1396 تير 8، 22:22
ویرایش شده
رسیدیم به نقطه ی پایان.
دور سی ام مسابقه گروهی هم به پایان رسید.
الان هر کدوم از شرکت کننده ها می تونه ساکش رو روی دوشش بذاره و راهی بشه.
تعدادی شون حتما خوشحالن. تعدادی شون حتما ناراحت.
بعضی ها از این فرصت خوب استفاده کردن. بعضی ها هم بد.
برای یه عده زمینه ساز تغییر و تحول بود. برای یه عده ادامه ی درجازدن و تکرار روزهای تکراری.
خدایا
اون ها که براشون خوش رقم خورد این مدت، هواشون رو داشته باش. بهشون کمبودها رو متذکر شو. استقامت و ادامه دادن هر روزه رو یادآوری کن. که تو بهترین متذکر و یادکنندگانی.
اون ها که براشون بد رقم خورد این مدت، بیدارشون کن. بهشون بفهمون کجای کارن. بگو از قدر و جایگاه و منزلتی که واسه شون در نظر گرفته بودی. ببخش و راهنماشون شو. که تو بهترین بخشنده و راهنمایی.
اعلام وضعیت آخرین هفته مسابقه گروهی منتظر شماست.
تا آخر روز دوشنبه فرصت اعلام وضعیت هست و بعد از اون، نتایج نهایی مسابقه اعلام میشه.
یادتون نرفته نحوه اعلام وضعیت رو که؟
نقل قول: نوشته است:الف) اعلام وضعیت پاکی: نام کاربری / نام گروه / وضعیت هفته
ب) ارزیابی هفته ای که گذشت: اوضاع در چه حاله؟ چقدر هفته ی موفقی بود؟ برنامه ی ریخته شده انجام شد؟ اگه آره، مثمرثمر بود؟ اگه نه چرا؟ چی مانع شد؟
پ) برنامه ی هفته ی آینده: می تونه برنامه ی هفته ی گذشته باشه یا هر چیز دیگه ای که شخص با توجه به تجربه ی حاصل شده از هفته های گذشته، صلاح می دونه.
نکته ی مهم اینکه
مسابقه تموم شده و طبیعتاً اعلام برنامه ی هفته آینده جایگاهی نداره. امتیاز مشارکت این هفته شامل بندهای «الف» و «ب» میشه.
اما از اون جا که قرار نیست برنامه های گذشته مون رو به امون خدا بسپریم و تلاش های انجام شده رو معلق رها کنیم، توصیه ما این هست که بند «پ » رو هم تو مشارکت هاتون بگنجونید.
یادمون نره این برنامه ها در درجه اول واسه رسیدگی به خودمون و بهتر کردن زندگی شخص خودمونه. نه برای خوشحال کردن کسی یا برنده شدن تو مسابقه ی کانون.
ماه مبارک رمضان هم اومده بود تا تغییراتی در ما به وجود بیاره. حتا شده به زور و با اجبار. تا اون تغییرات، در ما نهادینه بشه و در ماه های بعد تداوم پیدا کنه. کسی که بخواد به وضعیت قبل برگرده، مختاره. اما قطعا از زیانکاران و بازندگان خواهد بود. بازنده ای که خودش رو می بازه.
و
چقدر باید شکر کنم خدا رو که فرصت داد یک بار دیگه این چنین دور همدیگه جمع بشیم.
جمع کوچیکی بود اما بهانه، بهانه ی کوچیکی نبود. تلاش برای دنیا و آخرت بود. برای زنده شدن و تنفس یه هوای تازه با عطر پاکی.
اینکه با همه ی کمبودها بازم خود خدا کارها رو پیش می بره خیلی جای شکر داره.
اینکه با تایپ چند کاراکتر میشه کسی رو حمایت کرد یا به کسی کمک کرد یا مسیر به کسی نشون داد واقعا جای شکر داره.
خدایا
حواس مون هست داری چی کار میکنی.
نظر لطفت رو از ما برنگردون.