1394 آبان 23، 1:36
(1394 آبان 23، 0:49)می توانم نوشته است: قضیه دققا ارزوی مرگ نیستسلام
قضیه اینه که دایم از درچه مرگ نگاه میکنم
میخوام بدونم همه این قدر بهش فک میکنن؟
من دو سه بار خیلی وقت پیش یه همچین حسی داشتم ... فکر می کردم که یه روزی خودم یا اطرافیانم می میریم و حس ناامیدی و افسردگی شدید بهم دست داده بود و متأسفانه کسی هم نفهمید تا درست و حسابی کمکم کنه ... اما آرزوی مرگ رو به طور جدی نداشتم ... الان بیشتر به مرگ از زاویه ترک گناه نگاه می کنم ... بیشتر هم از حق الناس می ترسم و از رسوایی روز قیامت ... در مورد حق الله اما متأسفانه نه ... گاهی حتی به ذهنم میرسه که وقتی توی دنیا اینقدر بهم سخت گذشته باکی نیست اون ور به خاطر گناهام عذاب بشم ...
یه چیزی هم بگم بیشتر نگران حق الناسی هستم که مرتکب شدم ... یکی دو مورد حق الناس مالی ... و اکثرا آبرویی (با غیبت و ...) اگه اینا حل میشد خیالم راحت بود با اینکه گنناههای دیگم مخصوصا گناه جنسی و چشمی و نمازهام هم نصف بیشترش مشکل داره ... اما بازم امید به رحمت و مغفرت خدا و شفاعت ابی عبدالله علیه السلام دارم ...
نتیجه اینکه به نظرم اگه به مرگ با دید حساب و کتاب قیامت نگاه کنیم خیلی هم خوبه ... اما اگه باعث افسردگی و ناامیدی بشه یا زمینه پوچگرایی داشته باشه نه ... و اگه کسی به طور مستمر دچار همچین وضعیتی هست به نظرم حتما از یه روانشناس متدین مشاوره بگیره.