1392 خرداد 8، 8:54
ویرایش شده
(1392 خرداد 7، 22:05)می توانم نوشته است: توکل؟امید؟تلاش؟مثبت اندیشی؟ایمان؟
اینا همش دیگه افسانه است
برای من
افسانه ایه که به گوش مرده بخونن
شاید خیلی ناجنسی بخواد گفتن این حرفا
اما قصدم خالی کردن دل کسی نیست
واقعیت حالمه
ببخشید ک از اون حرفایی نیست ک هی میگفتید چرا گفته نمیشه تو نسیم حرفی
از اون حرفا نیست ک دلتون بخواد یکی بگه تا اینجا از سوت و کوری دربیاد
ببخشید منو
می توانم جوون نسیم جای باهم بودنه اینکه ما اتفاقاتمونو بگیم گاهی انرژی بدیم و گاهی از دیگران انرژی دریافت کنیم
آجی جوون منم یه زمانی فکر میکردم اینا افسانه است تا اینکه یه روز باخودم فکر کردم من تو زندگی دوراه بیشتر ندارم
اول:با توکل امید انرژی مثبت و با لبخند به تتتتتتتتمامی امورات زندگیم نگاه کنم و در مقابل حوادث و شکستها نشکنیم
دوم:با نا امیدی با عصبانیتو ناراحتی با بی اعتقادی به تمممممممممممممامی اموراتم نگاه کنم و همینطور عمرمونو سپری کنیم
نتیجه ی جفتشونو بررسی کردم،با خودم گفتم اگه دومیو انتخاب کنم فک میکنی به کسی برمیخوره؟فکر میکنی مشکلات تموم میشن؟فکر میکنی خدا دلش میگیره یهو دنیارو برامون گلو بلبل میکنه؟فکر میکنی نصیبت چی میشه؟
دومیو خیلیا در پیش گرفتنو با افسردگی هم مردن بعد مردنشونم هم یه مشت آدمم اومدنو گفتن بیچاره از زندگیش خیری ندید
همین تنها جمله ای که نصیب میشه همینه بیچاره
یه بار فکر کنم حدودا 5 سال پیش وقتی همینطور به مسائل زندگیم داشتم با ناراحتی و نا امیدی و عصبانیت و سسسسسسسسسخت نگاه میکردم، داداشم بهم گفت،40 سالت که شد به اینکه یه روز دنیارو انقد جدی گرفته بودی میخندی
جــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا اگه این اتفاق بیوفته جز حسرت چی نصیبمون شده؟
تو مسیر زندگی احتیاج به دویدن نیس یه راه رفتن ساده هم مارو به مقصد میرسونه
اتفاقایی که برامون شدن هیولا کی میدونه شاید تبی هستند که بجای مرگ بهمون داده شده
اشکال همه ی ما اینه که عجول بار اومدیم و صبور نیسیم
برای رسیدن به خواسته ها صبور باید بود میدوییم که به کجا برسیم؟!!!!!!!!!!!!!!
به خودمون فرصت بدیم و اگه تو یه بخشهایی از زندگیمون نا موفق عمل کردیم،اگه شرایط برامون اونجور که باید جوور نیس،بگیم فدای سرم،من هنوز زنده ام و سالم دوباره از نو همه چیو میسازم
کور خوندی زندگی من بیدی نیسم که با این بادا بلرزم من اشرف مخلوقاتم،من تورو رام میکنم
گاهی از خودم میپرسیدم آخه خدایا مورچه رو مثلا واسه چی آفریده؟اگه نبود مثلا به کجای دنیا بر میخورد؟
ولی نگاه به زندگیه همون یه مورچه که هرگز تا آخرین لحظه ی عمرش نا امید نیس و آروم و آهسته و صبورانه هزار بارم شکست بخوره باز پا میشه شاید تا حالا زندگیه ککککککککلی از آدمهارو متحول کرده
کاش یه کم از محیط زندگیمون و اتفاقات زندگیمون که هیچکدوم تصادفی پیش نیومدن درس بگیریم
می توانم جوون به تک تک جملاتی که گفتم اعتقاد دارم با تممممام وجودم و اولیو انتخاب کردم
انتخاب اولی یعنی قدردان بودن در مقابل خدا،یعنی دوست داشتن خدا یعنی امید به رحمت بی انتهای خدا
یعنی باور اتفاقات خوب
یعنی بهترین روزهای زندگی هنوز نیومده منتظرش باشیم
از آسمان طلا می بارد، هر روز از هر لحاظ بهتر و بهتر می شوم، من نظر كرده خداوندم.