خوب داداش پهلوان در ادامه پست قبلیم:(داستان یه دوست بهبودی که مادرش از خودارضایی کردنش باخبر میشه و این دوست بهبودی ما از مادرش رنجش شدید میگیره)
ریشه ها
بگذارید ببینیم آیا میتوان این تجربه شخصی را تشریح کرده و از رفتارها جنسی جدایش کنیم تا نقش روند روحانی را در شکل گیری اعتیاد پیدا کنیم.
بر اساس آسیبی حقیقی یا خیالی، در ذهنمان تصویری نادرست از طرف مقابلمان میسازیم و آن را در خود نگه میداریم؛ در واقع عمدا واقعیت را تحریف میکنیم، به این ترتیب طغیان و پس از آن رنجش متولد میشود.
تحریف واقعیت یک حالت اوج روحانی کاذب به وجود می آورد:رضایتمندی، لذت و احساس رهایی از تعارض هایی که نواقص اخلاقی مان به وجود می آورند.طغیان و رنجش پاسخی می شود برای کمبودهای ما
از رنجشمان نیرو میگیریم و این ما را تایید میکند.رنجش واقعیت جدید را که در واقع یک دروغ است، تایید میکند. این رنجش اشتباهات را پنهان میکند؛ در نتیجه ما مجبور نمیشویم با آن ها رو به رو شده و آنها را حل و فصل کنیم. بنابراین رنجش به عنوان یک دارو مورد استفاده قرار میگیرد.
برای اینکه بتوانیم این توجیه اشتباهات را برای خودمان ادامه دهیم، مرتبا اتفاقاتی را که باعث رنجشمان شده است در ذهن خود تکرار میکنیم و هر بار ما خود را در دادگاه خیالی که در ذهنمان برپا میکنیم،پیروز میکنیم. با تکرار و تازه کردن این رنجش به دنبال آن حالت اوج روحانی اولیه میگردیم.
استفاده از رنجش تبدیل به یک اعتیاد میشود و این موضوع باعث به وجود آمدن اشتباهات بیشتری میشود؛ بنابراین برای پنهان کردن این مشکلات احتیاج به مقدار بیشتری از دارو خواهیم داشت. در واقع یک دور باطل شکل میگیرد که ارتباط زیادی به آن رویداد اولیه ندارد.
استمرار در این رویه باعث به وجود آمدن درد و رنج میشود.بخشی از وجود ما همیشه متوجه کارهای اشتباهی که میکنیم، هست. این دروغ با چیزی در درونمان جور در نمی آید و با چیزی که در دنیای واقعی خارج میبینیم و با گفته ها و برخوردهای دیگران نیز جور در نمی آید.به علاوه ما برای لذت بردن از این خلسه غیر طبیعی احساس گناه میکنیم؛ در نتیجه انزوایمان بیشتر میشود.
سعی میکنیم از اعتیاد روحی و درونی خود اجتناب کنیم.بنابراین با سوژه رنجشمان طوری برخورد میکنیم که گویی ما هیچ مشکلی نداریم. اما این تظاهر باعث میشود که از دارویمان یعنی رنجش محروم شویم؛ به علاوه دروغ جدیدی به وجود آورده ایم که نیازمان به دارو را بیشتر میکند. در نتیجه برای آرام کردن اثرات ترک، به سوی دارویی که دوباره ما را آرام کنید یعنی رنجش بیشتر کشیده میشویم.