سلام
(1398 شهريور 31، 17:35)مرد مجاهد نوشته است: [ -> ]آرمینو!
خوبی حاجی؟
میگم اون سوالی که چند روز پیش پرسیدی الان مورد نیاز ما هم هست پاسخش ..
ما رو نصیحت کن یا شیخ!
قربانت مجاهد جان. من نصیحت کنم؟
قاصدک چی شد؟ زندهای برادر؟
خدا رو شکر اون فاز من پرید.
همه چیز از یه فیلم بد به صورت تصادفی شروع شد و بعد در ادامهاش ذهنی که هی میطلبه و میطلبه.
فکر کن اگه من به این فاز بها میدادم چه فاجعهای رخ میداد؟
قشنگ تا یه مدت مدیدی از تمام زندگیم میموندم.
تو همین یه هفته صدها کار انجام دادم که اگه اون اتفاق میافتاد قطعاً یکیش رو هم انجام نمیدادم.
آدم باید واقعا بگذره از یه سری چیزها تا به یه سری چیزهای دیگه برسه.
سخته؟ آره سخته. ولی چارهای نیست.
به اندازه بهای وجودیمون برامون سفره میچینن.
انتخاب با ماست.
و
در اون گیر و دار وسوسهها برای دیدن اون مدل فیلمها،
شروع کردم به دیدن سریال شهرزاد.
من عاشق فیلمم. اما سعی میکنم خودم رو درگیر فیلمهای بلند نکنم که وقتی زیاد از من ببره.
اما هر چی حساب کردم دیدم تماشای ۷۰ قسمت سریال شهرزاد و صرف ۷۰ ساعت از عمرم برای این منظور رو اون دنیا راحتتر میتونم پاسخگو باشم تا اینکه بخوام این ۷۰ ساعت رو صرف فیلمهای پ.و.ر.ن کنم.
من آدم باارادهای نیستم که با دیدن ۱۰-۱۵ دقیقه فیلمهای آنچنانی قال قضیه رو بکنم. تا شورش رو در نیارم ول نمیکنم.
هر چی فکر کردم دیدم شهرزاد دیدن عاقلانهتره. یه اکانت یک ماهه
فیلم نت گرفتم. دو فصل سریال رو دانلود کردم.
و
خداییش من یکی همین جوری داغونم. بدنم جون نداره. خودم رو درگیر یه بدختی معلومالحال دیگه کنم واقعاً احمقانه است.
و
واقعاُ تو این شرایط آدم اگه یه ذره به خودش فکر کنه و یه ذره عاقبتاندیشی کنه برمیگرده.
اون راه رو هزار بار تست کردیم. تهدیگش رو هم درآوردیم. هیچی نداشت.
یه راه دیگه رو یه بار تست کنیم. شاید ماجرا عوض شد.
خیلی طولانی شد؟
ببخشید.