ای بزرگ بزرگان
و ای معبود من
شکر به خاطر همه داده هایت که از سر لطف و رافت است
شکر به خاطر همه نداده هایت که از سر حکمت است
شکر بخاطر آنکه مستحق عذاب بودم و درگذشتی
شکر که عصیان کردم و بی حیایی اما تو بزرگی کردی و حیا کردی آبروی بنده خود را ببری
شکر که هربار از تو دور شدم بی تابانه صدایم کردی و نگرانم شدی
شکر که آنجا که سختی بر من هجوم می آورد کنارم بودی
پروردگارا این لحظات زیباترین لحظات برای من است
باقلبی سرشار از بودنت و با چشمی گریان از شوق محبتت میگویم
بنده همان به که ز تقصیر خویش..................عذر به درگاه خدای آورد
ورنه سزاوار خداوندیش..........................کس نتواند که به جای آورد
شکر که فرصت دادای با زبان قاصرم شکر تو رو گویم
فقط میگویم بارپروردگارا من یاغی درگاهت نیستم
دستم رو ول نکن.