۩ مشاعره ۩

[صادقین]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
                      که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
(مولوی)

[خانوم لبخند]

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا

آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا

[صادقین]

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را 
                      به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را 
(حافط)

[خانوم لبخند]

آن قصر که جمشید در او جام گرفت

آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت

[صادقین]

ترسم از آن قوم که بر دردکشان می خندند
                             بر سر کار خرابات کنند ایمان را
(حافظ)

[خانوم لبخند]

آن شکل بین وان شیوه بین وان قد و خد و دست و پا

آن رنگ بین وان هنگ بین وان ماه بدر اندر قبا

[صادقین]

از  دوست به یادگارر دردی دارم
                که آن درد به صد هزار درمان ندهم
(مولوی)

[Mehdi.R]

مینوشم از چشمان تو جرعه به جرعه شعر نو
حافظه ی دستان من پر شده از دامان تو

[تـــواب]

کای مونس شکسته دلان حال ما ببین 


ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین  

[خانوم لبخند]

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

[همساده]

ای که از کوچه معشوقه ما میگذری
بر حذر باش که سر میشکند دیوارش

[صادقین]

شاید این جمعه بیاید، شاید

                  پرده از چهره گشاید، شاید

(مرحوم آقاسی)

[خانوم لبخند]

دل می رود ز دستم صاحب دلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[صادقین]

آیینه سکندر جام می است بنگر
                 تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا 
(حافظ)

[خانوم لبخند]

آمد بهار جان ها ای شاخ تر به رقص آ

چون یوسف اندر آمد مصر و شکر به رقصا