سلام
تو این سوره:
1) رب به
پرورش و تربیت خدا اشاره داره.
2) ملک به
فرمانروایی و مالکیت خدا اشاره داره.
3) اله به
معبود و مورد پرستش واقع شدن خدا اشاره داره.
یه سوال که وجود داره اینه که چرا باید به خدا پناه برد؟
تو این سوره جوابش اینه:
1) چون خداست که بهترین پرورشدهنده ماست.
2) چون خداست که بهترین فرمانروای ماست.
3) چون خداست که بهترین معبود ماست.
ما میتونیم تحت پرورش شیطان یا انسانهای دیگه قرار بگیریم.
ما میتونیم گوش به فرمان شیطان یا انسانهای دیگه باشیم.
ما میتونیم به پرستش شیطان یا انسانهای دیگه بپردازیم.
اما انتظار نداشته باشیم با این پرورش، فرمانبری و عبادت به مقام و منزلت و جایگاه خوبی برسیم.
نکته دیگهای که تو تفسیرها خوندم و برام جالب بود اینه:
این تحت پرورش بودن، این فرمانبری و این عبادت باید با
فکر، قلب و عمل باشه.
اینها سه تا چیزه و هیچ کدوم جای دیگری رو نمیگیره.
نکته دیگه که باز دوست دارم بهش تأکید کنم در خصوص وسواس خناسه. وسوسههای پنهانی.
این وسوسهها با
تزیین باطل انجام میشن. در لباس حق ظاهر میشن.
گمراهی رو در پوشش هدایت به ما ارائه میکنن. گناه رو در لباس عبادت. دروغ رو در پوستهای از راست.
به همین خاطر هست که ما فریب میخوریم.
من خودم شخصاً به کرّات میبینم که آدمها حرامهای خدا رو با توجیهات بهظاهر منطقی حلال میکنن.
مثلاً میگن الان سن ازدواج بالا رفته. یه ارتباط خارج از قاعده، اشکالی نداره.
خ.ا که مشکل نداره. برای شناخت بدن و کنترل استرس لازمه.
فلان چیز که حرام بود مال زمان پیامبره. الان زمانه فرق داره.
و الی آخر.
از ظاهرسازی و مخفیکاری وسوسهها گول نخوریم.
تو این دوره زمونه خیلی باید مراقب باشیم تحت چنین وسوسههایی به راه اشتباه کشیده نشیم.