رو لطفا با مفهوم
"تمام "  قاطی نکن وقتی میگیم تمام یعنی فلان سوژه همه ویژگی های مورد نیاز گونه خودش رو داره مثلا یه ساختمان به در نیاز داره به تالار نیاز داره یعنی اگه در نداشته باشه تو بهش نمیگی یه ساختمان تام اما کمال وقتیه که یه چیز تمام یه پله از مرحله بودن بالاتر میره
یعنی ما تمام بودن رو رشد افقی در نظر میگیریم و کامل بودن رو رشد عمودی 
و هدف اسلام ساخت انسان کامله 
اما در مورد کمال اول این که باید بدونی کمال هر چیزی متفاوت با کمال چیز های دیگس یعنی کمال یه میوه مثلا سیب با کمال یه حیوان مثلا اسب متفاوته کمال اون اسب با کمال یک جن متفاوته کمال جن با کمال انسان متفاوته کمال انسان باکمال فرشته متفاوته
وقتی میگیم یه نفر به کمال رسیده و انسان کاملی شده
یعنی" همه ارزش های انسانی" " در حد اعلی" و به طور "هماهنگ"  درون اون شخص رشد کردن
برای مثال میتونی بدن انسان رو در نظر بگیری اگه مثلا فقط دست هاش بزرگ شه چی میشه؟ یا همه اعضا رشد داشته باشن امام دماغ طرف رشدش 5 برابر بقیه باشه؟
میبینی این یه کم ناجوره 

البته ازت میخوام حساب افراد خاص رو جدا کنیا مثلا من الآن در مورد آقای بهجت حرف نمیزنم عالم ایشون و کار هاشون و قوانينشون  با عالم آدم های عادی فرق داره 
به قول معروف :
کار پاکان را قیاس از خود نگیر 
گرچه باشد در نوشتن شیر شیر

خود عبادت رو مثال زدی  عبادت یکی از ارزش های انسانیه  اگه تو مدام مشغول عبادت باشی آیا به اون کمال مطلوب رسیدی؟؟ این اصلا مسیر کمال تو نیست  مسیر کمال فرشتست که انقدر عبادت کنه 
حتما شنیدی که به حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم گفتن یه عدن که فقط در حال عبادتن حضرت گفت من که پیغمبر اون ها هستم این طور نیستم اون ها از سنت من خارج شدن 

این حدیث از امام حسن علیه السلام رو ببین 

برای دنیایت چنان كار كن كه گویا برای همیشه [در این دنیا] خواهی بود. و برای آخرتت [نیز چنان] سعی و تلاش كن كه گویا فردا از دنیا خواهی رفت

حدیث مشابهش رو از امیرالمؤمنین هم دیدم 

این از این موضوع داشتن دنیا و آخرت منافاتی با هم ندارن و ما به داشتن هر دو سفارش شدیم 


در مورد شناخت دین نظر شخصیم اینه که اونقدری که بهش نیاز داری رو باید بدونی طبیعتا کسی که اهل بحث با پیروان ادیان و مکاتب دیگس باید شناخت زیادی از دین داشته باشه تا بتونه با اون ها صحبت کنه یا مثلا کسی که سر و مارش با فلسفه غربیه  باید مقدار خیلی زیادی با فلسفه اسلامی آشنا باشه 
ولی مثلا کسی که  مکانیکه با فلسفه اسلامی چیکار داره؟  یا اثبات فلان موضوع دینی به چه دردش میخوره؟ این همش بستگی داره به این که خودت چه جور آدمی هستی

[ArA]

خود عبادت رو مثال زدی  عبادت یکی از ارزش های انسانیه  اگه تو مدام مشغول عبادت باشی آیا به اون کمال مطلوب رسیدی؟؟ این اصلا مسیر کمال تو نیست  مسیر کمال فرشتست که انقدر عبادت کنه 

حتما شنیدی که به حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم گفتن یه عدن که فقط در حال عبادتن حضرت گفت من که پیغمبر اون ها هستم این طور نیستم اون ها از سنت من خارج شدن

حرفت درسته
عبادت محض ماله فرشته هاست
خب وظیفه ی ما چیه؟ اگه نباید فقط عبادت کنیم پس چی کار کنیم؟مگه ملاک دیگه ای به جز عبادت انجام کار خیر در آخرت برای ما هست؟انسان به جز عبادت چ وظایفی داره؟ بقای نسل؟علم آموزی؟اصلا یه سوال علمی ک در احادیث گفته شده چ علمی منظور بوده؟ مثل فیزیک وشیمی و زیست شناسی ؟ یا علمی که به دین مربوط بشع؟

در مورد شناخت دین نظر شخصیم اینه که اونقدری که بهش نیاز داری رو باید بدونی طبیعتا کسی که اهل بحث با پیروان ادیان و مکاتب دیگس باید شناخت زیادی از دین داشته باشه

تعریف دین چیه؟
برنامه ای کامل و جامع برای هدایت انسان
غیر از اینه؟
اگه برنامه ای کامل هست
خب پس من اگه اونو یاد بگیرم دیگه نیازی نباید داشته باشم به علوم دیگه!!!
مگه حد نیاز چه قدره؟
در همین حد که بدونی باید نماز بخونی و نگاه به نا محرم نکنی و روزه بگیری و معادی هم هست؟؟؟همین؟!
ن به نظرم کمه ... آخه این دین قراره سرنوشت اخرت و یک عمر چندین برابر زندگی دنیا رو رقم بزنه
بعدش فقط نیازه ک اندازه ی نیاز یاد بگیری؟
مثل این میمونه که بگن توی این کیسه پر سکه طلاست هر چه قدر میخوای بر دار حالا یه دونه یا همه اش رو  مشت مشت بکش بیرون...
واقعا مثل وضعیت ماست
دیگه فرصتی نیست اگه از این پل دنیا گذر کنیم...راه برگشتی برای شناخت بیشتر نمیمونه

[صادقین]

سلام خدمت داداش آرا
ممنونم که دغدغه های ارزشمندت رو در میون گذاشتی و بنده رو هم به راهنمایی دعوت کردی

قبل از هر صحبتی تبریک میگم به شما که آینده ات و راه و روش زندگی دنیا و آخرت برات اهمیت داره و فکرت رو مشغول کردی و دنبال تحقیق و بررسی هستی
قدر خودت رو بدون و برای خودت ارزش قائل باش و مراقب باش که بتونی این روحیات رو حفظ کنی

داداش فرید صحبت خوبی رو در مورد تجارت مطرح کردند که کاملاً درسته. ممنونم ازشون
در اسلام تجارت و اقتصاد بر مبنای عدالت هست و به خاطر همین قوانینی مثل خمس و زکات و انفاق و حرام بودن ربا و قوانین مهم کسب سود و سایر قوانین که داداش فرید اشاره داشتند رو وضع کرده تا حتی الامکان ثروت به طور عادلانه تقسیم بشه و از راکد شدن ثروت جلوگیری بشه.

نسبت به درس هم همین طوره.
دنبال هر علمی که باشیم باید پیرامونش تحقیق کنیم و کورکورانه دنبال اون علم نریم.
همه جوانب رو در نظر بگیریم. جوانب تحصیلی، جوانب شغلی و آینده اون، جوانب مربوط به خدمت به انسان ها، جوانب مربوط به مفید بودن اون علم یا اینکه اون علم ساخته و پرداخته شده پیروان شیطان هست و سایر جوانب.

و نسبت تمام این جوانب رو با آخرتت در نظر بگیری. هر علمی رو جداگانه باید در مورد جوانبش تحقیق و پرس و جو کنی.

اما نکته ای که در مورد تجارت عرض کردم و در مورد درس هم صادقه، عدالت هست.
هر چیزی رو در جای مناسب خودش قرار بدی. این طور نشه که طوری درس بخونی یا طوری کار کنی که از یاد خدا و قوانین و الزامات دین در مورد کسب و علم و کار غافل بشی.
یا اینکه به خاطر کسب معارف الهی از کسب علم (البته نه هر علمی، بلکه علمی که با در نظر گرفتن تمام جوانب دنیایی و آخرتی اون، دنبال اون باشی) و کسب و کار (با رعایت قوانین الهی تجارت و عدالت) غافل بشی.

یا اینکه از تفریحات سالم غافل بشی.
بلکه عدالت رو در همه‌ی زمینه ها رعایت کنی.

امیدوارم تونسته باشم منظورم رو به درستی رسونده باشیم.
ان شاء الله خدا کمکت کنه تا بهترین و خیرترین تصمیمات رو در زندگیت اتخاد کنی که هم برای دنیا و آخرت خودت و هم برای دنیا و آخرت دیگران، خیر و برکت به همراه داشته باشه
در پناه خدا سلامت باشی.
یا علی

[karma]

اگه نباید فقط عبادت کنیم پس چی کار کنیم؟مگه ملاک دیگه ای به جز عبادت انجام کار خیر در آخرت برای ما هست؟انسان به جز عبادت چ وظایفی داره؟ بقای نسل؟علم آموزی؟اصلا یه سوال علمی ک در احادیث گفته شده چ علمی منظور بوده؟ مثل فیزیک وشیمی و زیست شناسی ؟ یا علمی که به دین مربوط بشع؟

ببین عبادت یه مفهومه جامعه چیزی که من مد نظرمه توی توضیحم نمازو روزه و ذکر و ایناس 

ما آیه داریم توی قرآن که میگه (نقل مضمون)  ما جن و انس را فقط برای عبادت آفریدیم 
اینجا اون مفهوم جامع منظوره 
همون بقای نسل که گفتی میتونه عبادت باشه 
علم آموزی میتونه عبادت باشه 
کمک به بقیه میتونه عبادت باشه 
ورزش و بدن سازی میتونه عبادت باشه 
هر کاری میتونه عبادت باشه 

علمی که گفته شده هرجور علمیه که به نفع جامعه و شخص باشه... یه کم فکر کن اسلام یه دین کاملا منطقیه به نظرت خنده دار نیست که تو جامعه اسلامی همه فقیه باشن و یه دونه زیست شناس پیدانشه؟!   تو جامعه اسلامی دانشمند نباشه؟ مثلا پزشک نباشه؟ 
نه همه چیز به تناسب خودش 

---

در مورد موضوع دومت 

تعریف دین چیه؟
برنامه ای کامل و جامع برای هدایت انسان
غیر از اینه؟
اگه برنامه ای کامل هست
خب پس من اگه اونو یاد بگیرم دیگه نیازی نباید داشته باشم به علوم دیگه!!!
مگه حد نیاز چه قدره؟

نه داداش یه کم بد برداشت کردی حرف منو 
دین یه برنامه هست درسته.. اما برنامه ای که بهت میگه چی خوبه و چی بد همین 

ببین خودت میگی دین یه برنامس تو صرفا با داشتن و شناختن برنامه به جایی نمیرسی که 

برا یه مثال میزنم :
مشاور کنکورت برات برناما مطالعاتی نوشته 
مثلا : شنبه : زیست /ریاضی/شیمی 

خب تو این برنامه رو بلد باشی کنکور رتبه میاری؟ هرقدر هم که برنامه کامل باشه تو به جایی میرسی؟ نه 
دین اون برنامه هست نه چیز های داخلش 
مثلا 
انسان : عبادت / علم/ کار 

وقتی میگیم دین کامله یعنی از هیچ جنبه ای غافل نیست مثلا کار رو حذف نکرده و بهش بها داده نه این که تو اگه دین داشته باشی از کار بی نیازی 

حرفم مفهومه؟؟ اگه متجه منظورم نشدی بگو باز توضیح بدم 

در مورد قسمت بعدی

مگه حد نیاز چه قدره؟
در همین حد که بدونی باید نماز بخونی و نگاه به نا محرم نکنی و روزه بگیری و معادی هم هست؟؟؟همین؟!
ن به نظرم کمه ... آخه این دین قراره سرنوشت اخرت و یک عمر چندین برابر زندگی دنیا رو رقم بزنه
بعدش فقط نیازه ک اندازه ی نیاز یاد بگیری؟

ببین هر کسی تو جامعه یه مسئولیتی داره قبول؟ و برای انجام اون مسئولیت یه سری نیاز هایی داره 
مثلا یه تاجر نیاز داره احکام تجارت رو بدونه ازت میپریم آیا احکام طبابت هم به درد اون تاجر میخوره؟؟ این رو میگم هر کسی اون فدری یاد میگیره که بهش نیاز داره

اگه تو دوست داری یاد بگیری بحث جداست میتونی وارد حوزه های علمیه بشی و درس دین رو بخونی 
ولی حرفی که میزنی مثل اینه که بگی همه باید بریم حوزه علمیه و روحانی بشیم 

این میشه همون ناهماهنگی که برات گفتم در سطح جامعه 

تو این جامعه مثلا اگه یه بیماری بیاد و همه روحانی باشن میخوان چیکار کنن؟؟؟ بدون پزشک کاری از پیش میبرن؟ این با دین و عقل جوره؟ 

ببین دین یه وسیله مطمئن برای رسیدن به هدفه.. خود دین که هدفت نیست که بخوای کامل بشناسیش یه سری آدم ها(روحانیون) وظیفشون شناخت اون وسیله و دینه تا بتونن تو بعضی موارد مردم رو راهنمایی کنن و با این کارشون جامعه رو به سمت اون هدف پیش میبرن 
یه نفره که مثلا پزشکی میخونه و از سلامت جامعه حفاظت میکنه تا جامعه به سمت هدف بره یه نفر تاجره و نیاز های جامعه رو برآورده میکنه تا اون جامعهذبه سمت هدف بره 

میبینی به همشون نیازه 

[فرید]

 تا جایی که من میدونم دین نگفته که تجارت نکنید اتفاقا به این کار تشویق هم کرده! اما نکته اش اینه که برای کسب درآمد خط قرمزهای زیادی گذاشته

آره میدونم ک نهی نکرده
ولی من میگم اگه اینقدر آخرت مهمه خب چرا آدم عمرش رو صرف چیزی به غیر از اون کنه؟! ...آخه ن واقعا یه لحظه فک کن...ما فقط 100 سال حداکثر با تموم زورمون و خواست خدا بتونیم زنده بمونیم.... بعدش ک بریم اون دنیا واقعا اگه گناه کار باشیم چقدر باید توی جهنم باشیم...چقدر باید زجر بکشیم ...بعد بلفرض ک پاک هم شدیم...بعدش باید کل عمرمون رو توی درجه ی پایین بهشت باشیم...در صورتی ک به نظر من خدا اصلا ما رو پاک آفرید و گفته شما اصلا به جهنم رفتن فکر نکنید فقط بین طبقه های بهشت رقابت کنید...
واقعا به نظرم حماقت محضه ک یه عمر جاودان رو فدای 90 سال یا 80 سال زندگی دنیوی کنی

من میگم دین رو باید از کی یاد بگیریم؟ کسی غیر از پیامبر و معصومین؟ خوب اونها خودشون تجارت میکردن و از گوشه نشینی و افراد رو عبادت محض دور میکردن یا به قولی تو اسلام رهبانیت نیست...
و اینکه کار و کاسبی داشتن فدا کردن عمر نیست و مسیری خلاف مسیر بهشت نیست برعکس اگه از راه درستش باشه باعث گاز دادن تو این مسیر هم هست

[ArA]

سلام به همه ی داداشای عزیز
اولا ممنونم از هر عزیزی ک راهنماییم کرد

karma

داداش حرفات رو خوندم فقط دیگه دونه دونه نمی خوام نقل قول کنم، آره با همه شون موافقم
ولی منم منظورم نبود همه بریم دین رو یاد بگیریم و بعد بریم شیخ و روحانی بشیم...من میگم این حدی ک خیلی از ما میدونیم هنوز کمه
به هر حال 
ممنون
به نظرم برای نتیجه گیری از بحثی ک کردیم....دنیا هم خوبه...ولی به شرطی که برای خدا و در راه خدا باشه...البته که سختی کار هم همینجاست...یعنی دیگه از یه جایی باید سوق پیدا کنه برای رشد معنوی خودت و کمک به احوالات روحی و معنوی خودت....ولی انسان پر از نیازه...نیاز غذا و آب ...نیاز های روحی...نیاز های دنیایی و همین طور معنوی....
اون چیزی که مهمه پاسخ دادن به همه ی اینا به صورت متناسبه... و اصل کار روهم نباید فراموش کرد به طوری ک درگیر رفع نیاز های دنیوی مون بیشتر نباشیم

[عارفه]

سلام و درود بر شما آقای آرا

ببخشید که فاصله افتاد، خیلی مشغول بودم.
یه تب باز کرده بودم این صفحه که یادم باشه سر فرصت جوابم رو بدم.

شما مشخصه که اشتیاق زیادی به دانایی در این زمینه دارید و دوست دارید هر چه بیشتر این عالم رو از دریچه اسلام درک کنید.
این خیلی خوبه و برای من آشناست، این روزها و انتظار های مشتاقانه تون رو درک می کنم و من هم اون رو من هم گذروندم. و تعریفتون از هدف زندگی بسیار به نظر من و نتیجه یافته های من نزدیکه.
و البته نزدیک شدن به خدا یک چیز حالت توهمی و روح بره بالا و اینا نیست، که شما علاوه بر انجام واجبات که در واقع سبک خداست برای خدایی شدن، به هر نحوی، با رشد دادن ابعاد مختلف اخلاقی، روحی روانی، توانایی جسمی و به بروز رسوندن استعداد های خودتون هم به خدا نزدیک میشید.

---

ابتدای راه آدم فکر می کنه لازمه کار و درس رو تعطیل کنه تا بتونه این کار رو انجام بده اما لازم نیست شما کار و زندگی رو تعطیل کنید.
بلکه در روال زندگی عادی و از خلال اتفاقات، اصلأ خیلی بهتر میشه خداشناسی کرد تا بطور مستقیم. چون خدا از طریق پدیده ها و جلوه های دنیاست که تجلی می کنه.
مثلاً بچه ای که بازی زیاد کرده باشه خودبخود می‌دونه مثلا برگ روی آب وامیسه. وقتی کشش سطحی رو بهش یاد میدن تو هوا می گیره. یا اینکه الاکلنگ چجوری با وزنه کمتر می‌تونه پایین بیاد رو دیده، درک کرده. تا بهش بگن می گیره. نیازی به حفظ کردن و تقلا و اینا نداره. این هم همونه.

---

درباره اینکه بقیه آدم ها چرا به ابدی بودن اهمیت نمیدن من فکر می کنم این از اونجا نشأت می گیره که خدا کاملا شرایط اختیار و انتخاب رو برای فراهم کرده. دقت کنید وقتی همه گزینه های غیر ابدی قابل انتخاب و غرق شدن درش باشن، اختیار و انتخاب زندگی ابدی معنا پیدا می کنه.
 اگر زندگی دنیا طوری بود که نمی شد بدون انتخابِ زندگی ابدی، زندگی خوبی داشت پس همه به نحوی مجبور بودن زندگی ابدی رو انتخاب کنن و اختیار دیگه معنای خودش رو از دست می داد. لازمه انسان کمی فراموشکار هم باشه تا فرقی باشه بین کسی که دوست داره تلاش کنه برای ابدیت و کسی که دوست داره این فراموشی دنیای باقی رو و ازش برای لذت بردن از دنیا استفاده می کنه. 

---

بله میتونید. من هم دغدغه شما رو سال ها داشتم تا اینکه استادی پیدا کردم که به دلم نشست. 
ایشون بسیار ساده زیست بوده و حوالی سال های هفتاد از دنیا رفتن. میتونید طرز فکر و تبیین هاشون رو ببینید اگر دوست داشتید و به دلتون نشست و پاسخشون چیزی بود که ارومتون کرد، کتاب های ایشون رو بخونید.

عین صاد یا علی صفایی حائری.

من خودم دو سال پیش کتاب صراطشون رو مزه مزه کنان خوندم و بسیار درک کردم و لذت بردم از فهمی که نصیبم شد.
این رو گفتم که بگم نیازی نیست کار و زندگی رو تعطیل کنید. اتفاقا ذره ذره خوندن و جذب کردن بسیار بیشتر بازدهی داره تا پر حجم خوندن. این البته نظر و تجربه منه.
میتونید نگاهی به پیج اینستا ایشون بندازید، انتشارات لیلة القدر هست. کانال تلگرامی هم دارن.

---

این ها پاسخ تا اینجای صحبتتون بود.
باقی رو ایشالا پاسخ میدم.

شک دارم که واقعا این راه درسته و اصلا این درسته که من آینده ی شغلی و درسم رو بزارم کنار و فقط کسب معارف دینی کنم؟.... از یه طرف میگم اگه در آینده شغل درست و حسابی نداشته باشم نکنه پشیمون بشم؟...یا اصلا نکنه الان دارم تنبلی میکنم و برای اینکه از زیر فشار درس فرار کنم دارم میرم به سمت دین و خدا و یه جورایی میخوتم فرار کنم؟!... یا نکنه اگه به دنبال سوالات ذهنیم و شناخت دقیق تر خدا نرم بعدا پشیمون بشم و بگم عمرم رو هدر دادم...((((آخه برام سواله چرا اونایی که توی کشور اسلامی هستند با اینکه دین دارند و میدونند که آخرتی هست آخ مگه خدا ما رو به خاطر پولدار بودن و پزشک و مهندس بودن یا ثبت فلان اختراع به بهشت میبره؟ یا گناهانون رو میبخشه؟.... اگه قرار فقط 100 سال -حداکثر- توی این دنیا زندگی کنیم خب چرا زندگی همین الان رو خرج باقی عمرمون و زندگی ابدیمون که توی یه دنیای دیگه است خرج نکنیم...واقعا 100 سال زندگی ناقص دنیای ارزشش بیشتره یا زندگی ابدی اون هم در محضر خالق؟ اگه زندگی دنیوی پس ابدی چی ؟ اگه ابدی پس چرا این قدر غرق دنیا هستیم؟ کجا بریم سود میکنیم؟ نکنه ضرر کنیم؟!! اگه زندگی ابدی خوبه و جاودانه چه تضمینی هست که من بهش برسم؟!..باشه میگی زندگی جاودانه خوبه...ولی ایا درسته کل زندگی مون رو خرجش کنیم؟یعنی مثلا طرف درس و شغل رو بزاره کنار....بره سراغ علوم دینی ...اون هم ن برای طلبه شدن ...نه .... برای پاسخ به دغدغه های خودش....آیا این کار درسته؟... اصلا راهی وجود داره که به هر دو رسید؟ یعنی هم دنیای خوبی داشت و هم اخرت خوبی؟...))))

[عارفه]

آخه برام سواله چرا اونایی که توی کشور اسلامی هستند با اینکه دین دارند و میدونند که آخرتی هست آخ مگه خدا ما رو به خاطر پولدار بودن و پزشک و مهندس بودن یا ثبت فلان اختراع به بهشت میبره؟ یا گناهانون رو میبخشه؟.... اگه قرار فقط 100 سال -حداکثر- توی این دنیا زندگی کنیم خب چرا زندگی همین الان رو خرج باقی عمرمون و زندگی ابدیمون که توی یه دنیای دیگه است خرج نکنیم...واقعا 100 سال زندگی ناقص دنیای ارزشش بیشتره یا زندگی ابدی اون هم در محضر خالق؟ اگه زندگی دنیوی پس ابدی چی ؟ اگه ابدی پس چرا این قدر غرق دنیا هستیم؟ کجا بریم سود میکنیم؟ نکنه ضرر کنیم؟!! اگه زندگی ابدی خوبه و جاودانه چه تضمینی هست که من بهش برسم؟!

سلام دوباره آقای آرا.
بعد یک وقفه طولانی بلاخره شد که دوباره پاسخی بدم.
ببخشید که زمان زیادی شد.

این سوال های پشت هم و دقیق و فکر شده خیلی خوب و کمک کننده ست برای یافتن پاسخ. چون شما تکلیفتون با خودتون مشخصه. گیر ذهنی تون تو هاله ای از ابهام نیست. و این خیلی خوبه.

من دقت که کردم دیدم شما یک چیزی رو فرض گرفتید.
اینکه دنیا یا آخرت، یکیش قابل انتخابه.
اگر دنیا رو بگیری آخرت از بین رفته و اگر آخرت رو بگیری دیگه دنیایی نداری.
البته می فهمم چی می خواین بگین. بلاخره اینکه یک آدم متعهد به یک دین و آیین، حالا هر دینی هر آیینی، به اندازه یک آدم غیر معتقد آزادیش کمتره قابل انکار نیست.
اما خب از اون طرف ماجرا هم به این سادگی نیست.
بعد هم خیلی ها هستن که توی دین فکر نمی کنن. این افراد واقعا سبک و طرز دینداریشون فرق داره با افرادی که فکر می کنن. درباره خاص اسلام که عقل رو کنار پیامبر می‌ذاره. یک اصطلاح توی این مایه ها هست که پیامبر درونی پیامبر بیرونی.
یعنی عقل اینقدر مهمه. با اینکه شما می بینید جریان بزرگی درست شده که عقل و دین رو روبروی هم قرار میده. این از کجا اومده؟

و 
من از اینجا به بعد از تجربه و اشراف نسبی که نسبت به قبلم پیدا کردم میگم. در حد چیزی که فهمیدم.

دنیا و آخرت هر دو لذت دارن هر دو خوبن. یکی زود و راحت و کم یکی دور و سخت و بزرگ.


بعد دنیا اینقدر بزرگه که اگه برید جلو، کشف کردنی هاش شما رو به جایی می رسونه که میگید عجب من فکر می کردم فقط همین بود. چقدر جالب تره بزرگ تره.

هر کس این پست رو می خونه و براش جالبه این حرفا بهش پیشنهاد می کنم حتما برای خودش تصمیم بگیره که کاشف بشه.
تصمیم بگیره که به مرور بزرگ و بزرگتر بشه. نظرش درباره عالم، ثواب کردن، اینکه جهنم چیه هر سال دقیق تر بشه.

در درجه اول کتاب بخونه،
در درجه بعد کتاب آدم های باسواد رو بخونه،
در درجه دوم کتاب آدم های با سوادی رو بخونه که به علمشون تو زندگی خودشون عمل کردن و زندگیشون اولین شاهده بر شدنی بودن ادعاهاشون.

ممکنه بپرسید جهنم امسال و سال دیگه فرقی نداره.
میگم خدا اینطوری جهنم رو گفته چون علم و فهم و درک ما محدوده. این نزدیک ترین تمثیلیه که به «واقعیت» جهنم نزدیکه. وقتی علمت رو ببری بالا تعریف های عمیق تر رو بشنوی، «درک» می کنی، «جذب» می کنیش، دوزاریت میفته یعنی چی.

To be continued

[amirabbas.s2021]

سلام 
من از اول سال یازدهم پر از طلاتم و استرس شدم.
الانم احساس. میکنم ریشه استرسم سر اینه که به خودم، به روش درس خوندنم،به تصمیمم،به درست بودن کارم باور ندارم.
و الان بیش از یک ساله که تقریباً لحظه‌ای در زندگیم نبوده که آرامش داشته باشم و با آرامش کارو پیش ببرم.
چطوری میتونم خودمو باور داشته باشم نترسم و آرامش داشته باشم؟
من کنکوریم.