از رسول خدا (ص) سوال شد : چه عملی سبب دخول در اتش است ؟
فرمودند :
دروغ ، زیرا دروغ سبب فجور و فجور سبب کفر و کفر سبب دخول در اتش است
........................
-------------------------------------------------------- حسین بن علی (ع) به این اصل (امر به معروف و نهی از منکر) تمسک کرد و تصریح کرد که هدف قیام او اقامه ی این اصل می باشد به همین علت می بینم که در بین راه هر چه خبر های رسیده از کوفه مایوس کننده تر می شود خطبه های امام مهیج تر می شود و ان جا که دیگر اوضاع صد در صد مایوس کننده میشود حضرت می فرماید :ای مردم هر کس سلطان ستمگری را ببیند که حرام خدا را حلال میکند پیمان خدا را می شکند بیت المال مسلمین را به خود اختصاص میدهد و به حدود الهی تعدی میکند و در چنین شرایطی با سخن و رفتار خود علیه او عکس العمل نشان ندهد سزاوار است که خدا چنین شخصی را به جای چنین سلطانی ببرد پس اگاه باشید که این گروه (بنی امیه) حرام خدا را حلال و حلال او را حرام کرده اند و بیت المال مسلمین را به خود اختصاص داده اند -------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
از مجازات های دروغ گو ان است که خداوند فراموشی را بر او مسلط میگرداند
پس دروغی میگوید و ان را فراموش می کند و بعد خبری مدهد که منافی با دروغ اولی است و خود را نزد مردم رسوا میکند
امام صادق (ع)
.......................
------------------------------------------------------ معاویه به یزید وصیت میکند که من زمینه را برای تو اماده کرده ام
عبدالله زبیر مانند شیر برای تو کمین خواهد نشست و مانند روباه به حیله می پردازد و منتظر فرصت میشود که هر وقت بتواند قیام کند اگر او این کار را کرد و تو بر او غالب شدی او را بگیر و پاره پاره کن
عبدالله عمر عبادت و پارسایی را پیشه ی خود نموده و اگر تمام مردم با تو بیعت کنند او بعد از همه مو اخرین کسی خواد بود که با تو بیعت کند
و اما حسین بن علی مردی چابک است و اهل عراق هم او را ترک نخواهند کرد تا اوو را به قیام و خروج ضد تو وادار کننند اگر او قیام کرد و تو بر او غالب شدی از و گذشت و اغماض کن زیرا او خویش پیامبر است و دارای یک حق بزرگ می باشد
از این سخن پیداست که حتی معاویه بیش و کم نقش شهادت را احساس کرده و خطر ان را پیش بینی میکند