کانون

۱۴ صلوات برای آقا رضای گل گلاب
امید آینده کانون برای اعزام به تیم ملی

(1396 مرداد 4، 11:46)rezaKy نوشته است: [ -> ]آیا خودارضایی رو سکوی پرتابتون به عرش اعلا میدونین یا اسفل السافلینِ زندگیتون؟ فکر میکنین اگه خودارضایی رو هرگز شروع نکرده بودین، الان زندگیتون چطوری بود؟
جواب این سوال توی سه ثانیه ی اول که بهش فکر میکنیم به نظر آسون میاد.
ولی دیدگاه من اینه که خدایا شکرت که خودارضایی میکردم. چون اگه اون کارو نمیکردم، شاید هرگز لذتِ اراده و تغییر و اعتماد به نفس رو نمیچشیدم. 

داداش احساست رو درک می کنم اما بذار حرفت رو این طوری تصحیح کنم.
ما به خاطر گذشته ی بدی که داشتیم ، گناهایی که انجام دادیم ، دروغ هایی که گفتیم برای انجام خ.ا
اینترنتی که براش مصرف کردیم ،‌ کمکی که به سایت های تولید فیلم مستهجن کردیم با کلیک هامون
این که فکر و ذهن خودمون و انرژی مون رو برای خ.ا صرف کردیم
مهم تر از همه از این که خدا را نافرمانی کردیم ، ناراحتیم.

اما ....

امروز خوشحالیم که داریم برای پاکی تلاش می کنیم ،
خوشحالیم که داریم نجات پیدا می کنیم ، خوشحالیم که هوشیار شدیم ،
خوشحالیم که داریم جلوی ضرر رو می گیریم و به نفع می رسیم  و خدا رو برای این ها شکر می کنیم.
همچنین امروز امید داریم که لطف خداوند شامل حال ما بشه و بدی هایی که کردیم تبدیل به نیکی بشه.

اگر ما بتونیم ترک کنیم ، قدرت مند تر می شیم ، چون فهمیدیم گناه و نافرمانی و شهوت طلبی ، نهایتش درد و رنجه

اما برای فهمیدن یا این موضوع یا برای قوی تر شدن
حتما لازم نبود خ.ا کنیم ، لازم نبود دست توی آتیش فرو کنیم تا بفهمیم این آتیش زندگی رو می سوزونه.
اما خب دستمون رو کردیم توی آتیش ، دستمون هم سوخت و البته این موضوع رو با تمام وجود درک کردیم.
اما خیلی ها بودن و هستن که این کار رو نکردن و به این نقطه که شما می گی رسیدن.

پس جواب من به سوال شما این طور میشه
من خ.ا رو سکوی پرتاب به عرش اعلی یا اسفل السافلین نمی دونم
من خ.ا رو آزمایش ، امتحان و ابتلایی می دونم که انسان می تونه ازش نمره ی قبولی بگیره یا خیر.
البته این امتحان به شکل های مختلف برای همه ی انسان ها وجود داره
و این اولین آزمایش زندگی ما نبوده و آخرینش هم نخواهد بود.
اگر نمره ی قبولی بگیریم که خدا رو شکر
اگر هم که امتحان رو بیافتیم که خدا به ما رحم کنه

(1396 مرداد 4، 12:26)aliunknown نوشته است: [ -> ]سلام بچه ها
انقدر کار سرم ریخته که نمیدونم کدومشو تو اولویت قرار بدم ، 
اما سعی میکنم بین این همه کار بهتون سر بزنم 

در همین حد هم که می آی خیلی با مرامی
برای کار هات و انجامشون برنامه ریزی که کنی ، مطمئنا برای کانون هم وقت پیدا می شه.
بین این همه کار اولیت اینه که بشینی و برای کارهات اولویت مشخص کنی

.............

طاهر داداش کار شما حرف ندار

(1396 مرداد 2، 22:47)آرمین نوشته است: [ -> ]بعد از این تلاش ها هست که صبر و مقاومت معنی پیدا می کنه.

حالا ما چی کار می کنیم؟
از همون اول میریم سراغ صبر.
تا اتفاقی برامون می افته صبر می کنیم و خلاص. 
راحت ترین کار ممکن. 

جالب اینکه بقیه هم ما رو تشویق می کنن به صبر.
در ادامه اش هم میگن توکلت به خدا باشه که دیگه طرف رو راحت کنن.

این جور آدما یادشون میره که قبل از مرحله ی صبر یه سری مرحله ی دیگه هم بود.
معمولاً هم ادعا می کنن خیلی آدم های بدبختی ان.
چون هر چی صبر میکنن اوضاع بدتر میشه.

نمی دونم تو چه جوری در موردشون فکر می کنی. ولی من فکر می کنم دیوونه ان.

آرمین جان من حرف شما رو قبول دارم
اما طور دیگه ای فکر می کنم.
شاید به نظر صحبتم بازی با کلمه به نظر برسه ، اما یه عمقی داره به نظرم.

ما تعریفمون از صبر یا توکل ایراد داره.
صبر کردن مرحله ای نیست که باید بهش رسید ،
یعنی تو تلاشت رو می کنی ،‌ اگر به نتیجه نرسیدی ، صبر می کنی.
صبر ویژگی ای هست که همیشه باید همراه شما باشه.
چرا؟

صبر یک وجه اش ، تحمل کردنه
اما وجه ی دیگه اش ، استقامته.

به نظر من کشاورز ها صبور ترین آدم ها هستن.
چون باید خیلی صبر کنند تا چیزی که کاشتن به میوه برسه.
بعضی وقت ها چندین سال نگه داری از نهال درخت ،‌ کود دادن و هرس کردن و آبیاری روزانه و ...
تا بالاخره درخت بالغ بشه و میوه بده.

همین کشاورز اگر به محصولش آفت برسه ، باید صبر کنه ، یعنی چی؟
یعنی
۱- جزع و فزع نکنه و ناشکری نکنه و روحیه خودش رو از دست نده
۲- مسیری که باید طی کنه و ادامه کاشت محصول و ... رو ول نکنه.
توی هیچکدون از این ها نشستن و کار نکردن وجود نداره.

شما الان خودت چندین ساله که با یک بیماری دست گریبان هستی.
صبر برای شما به معنای مراجعه نکردن به پزشک نیست.
بر عکس ، یعنی خسته نشدن و ادامه مسیر.

توکل کردن هم به همین صورته.
شما از ابتدای راه باید توکل داشته باشی. یعنی اعتمادت به خدا باشه ، نه غیر خدا.
ولی این توکل به معنای کمک گرفتن از اسباب نیست. شما در عین حال که از اسباب استفاده می کنی
اعتماد و توکلت هم به خداست ، نه به دستور پزشک یا تلاش خودت
سر و تهش شفاء دست خدا ، اما همین شفا به واسطه ی اسباب به انسان ها می رسه

---

دمت گرم امید جان. مرسی واسه صلواتا امیدوارم توی تصمیم انصرافت یه تجدید نظری هم بکنی. 
خدای نکرده حتی اگه یه روزم از عمرت مونده باشه وایسا و بجنگ.

سلام
الان ساعت دو شب هست و منِ دلشده را خواب نبرده است!
عرض به حضور که همین الان داشتم نتایج می دیدم
که دیدم گروه ما ینی
گروه همدلان پاک
گروه شیران شجاع
گروه مردان بی ادعا
گروه دلاوران غیور
نه تنها در شعار بلکه در عمل ثابت کردن که این سکوت و فعالیت کم اونها بی معنی نیست و اون ها بیشتر مرد عمل هستن تا حرف و شعار
در عمل به این ادعا که میگن "از ان نترس که های و هوی دارد از ان بترس که سر به توی دارد" جامه عمل پوشوندن
و الان با 7 امتیاز از  8 امتیاز ممکن با یکی از گروه های نسیم در صدر جدول مسابقات قرار دارن
تبریک میگم این موفقیت رو اول به تک تک هم تیمی هام
به مهدی
به صبور
و به مهندس علیرضا
و بعد از اونها به خودم
مهدی و صبور و مهندس خیلی خوشحالم و از تون میخوام همین طوری عالی ادامه بدین 
و قول میدم و اگه بتونیم همین روند مثبت رو ادامه بدیم پیروزی از ان ما خواهد بود
و من مطمئنم با این شرایط ما رقیب سخت و جدی برای گروه های دیگر خواهیم بود
البته ببخشید من جملم رو بدین شکل اصلاح میکنم
با این شرایطی که وجود داره گروه های دیگر باید تلاش کنند که رقیب سختی برای بشوند
چون گروه ما یک گروه حرفه ای و کار بلد هست
مگه نگه؟
اگه کسی مخالفه بیاد بگه

این شما و این جدول امتیازات هفته اول



و در پایان این کری خوانی حرفه ای و بلند یک خبر عالی میخوام بهتون بدم و اونم اینکه
ما به زودی از امضای مشترک مون رو نمایی خواهیم کرد
وی آر کامینگ سوون
پیلیز ویت
-----------

پ.ن: گروه های عزیز و محترم حاضر در مسابقه من این پی نوشت رو اینجا مینویسم که یادم بمونه باید یک مطلب مهمی رو باهاتون در میون بذارم
اگه نگفتم حتما یادآوری کنید

سلام بچه ها
خوبین؟

14 صلوات واسه رضا داداش خوب مون. غزال تیزپای کانون. 
ان شالله سلامت باشه و پاک و عاقبت به خیر.

نقل قول:

آیا خودارضایی رو سکوی پرتابتون به عرش اعلا میدونین یا اسفل السافلینِ زندگیتون؟

خب نمیشه نظر داد. یعنی سخته نظر دادن.
ابتلا به چنین گناه بزرگی معلومه که خوب نیست. نیاز به گفتن من نیست.

اما اگه بتونم از پسش بربیام و ان شالله همین طور هم میشه، میشه سکوی پرتاب.
تا همین جاش هم به لطف خدا تو این چند ساله اتفاق های خیلی خوبی برام افتاده.
خدا کمک کنه و بتونم ادامه بدم.

خدا حتما می تونه برام جبران کنه ظلم هایی که به خودم کردم رو.
کافیه من به راه راست بیام و تو این راه بمونم.
شک ندارم.

سلام به همه ی دوستان 
خب میبینم که پاکان همدل اول شدن  افرین بهشون میگم ایشالله بتونن پیروز باشن که مطمنم دیگه زورای اخرشونا زدن بعید میدونم که دیگه زوری واسه زدن داشته باشم یه قانونی هست توی تمام مسابقات که میگه انرژیتا نگه دار واسه کل مسابقه نه برای یه دور از مسابقه گروه ماهم داره از همین قانون پیروی میکنه نه اینکه کل انرژی مونا یه جا صرف کنیم و هفته اولا بگیریم و بقیه هفته هارا نگیریم

چه می کنه این برادر ما یه روز سخت 


بچه های هم گروهی 
رضا و ما می توانیم و علی (که خودش می دونه البته)
لوگوی پایین رو علی عزیز زحمتش رو کشیده: 

سلااااااام به همه رهروانیااااا   خیلی دلم تنگ شده بود   من مسافرت نبودم ولی اینترنت هم نداشتم
خب اول میخام بگم که من سبز سبزم، پاک پاک
آقا صبور چه چیزی طراحی کردییی،‌من دیدم کیف کردم واقعا،‌ نظرم مثبته مثبته.  
پیاما رو که میخوندم یه سری از دوستان انگار نا امید شده بودن، یاد دور قبلی افتادم که من دو هفته اول قرمز بودم و با انرژی هایی که گرفتم دوباره بلند شدم و حتی قهرمان مسابقات هم شدیم

نقل قول: مشکل رو خوب ببینی.
در موردش به خوبی فکر کنی.
فکرها به چاره جویی منجر بشه.
شک داشتی و به نتیجه ی درست نرسیدی، در موردش مشورت کنی.
تصمیم بگیری.
برای تصمیم گرفته تلاش کنی.
تلاش کنی و تلاش کنی و باز هم تلاش کنی.
هر جا لازم بود برگردی و مراحل قبل رو چک کنی.

بعد از این تلاش ها هست که صبر و مقاومت معنی پیدا می کنه.

این متن رو خیلی دوست داشتم از آرمین
خیلی خوبه، من خودم وقتی به مشکلی بر میخورم سعی در حل کردنش نمیکنم و همیشه فرار میکنم از مشکلاتم( بعضی وقتا میرم مجازی، برای فرار از مشکلات)
این چند روزی که نبودم به یه مشکلی خوردم،‌از اون جاییکه من عادت دارم از مشکلاتم معضل میسازم، این دفعه با اینکه اولش کم آوردم و حتی اخلاقمم بد شد ولی تونستم کنترل کنم و به خوبی از پسش بر بیام و واقعا به خودم تبریک میگم وبرای اینکارم یه شیرینی به خودم بدهکارم  
ارزیابی هفته اول و دوم که گذشت:
خب با اینکه تقریبا اکثر اوقات رو اینترنت نداشتم،‌ پروژم رو باااالاخره تحویل دادم و با نمره بااااالااا پروژه ساخت روگذروندم.
خداروشکر یه پیشنهاد برای کار بهم شد که امروز اگه پول دستم برسه میتونم برم و باشگاه ثبت نام کنم
مطالعه آخرشبا رو تقریبا انجام ندادم بخاطر  کار
زبان رو هم این روزا نتونستم دنبال کنم ولی از امشب شروع میکنم
مطالعه غیر درسی:
بعد از کتاب "من او" کتاب "ارمیا" رو هم چند روز پیش تمام کردم و یه کتاب به نام " چشمهایش " از بزرگ علوی گرفتم برای خوندن. التبه همش از کتابخونه دانشگاه  
برنامه خوش نویسی رو هم با کم شدن مشغله هام دنبال میکنم همین هفته
---------------------------------
مشکلاتی که باید از پسشون بر بیام:
هنوزم با برخورد به یه مشکل،‌ تقریبا نظم زندگیم به هم میریزه و باید بقول دوستمون مهندسی کنم
 ولی با این وجود خیلی خوشحالم که در مواقع مشکلات و استرس و شرایط بحرانی به سراغ خ.ا نرفتم و نخواهم رفت

بچه ها این روزها همیشه تنهام وخونه ی ما کسی نیست خیلی برام سخت شده برام دعا کنید

(1396 مرداد 5، 19:55)hosseinr نوشته است: [ -> ]بچه ها این روزها همیشه تنهام وخونه ی ما کسی نیست خیلی برام سخت شده برام دعا کنید

برای هممون پیش میاد حسین که خونه تنها بشیم یه موقعایی. اینو یه آزمون درنظر بگیر
خدا میخاد ببینه تو چقدر سخت میخای ترک کنی. کاری کن که اول خودت بتونی به خودت 20 بدی

سلام
حسین عزیز
اول اینکه خیلی هم تو خونه نمون. هر چی هم کارت درست بشه، یه وقتا از سر تنوع و تکراری شدن شرایط ممکنه شیطان تو رو به یه کار احمقانه دعوت کنه. 
برو پارک. برو سینما. برو یه ذره بدو.

بعدم اینکه باور کن تنهایی هم مثل غیرتنهاییه. ما همون آدمیم. آدمی که تو شلوغی مراقب خودشه، تو خلوت هم می تونه مراقب خودش باشه.
یه ذره از این خلوت ها استفاده کنیم ببینیم چه قدر مزه میده. امتحان نکردیم که نمی دونیم.
به جای شیطان با ملائک میشه همنشین شد. 
-------------
مهندس علیرضا
ای ول داری. نفر اول اعلام وضعیت این هفته. اونم سبز. 
خوب پروژه تحویل میدی و کتاب می خونی و بعدم می خوای بری ورزش و خوشنویسی و ... .
تا جایی که یادمه قرار نبود این قدرها هم اکتیو شی. 

تا زمانی که این رو داشته باشی همراه خودت:

نقل قول:

ولی با این وجود خیلی خوشحالم که در مواقع مشکلات و استرس و شرایط بحرانی به سراغ خ.ا نرفتم و نخواهم رفت

همیشه ای برنده ای.

یه چیزی که باید یاد بگیریم اینه که نسبت به آلارم های بدن مون واکنش درست نشون بدیم.
استرس می گیرتمون در موردش با یه نفر صحبت کنیم.
اعصاب مون خرد میشه، بزنیم بیرون تو خونه نمونیم.
ناراحتیم، بشینیم یه فیلم شاد ببینیم.
بی حوصله ایم، بریم پارک یه قدمی بزنیم یا بدویم.

وقتی نسبت به آلارم های بدن مون بی تفاوت باشیم، کار به جاهای باریک کشیده میشه.
کار به جاهای باریک هم که کشیده بشه، به نیازهای بدن مون به طریق اشتباهی پاسخ میدیم. 

عاشق
ما از این لوگو و اینا نداریم!؟
با بودجه گروه  چیکار کردی پس !؟
 تو هم اختلاس نکنی بری گروهمون دو نفره بشه

پ.ن:یکی در راه رضای خدا یه چیزی واسه ما درست کنه

(1396 مرداد 4، 11:46)rezaKy نوشته است: [ -> ]آیا خودارضایی رو سکوی پرتابتون به عرش اعلا میدونین یا اسفل السافلینِ زندگیتون؟ فکر میکنین اگه خودارضایی رو هرگز شروع نکرده بودین، الان زندگیتون چطوری بود؟

من فکر میکنم این اتفاق یه امتحان هست
در سر راه من قرار گرفته که من محک بخورم
هرکسی رو به طریقی امتحان میکنن
و امتحان منم این بوده که در دام این منجلاب گرفتار بشم
و در نیتجه با همت و اراده و تلاش خودم از این گرفتاری نجات پیدا کنم
اگه من تونستم خودم رو از این ورطه بیرون بکشم اون وقت من سزاوار مقام اشرف مخلوقات بودن هستم
و اگر نتونستم خودم رو نجات بدم و در این باطلاق گیر کردم و غرق شدم اون وقت کسی جز خودم مقصر نیست
پس خلاصه حرفم اینکه خود ارضایی برای من فقط یه امتحانه که باید ازش سربلند بیرون بیام نه چیزی بیش از این.
من صحبتای عاشق رو بعد از نوشتن این مطلب دیدم و ازش تقلب نکردم
فقط جفت مون نظرمون یکی بوده
اگه دور همی نگاه کرده باشین مجری برنامه هر وقت اسمی از کسی میاد ازش دعوت میکنه مهمان آینده برنامه باشه
اینجا هم بنا به رسم اونا از عاشق دعوت میشه مهمان بعدی دورهمی کانون باشه 
حالا به چه مناسبت مهم نیست 

(1396 مرداد 4، 12:26)aliunknown نوشته است: [ -> ]سلام بچه ها ، می بخشید این یه مدت خیلی خیلی کم پیدا شدم 
انقدر کار سرم ریخته که نمیدونم کدومشو تو اولویت قرار بدم ، 
اما سعی میکنم بین این همه کار بهتون سر بزنم 

سلام علی عزیز
هم گروهی سابق من  
از بین کارات اونی رو اولویت قرار بده که بیشتر ذهنت درگیرش هست
 و دیگه اینکه منو الگوی خودت قرار بده(!) و سعی کن با برنامه جلو بری. دقیقا مثل من 
داشتن برنامه و نظم عجیب به انسان آرامش میده و از استرس دورش میکنه
من که تمام همتم گذاشتم برسم به این آرامشه ولی هربار علتی مانع میشه

(1396 مرداد 4، 17:23)omid 24 نوشته است: [ -> ]

ببخشید که چن وقت نبودم والا هفته ی بسیار بدی داشتم  

اول می خواستم تشکر کنم از همه ی دوستان و  مخصوصا گروه کولاک که کولاک کردن، بعد می خواستم انصراف بدم از مسابقات نه اینکه نخوام پاکی را ادامه بدم بلکه با جدیت بیشتری تو این روزای باقیمونده ی عمرم تلاش می کنم و نه اینکه بخوام فرار کنم از مسئولیتم بلکه نمی خوام برای دوستای عزیزم ناراحتی ایجاد کنم

درسته که به بزرگی شما دوستان نیستم و شاید در حد شما نباشم ولی به شجاعتتون و مهربونیاتون افتخار می کنم و شما را الگو قرار می دهم و امید دارم یه روز مثل شما می شم  

امید عزیز تو خودت همچون اسمت سرشار از حس های خوبی
و این در کلامت کاملا هویداست
حرفات عجیب حس خوبی دارن
و من لذت بردم از این همه حس خوب
در مقابل این همه خوبی که داری حیفم اومد چند کلامی باهات صحبت نکنم
فقط به عنوان کسی که چند صباحی بیشتر از تو در این سایت بوده و از تجربیات گذشته گان بهره ای هرچند اندک نصیبش شده
گفتی میخوای انصراف بدی از مسابقه چون نمیخوای باعث ایجاد ناراحتی برای دوستانت بشی
ولی یه مطلب رو بهش دقت نکردی
فلسفه کار گروهی ینی همین که ما در کنار هم و با کمک هم به این عادت شوم غالب بشیم
وگرنه چه لزومی داشت اینهمه بیا و برو راه انداخته بشه
رفیق خوب ینی در همه حال کنار هم باشن
هم در حال خوب
و هم در حال بد
تو اگه بخوای فقط حال خوبت رو با بقیه سهیم بشی و حال بدت رو واسه خودت نگه داری این ینی به فلسفه وجود کار گروهی توجه نکردی
دوستان تو و هم گروهی ها تو بیشتر از این که از زمین خوردن تو ناراحت بشن از زمین موندن تو ناراحت میشن
هربار که افتادی بلند شو
و به تلاشت ادامه بده و بذار دوستانت به این تلاش تو افتخار کنن

ما هیچ خوش نداریم کسی انصراف بده و از پیش ما بره
فردا روز اعلام وضعیت هست دلم میخواد ببینم که برگشتی  و نشون بدی که امید پر از امید هست و میخواد کولاک کنه

(1396 مرداد 5، 1:03)طاهر نوشته است: [ -> ]سلام

به به آقا طاهر
از این ورا؟
مزین فرمودی
خوش آمدی
صفا آوردی
اصلن بقول شهریار:
"خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی"
بیا یه چایی پیش ما بخور
جان تو نمیشه چایی نخورده بذارم بری

مرد حسابی پس تو کجایی؟ 
چرا انقد بی برنامه شدی؟
چرا هیچیت سرجاش نیست؟
چرا شبا ساعت دو میخوابی؟
چرا هوش و حواست سرجاش نیست؟

اینها واگویه های من هستن وقتی خودم رو تو کانون می بینم 

(1396 مرداد 5، 17:11)engineer نوشته است: [ -> ]سلااااااام به همه رهروانیااااا   خیلی دلم تنگ شده بود   من مسافرت نبودم ولی اینترنت هم نداشتم  

سلام بر مهندس علیرضای عزیز
پر از انرژی و حس تازگی
بیشتر از  تو ما دلمون برات تنگ شده بود
دیر وقته صحبتا باتو باشه برای وقتی دیگر 

(1396 مرداد 5، 19:55)hosseinr نوشته است: [ -> ]بچه ها این روزها همیشه تنهام وخونه ی ما کسی نیست خیلی برام سخت شده برام دعا کنید 

تنهایی و بیکاری دو عامل مهم در ایجاد وسوسه هستن
ساده ترین راهکار همونی هست که آرمین گفت
نباید تنها موند و بیکار شد

و دیگه اینکه حسین عزیز قبلن راجع به نحوه شرکت در مسابقه گروهی پرسیده بودی 
به این لینک مراجعه کن
کاملا مبسوط و مفصل همه چیز رو توضیح داده
یبار بخون هرجایی سوال بود دوباره بپرس
و اما یه توصیه
چون الان مسابقه در حال برگزاری هست و امکان شرکت در این دور نیست و تا دور بعدی هم خیلی مونده
بهت پیشنهاد میکنم بعد از اینکه به اون لینکی که گداشتم مراجعه کردی و با قوانین مسابقه اشنا شدی تو هم مثل بقیه برای خودت برنامه ریزی داشته باشی و اخر هفته ها اعلام وضعیت کنی
چون این کار هیچ مانعی نداره
برای شروع فردا که روز اعلام وضعیت هفته دوم هست نگاه کن ببین بچه ها چکار می کنن شمام همونکارا بکن

سلام
آقای روزبه گرافیست، با همه بله، با هم بله؟ 
ضمناً عاشق الان دوبی هست. 
و
طاهر بی برنامه ی تا نصف شب بیدار، خوش اومدی و گل آوردی و صفا کردی. 
چی کار کنیم اوضاعت مرتب شه؟ تو بگو، ما اطاعت امر می کنیم.
غصه می خوریم ها. 
و
اعلام وضعیت این هفته ی آرمین:
آرمین / گروه عطر خدا / هفته ی دوم سبز 

ارزیابی هفته:
خدا رو شکر هفته ی سبزی بود. باید مثل مرد آدم بهانه ها رو کنار بذاره و از خودش مراقبت کنه. شیطان یه جاهایی وسوسه های الکی می کرد اما من اصلا تحویل نگرفتم. کافیه یه ذره بی خیال شی و ببینی کار از کار گذشته.
با انجام همه دستورات پزشکی تا جای ممکن، بازم سردردهای شدید داشتم.
دو روز تونستم برم استخر. به صورت مقطعی یه مقداری سردردم رو بهتر کرد اما تاثیر بلندمدت نداشت. 

برنامه هفته ی بعد:
بازم توجه بیشتر و بیشتر به سلامتی و دستورات پزشکی + مقاوم بودن در برابر وسوسه ها در لحظه ی آغازین