خدایا ! صدامو می شنوی ؟! خدایا ! منم ، من ! .. خدا ! .. خدااااا ! ..
خوبی ؟؟
هیچی نگفتم . یعنی نه ! یعنی ازت دلخورم !
آری ! .. ارتباط برقرار شد . ارتباط بنده با خدا ، عاشق و معشوق ، خالق و مخلوق . آری ! .. عشق یعنی همین . عشق یعنی جاودانگی ، یعنی عروج .
خدایا ! چقد دوری !
خیلی نزدیکم .
دوسم نداری ؟!
عاشقتم .
منو نمی بینی ؟!
فقط تو رو می بینم .
آخه چی بهم دادی ؟! ها ؟! بگو دیگه ! چی ی ی ی ی ؟؟!
از دستش شاکی بودم ! نمی دونم واسه چی ! ولی بدجوری ازش دلخور بودم !
همه چی . همه اینا مال تو ! حوض ، رز ، ماه ، آفتاب ، آفتابگردان ... همه ش .
خودم چی ؟! من مال کی ام ؟!
تو مال خودمی ! خود ِ خود ِ خودم .
صداش یه جوری بود . بهم آرامش خاصی میداد . کم کم لحنم عوض میشد . دیگه دلخوریم زیاد نبود . دیگه آروم شده بودم .
آه ! .. من مال خدام ! خود ِ خود ِ خدا ! من چقد خوشبختم ! چقد ! .. آه ! .. چقد من خدارو دوس دارم ! آری ! .. من عاشق خدام ! عاشق زیبایی ، طراوت ، ... .
[b] [b][highlight=#ffffff][/highlight]
[/b][/b]