انجمن شبانه روزی

[rahayii]

پ ن 7 : دیشب فکر میکردم تولد کی آذرماهه دیدم اولین تولد 17 آذر هست و بعدش یاد کانون افتادم که قبل از 17 تولد داریم . ولی کاش امروز فردا ی تولدی بود تبریک میگفتیم   احیانا آذرماهیی داریم ک از تولدش خبر نداشته باشیم ؟ 

سلام
تولد من دیروز بود

[شکوفه]

پ ن 7 : دیشب فکر میکردم تولد کی آذرماهه دیدم اولین تولد 17 آذر هست و بعدش یاد کانون افتادم که قبل از 17 تولد داریم . ولی کاش امروز فردا ی تولدی بود تبریک میگفتیم   احیانا آذرماهیی داریم ک از تولدش خبر نداشته باشیم ؟ 

سلام
تولد من دیروز بود

سلام تولدتون مبارک ان شالله بهترین هدیه رو از خدا بگیرید تو سال جدید    و چقدر این عکس نوشته خوب بود هیچ چیز بهتراز زیارت عاشورا با صدای اقای فرهمند آزاد نمیشه ‍‍‍پیشنهاد میکنم  اپلیکشن زیارت عاشورای صوتی رو داشته باشین و شبا قبل از خواب با صدای فرهمند گوش بدید و از هرگونه گناه دور بشید التماس دعا

[آرمین]

اینم ناهار امروز ب حساب مدیر کل ک مدت طولانی ای هست از بیف استتتراگانوووفشون خبری نیست یا فسنجون و اینا  رفتم اسم مدیر و دادم براتون ناهار گرفتم 

سلام
دست شما درد نکنه.

ناهار به نظر ناهار خوبی بود  حیف که من دیر رسیدم. ظرف‌ها هم مونده بود نشسته.   خودم شستم‌شون.

غذا با نام من اما بدون من. چگونه می‌شود آیا؟ 

---

عکس غذا رو دیدم یاد غذای دسته‌جمعی افتادم.
الان دو ماهه که به خاطر رژیم غذاییم انفرادی غذا می‌خورم.

اومدم بگم محروم بودم از غذا خوردن همراه خانواده.
بعد یادم افتاد که خب همچین محرومیت هم نبوده. همین‌که تو این دو ماه اعصاب‌خردی‌های سر میز ناهار و شام رو تجربه نکردم واقعا خوب بوده.
این بخشش می‌چربیده به اون دورهمیه. هر دوش رو که باهم نمیشه داشت. 

کلا تو زندگی همه چیز رو نمیشه باهم داشت. مدام باید از یکی به خاطر دیگری بگذری و مدام باید سبک سنگین کنی کدومو نگه داری و کدومو از دست بدی.

البته تو گفتنش ساده است؛‌ تو عمل که آدم می‌افته، لنگ می‌زنه.

خیلی وقت‌ها هم باورش نداریم. اعتقاد قلبی نسبت بهش نداریم. معلومه که انجامش هم نمیدیم.

مثلا برنامه‌ می‌ریزیم که به حول و قوه الهی از فردا 3 ساعت درس بخونیم. 3 ساعت درس خوندن رو می‌خوایم به دست بیاریم. اما مشخص نمی‌کنیم که در عوض چی می‌خوایم از دست بدیم. از سهم یه چیزی تو زندگی‌مون باید کم کنیم که به اون یکی اضافه کنیم. چه 3 ساعتی رو می‌خوایم از دست بدیم؟ 3 ساعت از شبکه‌های اجتماعی می‌خوایم کم کنیم؟ 3 ساعت از تلویزیون دیدن؟ 3 ساعت از فیلم دیدن؟ 3 ساعت از تو خیابون چرخیدن؟ از چی؟

توی پاکی هم دقیقا همین مدلی مصداق داره.
و باید دقیق و موشکافانه خودمون رو بررسی کنیم که چی رو باید حاضر شیم از دست بدیم تا به جاش پاکی رو به‌دست بیاریم؟
تا از دست ندیم، چیزی هم به‌دست نمیاریم.

شبکه‌های اجتماعی‌مون رو باید از دست بدیم؟ دوست‌های بدمون رو باید از دست بدیم؟ قندشکن و محتواهای بدمون رو باید از دست بدیم؟ تا دیر وقت بیدار موندن رو باید از دست بدیم؟ تنبلی و وقت تلف کردن و خشم و غر زدن و وسواس و استرس و افسردگی رو باید از دست بدیم؟

از دست دادن خیلی سخته. هر مدلش. حتی بدترین چیزهایی که به هیچ دردمون نمی‌خورن هم از دست دادن‌شون سخته.
مغزی که از افسردگی کردن مدام پاداش گرفته، راحت نیست تغییر دادنش.
کسی که به پاداش ناشی از خشم خو گرفته، راحت نیست تغییر عادت دادنش.
ساعت‌ها پرسه زدن بی‌هدف تو نت راحت نیست ترک کردنش.
ساده نیست دل کندن از محتوای مستهجنی که سلول به سلول مغز رو احاطه کرده.
اما باید مرد بود و تغییر داد؛ هر چی رو که باید تغییر داد.

همه چیز رو نمیشه باهم داشت.
تا از دست ندیم، چیزی به دست نمیاریم. 

[یاقوت]

ناهار به نظر ناهار خوبی بود  حیف که من دیر رسیدم. ظرف‌ها هم مونده بود نشسته.    خودم شستم‌شون.

غذا با نام من اما بدون من. چگونه می‌شود آیا؟  

سلام ، آقا آرمین یادم نمیاد آخرین بار کی اینجا پست گذاشته بودین و من جواب دادم   
احتمال میدم همون موقعی باشه ک رب انار خریده بودین و بحث فسنجون بود   

ناراحت شدین ؟!   
عاغا ناراحتی نداره ک   این فسنجون مخصوص شما و البت باز با پول شما  
چون نمیخواستیم مزاحم بشیم کسی رو خبر نکردیم   ( وی با خود فکر میکند : آخه مگه دیوونه ایم برا سبزی قرمه شریک پیدا کنیم   )

---

 

الان دو ماهه که به خاطر رژیم غذاییم انفرادی غذا می‌خورم.

اگر کسی بهتون گوشزد میکنه ک مثال ماست غذاتون مونده و کم خوردین یا بعد از دیدن بشقاب خالی میفهمه گرسنتون بوده و حواسش هست پس تنها نیستین ک   
قطعا هم تنها نیستین و همه حواسشون بهتون هست 
البت جملات بعدی پستتون و ک خوندم فهمیدم ک هدف این نوشته چیه ، ولی راستش این انفرادی غذا خوردن سخته . من خیلی وقت ها تنهام و ی مدتم ک مریض شدم کلا تنهاتر شدم و تنهایی غذا خوردن ی کوچولو حس و حالش فرق داره ‌. ی روز ک غذا رو برگردوندم و بعدش ازم گله میکردن اونجا ب نظرم رسید ک میتونم ابنطور فکر کنم ک در ظاهر تنها غذا میخورم ولی بیرون از اتاقم و در این ساعتی ک از وقت غذاشون هم گذشته و منتظر من هستن پس اصلا تنها نیستم ‌.

---

 
ی چیزی بگم تعجب کنید : ) 
25 نوامبر 2020 مشابه همین پست رو تو یکی از تاپیک ها ارسال کردین و من اسکرین برداشته بودمش . اتفاقا دیشب میخوندمش . 
فردا هم 25 نوامبر 2021 هست . ی لحظه تعجب کردم از همزمانی 
اونجا مثال زده بودین ک الان ک شما اینجا پست ارسال میکنید تاپیک های دیگه حضور ندارین . یا وقتی اینجا هستین ده تا جای دیگه نیستین و غیره
این نوشته های شما خیلی ارزشمنده . من تعداد زیادی از پست هاتون و تو آرشیوم نگه داشتم و ازشون استفاده میکنم . مرسی ک برامون وقت میذارین و مینویسید 

و در مورد جمله اخر ، من هرموقع اذیت میشم از اینکه نمیتونم همزمان چندین موردی ک مد نظرم هست و داشته باشم همش با خودم تکرار میکنم ک فلان چیزو از دست دادم تا فلان مورد و ب دست بیارم .پس اگر از دست دادمش حتما باید از جان دل رواین مورد تمرکز کنم تا ب دست بیارمش چون بهایی پرداخت میکنم براش . 

[chika]

چه همزمانی جالبی 
این مدت داشتم به بهای چیزهایی ک دارم و چیزهایی ک از دست دادم فکر میکردم 

و قطعا همینه چیزی رو که بدست میاریم اندازه بهایی که میدیم ارزشمند هست ؟
سوال و دغدغه این روزهای منه 



چیکا از یه دختر آروم حرف گوش کن چندوقتیه تبدیل شده به دختری که میتونه حرف و نظر شخصیش رو هم بزنه و خب این برای اطرافیانم که همیشه جواب مثبت به خواسته هاشون میدادم سخت و سنگینه 
و باعث شده که طردم کنن و ترکم کنن 
برام درد داره جای خالیشون 

اما دارم فکر میکنم که بهاش چقدر میتونه سخت باشه اینکه بتونم نظر شخصیمو داشته باشم اما اون ادمها برن و نباشن

[آرمین]

ناهار به نظر ناهار خوبی بود  حیف که من دیر رسیدم. ظرف‌ها هم مونده بود نشسته.    خودم شستم‌شون.

غذا با نام من اما بدون من. چگونه می‌شود آیا؟  

سلام ، آقا آرمین یادم نمیاد آخرین بار کی اینجا پست گذاشته بودین و من جواب دادم   
احتمال میدم همون موقعی باشه ک رب انار خریده بودین و بحث فسنجون بود   

سلام
بله فکر کنم همون موقع بود.  
راستی قرار بود نتیجه رب انارها رو بگم. اونی که از شمال گرفتیم دقیقا همونی شد که می‌خواستیم. مثل اسید می‌مونه.
اما اونی که از شمال غربی کشور گرفتیم ملس شد.

ناراحت شدین ؟!   
عاغا ناراحتی نداره ک   این فسنجون مخصوص شما و البت باز با پول شما  

دست شما درد نکنه. 

یادش بخیر اون زمان‌ها پنجشنبه‌ها اخبار هفتگی می‌گذاشتید و منم سرو غذا داشتم. 

اگر کسی بهتون گوشزد میکنه ک مثال ماست غذاتون مونده و کم خوردین یا بعد از دیدن بشقاب خالی میفهمه گرسنتون بوده و حواسش هست پس تنها نیستین ک   
قطعا هم تنها نیستین و همه حواسشون بهتون هست  

بله درسته. بالکل مادرم تهیه می‌کنن غذا رو و حواس‌شون هست.  

البت جملات بعدی پستتون و ک خوندم فهمیدم ک هدف این نوشته چیه ، ولی راستش این انفرادی غذا خوردن سخته . من خیلی وقت ها تنهام و ی مدتم ک مریض شدم کلا تنهاتر شدم و تنهایی غذا خوردن ی کوچولو حس و حالش فرق داره ‌. ی روز ک غذا رو برگردوندم و بعدش ازم گله میکردن اونجا ب نظرم رسید ک میتونم ابنطور فکر کنم ک در ظاهر تنها غذا میخورم ولی بیرون از اتاقم و در این ساعتی ک از وقت غذاشون هم گذشته و منتظر من هستن پس اصلا تنها نیستم ‌.

ان‌شاءالله که همیشه سلامت باشید و اطراف‌تون هم شلوغ پلوغ. 

من خیلی دوست داشتم یه خانواده گرم داشتم. از اون‌ها که توش کلی حس و حال خوب رو تجربه کنم.
اما خب نشد و نیست.
تنهایی فقط به این نیست که چند نفر دور و ورت باشن. ممکنه آدم هر وعده غذاییش رو با ده نفر بخوره اما بازم تنها باشه. 

---

 

ی چیزی بگم تعجب کنید : ) 
25 نوامبر 2020 مشابه همین پست رو تو یکی از تاپیک ها ارسال کردین و من اسکرین برداشته بودمش . اتفاقا دیشب میخوندمش . 
فردا هم 25 نوامبر 2021 هست . ی لحظه تعجب کردم از همزمانی  
اونجا مثال زده بودین ک الان ک شما اینجا پست ارسال میکنید تاپیک های دیگه حضور ندارین . یا وقتی اینجا هستین ده تا جای دیگه نیستین و غیره 
این نوشته های شما خیلی ارزشمنده . من تعداد زیادی از پست هاتون و تو آرشیوم نگه داشتم و ازشون استفاده میکنم . مرسی ک برامون وقت میذارین و مینویسید   

عجیبا غریبا.
کاش می‌گفتید آرشیو میشن لااقل 4 تا حرف به‌دردبخور می‌نوشتم. 
شما لطف دارید.

و در مورد جمله اخر ، من هرموقع اذیت میشم از اینکه نمیتونم همزمان چندین موردی ک مد نظرم هست و داشته باشم همش با خودم تکرار میکنم ک فلان چیزو از دست دادم تا فلان مورد و ب دست بیارم .پس اگر از دست دادمش حتما باید از جان دل رواین مورد تمرکز کنم تا ب دست بیارمش چون بهایی پرداخت میکنم براش . 

اینم یه دیدگاه خیلی خوبه برای این‌که روی هدف‌مون متمرکز بمونیم. عالی. 


یادتونه یه زمانی نوشتید:

پ ن: خدایی شاد شاد برا خودمه یعنی خیلی دوسش دارم ولی خب مدیر شاد شاد شدن بیکاری میخواد ک من ندارم و شرمنده میشم وگرنه ب زور از مدیر میگرفتمش.

تو اون دوره، تایم مدیریت رو نداشتید. مدیر نبودید. به جاش پیگیر چیز دیگه‌ای بودید و جای دیگه تمرکز داشتید. به چیزهای دیگه می‌رسیدید.
بعد مدیر شادشاد شدید. به خاطرش حتما چیزهایی از دست دادید و چیزهای دیگه به دست آوردید.

کل زندگی ما همین مدلیه. از دست دادن و به دست آوردن. یه چی میدیم، یه چی دیگه می‌گیریم.

به قول شما فقط حداقل کاش تمرکزمون باشه روی چیزهایی که می‌خوایم به دست بیاریم. تا به جایی برسیم. نه این‌که صرفاً از دست‌دهنده باشیم. 

و
اینم یادتونه:

کاش یکی بود و با خلاقیت هاش ی کمکی میکرد بهمون.مثلا یکی ک تاپیک های جذاب پارازیت یا اون کار جذاب نشریه ۹۰ روزه کانون و راه بندازه  من بلد نیستم:(

بلد نبودید.
اما علاقه داشتید. وقت گذاشتید. یادش گرفتید و به دستش آوردید.
نتیجه‌اش هم شد نشریجات. 

کاش همه‌ی ما همه‌ی ما آدم‌های دنیا به این درک می‌رسیدیم که به جای کاش کاش گفتن‌ها بریم دنبال چیزی که علاقه داریم. براش تلاش کنیم و به دستش بیاریم. توی مسیر کلی رنج می‌کشیم. رنج از دست داده‌ها رو به جون بخریم تا لذت و شادی به دست آوردن‌ها به جان‌مون بشینه. 

[آرمین]

چه همزمانی جالبی 
این مدت داشتم به بهای چیزهایی ک دارم و چیزهایی ک از دست دادم فکر میکردم 

و قطعا همینه چیزی رو که بدست میاریم اندازه بهایی که میدیم ارزشمند هست ؟
سوال و دغدغه این روزهای منه 

چقدر خوبه که چنین دغدغه‌هایی دارید.

خیلی وقت‌ها با یه تغییر و تحول اساسی تو افکارمون مواجه میشیم و همون‌ها میشن یه سبک زندگی جدید.
سبک زندگی که مناسب خودمونه. شخصیه اما دوست‌داشتنی. 

چیکا از یه دختر آروم حرف گوش کن چندوقتیه تبدیل شده به دختری که میتونه حرف و نظر شخصیش رو هم بزنه و خب این برای اطرافیانم که همیشه جواب مثبت به خواسته هاشون میدادم سخت و سنگینه 
و باعث شده که طردم کنن و ترکم کنن 
برام درد داره جای خالیشون 

اما دارم فکر میکنم که بهاش چقدر میتونه سخت باشه اینکه بتونم نظر شخصیمو داشته باشم اما اون ادمها برن و نباشن

من این جوری بهش نگاه می‌کنم.

فکر می‌کنم وقتی که اطرافیان نمیذارن من، «من» باشم و بهم آسیب وارد می‌کنن،
حق دارم تا جایی که بهشون آسیب نمی‌زنم و تا جایی که از دایره‌ی اخلاق خارج نمیشم، نظر شخصیم رو بگم و اون جوری که خودم دوست دارم زندگی کنم.

حتما طرد میشم و حتما هم ناراحت میشن.
اما در عوض، من می‌تونم «من» باشم.
اون از دست دادنه، می‌ارزه به این به دست آوردنه.

فقط قبلش مطمئن میشم اون منی که دوست دارم باشم «من درستی» هست که اشتباهی آدم‌هایی رو از زندگیم بیرون نکنم.
آدمی رو که بیرون کنیم، به راحتی نمی‌تونیم برش گردونیم. 

[تاج]

پ ن 5 : خواب دیدم تو کانون جشن عروسی گرفتیم و یکی داره تشکر میکنه همش ک مرسی قسمت شما و از این حرف ها    ولی اسمش و ندیدم . از متقاضیان این کار خیر ک دلشون میخواد ، تصمیمش و دارن و حتی قدم در راه هم گذاشتن دعوت بعمل می آید تا سریع تر اطلاع رسانی کنند حداقل یکم خوشحال بشیم بین این روزمرگی ها   

جالبه
هرکی پیام بخونه  فکر میکنه کانون  اسم یک تالاره  و عروسی بوده
آقا آرمین آقا رامین یا آقا هادی  یا (مهدوی ) پیش قدم شدن

کاش روز از ساعت ده شروع میشد

یه پیشنهاد 
ساعت خونتون ۴ ساعت ببرش جلو
۱۰ صبح تازه آفتاب طلوع میکنه  به به

پ ن 7 : دیشب فکر میکردم تولد کی آذرماهه دیدم اولین تولد 17 آذر هست و بعدش یاد کانون افتادم که قبل از 17 تولد داریم . ولی کاش امروز فردا ی تولدی بود تبریک میگفتیم   احیانا آذرماهیی داریم ک از تولدش خبر نداشته باشیم ؟ 

 من فقط تولد برادر محسنین و خودم آذره ولی دقیقش اطلاع ندارم
خدا شانس داده بود وگرنه من ۱۳ آذر عدد نحس بدنیا نحس می اومدم
تولد بروسلی هم شنبه است

یادش بخیر اون زمان‌ها پنجشنبه‌ها اخبار هفتگی می‌گذاشتید و منم سرو غذا داشتم.  

آقا آرمین  خیلی ها هنوز سر قضیه  غذا های طوفان  حسادت میوزرن 

[آرمین]

 من فقط تولد برادر محسنین و خودم آذره ولی دقیقش اطلاع ندارم
خدا شانس داده بود وگرنه من ۱۳ آذر عدد نحس بدنیا نحس می اومدم

هر سیزدهی که نحس نیست که. من خود آن سیزدهم. 
تولدت پیش‌پیش مبارک. 
ما رو هم مراسم تولدت دعوت کن. با پروتکل‌های بهداشتی حضور به هم می‌رسانیم. 

یادش بخیر اون زمان‌ها پنجشنبه‌ها اخبار هفتگی می‌گذاشتید و منم سرو غذا داشتم.  

آقا آرمین  خیلی ها هنوز سر قضیه  غذا های طوفان  حسادت میوزرن    

خاطرات رو زنده کردی. 
چند تا بیف استراگانوف و پیتزا و پنه آلفردو که دیگه حسادت نداره. آخه چرا؟ 

[یاقوت]

سلام
بله فکر کنم همون موقع بود.   
راستی قرار بود نتیجه رب انارها رو بگم. اونی که از شمال گرفتیم دقیقا همونی شد که می‌خواستیم. مثل اسید می‌مونه. 
اما اونی که از شمال غربی کشور گرفتیم ملس شد.

سلام ، قسمت نبوده هم صحبتی با شما 
ــــــــ
من اون سری یادم نیست گفتم یا نه ! ولی میخواستم بنویسم ک از شمال غرب رب نخرید   آخه اینجا ک رب نداره . خیلی هم تعجب کرده بودم . از این طرف فقط عسل و سیب و شیرینی های مخصوص و نقل ک مخصوص ارومیه هست میشه اعتماد تام کرد و خرید 

کباب بناب و آش دوغ هم یادم نره

ــــــــــــــــــ

یادش بخیر اون زمان‌ها پنجشنبه‌ها اخبار هفتگی می‌گذاشتید و منم سرو غذا داشتم.  

زمان زود میگذره   

ــــــــــــــــــــــــــ

من خیلی دوست داشتم یه خانواده گرم داشتم. از اون‌ها که توش کلی حس و حال خوب رو تجربه کنم.
اما خب نشد و نیست.
تنهایی فقط به این نیست که چند نفر دور و ورت باشن. ممکنه آدم هر وعده غذاییش رو با ده نفر بخوره اما بازم تنها باشه.  

میشه حتما . من تو کانون ب خیلی چیزها باور دارم . ب اینکه خیلی چیزها عالی میشه و اینکه ی روز خوب میاد . 

جمله آخر شما خیلی درسته 

ــــــــــــــــــــ

عجیبا غریبا.
کاش می‌گفتید آرشیو میشن لااقل 4 تا حرف به‌دردبخور می‌نوشتم.  
شما لطف دارید.

همزمانیش بله جالب بود 
من فکر میکنم تنها کسی نیستم ک از نوشته ها اسکرین میگیرم نگه میدارم . مثلا چندین عکس دارم ک از زمان نسیم و رهروان موندن و گهگاهی میخونم . البت ی دفترم دارم مینویسمشون 
متاسفانه یادم نمیمونه باید بنویسم همه چیو 

ـــــــــــــــــــــــــــ

کاش همه‌ی ما همه‌ی ما آدم‌های دنیا به این درک می‌رسیدیم که به جای کاش کاش گفتن‌ها بریم دنبال چیزی که علاقه داریم. براش تلاش کنیم و به دستش بیاریم. توی مسیر کلی رنج می‌کشیم. رنج از دست داده‌ها رو به جون بخریم تا لذت و شادی به دست آوردن‌ها به جان‌مون بشینه.  

مرسی ک یادآوری کردین . جالب بود برام 

مرسی از صحبت هاتون ، خیلی ارزشمنده . 
و من موافقم از دست دادن خیلی سخته .حتی بدترینش . 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

جالبه 
هرکی پیام بخونه  فکر میکنه کانون  اسم یک تالاره  و عروسی بوده 
آقا آرمین آقا رامین یا آقا هادی  یا (مهدوی  ) پیش قدم شدن 

انشالله قسمت همه ی کانونی ها بشه 

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

یه پیشنهاد 
ساعت خونتون ۴ ساعت ببرش جلو 
۱۰ صبح تازه آفتاب طلوع میکنه  به به 

ساعت ما باید دقیق تنظیم باشه . یعنی ی دقیقه اینورتر باشه پدر از اخبار عقب میمونه و اون تیتر خبرهارو نبینه کلی ناراحت میشه . حالا بماند ک ی بار 7 صبح ، ی بار 1 ظهر ، ی بار 2 ظهر ، باز 7 عصر ، 8/30 و 9 و 10 خبر هارو پیگیری میکنه 

و اینم بگم ، متاسفانه من یک مریض چک کردن ساعت هستم . یعنی علاوه بر گوشی ،ساعت ، دوتا کرنومترهم همیشه دستمه و چک میکنم . حتی کاری هم نداشته باشم باز نگاهم ب ساعته ببینم چنده 

ــــــــــــــــــــــــــــــ

 من فقط تولد برادر محسنین و خودم آذره ولی دقیقش اطلاع ندارم
خدا شانس داده بود وگرنه من ۱۳ آذر عدد نحس بدنیا نحس می اومدم  
تولد بروسلی هم شنبه است 

آذرماه و دی ماه شلوغ ترین ماه تولد کانون هست  
تولدتون مبارک . تولد مرحوم بروسلی هم مبارک باشه 

ــــــــــــــــــــــــــــــ

چند تا بیف استراگانوف و پیتزا و پنه آلفردو که دیگه حسادت نداره. آخه چرا؟  

داشت ها ولی 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

امروز ی میانترم داشتم . هیچی خونده بودم . فقط صرفا یادداشت و اسکرین بود . رفتم دیدم تعداد زیاد . چت باکس و باز کردم دیدم سوالات سخته دیگه بیخیال همه چ . نفر اول هرچی تایپ میکرد دوم من تایپ میکردم 
بعد میخواستم پی وی بنویسم هرچی مینویسم آخر میشم و گله گی کرده بودم و چندتا کلمه ی دیگه . متاسفانه پابلیک ارسال شد حالا استاد انقدر اسمم و تکرار کرد و خوند منم دیگه سکوت  امیدوارم از یادش برم .


ی دونه هم آزمون بات داشتم ک اگر قبول بشم دسترسی باز میشه برام . متاسفانه اونم با 5 سوال رد شدم و مجدد کلی خوندم و فیلم و ویس نگاه کردم منتظرم 24 ساعتم تکمیل شه باز برم آزمون بدم  

[silent scream]

من فکر میکنم تنها کسی نیستم ک از نوشته ها اسکرین میگیرم نگه میدارم . مثلا چندین عکس دارم ک از زمان نسیم و رهروان موندن و گهگاهی میخونم . البت ی دفترم دارم مینویسمشون  

منم ی پوشه دارم از اسکرین های کانون... مخصوصا پیامای عارفه:‌)

[فرید]

بعد از مدت ها با کامپیوتر اومدم کانون چقدر دنیاش متفاوته

[بهاران]

من فکر میکنم تنها کسی نیستم ک از نوشته ها اسکرین میگیرم نگه میدارم . مثلا چندین عکس دارم ک از زمان نسیم و رهروان موندن و گهگاهی میخونم . البت ی دفترم دارم مینویسمشون  

منم ی پوشه دارم از اسکرین های کانون... مخصوصا پیامای عارفه:‌)

وای چ خاطرات جالب انگیزناکی برام زنده شد
منم یادمه هر چی ک برام جال بود اون روزا رو اسکرین میگرفتم
دقیقا هم بیشترش پیامای عارفه بود
و نورالزهرا البته
چقدر دلم براش تنگ شده یادش ب خیر

[silent scream]

بعد از مدت ها با کامپیوتر اومدم کانون چقدر دنیاش متفاوته

پیامتون رو دیدم رفتم با کامپیوتر اومدم
الحق ک خیلی خفنه

من فکر میکنم تنها کسی نیستم ک از نوشته ها اسکرین میگیرم نگه میدارم . مثلا چندین عکس دارم ک از زمان نسیم و رهروان موندن و گهگاهی میخونم . البت ی دفترم دارم مینویسمشون  

منم ی پوشه دارم از اسکرین های کانون... مخصوصا پیامای عارفه:‌)

وای چ خاطرات جالب انگیزناکی برام زنده شد
منم یادمه هر چی ک برام جال بود اون روزا رو اسکرین میگرفتم
دقیقا هم بیشترش پیامای عارفه بود
و نورالزهرا البته
چقدر دلم براش تنگ شده یادش ب خیر

جالب انگیزناک؟
اره منم
البته زمانی ک نورالزهرابانو بودن من نبودم

[آرمین]

سلام

اول بفرمایید ناهار.

طرفدارهای مرغ سوخاری از دست ندید:

سیب زمینی هم هست. یکم اون‌ ورتر بردارید.  
با سس کاکائو.

امروز پر شده همه جا تبلیغات بلک فرایدی. جمعه سیاه. حالا چرا سیاه نمی‌دونم.
هی پیامک میاد. هی ایمیل. چه خبره؟  

البته همچین هم بی‌نصیب نموندیم. یه چیزهایی خریدیم.  
سیب‌زمینی کیلویی 500 تومن.
گوجه کیلویی 1500 تومن.
یه لیتر شیر 1000 تومن.
تخم مرغ دونه‌ای 100 تومن.

فقط همین یه جا مورد استفاده قرار گرفت. بقیه رو اعتنا نکردم.