و اما نظر من
ببينيد سه چهار جنبه داره اين به هدف نرسيدن..
جنبه اولش اينه كه من تصور درست و دقيقي از هدف نداررم..
شما توي سوال كلمه ي مناسبي انتخاب كرديد،نتيجه دلخواه؛خوب دلخواه من چيه؟! اصلن خيليا نميدونن خواسته قلبيشون از هدف چيه
اين هم باز چندتا جنبه داره..
١ يا من تصور درستي از اون نتيجه ندارم..
تصور من از ترك اصلا چيه؟! كلا وسوسه نشم يا اين كه كلا گناه نكنم؟!
٢ يا اين تصوره روشن و واضح نيست
معمولا توي بيشتر كارگاه ها و تكنيكاي موفقيت ميگن شما تصور كنيد كه همين الان به اون هدف رسيديد
خوب بعضي مواقع خوب و قشنگ ميشه تصور كرد،مثلا روزي رو كه كاملا پاك پاكم..
ولي بعضي مواقع نميشه..مثلا يه ميلياردر شدم..اصا من تاحالا ميلياردر نديدم،چجوري تصور كنم؟اووخت او موقع چيجوريم اصا؟؟! :-/
٣ يا اين كه من كاملا ميدونم به كجا ميخوام برسم،اما ارزش هاي دروني من گاها مخالف اون خواسته نهاييه
مثال ميزنم؛(براي ترك) من باور ندارم كه نگاه به نامحرم مشكل داره. يا باور دارم بيان يا تفكر حول بعضي مباحث(قبيح) مشكل نداره. يا يكي از ارزشهاي من اينه كه با همه همكاران و اطرافيان دوست باشم
خوب كلا اين ارزشا مخالف هدف ترك من هستن..
يا يه مثال ديگه(درس) ؛. مثلا يكي از ارزشهاي من اينه كه حتما با خانواده مهموني و تفريح هارو برم، يا اين كه حتما مسابقات فوتبال فلان تيم رو ببينم يا اينكه حتما همين سال اول گواهينامه رانندگي رو بگيرم
خوب با اين شرايط كلا بيخيال كنكور بشم بهتره
خوب جنبه دوميش اينه كه اطلاعاتم اطلاعات خوب و عملي نيستن..
مثلا من ميدانم كه يك رتبه برتر كنكور بسيار درس ميخواند (خب خسته نباشيد) ، يا من ميدانم كه هنگامي كه تحريك ميشوم بايستي به تحريك توجه نكنم (نه بابا؟!!)
جنبه سومش تمركز روي هدفه، كه توي اين مورد تو كف صورت سوال هستم
،اگر تمركز همه جانبه داريد رو هدف كه ايول داريد كارتون درسته
(اما عملا تمركز كامل وجود نداره كه توضيح خواهم داد)
ادامه دارد..