1396 فروردين 16، 4:02
ویرایش شده
نقل قول: یه نکته به نظرم رسید.-----
فکر می کنم علت بعضی تنبلی ها یا سستی هایی که به خرج میدیم، نداشتن یا کم بودن اعتماد به نفس و خود باوریه
خودم تجربهی این موردو داشتم.
یعنی وقتایی که ما خودمونو دست کم میگیریم (حالا یا با مقایسه کردن با دیگران یا بعضی مشکلات دیگه که از محیط اطراف ناشی میشه)
توی ذهنمون این فکر منفی میاد که من نمی تونم.
خب وقتی این فکر توی ذهنمون تکرار بشه، باورمون میشه که نمی تونیم. پس در نتیجه تلاشی هم برای رسیدن به هدف مورد نظر نمی کنیم.
هر هدفی رو در نظر بگیریم این مورد صدق می کنه.
هدف پاکی، هدف درس خوندن و کسب علم و...
(یه نکته رو هم توی پرانتز بگم حتی اگه کسی دنبال هدف های باطل و شوم شیطانی هم باشه، تنبلی باعث میشه به اون هدف نرسه.
اینو می تونیم در پشتکار و تلاش بی وقفه دشمنانمون ببینیم و ما اون همت رو در راه حق خرج کنیم)
راه حلش هم اینه که ما روحیه خود باوری رو در خودمون تقویت کنیم.
هی دائم نگیم من نمی تونم. بلکه باید بریم جلو با ضعف ها و موانع رو به رو بشیم و اونا رو بشناسیم.
قطعاً خدا نقاط قوت زیادی به ما داده. ببینیم مزیتمون کجاست. همونا رو روش تکیه کنیم.
اون وقته که ما می تونیم به دنبال بر طرف کردن ضعف هامون باشیم
تا وقتی به تکلیفمون به درستی و با تمام جوانب عمل نکردیم چه طوری انتظار نتیجهی مطلوب داریم؟
نقل قول: در مورد تنبلی به نظرم بیایم کارهای کوچیک رو مستمر انجام بدیم. (حالا کنار کارهای کلان دیگه ای که داریم)
مثلا قرائت روزی 5 آیه قرآن. روزی 3 دقیقه حرکات نرمشی. روزی یک صفحه کتاب.
بهمون نظم میده و خودباوری برای تغییر و حرکت.
يادمان نرود گاهی با گناه به اندازهی یک لايک فاصله داريم...
يادمان نرود فضای مجازی هم «محضر خداست» نکند که شرمنده باشيم؛ امان از لحظهی غفلت که فقط خدا شاهد است و بس...
روی مانيتور بچسبانيم:«ورود شيطان ممنوع»
مراقب دستی که کليک می کند، چشمی که می بيند و گوشی که می شنود باشيم... و بدانيم و آگاه باشيم که خدا يک کاربر «هميشه آنلاين» است...
يادمان نرود فضای مجازی هم «محضر خداست» نکند که شرمنده باشيم؛ امان از لحظهی غفلت که فقط خدا شاهد است و بس...
روی مانيتور بچسبانيم:«ورود شيطان ممنوع»
مراقب دستی که کليک می کند، چشمی که می بيند و گوشی که می شنود باشيم... و بدانيم و آگاه باشيم که خدا يک کاربر «هميشه آنلاين» است...