یاد مرگ

[ماجراجو]

عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِیَ الْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَی مَن یَموتَ!

علی علیه اسلام 
در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش میکند درحالی که دارد مردگان را میبیند
نهج... کلمه۱۲۱

[ماجراجو]

مرگ پایان راه نیست...
بلکه آغاز زندگی حقیقیست..
بهترین ومهم ترین کار بشر آماده کردن خود 
برای مرگ است..

[ماجراجو]

حضرت ابراهیم علیه السلام
از حضرت عزرائیل تقاضا کرد که شکل و هیبت اش را هنگام قبض روح کافر ببیند.
عزرائیل عرض کرد:  طاقت نداری !!
فرمود:  میل دارم ببینم.
عزرائیل خودش را به آن هیبت نشان داد.
وابراهیم علیه السلام دید صورت مردی است سیاه که موهای بدنش ایستاده،بدبو،بالباس سیاه پوشیده،و از دهان و بین او شراره آتش و دود خارج میشود و....
ابراهیم علیه السلام غش کرد!.
پس از به حال آمدن فرمود : اگر کافر هیچ عذابی نداشته باشد ، بس است عذابش در دیدن تو و بالعکس.

خداوند رو به خاطر هر روز سپاس گزار باشید که بهتون فرصت توبه میده...

[ماجراجو]

کافی است زمان مرگت را بدانی،
آن وقت است که حتی زیبایی خوردن یک لیوان آب را از دست نمیدهی

سخن بزرگان..

[ماجراجو]

رسول خدا(ص) در بستر بیماری بود و لحظه های آخر عمرش را سپری می کرد. ناگهان صدای در شنیده شد. فاطمه(س) فرمود: کیستی؟ کوبنده در گفت: من مرد غریبی هستم، به دیدار رسول خدا(ص) آمده ام، آیا به من اجازه ورود می دهد؟ فاطمه(س) فرمود: «خدا تو را بیامرزد، بازگرد! رسول خدا(ص) در بستر بیماری است. » مرد غریب رفت و پس از ساعتی دوباره بازگشت و درِ خانه پیامبر را کوبید و گفت: «غریبی هستم که از محضر رسول خدا(ص) اجازه می خواهم تا به خدمتش برسم! آیا به غریبان اجازه می دهید؟ در این هنگام پیامبر به هوش آمد و به فاطمه(س) فرمود: «فاطمه جان! آیا می دانی این غریب کیست؟» فاطمه(س) گفت: «نه، ای رسول خدا!» پیامبر فرمود: «این کسی است که جمعیت ها را پراکنده می سازد و لذت ها را از هم می پاشد. این فرشته مرگ است و سوگند به خدا، برای قبض روح هیچ کس پیش تر از من و پس از من اجازه نمی گیرد، ولی به خاطر مقام والایی که من نزد خدا دارم، از من اجازه می خواهد. به او اجازه ورود بده!» آن گاه فاطمه(س) به عزراییل فرمود: «خدا تو را رحمت کند، وارد خانه شو!» عزراییل مانند نسیم ملایم و آرام بخشی وارد خانه شد و گفت: «سلام بر اهل خانه رسول خدا(ص)» و لحظاتی بعد روح گران قدر پیامبر اعظم(ص) را به ملکوت اعلی برد.

[ماجراجو]

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم برادران و خواهران نیک اندیش من 
چه خوبه که نیک اندیشی رو عملی کنیم 

من جدا میگم حاظرم در این راه شهید بشم 
یه خوابم دیدم که نگو دیگه چندین برابر مشتاقم

لا الله الا الله 
قدر این کلمه رو بدونیم بچه ها یک نعمت بزرگه

[ماجراجو]

[ماجراجو]

أَیُّهَا النَّاسُ، اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِنْ قُلْتُمْ سَمِعَ، وَإِنْ أَضْمَرْتُمْ عَلِمَ، وَبَادِرُوا الْمَوْتَ الَّذِی إِنْ هَرَبْتُمْ مِنْهُ أَدْرَکَکُمْ، وَإِنْ أَقَمْتُمْ أَخَذَکُمْ، وَإِنْ نَسِیتُمُوهُ ذَکَرَکُمْ.

امام(علیه السلام) فرمود: اى مردم! از خدایى بترسید که اگر سخنى بگویید مى شنود و اگر چیزى را در دل پنهان دارید مى داند و بر مرگ پیشى گیرید که اگر از آن فرار کنید به شما دست مى یابد و اگر بایستید شما را مى گیرد و اگر فراموشش کنید شما را فراموش نخواهد کرد

[ماجراجو]

[*شهریار‌*]

لحظه تلخ و شیرین مرگ قاری قرآن هنگام تلاوت 

قسمت۱

قسمت۲

..........


قوی ترین هم باشی ، مرگ سراغت میاد ... 
مراقب باش !!

[*شهریار‌*]

دوستان مراقب خودتون باشین ...
 دو دقیقه گذشت ، باز من وارد غفلت شدم   

همین الان کل کوچه مون از مرگ گریختیم ... 

قدرت واقعی دست خداست ... 
 یه لحظه قبل گناه ، بهش فکر کنیم ... 

خدایا شرمنده ام 

[ماجراجو]

خداوند فرشته ای دارد 
که هر روز ندا میکند : برای مردن ،
بچه بزاییدو برای فنا شدن، مال جمع کنید،وبرای ویرانی عمارت بسازید!
( در دنیا هیچ چیز و هیچ کس باقی نمیماند)

[ماجراجو]

کاش ماهم اینطوری همیشه یاد مرگ بودیم

[ماجراجو]

لحظه تلخ و شیرین مرگ قاری قرآن هنگام تلاوت 

قسمت۱

قسمت۲

..........


قوی ترین هم باشی ، مرگ سراغت میاد ... 
مراقب باش !!

واقعا گریم گرفت

[ماجراجو]

حضرت سلیمان (علیه‌السّلام) در مسجد بیت‌المقدس گاه به مدت یک سال و گاه دو سال و گاه یک ماه و دو ماه، اعتکاف می‌نمود، روزه می‌گرفت و به عبادت و شب‌زنده‌داری می‌پرداخت. در سال‌ آخر عمر، هر روز صبح کنار گیاه تازه‌ای که در صحن مسجد روییده می‌شد می‌آمد و نام آن را از همان گیاه می‌پرسید، و نفع و زیانش را از آن سؤال می‌کرد، تا این که در یکی از صبح‌ها گیاه تازه‌ای را دید، کنارش رفت و پرسید: «نامت چیست؟» پاسخ داد «خرنوب» سلیمان (علیه‌السّلام) پرسید: «برای چه آفریده شده‌ای؟» خُرنُوب گفت: «برای ویران کردن.» (با ریشه‌هایم زیر ساختمان‌ها می‌روم و آن را خراب می‌کنم.) سلیمان (علیه‌السّلام) دریافت که مرگش نزدیک شده است، به خدا عرض کرد: «خدایا! مرگ مرا از جنّیان بپوشان، تا هم بنای ساختمان مسجد را به پایان برسانند، و هم انسان‌ها بدانند که جنّ‌ها علم غیب نمی‌دانند.»
سلیمان (علیه‌السّلام) به محراب و محل عبادت خود بازگشت و در حالی‌که ایستاده و بر عصایش تکیه داده بود، از دنیا رفت. مدّتی به همان وضع ایستاده بود و جنّ‌ها به تصوّر این که او زنده است و نگاه می‌کند، کار می‌کردند. سرانجام موریانه‌ای وارد عصای او شد و درون آن را خورد. عصا شکست و سلیمان (علیه‌السّلام) به زمین افتاد. آن گاه همه فهمیدند که او از دنیا رفته است.
مولانا در کتاب مثنوی، این داستان را نقل کرده، و در پایان داستان چنین ذکر نموده که سلیمان (علیه‌السّلام) پس از آن که فهمید اجلش نزدیک شده گفت: «تا من زنده‌ام به مسجد اقصی آسیب نمی‌رسد.»