عزیز :.:.::. * اعلام وضعیت اولین بسته پاکی مسابقه #پاکی_رمضان * .::.:.


امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امتیازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ
إِنَّ اللَّهَ فَرَضَ الْإِیمَانَ عَلَی جَوَارِحِ ابْنِ آدَمَ
وَ قَسَمَهُ عَلَیْهَا وَ فَرَّقَهُ فِیهَا
فَلَیْسَ مِنْ جَوَارِحِهِ جَارِحَةٌ إِلَّا وَ قَدْ وُکِّلَتْ مِنَ الْإِیمَانِ بِغَیْرِ مَا وُکِّلَتْ بِهِ أُخْتُهَا ..

امام صادق علیه السلام در سخنی طولانی فرمودند:
خداوند ایمان را بر تمامی اعضای فرزند آدم واجب ساخت 
و آن را بر اعضای او تقسیم و در تمامی آنها پخش نمود؛
پس هیچ عضوی از اعضای وی نیست جز اینکه ایمانی بر عهده او نهاده شده که آن ایمان غیر از ایمانی است که بر عهده عضو دیگر قرار داده شده است ...
(سخن امام علیه السّلام ادامه دارد)


وسایل الشیعه، ابواب جهاد النفس
 سپاس شده توسط
نقل قول: امام صادق علیه السلام در سخنی طولانی فرمودند:
خداوند ایمان را بر تمامی اعضای فرزند آدم واجب ساخت 
و آن را بر اعضای او تقسیم و در تمامی آنها پخش نمود؛
پس هیچ عضوی از اعضای وی نیست جز اینکه ایمانی بر عهده او نهاده شده که آن ایمان غیر از ایمانی است که بر عهده عضو دیگر قرار داده شده است ...
(سخن امام علیه السّلام ادامه دارد)

إِلَی أَنْ قَالَ
فَأَمَّا مَا فُرِضَ عَلَی الْقَلْبِ مِنَ الْإِیمَانِ
  • فَالْإِقْرَارُ
  •  وَ الْمَعْرِفَةُ
  • وَ الْعَقْدُ
  • وَ الرِّضَا
  • وَ التَّسْلِیمُ بِأَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ص
  • وَ الْإِقْرَارُ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مِنْ نَبِیٍّ أَوْ کِتَابٍ 
تا آنجا که می فرماید
امّا آن ایمانی که بر قلب واجب گشته،
  • اقرار نمودن
  • و معرفت یافتن
  • و پیمان بستن
  • و خوشنودی
  • و تسلیم در برابر اینکه هیچ معبودی جز اللَّه نیست او یگانه است و شریکی ندارد معبودی یکتا که مصاحب و فرزندی ندارد و اینکه محمّد صلّی اللَّه علیه و آله بنده و فرستاده اوست،
  • و اقرار نمودن به هر پیامبر یاکتابی که از جانب خداوند آمده است.
 سپاس شده توسط
(1398 مرداد 16، 16:01)مرد مجاهد نوشته است: إِلَی أَنْ قَالَ
فَأَمَّا مَا فُرِضَ عَلَی الْقَلْبِ مِنَ الْإِیمَانِ
  • فَالْإِقْرَارُ
  •  وَ الْمَعْرِفَةُ
  • وَ الْعَقْدُ
  • وَ الرِّضَا
  • وَ التَّسْلِیمُ بِأَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ص
  • وَ الْإِقْرَارُ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مِنْ نَبِیٍّ أَوْ کِتَابٍ 
تا آنجا که می فرماید
امّا آن ایمانی که بر قلب واجب گشته،
  • اقرار نمودن
  • و معرفت یافتن
  • و پیمان بستن
  • و خوشنودی
  • و تسلیم در برابر اینکه هیچ معبودی جز اللَّه نیست او یگانه است و شریکی ندارد معبودی یکتا که مصاحب و فرزندی ندارد و اینکه محمّد صلّی اللَّه علیه و آله بنده و فرستاده اوست،
  • و اقرار نمودن به هر پیامبر یاکتابی که از جانب خداوند آمده است.

فَذَلِکَ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَی الْقَلْبِ مِنَ الْإِقْرَارِ وَ الْمَعْرِفَةِ وَ هُوَ عَمَلُهُ

وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ إِلَّا مَنْ أُکْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِیمانِ‌
وَ قَالَ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ‌
وَ قَالَ الَّذِینَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ‌
وَ قَالَ وَ إِنْ تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللَّهُ فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ
فَذَلِکَ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَی الْقَلْبِ مِنَ الْإِقْرَارِ وَ الْمَعْرِفَةِ وَ هُوَ عَمَلُهُ
وَ هُوَ رَأْسُ الْإِیمَانِ

و این همان اقرار و معرفتی است که خداوند بر قلب واجب ساخته است و عمل قلب همین است
و گفتار خداوند عزّ و جلّ «مگر کسی که به زور و اجبار اظهار کفر نموده در حالی که دلش به ایمان آرمیده است» {ناظر به} همین است،
و فرمود: «هان آگاه باشید که دلها با یاد خدا آرام می گیرد» 

و فرمود: «آنانی که با دهانهاشان میگویند ایمان آودریم حال آنکه دلهاشان ایمان نیاورده است»
و فرمود: «اگر آنچه را که در درونتان است آشکار کنید یا آن را پنهان کنید خداوند به سبب آن شما را به پای حساب می کشد؛ پس هر که را بخواهد می بخشاید و هر که را بخواهد عذاب می کند»
پس این همان اعتراف و معرفتی است که خداوند بر قلب واجب ساخته و عمل قلب همین است
و این اقرار و معرفت، به منزله سر ایمان است.
 سپاس شده توسط
(1398 مرداد 17، 16:05)مرد مجاهد نوشته است: و این همان اقرار و معرفتی است که خداوند بر قلب واجب ساخته است و عمل قلب همین است
و گفتار خداوند عزّ و جلّ «مگر کسی که به زور و اجبار اظهار کفر نموده در حالی که دلش به ایمان آرمیده است» {ناظر به} همین است،
و فرمود: «هان آگاه باشید که دلها با یاد خدا آرام می گیرد» 

و فرمود: «آنانی که با دهانهاشان میگویند ایمان آودریم حال آنکه دلهاشان ایمان نیاورده است»
و فرمود: «اگر آنچه را که در درونتان است آشکار کنید یا آن را پنهان کنید خداوند به سبب آن شما را به پای حساب می کشد؛ پس هر که را بخواهد می بخشاید و هر که را بخواهد عذاب می کند»
پس این همان اعتراف و معرفتی است که خداوند بر قلب واجب ساخته و عمل قلب همین است
و این اقرار و معرفت، به منزله سر ایمان است.


وَ فَرَضَ اللَّهُ عَلَی اللِّسَانِ الْقَوْلَ وَ التَّعْبِیرَ عَنِ الْقَلْبِ بِمَا عُقِدَ عَلَیْهِ وَ أَقَرَّ بِهِ

قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی اسْمُهُ "وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً"
وَ قَالَ "قُولُوا آمَنَّا بِالَّذِی أُنْزِلَ إِلَیْنا وَ أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ وَ إِلهُنا وَ إِلهُکُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ"
فَهَذَا مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَی اللِّسَانِ وَ هُوَ عَمَلُهُ

و خداوند بر زبان، ابراز کردن، سخن گفتن و حکایت کردن از قلب به آنچه که قلب بر آن پیمان بسته و به آن اقرار نموده است را واجب نمود؛
خداوند، که برکت اسمش امتداد دارد و اسمش بلند مرتبه است، گوید: «و به مردم نیک بگویید»
و فرمود: «بگویید ایمان آوردیم به آن چه به سوی ما فرستاده شد و به سوی شما فرستاده شد و معبود ما و شما یکی است و ما تسلیم او هستیم»
پس اینهمان چیزی است که خداوند بر زبان واجب ساخته است و عمل زبان همین است.
 سپاس شده توسط
از حضرت رسول (ص) نقل شده که فرمود : خداوند به ملائکه امر فرمود : وقتی بنده ام قصد انجام کار نیکی کرد آن عمل را در نامه اعمالش بنویسید و اگر آن را انجام داد ده برابر حسنه برایش بنویسید و وقتی بنده ام قصد گناهی را نمود ، مادامی که انجام نداده ننویسید ، اگر انجام داد فقط یک گناه برایش بنویسید و اگر منصرف شد برایش ثواب بنویسید..
امام حسین (ع) فرمود: گروهى خدا را از روى میل به بهشت عبادت میکنند، كه این عبادت تجارت ‏كنندگان است و گروهى خدا را از ترس دوزخ می‏پرستند و این عبادت بردگان است، و گروهى خدا را به سبب شایستگى میپرستند، و این عبادت آزادگان است كه برترین عبادت است . اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَبا عَبدِالله الْحُسَیْن
 سپاس شده توسط
(1398 مرداد 18، 23:43)مرد مجاهد نوشته است: و خداوند بر زبان، ابراز کردن، سخن گفتن و حکایت کردن از قلب به آنچه که قلب بر آن پیمان بسته و به آن اقرار نموده است را واجب نمود؛
خداوند، که برکت اسمش امتداد دارد و اسمش بلند مرتبه است، گوید: «و به مردم نیک بگویید»
و فرمود: «بگویید ایمان آوردیم به آن چه به سوی ما فرستاده شد و به سوی شما فرستاده شد و معبود ما و شما یکی است و ما تسلیم او هستیم»
پس اینهمان چیزی است که خداوند بر زبان واجب ساخته است و عمل زبان همین است.

وَ فَرَضَ عَلَی السَّمْعِ أَنْ یَتَنَزَّهَ عَنِ الِاسْتِمَاعِ إِلَی مَا حَرَّمَ اللَّهُ
وَ أَنْ یُعْرِضَ عَمَّا لَا یَحِلُّ لَهُ مِمَّا نَهَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ وَ الْإِصْغَاءِ إِلَی مَا أَسْخَطَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ

فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ فِی ذَلِکَ:
  • وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللَّهِ یُکْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ‌
  • ثُمَّ اسْتَثْنَی مَوْضِعَ النِّسْیَانِ فَقَالَ: وَ إِمَّا یُنْسِیَنَّکَ الشَّیْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْری مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ‌
  • وَ قَالَ: فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ
  • وَ قَالَ تَعَالَی: قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ وَ الَّذِینَ هُمْ لِلزَّکاةِ فاعِلُونَ
  • وَ قَالَ: وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ
  • وَ قَالَ: وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِراماً
فَهَذَا مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَی السَّمْعِ مِنَ الْإِیمَانِ أَنْ لَا یُصْغِیَ إِلَی مَا لَا یَحِلُّ لَهُ وَ هُوَ عَمَلُهُ وَ هُوَ مِنَ الْإِیمَانِ


و خداوند بر گوش واجب ساخت که از گوش فرا دادن به چیزی که خداوند آن را حرام نموده است دوری کند،
و از شنیدن آنچه که شنیدنش بر او حلال نیست و مورد نهی خداوند عزّ و جلّ است رو بگرداند و به آنچه که شنیدنش خداوند عزّ و جلّ را خشمگین می کند گوش مسپارد؛

خداوند عزّ و جلّ در این باره (در قرآن) فرموده است:
  • «و به تحقیق در کتاب بر شما چنین فرستاد که هر گاه شنیدید که به آیات خدا کفر ورزیده می شود و آیات الهی به استهزاء گرفته می شود پس با آنها منشینید تا اینکه به سخن دیگری بپردازند»
  • سپس حالت فراموشی را استثنا نموده پس فرموده: «و اگر شیطان فراموشت ساخت، پس از یادآوری با قوم ستمکاران منشین»
  • و فرمود: «پس بشارت ده بندگان مرا آنانی که به سخن گوش فرا می دهند پس نیکوترین آن را پیروی کنند، اینان کسانی هستند که خداوند آنان را هدایت فرموده و اینان همان صاحبان خرد هستند.»
  • و فرمود: «به حقیقت که مؤمنان رستگارند، همانها که در نمازشان فروتن هستند؛ و همان کسانی که از بیهودگی گریزانند؛ و همان کسانی که زکات مال خویش را می پردازند»
  • و فرمود: «آنان هر گاه سخن بیهوده بشنوند از آن دوری می گزینند»
  • و فرمود: «و هر گاه بر چیزی بیهوده گذر کنند از کنار آن با کرامت می گذرند»
پس این همان ایمانی است که خداوند بر گوش واجب ساخته است که به آنچه که بر او حلال نیست گوش ندهد و عمل گوش همین است و این از ایمان است.
 سپاس شده توسط
نقل قول: ... پس این همان ایمانی است که خداوند بر گوش واجب ساخته است که به آنچه که بر او حلال نیست گوش ندهد و عمل گوش همین است و این از ایمان است.

وَ فَرَضَ عَلَی الْبَصَرِ أَنْ لَا یَنْظُرَ إِلَی مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ
وَ أَنْ یُعْرِضَ عَمَّا نَهَی اللَّهُ عَنْهُ مِمَّا لَا یَحِلُّ لَهُ وَ هُوَ عَمَلُهُ وَ هُوَ مِنَ الْإِیمَانِ
فَقَالَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی:
  • قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ‌ - أَنْ یَنْظُرُوا إِلَی عَوْرَاتِهِمْ وَ أَنْ یَنْظُرَ الْمَرْءُ إِلَی فَرْجِ أَخِیهِ وَ یَحْفَظَ فَرْجَهُ أَنْ یُنْظَرَ إِلَیْهِ -
  • وَ قَالَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَ‌ - مِنْ أَنْ تَنْظُرَ إِحْدَاهُنَّ إِلَی فَرْجِ أُخْتِهَا وَ تَحْفَظَ فَرْجَهَا مِنْ أَنْ یُنْظَرَ إِلَیْهَا -
وَ قَالَ کُلُّ شَیْ‌ءٍ فِی الْقُرْآنِ مِنْ حِفْظِ الْفَرْجِ فَهُوَ مِنَ الزِّنَا إِلَّا هَذِهِ الْآیَةَ فَإِنَّهَا مِنَ النَّظَرِ

ثُمَّ نَظَمَ مَا فَرَضَ عَلَی الْقَلْبِ وَ الْبَصَرِ وَ اللِّسَانِ فِی آیَةٍ أُخْرَی فَقَالَ:
  • وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ یَشْهَدَ عَلَیْکُمْ سَمْعُکُمْ وَ لا أَبْصارُکُمْ وَ لا جُلُودُکُمْ‌ - یَعْنِی بِالْجُلُودِ الْفُرُوجَ وَ الْأَفْخَاذَ -
  • وَ قَالَ وَ لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا
فَهَذَا مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَی الْعَیْنَیْنِ مِنْ غَضِّ الْبَصَرِ وَ هُوَ عَمَلُهُمَا وَ هُوَ مِنَ الْإِیمَانِ

و بر چشم واجب ساخت که به آنچه که خداوند بر او حرام نموده نظر نکند
و از دیدن آنچه که دیدنش مورد نهی الهی است خودداری کند و عمل چشم این است و این از ایمان است.

خداوند تبارک و تعالی فرمود:
  • «ای پیامبر! به مؤمنین بگو که دیدگانشان را از دیدن حرام فرو بندند و عورتهایشان را حفظ کنند» یعنی دیدگان خود را از دیدن عورتهای دیگران حفظ کند و به عورت برادر خود نظر نکند و عورت خود را نیز از دید دیگران محفوظ دارد.
  • و فرمود: «به زنان مؤمن بگو دیدگان خود را از دیدن حرام بر بندند و عورتهایشان را حفظ کنند» یعنی دیدگان خود را نگه دارند از اینکه یکی به عورت دیگری نظر کند و عورت خود را از تیررس دید دیگران دور نگه دارد.
حضرت فرمود: هر جایی که در قرآن کریم سخن از حفظ نمودن عورت آمده است مراد حفظ نمودن عورت از زنا است مگر این آیه که مراد، حفظ نمودن از نظر است؛

سپس {خداوند} آنچه را که خداوند بر قلب و دیده و زبان واجب نموده در آیه دیگری به رشته کشیده است و فرموده:
  • «نمی توانستید نهان دارید (یا نهان نمیداشتید) که گوشهایتان و دیدگانتان و پوستهایتان بر علیه شما شهادت ندهند» پوستها یعنی عورتها و رانها؛
  • و فرمود: «از آنچه که به آن علمی نداری پیروی مکن؛ به درستی که گوش و دیده و دل، همه اینها، مورد سوال واقع میشوند»
این آن چیزی است که خداوند بر چشمان واجب ساخته که این فرو بستن چشم از حرام، عمل چشم است و این از ایمان است.
لا تعیرن احدا بذنب
هرگز کسی را به سبب گناهش خوار مکن.

زین العابدین علیه‌السلام
تو خوب بمون، نذار خوبا تموم شن
 و من علی بحسن إجابتك و أقلنی عثرتی و اغفر زلتی...
و بر من منت گذار با پاسخ نیکویت و لغزشم را نادیده بگیر و گناهم را ببخش Hanghead
تو خوب بمون، نذار خوبا تموم شن
(1398 دي 10، 1:05)راسخ نوشته است:
[تصویر:  w2cr_e37630a34ec10e299466bd1dba9405c2-425.jpg]

این خودش یه برنامه ریزی کامل برای زندگی Khansariha (8)
وقَد عَلِمتُ أنَّ أفضَلَ زادِ الرّاحِلِ إلَيكَ عَزمُ إرادَةٍ يَختارُكَ بِها.

به راستی دانستم كه بهترین توشه مسافر كوی تو، تصمیمی است كه با آن، تو را انتخاب كند

.
امام کاظم علیه السلام 

قابل توجه ما
[تصویر:  uVwrXF.png]
? ? ? ? ? ? ? 

 استغفـار۷۰ بنـــدی مولاعلی(؏)

#بنــــــــــد۱۷

?۱۷- اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ تُبْتُ إِلَیْکَ مِنْهُ وَ أَقْدَمْتُ عَلَى فِعْلِهِ فَاسْتَحْیَیْتُ مِنْکَ وَ أَنَا عَلَیْهِ وَ رَهَبْتُکَ وَ أَنَا فِیهِ ثُمَّ اسْتَقَلْتُکَ مِنْهُ وَ عُدْتُ إِلَیْهِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ.

?بند ۱۷: بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که از آن توبه کردم و بر انجامش اقدام نمودم، پس از تو حیا میکردم در حالی که مرتکب آن بودم، و از تو میترسیدم در حالی که من در انجام آن گناه غوطه ور بودم؛ پس از تو خواستم که از من درگذری در حالی که باز به سوی آن برگشتم؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و اینگونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان!


ڪانال #نــــهـــج_البلاغه 
@nahj_balaq
............?یا ؏ــلے? ............


اسارت نفس،اراده را قوی می کند

فهمیدم هنگامی که فقط نصف نون می خورم ارادم قوی تره تا موقعی که هر چی دلم بخواد می خورم

برای نا امید شدن دلیلی وجود ندارد

[تصویر:  final%201.png][تصویر:  05_blue.png]
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود:
پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگ‏‌تر از پاداش عفیف پاکدامنى نیست که قدرت بر گناه دارد و آلوده نمى‏‌شود، همانا عفیف پاکدامن، فرشته‏‌اى از فرشته‏‌هاست؛

نهج‌البلاغه حکمت 474
[تصویر:  uVwrXF.png]
امام جواد علیه السلام فرمودند:


اَلثِّقَةُ بِاللهِ ثَمَنٌ لِکُلِّ غالٍ، وَ سُلَّمٌ اِلی کُلِّ عالٍ؛


تکیه داشتن به خدا، ‌بهای هر چیز ارزشمند و نردبانی برای رسیدن به هر بلندی است.

بحارالأنوار، ‌ج75، ‌ص 364

شرح حدیث:
برای رسیدن به هدفهای متعالی، ‌باید به تناسب اهمیت و ارزش آنها، ‌تلاش و فداکاری کرد. 
تکیه کردن به خدا و توکل بر او، ‌بهایی است که باید پرداخت، تا به مقصود ارزشمند رسید و به خواسته ی متعالی دست یافت. 
توکّل، نردبان صعود به بام بلند موفقیّت است. 
فرد مسلمان با اعتقاد به خداوند و قدرت و اراده و سبب سازی و توفیق دهی او، ‌تکیه اش بر خدا بیش از اتکای به خود و نیرو و ثروت و نفوذ خویش است. 
توکل و تکیه بر خدا داشتن، به معنای دست روی دست نهادن و سلب مسؤولیت از خویش نیست، بلکه عمل به وظیفه در حدّ توان، ‌به کارگیری فکر و تدبیر و استعداد است، ‌اما نتیجه ی اصلی را به خدا واگذار کردن و به او دل بستن است. 
حضرت نوح در سختیهای زندگی به خدا تکیه داشت و ترس به دل راه نمی داد و می گفت:«فَعلیَ اللهِ توکّلتُ»(1)
حضرت ابراهیم را هم که در دل آتش افکندند، ‌اعتمادش به خدا و یاری او بود. خداوند هم آتش را برایش گلستان کرد و جانش را نجات داد. 
موحّد چو در پای ریزی زرش 
و یا تیغ هندی نهی بر سرش 
امید و هراسش نباشد ز کس 
همین است معنای توحید و بس

پی نوشت: 
1. یونس(10) آیه 71.
منبع: حکمت های تقوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام جواد علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، ‌چاپ اول (1391)
 سپاس شده توسط


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان