کانون

قَال الصادق علیه السلام :

شُکْرُ النِّعْمَةِ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ وَ تَمَامُ الشُّکْرِ قَوْلُ الرَّجُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ

شکر نعمت ، پرهیز از گناهان است و اتمام شکر به گفتن الحمدلله رب العالمین است.

الکافی(ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص95

عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلم  أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه کَانَ یَقُولُ‏ :

طُوبَى‏ لِمَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ الْعِبَادَةَ وَ الدُّعَاءَ وَلَمْ یَشْغَلْ‏ قَلْبَهُ‏ بِمَا تَرَى عَیْنَاهُ وَ لَمْ یَنْسَ ذِکْرَ اللَّهِ بِمَا تَسْمَعُ أُذُنَاهُ وَ لَمْ یَحْزُنْ صَدْرَهُ بِمَا أُعْطِیَ غَیْرُهُ






ازامام رضا علیه السلام نقل شده که امیرالمومنین صلوات الله علیه می فرمود:

خوشا بحال کسی که عبادت و دعا را برای خدا خالص کند و قلبش را به آنچه چشمانش می بیند مشغول نسازد و ذکر خدا را بخاطر آنچه با گوشهایش می شنود فراموش نکند و قلبش را به خاطر چیزهایی که به دیگران داده شده محزون نسازد.


الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ص16

سلام


ایمان:
امام سجاد(علیه السلام) می فرماید:نشانه ایمان پنج چیز است:
1-پرهیزکاری در خلوت
2-صدقه دادن در تنگدستی
3-شکیبائی در ناتوانی
4-بردباری در حالت خشم
5-راست گفتن به هنگام مرگ


کامل بودن ایمان:
رسول گرامی اسلام(صل الله علیه و آله) می فرماید:نشانه کامل بودن ایمان چهار چیز است
1-راستی
2-شکر گزاری
3-شرم
4-خوش رفتاری


خدا بهمون ایمان کامل عطا کنه ان شاءالله..:OH:

در پناه خدا.
یاعلی.:GOL:

از وصیت امیرالمومنین به امام حسن مجتبی علیهما السلام :

فاطمه الزهرا (س):

 و خداوند سبحان شرك را حرام گرداند تا آن كه همگان تن به ربوبيّت او در دهند و به سعادت نائل آيند؛ پس آن طورى كه شايسته است بايد تقواى الهى

داشته باشيد و كارى كنيد تا با اعتقاد به دين اسلام از دنيا برويد.بنابر اين بايد اطاعت و پيروى كنيد از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده يا از آن
نهى كرده است ، زيرا كه تنها علما از خداى سبحان خوف خواهند داشت .


(رياحين الشّريعة ، ج 1، ص 312؛ فاطمة الزهراء (س) ، ص 360، قطعه اى از خطبه طولانى و معروف آن مظلومه .)

قال الکاظم علیهالسلام :

قال صادق(علیه السلام):
بیزاری از کسانی که برای آتش زدن در خانه حضرت زهرا(سلام الله علیها) همت گماردند واجب است...

پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله :




 اَلضَّيْفُ يَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَيَرْتَحِلُ بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَيْتِ؛




ميهمان، روزى خود را مى‏ آورد و گناهان اهل خانه را مى‏برد.




بحارالأنوار: ج 75، ص 461، ح 14 / حكمت‏نامه پيامبر اعظم(ص)، ج 14، ص 280

قال الصادق علیه السلام:


‏ مَنْ نَظَرَ إِلَى امْرَأَةٍ فَرَفَعَ بَصَرَهُ إِلَى السَّمَاءِ أَو غمَّضَ بَصَرَهُ لَمْ یَرْتَدَّ إِلَیْهِ بَصَرُهُ حَتَّى یُزَوِّجَهُ اللَّهُ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ

 هرکه نگاهش به زنی افتد ، پس نگاهش را به آسمان منصرف کند یا چشم فروبندد ، چشم باز نمی کند مگرآنکه خداوند از حوریان بهشتی به او تزویج می نماید.