1400 شهريور 28، 13:30
ویرایش شده
البته این نظر منه برای کسی که میخواد در قلمرو شناخت حق تعالی و توبه وارد بشه باید سختی بکشه و بت ها را بکشنه. یکی از بت ها، فیلم های سینمایی و سریال و کلا تلویزیون هست! تلویزیونی که موارد خدایی نشان ندهد، فسق و فجور هست! مثلا همین تلویزیون ایران هم، وسط سریال تبلیغ می کنه یه خانم نشون میده. به من بگید چرا موقعی که در خیابان هستیم (کسانی که میخوان پاکدامن باشن) به خانم ها نگاه نمی کنن ولی در تلویزیون مجبور میشن که نگاه کنن؟ این پارادوکس راه حلش، تلویزیون ندیدن هست! آقا اون فیلم قشنگ رو از دست میدیم چی کار کنیم؟ خب از دست بده عوضش بت شکوندی و خدا رو خواهی یافت. این دنیا خیلی پر نقش و نگار هست چیزاش. آدم رو مجذوب میکنه. البته همه چیز به جز طبیعت سرسبز و آبادانی بکر خداوند که آن طبیعت جذب کننده نشان دهنده خداست. بقیه چیزهای زمین، به جز موارد مرتبط با انواع توحید و صراط مستقیم (از جمله نیکی، محبت، عشق ورزی، صداقت، ایمان، تقوا، دست گیری از مستمندان، حمایت مظلومان، گرفتم حق مظلوم از ظالم، شهادت و .و....)، آلوده کننده ذهن و روح انسان هست.
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿٣﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿٤﴾ وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿٥﴾ وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿٦﴾ وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾ قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا ﴿٩﴾ وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿١٠﴾ كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿١١﴾ إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿١٢﴾ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّـهِ نَاقَةَ اللَّـهِ وَسُقْيَاهَا ﴿١٣﴾ فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿١٤﴾ وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿١٥﴾
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿٣﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿٤﴾ وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿٥﴾ وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿٦﴾ وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾ قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا ﴿٩﴾ وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿١٠﴾ كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿١١﴾ إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿١٢﴾ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّـهِ نَاقَةَ اللَّـهِ وَسُقْيَاهَا ﴿١٣﴾ فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿١٤﴾ وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿١٥﴾