1389 مهر 23، 2:54
راستی چقدر جالبه که هر چی پیش خدا خودتو کوچیک میکنی بزرکت میکنه عزیزت میکنه بر عکس بنده هاش
آنکه یک عمر زمین خورده منم
پایبند گنه خویشتنم
پر لهو است کلام و سخنم
شده فرسوده ز عصیان بدنم
ان الانسان لفی خسر منم
من که در چاه هوس افتادم
عمر و فرصت همه از کف دادم
غیر تو کس نکند امدادم
رحم کن بر من و بر زخم تنم
ان الانسان لفی خسر منم
من که از عمر گذشته خجلم
از عقب ماندگی خود کسلم
از هوس ها شده آلوده دلم
حال بر درگه تو داد زنم
ان الانسان لفی خسر منم
تا به کی فرصت ماندن دارم
دین مردم چو به گردن دارم
ترس از لحظه مردن دارم
کین عیان است ز قبر و کفنم
ان الانسان لفی خسر منم
من که خسران زده در دنیایم
غرق حسرت به صف عقبی یم
گر نیاید به مدد مولایم
میشود در دل دوزخ وطنم
ان الانسان لفی خسر منم
************************یار این عبد مضطر تو هستی ******* مهربانتر ز مادر تو هستی************************