1392 شهريور 28، 14:17
سلام
برای بدست آوردن اراده ی ترک سرمایه گذاری کن.
این فرایند یه هنر و صنعته ،باید قبل از اراده کردن انجام بشه.
اول بیدار شو.یعنی درک کنی در چه وضعیتی هستی.از خواب غفلت بیدار شو.هوشیار شو.با مطالعه کردن در این زمینه.خوندن احادیث در این باره.خوندن قرآن.و...
از هر راهی که میتونی نیرو و قدرت جمع کن برای اراده ترک.مثلا تلقینات مثبت.و...
تفکر و اندیشه ات را محکم کن و مدام به کار بنداز در این زمینه.
صبر و بردباری بخرج بده.خشمت رو فرو ببر در هر مسئله ای.
آزارت به کسی نرسه،مردم آزاری نکن.
آنچه که بر تو تکلیف شده انجام بده و کار امروزت رو به فردا ننداز.و آنچه که برای تو کفایت شده رها کن.
دنیا را رها کن برای آخرت.
از ولخرجی دوری کن و اسراف را خوش نداشته باش.
تا آزمایش نکردی،اطمینان پیدا نکن.
با روزگار خود و مردم مدارا کن و دنیا را آسان بگیر.
غصه هایت را فرو بخور و ابراز نکن،تا وقتی که فرصت بدست بیاد.
نعمت هایی که بدست میاری تو را از عمل برای آخرت سرگرم نکند.
نظر کن به عاقبت و سرانجام کارها.و با آدم های خردمند مشورت کن.
از آنچه در دست داری بخشش کن.
در انتخاب دوستانت دقت کن بدون تامّل و دقت دوستی رو انتخاب نکن.چون به وسیله ی دوستت سنجیده می شوی.
چون نعمت به تو رو آورد،شکر آن را به جا بیار.و چون برگردد و پشت کند،صبر کن و آن را فراموش کن و فکرت را به نعمتی که از دست رفته مشغول نکن.
در مورد عقوبت و کیفر دادن به هنگام تسلط خشم،آن را به تاخیر بیتداز.ولی در مورد پاداش احسان و نیکی شتاب کن،به خاطر اینکه فرصت توانایی را غنیمت بشماری.
به وعده های خود عمل کن و کار امروز را به فردا نینداز.
کارهای دنیای خود را آسان بگیر.
با وجود داشتن پشتیبان و مددکار بسیار،باز هم احتمال و توهم ناتوانی را مدنظر داشته باش.
صبر و عاقبت نگری در کارها،شعار تو و مثل لباس زیرین و رویی همیشه همراهت باشد.
خدا را اطاعت کن و نفس را نافرمانی کن.
تمام سرگرمیت به خودت باشد،تمام هم و غمّت برای دینت باشد،تمام تلاش و کوششت برای آخرت باشد.
هنگامی که عزم و اراده ی تو با همه ی موارد بالا و پایین همراه باشه،سعادت و نیک بختی تو کامل میشود.
آفت شجاع بودنت اینه که این موارد را نادیده بگیری.
ثمره ی این موارد سلامتی است.
این موارد را داشته باش همراه با احتیاط و همراه با علم تا سرانجام کارت ستوده باشد.
این موارد ربطی به سن آدم ندارد،ممکن است یک آدم کم سن تر بیشتر از مسن تر رعایت کنه.
اسلحه ات پشت گرمی و پشت قوی کردن باشد.
مخالفت کن با سستی و تفریط در کارها با این موارد.
غایت و نهایت این موارد ،پشت گرم کردن است.
و کمال این موارد،به صلاح آوردن مخالفان و مدارا کردن با دشمنان است.
اگر با این موارد مخالفت کنی،هلاک میشوی.
اگر این موارد را بدست بیاری پشت گرم میشوی.
اگر از دست بدهی بی باک و متهوّر میشوی.
اگر عزم و اراده ی خودت رو اظهار کنی،تمام این موارد که انجام دادی را باطل کرده ای.
اگر این موارد را کم رعایت کنی به همران میزان اراده ات کم و ضعیف خواهد بود.
اگر این موارد تو را جلو نیندازد،عجز و ناتوانی تو را عقب می اندازد.
اگر این موارد را رعایت کنی،در هر کاری برتری خاصی خواهی داشت.
اگر رعایت کنی،عقلت تو را در هر کار پستی نهیب میزند.
و اگر اینها را حفظ و نگداری کنی،برترین جوانمردی است.
در برابر عمل یا هر چیز شبهه ناک توقف کن.
برای جابجا شدن آماده شو،و مهیّا باش برای کوچ کردن.
عزم و اراده ای که این موارد در آن نباشد ،خیری در آن نیست.
اگر رعایت کنی در حالی که خردمند باشی،میتوانی بر حق صبر و شکیبایی کنی.
اگر رعایت کنی،در هنگام نزول بلا و گرفتاری،حیرت زده و سردرگم نمیشوی.
رعایت نکرده ای اگر از آنچه در دست داری نبخشی،و عمل امروز را به فردا بیندازی.
با وجود رعایت اینها هرگز از نظر شخصی که صاحب رای و اندیشه ی محکم است بی نیاز نخواهی بود.
--------------
خوب
چیزهایی که گفته شد راه های افزایش عزم و اراده بود از منظر امیرالمومین.که دوراندیشی نام دارد.یعنی به دور اندیشیدن و آماده شدن برای بدست آوردن عزم و اراده کارها.
مثلا اگر برای امتحان دروس از قبل آماده نشوی،به همان میزان اراده امتحان دادن نخواهی داشت،تا جایی که از امتحان دادن منصرف میشوی.
پس آسان شدن امتحان دادن،یعنی افزایش اراده ی امتحان دادن.
اراده ای رو نمیتونی پیدا کنی که قوی شده باشه بدون در نظر گرفتن موارد بالا.
برای بدست آوردن اراده ی ترک سرمایه گذاری کن.
این فرایند یه هنر و صنعته ،باید قبل از اراده کردن انجام بشه.
اول بیدار شو.یعنی درک کنی در چه وضعیتی هستی.از خواب غفلت بیدار شو.هوشیار شو.با مطالعه کردن در این زمینه.خوندن احادیث در این باره.خوندن قرآن.و...
از هر راهی که میتونی نیرو و قدرت جمع کن برای اراده ترک.مثلا تلقینات مثبت.و...
تفکر و اندیشه ات را محکم کن و مدام به کار بنداز در این زمینه.
صبر و بردباری بخرج بده.خشمت رو فرو ببر در هر مسئله ای.
آزارت به کسی نرسه،مردم آزاری نکن.
آنچه که بر تو تکلیف شده انجام بده و کار امروزت رو به فردا ننداز.و آنچه که برای تو کفایت شده رها کن.
دنیا را رها کن برای آخرت.
از ولخرجی دوری کن و اسراف را خوش نداشته باش.
تا آزمایش نکردی،اطمینان پیدا نکن.
با روزگار خود و مردم مدارا کن و دنیا را آسان بگیر.
غصه هایت را فرو بخور و ابراز نکن،تا وقتی که فرصت بدست بیاد.
نعمت هایی که بدست میاری تو را از عمل برای آخرت سرگرم نکند.
نظر کن به عاقبت و سرانجام کارها.و با آدم های خردمند مشورت کن.
از آنچه در دست داری بخشش کن.
در انتخاب دوستانت دقت کن بدون تامّل و دقت دوستی رو انتخاب نکن.چون به وسیله ی دوستت سنجیده می شوی.
چون نعمت به تو رو آورد،شکر آن را به جا بیار.و چون برگردد و پشت کند،صبر کن و آن را فراموش کن و فکرت را به نعمتی که از دست رفته مشغول نکن.
در مورد عقوبت و کیفر دادن به هنگام تسلط خشم،آن را به تاخیر بیتداز.ولی در مورد پاداش احسان و نیکی شتاب کن،به خاطر اینکه فرصت توانایی را غنیمت بشماری.
به وعده های خود عمل کن و کار امروز را به فردا نینداز.
کارهای دنیای خود را آسان بگیر.
با وجود داشتن پشتیبان و مددکار بسیار،باز هم احتمال و توهم ناتوانی را مدنظر داشته باش.
صبر و عاقبت نگری در کارها،شعار تو و مثل لباس زیرین و رویی همیشه همراهت باشد.
خدا را اطاعت کن و نفس را نافرمانی کن.
تمام سرگرمیت به خودت باشد،تمام هم و غمّت برای دینت باشد،تمام تلاش و کوششت برای آخرت باشد.
هنگامی که عزم و اراده ی تو با همه ی موارد بالا و پایین همراه باشه،سعادت و نیک بختی تو کامل میشود.
آفت شجاع بودنت اینه که این موارد را نادیده بگیری.
ثمره ی این موارد سلامتی است.
این موارد را داشته باش همراه با احتیاط و همراه با علم تا سرانجام کارت ستوده باشد.
این موارد ربطی به سن آدم ندارد،ممکن است یک آدم کم سن تر بیشتر از مسن تر رعایت کنه.
اسلحه ات پشت گرمی و پشت قوی کردن باشد.
مخالفت کن با سستی و تفریط در کارها با این موارد.
غایت و نهایت این موارد ،پشت گرم کردن است.
و کمال این موارد،به صلاح آوردن مخالفان و مدارا کردن با دشمنان است.
اگر با این موارد مخالفت کنی،هلاک میشوی.
اگر این موارد را بدست بیاری پشت گرم میشوی.
اگر از دست بدهی بی باک و متهوّر میشوی.
اگر عزم و اراده ی خودت رو اظهار کنی،تمام این موارد که انجام دادی را باطل کرده ای.
اگر این موارد را کم رعایت کنی به همران میزان اراده ات کم و ضعیف خواهد بود.
اگر این موارد تو را جلو نیندازد،عجز و ناتوانی تو را عقب می اندازد.
اگر این موارد را رعایت کنی،در هر کاری برتری خاصی خواهی داشت.
اگر رعایت کنی،عقلت تو را در هر کار پستی نهیب میزند.
و اگر اینها را حفظ و نگداری کنی،برترین جوانمردی است.
در برابر عمل یا هر چیز شبهه ناک توقف کن.
برای جابجا شدن آماده شو،و مهیّا باش برای کوچ کردن.
عزم و اراده ای که این موارد در آن نباشد ،خیری در آن نیست.
اگر رعایت کنی در حالی که خردمند باشی،میتوانی بر حق صبر و شکیبایی کنی.
اگر رعایت کنی،در هنگام نزول بلا و گرفتاری،حیرت زده و سردرگم نمیشوی.
رعایت نکرده ای اگر از آنچه در دست داری نبخشی،و عمل امروز را به فردا بیندازی.
با وجود رعایت اینها هرگز از نظر شخصی که صاحب رای و اندیشه ی محکم است بی نیاز نخواهی بود.
--------------
خوب
چیزهایی که گفته شد راه های افزایش عزم و اراده بود از منظر امیرالمومین.که دوراندیشی نام دارد.یعنی به دور اندیشیدن و آماده شدن برای بدست آوردن عزم و اراده کارها.
مثلا اگر برای امتحان دروس از قبل آماده نشوی،به همان میزان اراده امتحان دادن نخواهی داشت،تا جایی که از امتحان دادن منصرف میشوی.
پس آسان شدن امتحان دادن،یعنی افزایش اراده ی امتحان دادن.
اراده ای رو نمیتونی پیدا کنی که قوی شده باشه بدون در نظر گرفتن موارد بالا.