کانون

سلام
کسی نیست؟‌

سلام من هستم

پس بقیه کجان؟

چطوری ساناز ؟
موضوعی مدنظر داری؟

(1399 دي 16، 23:10)Queen نوشته است: [ -> ]پس بقیه کجان؟  

چطوری ساناز ؟
موضوعی مدنظر داری؟

بقیه دنبال کاراشونن
ممنونم تو خوبی کویین بانو جان


یادمه یه بار دنبال عکس آواتار بودم
بین عکس بچه ها چندتایی را دانلود کردم چون بنظرم شبیه بچه های این بودن

رونمایی میکنم از کویین بانو






موضوعی هم نه والا ندارم
حالا هم که کسی نیست

مرسی منم بد نیستم
فقط یکم سرم درد میکرد یه مسکن خوردم

شاید براشون کاری پیش اومده که نتونستن بیان

الان این عکسه منم؟
چه گوگولی ام

(1399 دي 16، 23:39)Queen نوشته است: [ -> ]مرسی منم بد نیستم
فقط یکم سرم درد میکرد یه مسکن خوردم

شاید براشون کاری پیش اومده که نتونستن بیان  

الان این عکسه منم؟
چه گوگولی ام  

 انشالله زودتری سرت خوب بشه
احتمالا کار داشتن


آری شخص شماست

به گمانم بسی شبیه است

سلام بچه ها منو ببخشید بطور غیر مترقبه دوتا از خواهرا بهمراه فرزندان اومدن خونمون و کلا گوشیم دس بچه ها بود تا الان ک رفتن

(1399 دي 16، 23:55)شادن نوشته است: [ -> ]سلام بچه ها منو ببخشید بطور غیر مترقبه دوتا از خواهرا بهمراه فرزندان اومدن خونمون و کلا گوشیم دس بچه ها بود تا الان ک رفتن

مترقبه یعنی چی اصلا؟


انشالله که خیره عزیز جان

---

ساناز / 12 دی 99 / 4 روز خوب دارم

ساناز/ پاکی تا عید / 74 روز دیگه مونده تا عید

سلام 
امیدوارم حال همگی خوب باشه   
یه موضوعی بود که چند وقت ذهنمو درگیر کرده و این گفتن اسمم تو کانون بود ، خب فکر میکردم این که نام کاربری زیاد واضح نباشه ولی کانونی ها به اسم بگن مشکلی نباشه اما مدتیه که اسمم باعث استرسم شده از اون طرف  گفتن s به عنوان اسم فرد برای دوستان سخته ، اسمم رو به سبز آبی تغییر دادم و با عرض پوزش از دوستان عزیزم ممنون میشم که منو از این به بعد به این اسم خطاب کنید       
اعلام وضعیت *s* 
هفته سوم / سبز 
21 مرداد / 150 روز خوب

ساناز / 12 دی 99 / 6 روز خوب دارم

ساناز/ پاکی تا عید / 72 روز دیگه مونده تا عید

احساس میکنم دچار بحران هویت شدم
اسمشو خودم گذاشتم
ولی بنظرم بهش میخوره
با کلللللللللی آدم در موردش حرف زدم 
چه تو کانون چه بیرون از کانون
خیلی ها درک نمیکنن و تهش میگن به این چیزا فکر نکن
اما به واقع برام سخته
یک سال بیشتره که این موضوع را فهمیدم که تمام عمرم این مشکل را داشتم
به واقع هیچ وقت
تو هیچ لحظه از زندگیم نفهمیدم چی را دوست دارم
انقدر برای نظر دیگران ارزش قائل شدم که خودم را یادم رفت

حس بدیه
بنظرم باید خیلی زودتر از اینا به این موضوع ها فکر میکردم 
نه وقتی ۲۴ سالمه

بسی ناراحتم 
از اینکه نمیدونم چرا دارم این کار ها را میکنم
چرا برای پاکی تلاش میکنم
چرا درس میخوانم
چرا این سبکی لباس می پوشم
چرا 
چرا
چرا
چرا

و جواب هیچ کدوم را نفهمیدم

اینجا بهم میگن تو برای پاکی خیلی تلاش میکنی
آری 
بسی تلاش میکنم
بسی زجر میکشم
ولی کاملا غیر ارادی
میدونم مسخره است
ولی من دیگه به راه پاکی رفتن عادت کردم
عادت کردم جوری بشینم که وسوسه نشم
عادت کردم تو خیابون سرم را بندازم پایین
عادت کردم وقتی فیلم صحنه داره بزنم بره جلو و بهش فکر نکنم
عادت کردم اینستا را کاملا قطع کنم
عادت کردم این حس را له کنم
به خیلی از نکات پاکی عادت کردم

حتما میگید پس چرا شکست داری اگر انقدر به پاکی عادت کردی؟

من برای شکست هام ۱۰ روز ۲۰ روز شایدم یک ماه رو ذهنم کار میکنم
نه که وسوسه نشم
نه
منم مثل بقیه دائما وسوسه میشم . خیلی زیاد وسوسه میشم. ولی عادت کردم در مقابل وسوسه پاکی را انتخاب کنم
من وقتی شکست دارم که وسوسه ندارم 
بازم مسخره است
ولی حقیقته
من وقتی وسوسه بشم در مقابلش محکم وایمیسم و میزنمش کنار
ولی وقتی تصمیم به شکست میگیرم 
چندین روز رو خودم کار میکنم که بتونم تن به شکست بدم


شاید برای اینه که دیگری گفت پاکی 
پس سعی کردم برم سمت پاکی و بهش عادت کردم
دیگری گفت درس
رفتم سمت درس
بچه ای که تو دوم دبیرستان عالم و آدم گفتن تو فقط دیپلمت را بگیری ما راضی هستیم داره ارشد میخوانه
من به درس خواندن عادت کردم
دیگری گفت دیگه نه خودش نه دیگری دیگه
و من همه سعی خودم را کردم که هر چی دیگری هست از زندگیم بره بیرون 


دوست ندارم هدفام رو هدفای دیگری باشه
ولی انگار هست
دوست داشتم هدفام خدا باشه
نمیدونم 
ولی پاکی
درس
دوری از دیگری ها
همه اینا را هم خدا دوست داره
ولی من نمیفهمم چرا این کار ها را کردم
بخاطر دیگری بوده
بخاطر خدا بوده
بخاطر خودم بوده
بخاطر کی بوده؟

چند وقت پیش به آقای افرا گفتم
من یادم نرفته زمان هایی که ۱۷، ۱۸ سالم بود برای اینکه نشکنم 
تو سرما دور تا دور حیاط انقدر میدوییدم که خسته بشم 
انقدر تو حیاط طناب میزدم که نفسم بالا نیاد
تا وقتی پام را تو محیط گرم خونه میگذاشتم از خستگی فکر شکست به کلم نیاد
یادم نرفته وقتی برای کنکور میخواندم کتاب هام را تو سرما میبردم تو حیاط درس میخواندم
حتی از سرما گنجشک ها میرفتن تو لونه اشون
ولی من خودم را از جای گرم خونه جدا میکردم که تو سرما درس بخوانم که وسوسه نیاد سراغم
من همون سال ها به یک سال پاکی رسیدم
شایدم بیشتر از یک سال شد نمیدونم. نمیشمردم
ولی چرا بعدش شکستم
چون نمیدونستم دارم برای کی این کار را میکنم


حدود آذر ۹۸ دوباره بعد یک سال پاکی شکستمم یه علت داشت
من نمیدونستم چرا دارم راه پاکی را میرم

کانون میگه برای خودت پاکی را انتخاب کن
خودت را دوست داشته باش
برای دل خودت این کار را کن
سعی کردم
یک ساله دارم به خودم میگم بیا برای خودت پاکی را انتخاب کن
برای سلامتی خودت
برای دل خودت
برای خوشحالی خودت
ولی خب نمیشه

من از وقتی یادمه برای هر کسی جز خودم تلاش کردم


کاش یه چیز درست و درمونی پیدا میشد
یه هدف حسابی

باور کنین پاکی اصلا سخت نیست
کاملا شدنیه
ولی من برای کی پاک باشم واقعا
برای چی


این برای پاکی
برای درس هم خو همینه
دیگری گفت درس بخوان برو دانشگاه آینده واسه درس
منم تا جایی که تونستم با خودم کلنجار رفتم نشستم خواندم 
وقت انتخاب رشته بهم گفتن چی دوست داری
گفتم برای من فرق نمیکنه 
فقط برم دانشگاه
خانواده گفتن باشه ولی فقط شیراز
از بالا هر چی رشته شیراز بود را زدن تا پایین
رفتم دانشگاه رشته اقتصاد کشاورزی
۴ سال دوستام ساپورتم کردن لیسانس را گرفتم
یادمه چقدر از استادا با حسرت نگاهم میکردن که سر کلاس ها همش سرم تو گوشیه و دارم بازی میکنم
یا سر کلاس نمیرم
یادمه حتی وقتی تقلب میکردم میدیدن کاری به کارم نداشتن
یه بار یکی اشون دیگه نتونست جلو خودش را بگیره 
من و دوستم را که از رو دستش نوشته بودم نمره امون را نداد 
مجبور شدیم بریم پیشش
بهش گفتم من از رو دستش نوشتم
گفت میدونم
گفت خب تو چرا درس نمیخوانی؟
منم همون طوری که سرم پایین بود گفتم نمیدونم
یکی دیگه اشون را یادمه وقتی پروژه آخر کارشناسی را میخواستم تحویل بدم استادم بود
کارها را که انجام میدادم براش 
بهم میگفت باور کن من فکرشم نمیکردم تو این کارها را کنی
از بس درس نمیخواندی 
واقعا کارهای پژوهشی را دوست داریا 
(بدبخت دنبال این بود یه هدف برای من بسازه)
گفت برو دنبال ارشد کار پژوهشی اش بیشتره
ولی یادت نره آدم اول باید درس بخوانه تا بتونه کاری کنه
حرفای این استاده و اصرارهای خانواده و حرفای دوستم که نمیشه ساناز، تو مجبوری حداقل ارشد را بگیری چون داداشت دکتری داره نمیشه مجبوری و مجبوری و بازم مجبوری
این ۳ تا دست به دست هم داد تا ارشد بخوانم
فقط چون دیگه واقعا از سیاست و سیستم اقتصادی ای که تو رشته قبلی یادمون میدادن بیزار بودم و یه ذره کامپیوتر بلد بودم گفتم میرم کامپیوتر

وقتی برای کامپیوتر میخواندم
خیلی بهم گفتن 
اینا همش دروغه تو میخوای الکی ادامه ندی

من ۹ ماه همه تلاشمو کردم
من دروغ نگفته بودم
واقعا دروغ نگفته بودم
همه سعی ام را کردم
ولی دیگه بهتر از مجازی نتونستم بیارم

حالا هم که دارم میخوانم و کم کم دیگه تموم میشه


ولی من هنوزم نمیدونم چی میخوام
چی دوست دارم
اصلا هدفم چیه
اصلا چرا درس خواندم

بازم بخاطر بقیه ها است

یعنی این دنیا با این همه عظمت
این همه ویژگی 
هیچی نیست من براش تلاش کنم

تا اینجا که اومدم
همش بیکاری و خوش گذرونی بوده
تیکه هایی هم که تلاش کردم برای نظر بقیه بوده
کاش حداقل بخاطر خدا بود انقدر دلم نمی سوخت
ولی بخاطر تعدادی آدم بوده



از اینجا به بعد کجا برم

بازم نمیدونم و هیچ و هیچ و هیچ

تو کارتون روح شماره ۲۲ هم همین بود
فقط فرقش این بود اون قبل از اینکه بیاد به این دنیا نمیدونست چی دوست داره
اومد به این دنیا و نظرش عوض شد
ولی من ۲۴ سال از زندگیم را رد کردم هنوز نمیدونم کی هستم 
چی دوست دارم
هدفم چیه
برای همین بهش میگم بحران هویت

و باز هم من یک بی هدف

انگاری هیچکس نمیتونه کمکم کنه
بسی زیاد احساس گم شدن میکنم
من واقعا گم شدم

دیگه هفته سوم تا یه ساعت و ربع دیگه تمومه
دیگه میشه اعلام کنم
ساناز/ هفته سوم / سبز

ساناز / 12 دی 99 / 7 روز خوب دارم

ساناز/ پاکی تا عید / 71 روز دیگه مونده تا عید

سلاااام و درود خدا و ما به عارفه جون گل
خوووش اومدی عزیزم به جمع ما