آرشیو تجربیات شما در ترک

[bahar2]

اومدم از تجربه خودم بگم دو سه ماه پیش بود که به کانون برگشتم و خیلی جدی دوباره از نو شروع کردم فقط یه بار بعد اومدنم شکست داشتم الان بیتشر ازیک ماه میشه که پاکم این مدت خیلی راحتر از قبل برام گذشت . دلیلش به نظر خودم دو تا نکته بوده
 اول اینکه که قبل اومدن به کانون و تصمیم به ترک، تکلیفم رو با خودم و خودارضایی و ترک کامل روشن کرده بودم . مصمم بودن و اراده قوی داشتن خیلی مهمه و برای ایجاد اراده قوی و انگیزه توصیه ای که برای من مفید واقع شد اینکه نشستم برای خودم توی یه ورق تمام دلایلم رو برای ترک خودارضایی نوشتم تمام بدبختی ها و ضررهایی که به صورت مستقیم و غیر مستقیم مطمئن بودم به خاطر این عادت نادرست هست رو برای خودم مرور کردم رو نوشتم تا وقتی خدای نکرده شیطون با هزار وسوسه میاد سراغم تو ی ذهنم دلایل کافی داشته باشم که بکوبونم تو صورت نفس اماره و به خودم یادآور بشم چرا میخوام ترک کنم؟؟؟

نکته بعدی که من تجربه کردم کنترل نگاه و ذهن هست که واقعا تاثیر داشته برای من. سعی کردم از ظریق شرکت تو مسابقات کانون خیلی جلوی ورودی به ذهن و چشم و گوشم رو بگیرم تا بعدا کنترل افکارم برام سخت نشه. تو این مدت از عکس و ویدیو آلوده چشمم رو پاک نگه داشتم و این باعث شده کمتر ذهنم درگیر باشه. کنترل نت هم شامل این قضیه میشه که موثره و اینکه خودمون رو با کار و فعالیت و با مطالب مفید مشغول نگه داریم.

[سها]

سلام
اخوي. اوني ك غريزه رو داده.. قدرت مديريتش رو هم ب خوبي داده ..

اين ك ما خراب كاري ميكنيم.. ب خاطره اينه ك نميدونيم چطوري از اين قدرت مديريت استفاده كنيم..
هم ميخوايم راحت باشيم.. هم ب خواستمون برسيم..
اين دو تا جمع نميشه..

ضمن اين ك دينا محل سختيه.. اساسا راحتي بهشت در نتيجه سختي دنياس..

اگه قرار بود الكي الكي ب نتايج خوب ميرسيديم .. همه چي مسخره ميشد!

پس مسلمان بودن و خوددار بودن و تحمل و صبر اصلا چيزي نيست ك بخوايم ب خاطر وجودشون نا شكري كنيم..بلكه بايد تقويتشوون كنيم و قوي بشيم توشون..


ب جاي خسته شدن.. خوب فكر كنين و تدبير..
ببينين ريشه اين ياس و نا اميدي توي چيه.. اگه منصف باشين حتما ب جواب ميرسين..
و اگه جدي باشين و پر تلاش حتما ميتونين رفعش كنين..

چون شما كم آوردين دليلي نداره فك كنيم پس همه چي غلطه....
خودتون رو خيلي خوب بررسي كنين..

ورزش و درس و كار و نمازه و روزه و قرآن و اين قبيل وقتي نتيه ميده ك زمين (قلب) آماده باشه و ايمان توش كاشته شده باشه..



در پناه خدا باشين..
ياعلي.

[سنــا]

سلام
تجربه ی من بعد از 57 روز ترک:
من بیش از یک ساله که کانونم.هیچوقت جرات نکردم بیام اینجا و تجربمو بگم
چون هیچوقت از خودم مطمئن نبودم!
اما مدتیه که خیلی از نظر پاکی آرامش دارم،احساس میکنم به چیزی که می خواستم دارم میرسم
با امروز خداروشکر 57 روزه که پاکم.
تو این یک سال بیشترین رکوردم 70 روز بوده ،اما اصلا از خودم راضی نبودم، چون از همه لحاظ پاک نبودم!(با سیستم مسابقات قبلی)
اما این 57 روز پاک پاک گذشت خداروشکر ، اگرچه یه سری تحریکات همیشه هستن اما هیچ وقت وسوسه ی شکست به سرم نزد!

اولین دلیلش تصمیم قطعی و واقعی به ترک بعد آخرین شکستم بود
گرچه همیشه تصمیم قطعی میگرفتم اما این تصمیم فقط یه تصمیم باقی می موند و بعد یه مدت قول و قرارام فراموش میشد.
اینبار تصمیم رو رو یه برگ کاغذ نوشتم تا هر وقت یادم میرفت ،میرفتم سراغش و می خوندمش

خب تصمیم به ترک یه تصمیم کلی بود،تقسیمش کردم به تصمیم های کوچیکتر ،چون تصمیمی واقعیه که با عمل همراه بشه
اینا تصمیم های کوچیکم بودن:

1.نماز اول وقت
2.قران رو با معنی و تفسیرش بخونم(حداقل روزی یک آیه)
3.اعمال مستحبی (نماز شب و ذکر ..)
4.پاکی چشم ها
5.کنترل افکار --->شرکت تو مسابقات مربوطه
6.افکار مثبت
7.برنامه ریزی و منظم بودن
8.قول و مراقبه و محاسبه در طول روز
9.زیاده روی نکردن در استفاده از کانون

همه ی اینا رو نوشتم رو همون کاغذ که یادم نره!چند روز یه بار برای یادآوری می خوندمشون.
و واقعا هم تک تک این موارد رو تقریبا  تا امروز  اجرا کردم.

از خدا خیلی ممنونم که توفیق 57 روز پاکی لذت بخش رو به من داد
و از کانون و شما دوستای خوبم هم ممنون که تو این راه کمکم کردید.
امیدوارم هممون به لذت پاکی ابدی برسیم.


این داستان ادامه دارد...
تا برنامه بعدی شمارو به خدای بزرگ میسپارم.

[alOne but Happy]

راه غلبه به نمیتوانم هاا اعتمــــاد کردن به خداست.

اگه خدا پشتت بــــاشه و تو هم به اون تکیههه کنی و در هر لحظه  همش یـــــادش باشی مخصوصا موقع وسوسه تبدیل به یک ادم شکست نـــاپذیر میشی

[گل سرخ]

هر وقت خدا تو زندگیم کمرنگ میشه ، کم کم مرزهای اخلاقی یکی یکی از بین میره.

[gedaye-zahra]

سلام.

تمامی راه حل ها (اگر اسمش راه حل بذاریم)در طول یک مسیر هست...یعنی ما برای اینکه موفق بشیم باید همه ی این ویژگی هایی که دوستان رو میگن عملی کنیم...صددرصد خواستن..تنهایی..به طرف خدا رفتن و خدا رو حس کردن همگی باید انجام بشه...وقتی خدا رو داشته باشی هم میگی میخوام و میتونم هم دیگه منزوی و گوشه گیر نمیشی که فکرهای منفی بیاد سراغمون.

گرچه همه اش باهمند ولی من از تنهایی خیلی ضربه خوردم

[سنــا]

سلام

به نظرم ترک فکر گناه و خ.ا خیلی عامل مهمیه
فکر کردن به خ.ا و لذتش تو آدم یه شوقی ایجاد میکنه که بره به سمتش
و مسلما وقتی شوق اون کار تو ذهنت بیاد دیگه مهارکردنش و مرتکب نشدن سخته

سعی کنیم فکر گناه رو تبدیل کنیم به یاد خدا . تنها یاد خداست که دل ها رو از فکر گناه پاک میکنه
اگه یاد خدا هم تاثیری نداشت ، اونوقت دیگه مشکل از خود ماست که انقدر ازش دور شدیم!!


قرآن مجيد در وصف پارسايان مي فرمايد: پرهيزگاران چون گرفتار وسوسه شيطان شوند هماندم متذكر (ياد خدا) شده و بصيرت يابند.

اعراف آیه 201

کاش نذاریم این گناه و توبه شکستن و بی حیایی و پرده دری جلوی خدا برامون عادی بشه،کاش خودمون رو به بی خیالی نزنیم!کاش تو وقت گناه  بینا و شنوا بشیم!
خدایا ببخش و به هممون کمک کن
آمین

[K_1]

سلام

سوالی که ذهنم رو درگیر میکنه ... اینه که چرا یهو از صد به صفر میرسم ...

با اینکه نه فکر آلوده میشه و نه چشم پس چی شد که یهو شکستم

دلیلش دست کم گرفتن فاکتور نظم علی الخصوص خواب هستش

+

چون 60 روز برام دیوار شده بود ... هر بار که نزدیکش میشم به نشکستن زیاد فکر میکنم ... و به گذشته و به ربط دادن اتفاقات روزمره به خطر شکست
مثلا: خوابم به هم ریخت ----> ممکنه بشکنم //// یه فکری به ذهنم خطور کرد-----> ممکنه بشکنم /// و ...

بهتره توی این ده روز یه سری کارهای مصداقی ایجابی تعریف کنم و اونا رو انجام بدم و به فکر زیاد کردن پاکی باشم نه نشکستن

نکته ی دیگه اینکه،
سالهاست که متاسفانه دارم خوراک متعفن به روحم میدم ... اگه اون موقعی که اون هرزگی ها رو نصیب روحم میکردم به صورت عین الیقین میدیدم که نتیجه ی این گناهها این میشه که سر بزنگاهها کم بیاری و یه دفعه به طرز غیر منتظره ای بشکنی
به این راحتی تن نمیدادم

جمع بندی:

درست کردن خواب و برقراری نظم
+
اصلاح ذهن
+
ترسیدن از عقوبت کار و تاثیرات وضعی گناهان در آینده
+
پایین نیومدن از قله هایی که تا به حال فتح کردم و ادامه ی مسیر بهتر و بیشتر

[پاکدین]

سلام
هیچوقت همه تمرکز و انرژیتون رو روی خود اصل خ.ا قرار ندید.عمل خ.ا پایان و سرانجام چند عاملیه که از قبل انجام شدن.یعنی کاملا نسبت علت و معلول برقراره.اتفاقا باید بیشتر زمان و انرزی صرف مبارزه با این عوامل بشه تا مبارزه با سرانجامشون،چه بسا اگه این عوامل دست به دست هم بزرگ و بزرگتر بشن دیگه دوری از خ.ا در اون مقطع امکان پذیر نباشه.بر فرض اگر خودم رو مثال بزنم اگر من چند روز پشت سر هم روزی چند ساعت فقط در ذهنم  هر چیز تحریک کننده شدیدی رو تجسم کنم اصولا بعد از مدتی جلوگیری از خ.ا در این مقطع ناممکن یا بسیار بسیار سخت میشه.هر گونه فکر تحریک آمیز،هر رابطه تحریک آمیز،عدم مراقبت از چشم( به تجربه شخصی من این عامل مهمترین عامل تو خودارضاییه) و ...که الحمدلله شما همه از من بهتر میدونید،باید در لحظه،در همون لحظه به وجود اومدن از بین برن.با یاد خدا،با یاد آوری عهدی که با خودمون و خدامون بستیم ،با تلاوت قران و....
لذتی که در ترک هست در هزاران هزار خ.ا نیست. ترک،اعتماد به نفسی به آدم میده که در همه مراحل زندگی از بهترینهای مثل خودش میشه.به امید پاکی ابدی هممون.آمین

[آرمین]

تجارب بچه های «رهروان پاکی» از چگونگی پایداری در ترک



سئوال: چی کار باید کرد که حس خوب پاکی همیشه همراهمون باشه؟ و قابل لمس برامون؟
تا این حس خوب مانع شکست ما بشه؟

اگه ما به درک خوبی از این حس برسیم، قطعا کمتر به سمت شکست میریم... 
شاید خیلی از شکست های ما ریشه در همین موضوع داشته باشه... 

من خودم همیشه به یاد خدا هستم و سعی میکنم ذکر بگم
ولی بیشتر تو ذهنمه
ببینید، وقتی ما یه گناه مرتکب میشیم، شیطان خوشحال میشه، و خدا جلوی شیطان ... میشه!
یعنی ما داریم خدا رو سرافکنده میکنیم! اگر به همین فکر کنیم ، هیچوقت سمت گناه نمیریم
قطعاً هیچکس دوست نداره عشقش ناراحت بشه ازش و اونو رو سیاه کنه!

خدایی که همیشه و همه حال بیاد ماست و هوامونو داره و هیچی از ما نمیخواد جز بندگی!
هیچی هم به جز خیر و خوبی واسه ما نمیخواد!

تنها راهی که همیشه حس خوب پاکی داشته باشیم اینه که ذکر بگیم و با خودمون مرور کنیم که مثلاً دیروز که پاک بودم عجب حس خوبی داشتم، خب چرا این حس رو همیشه نداشته باشم؟!
همش دست خودمونه...
ان شالله هممون همیشه سالم و پاک باشیم، و خدا بقیه انسانهای گناه کار رو هدایت کنه

فکر به نعمت های الهی
نعمت جوانی
نعمت سلامتی
برای درک نعمت سلامتی یه سر به بیمارستان ، آسایشگاه جانبازان و... بزنیم

به پیرمردها نگاه کنیم
یه روزی ماهم پیر میشیم

تفکر از عبادت بالا تره
و عبادت به نماز و روزه زیادی نیست بلکه به تفکر در مورد نعمت های خداس (حدیث هست)

نگاه به زندگی علما بر عقل می افزاید(حدیث)

عبرت ها بسیار و عبرت آموز کم (حدیث)

کتاب هایی حی و حاضر هست که ما غافلیم
کتاب هایی که برای تمام عموم نوشته شده
که قدر خودمون رو بدونیم

خود راه در محضر خدا احساس کنیم،تا از گناه بدمون بیاد و پاکی رو دوست داشته باشیم.

یاد مرگ برای بیزاری از گناه کارکرد خوبی داره.

ذکر قلبی هم برای پاک ماندن و دوری از گناه کاربرد دارد.

دوراندیشی،صبر و عاقبت اندیشی قبل از عمل هم برای قدرت بخشیدن به اراده کارکرد دارد.

و ....

از اونجایی که وقتی آدم ترک می کنه خواه یا ناخواه پس از مدتی اگه یه سری اصلاحاتی تو زندگی روزمره ی خودش نکنه حس و حال بد میاد سراغش.
یعنی ترک باید همراه اصلاحاتی تو زندگی همراه باشه.
چند بار هم تو گروه این مسائل رو مطرح کردم
مخصوصا اون ماههای اولی ترک اگه آدم خودش رو از انزوا بیرون نکشه اون حس و حال بد میاد سراغش.
حس و حالی که دوام آوردن برابرش بسیار سخته و مثل امواجی می مونه که به شدت به آدم برخورد می کنه و استخوان آدمو می خواد خرد بکنه
این پست من اون زمانی که حسم بد بوده تو اورژانس
ای لوله گاز

خوب بذار از اولش بگم
صبح وسوسه بود تا حالا یه چیز دیگه اومده 
الان خیلی حالم بده حس میکنم دنیا رو سرم خراب شده
الان رو مزر جنون وایسادم

خیلی در مورد این حس فکر کردم و تجربه کردم 
به این نتیجه رسیدم که:
اگه ما از انزوا خارج نشیم ترک بسیار سخته 
حتی زیاد اومدن کانون هم برام فایده ای نداشت
باید بزنین بیرون
داداشا ترک کردن خالی فایده ای نداره باید همراه با اصلاح عادت ها هم باشه
وقتی آدم از اون حال خارج شد سر زنده تر می شه و ترک براش راهتر

[ترلان]

به نظر من اینکه به گذشته  فکر نکنیم و هی به خودمون عذاب وجدان ندیم خیلی موثره
چون اونجوری بدتر میشیم و تبدیل به یه ادم دپرس میشیم که دوباره رو میاریم به همون کار!
فقط بهش  به عنوان یه تجریه ی تلخ نگاه کنیم و عبرت بگیریم.

[سنــا]

سلام


نظر اول: که مثل عوض کردن بحث میمونه، وقتی وسوسه اومد اگه خودتو سرگرم یه کار دیگه کنی کم کم  فکرهای بد از ذهنت میرن بیرون
امام علی (ع) یه حدیثی دارن:  اگر نفس خود را به کاری مشغول نکنی او تو را مشغول می کند.


نظر دوم : من به شخصه تجربه کردم وقتی با دوستای خوب و باخدا  می گردم تاثیر خیلی خوبی روم میزارن،

و به گذشته فک کردن هیچ سودی نداره مگر اینکه از تجربیاتی که بدست آوردیم استفاده کنیم .


نظر سوم: قرآن خوندن هم که خیلی موثره . و واقعا هم عمل کردن به این دستورات سادست که مارو به موفقیت میرسونه.اما ما گاهی همین چیزای ساده رو هم رعایت نمیکنیم و دنبال راه های پیچیده تری  میگردیم !

ممنون از کیمیای عزیز
--------------------

پست منتقل شده از تاپیک هفته به هفته

توسط Kimia

[milad+]

یکی از بزرگترین مشکلی که تو ترک باهاش مواجه میشیم ترس هست

ترس از ادامه دادن ...
ترس از موفق نشدن ...
ترس از اینکه چه اتفاقی قراره بیافته ...

تو این مدت من خیلی باهاش کلنجار رفتم
اگه بتونیم بر این ترس غلبه کنیم خیلی کار بزرگی انجام دادایم

راست میگن که از هر چی بترسی سرت میاد!  چرا؟
چون از چیزی که بترسی در واقع اون رو به سمت خودت میکشی

این یه قانونه که رو هر چیزی تمرکز کنی و از ته قلب باور بهش داشته باشی اونو بوجود میاری
به عکس اگه نگران از دست دادن اون باشی نمیتونی تمام توانت رو در جهت رسیدن به اون بکار ببری

بزرگی میگه ترس ما از اونجا نشات میگیره که احساس میکنیم قدرت های بزرگی وجود داره که میتونن چیزایی که ما خیلی دوست داریم رو از ما بگیره
در حالی که این یه باوره غلطه ، چون قدرت خداوند رو نادیده میگیریم
خداوندی که وعده بخشش و پاداش داده
والله واسع علیم" خداوند قدرتش وسیع و به همه چیز داناست
چون خداوند قدرتی وسیع و علمی بی پایان داره میتونه به وعده خویش عمل کنه
بنابراین باید به وعده او دلگرم بود

موسی به قومش گفت : نترسید بایستید تا نجات خداوند رو ببینید
هر وقت احساس ترس کردین از قدرت سحرآمیز کلامتون استفاده کنید که مثل عصای موسی شکافنده ی دریاست
و از این جمله استفاده کنید:

در ذهن الهی از دست دادن وجود نداره! پس محاله چیزی که حق الهی من است رو از دست بدم!
چون تنها یک قدرت وجود داره و ان هم قدرت خداست

در واقع ترس یکی از نشانه های ضعف در ایمانه
ای کم ایمانان چرا نگرانید؟

اگه از خود ارضایی بترسیم و بخوایم ازش فرار کنیم هیچ وقت ازش رهایی پیدا نمیکنیم و همیشه دنبالمون خواهد بود
در واقع مثل پارس کردن سگ میمونه که اگه ازش فرار کنی دنبالت میاد اما اگه ازش نترسی و بی اعتنایی کنی دور میشه

پس بی هیچ ترسی سیر تحول خود رو دنبال کنیم
چون هرگاه بترسی شکست میخوری

[گل سرخ]

من تا به حال پیشنهاد جناب مجتبی رو انجام ندادم

اما فکر میکنم میتونه خیلی تاثیر گذار باشه

میخوام توی زندگی خودم اجراش کنم.

=============================

البته من سعی کردم عادتی رو توی خودم به وجود بیارم . اینکه قبل از انجام هر کاری بگم : بسم الله الرحمن الرحیم

حتی واسه کارهای کوچولو : مثلا باز کردن یه در - نشستن و بلند شدن و ....

و در همین حدش هم تاثیر داشت. امتحان کنید.

[آرمین]

تجربیات بچه های گروه «رهروان پاکی»

سئوال: به نظرتون چقدر از مسیر موفقیت آمیز ترک ما مربوط میشه به ذهنیت و نوع تفکر ما نسبت به ترک؟
اینکه ما سخت بگیریمش یا آسون؟ اینکه ما امیدواری ذهنی داشته باشیم یا ناامید باشیم نسبت به نتیجه؟ اینکه مهم بدونیمش یا بی اهمیت؟

به نظرتون اگه تا حالا به اندازه ای که می خواستیم تو ترکمون موفق نبودیم...
میشه با تغییر طرز تفکرمون موفق بشیم؟

به نظر من بخش قابل توجهیش از مسیر ترک مربوط به تغییر نگرش ما هست
میتونم به ضرس قاطع بگم بیش از 90 درصد
ولی خب همون تغییر نگرش هم کار آسوده ای نیست
من خودم خیلی دارم تقلا میکنم راجع به این موضوع
هر چند ک پیشرفت کندی داره
باید قبول کنیم ک ذهن ما فکر ما سالهای زیادی صرف خ ا و انحرافات اون شده
یه جورایی مثل بختک چسبیده ولکن ماجرا هم نیس
و ناگفته نمونه ک این نطر تفکر راجع به خ ا به انحرافات چشم هم کشیده شده
به طوری ک با یک نگاه تحریک آمیز سریع یه سری افکار مذخرف شکل میگیره و ....ادامه ماجرا

بخش عمده موفقیت ما تو ترک برمیگرده به تغییر نگرش و ذهنیت

ذهن ما نمیخواد بپذیره که ما قصد داریم عادت بدمون رو عوض کنیم و با این موضوع شدیدا مقاومت میکنه
چون یک عمر چیز دیگه ای به خوردش دادیم و رعایت نکردیم
اما ما هم نباید دیگه کم بیاریم و تن به خواسته ی ذهنمون بدیم 
یک طرف طناب رو اون میکشه یک طرف دیگه رو هم ما میکشیم
این دیگه بستگی به تلاش ما داره که بذاریم اون ما رو بکشه سمت خودش یا ما اون رو بکشیم و شرایط رو تغییر بدیم
تا حالا همیشه ما قربانی ماجرا بودیم 
اگه از این به بعد هم اعتقاد داشته باشیم که نمیشه این عادت بد رو تغییر بدیم برای همیشه قربانی باقی می مونیم

ممکنه ما سال ها درگیر خ.ا باشیم... این تغییر دادنه ساده نیست...
اما به نظر من واجبه! 

نه این که تمام مسیر ترک رو بندازیم سر این تغییر طرز نگرشمون.... و بگیم ذهنمونو عوض کنیم و تموم!
قطعا ترک کردن یه سری فاکتورها کنار همدیگه می خواد...
یه سری مراقب ها می خواد... یه سری تکنیک ها می خواد...
یه سری خارج شدن از انزواها می خواد... یه سری تفریحات سالم می خواد...
انس بیشتر با خدا می خواد... و الی آخر...

اما همه ی اینا به شرطی پاسخگویه که ما پیش شرطش رو رعایت کرده باشیم... ذهنمونو تغییر داده باشیم... 
اگه ترک کردن تو ذهنم، اون جایگاه ارزشمندی رو که باید داشته باشه، نداشته باشه.. 
اگه من همش درگیر گذشته باشم و در ناامیدی به سر ببرم...
اگه من ترک رو یه کار نشد و غیر ممکن بدونم...
اگه من فکر کنم بقیه آدما قوی هستن ولی من یه آدم ضعیف و ناتوانم...
اگه من خودم و توانایی هام رو باور نداشته باشم...
.
.
.
خب ترک هم حاصل نمیشه... هر چقدر هم که اون فاکتورها رو ما رعایت کنیم... 

چرا؟
چون من قبل از اینکه در عمل و عالم واقعیت متوقف شده باشم، در ذهنم متوقف شدم...
و توقفی که در ذهن حاصل بشه، قطعا به واقعیت هم نخواهد پیوست...