1393 شهريور 26، 19:23
گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را
حافظ
.
1393 شهريور 26، 19:40
حافظ
یا عباس
1393 شهريور 26، 19:48
تو یار غار و آن گه یاران من گرفته؟
مولوی
.
1393 شهريور 26، 19:52
یا عباس
1393 شهريور 26، 20:05
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
حافظ
.
1393 شهريور 26، 20:12
بگذاشت به شب خوابت و بگذشت شبابت
یا عباس
1393 شهريور 26، 20:21
که در خــــــیلت بِــــــه از ما کم نباشـــــد
![[تصویر: 1516091_1378333602425510_322294495_n.jpg]](http://s9.picofile.com/file/8283292842/1516091_1378333602425510_322294495_n.jpg)
![[تصویر: 05_blue.png]](http://www.ktark.com/05_blue.png)
1393 شهريور 26، 20:28
گل اشکم نثار خاک پایت
دلم در شاخه یاد تو پیچید
چو نیلوفر شکفتم در هوایت
قیصر امین پور
.
1393 شهريور 28، 8:18
تو بهار دلکشی و من چو باغ شور و شوق صد جوانه با من است
هوشنگ ابتهاج
[img=0x0]http://www.ehda.ir/StaticPages/Pictures/468X60-1.gif[/img]
تنها با شهرت نیست که میتوان جاودانه شد ... این است راز جاودانگی...
اينک خسته تر از پروانه ، سالهاست گرد روياهاي سرخ باغچه خويش پر مي زنم و هنوز غربت تلخ هميشه را مزه مزه مي کنم . من خسته ام و حاجتي به تائيد هيچ پروانه اي نيست ...
خسته ام و به انتظار فردایی که شاید هرگز نباشد و نیاید نشسته ام .
غمگین و تنها ...
از غم نفس هایی که به شماره افتاده است و چهرهء مادری که خسته است ... و کودک اش را می بیند که هر چند دیگر کوچک نیست اما ناتوان تر از دیروز های دور در گوشه ای افتاده است و نفس های آخر را می کشد.
و آیا به راستی تو با خود می اندیشی کسی پیدا می شود که مرهم دردهای من باشد؟
که خدا را بداند و درد را بشناسد؟
که رفتنی ست و خواهان ماندن است؟
بیا ما هم جاودانه شویم . ما می توانیم به اینجا سر بزن : اهدای زندگی.gif "Khansariha (8)")
1393 شهريور 29، 18:34
که تا یـــــک دم بیاسایــــــــم ز دنیا و شــر و شـــورش
1393 شهريور 30، 8:11
روز ستاره تا سحر تیره به آه كردنســت
شهریار
[img=0x0]http://www.ehda.ir/StaticPages/Pictures/468X60-1.gif[/img]
تنها با شهرت نیست که میتوان جاودانه شد ... این است راز جاودانگی...
اينک خسته تر از پروانه ، سالهاست گرد روياهاي سرخ باغچه خويش پر مي زنم و هنوز غربت تلخ هميشه را مزه مزه مي کنم . من خسته ام و حاجتي به تائيد هيچ پروانه اي نيست ...
خسته ام و به انتظار فردایی که شاید هرگز نباشد و نیاید نشسته ام .
غمگین و تنها ...
از غم نفس هایی که به شماره افتاده است و چهرهء مادری که خسته است ... و کودک اش را می بیند که هر چند دیگر کوچک نیست اما ناتوان تر از دیروز های دور در گوشه ای افتاده است و نفس های آخر را می کشد.
و آیا به راستی تو با خود می اندیشی کسی پیدا می شود که مرهم دردهای من باشد؟
که خدا را بداند و درد را بشناسد؟
که رفتنی ست و خواهان ماندن است؟
بیا ما هم جاودانه شویم . ما می توانیم به اینجا سر بزن : اهدای زندگی
1393 شهريور 30، 19:39
من مست و تو دیوانه ... ما را که برد خانه؟
صد بار تو را گفتم ... کم خور دو سه پیمانه ...
( حضرت مولانا )
پایداری، تا رستگاری ...
![[تصویر: 05_blue.png]](http://darse-emruz.persiangig.com/image/ktark/logo/Rahrovan_paki/05_blue.png){kind=logo}