تجربیات من در برنامه ریزی

[KingAmir]

سلام


به شدت سرما خوردم دور از جون همتون
شایدم کرونا نمیدونم

نمیتونم برنامه قبلیمو اجرا کنم ، چون نیاز به استراحت دارم و توانشو ندارم ، برای همین یه برنامه مخصوص بیماری برا خودم نوشتم:

خوردن آب ولرم و عسل
دمنوش مرتب بخورم
سوپ و غذاهای پختنی
ویتامین c
آب پرتقال
قرقره کردن آب و نمک
مصرف دارو ها سروقت
استراحت مداوم

ذکر و دعای روز
قرآن ۱ ص یا صوت قرآن
کتاب خوندن در حد توان
سلام و شکرگزاری
ارزیابی

میخوام بگم حتی اگه مریض شدیم هم خدای نکرده ، برنامه ریزی رو ول نکنیم . 
حتی اگه سفر داریم میریم میتونیم برنامه متناسب با سفر داشته باشیم. 
تو هر موقعیتی میشه برنامه ریزی کرد و متناسب با موقعیت برنامه ریزی رو تغییر داد.
اینطوری مغزمون هم به برنامه ریزی عادت میکنه و هیچوقت رهاش نمیکنه. 

خدا سلامتی بده ان‌شاءالله زودتر خوب شید، داروی امام کاظم علیه السلام میتونید از عطاری بگیرید و خوندن روزی 7 مرتبه سوره حمد رو پیشنهاد می کنم بهتون، یه موقع ها هست وقتی مریض هستید هرچی بیشتر تو خونه باشید و دراز بکشید حالت کسلی و بی حال تو بدنتون میمونه اما با بیرون رفتن و فعالیت کمی سرحال تر میشید و اون حس مریضی کم میشه اگر تونستید چند دقیقه هم پیاده روی داشته باشید، سلامت و برنامه ریز باشید 

[محسنین]

سلام و عرض ادب 



راستش یه نکته به شدت مهمی رو همین امروز فهمیدم ، ابتدا بگم ک : 


تقریباً سه ماه میشه ک من تو سراشیبی سقوط افتادم 
از نظر نظم و تعهد و مسئولیت پذیری درسی گرفته تا کانون و حفظ پاکی . ک ضرر های زیادی هم تو این مدت بهم رسوند . 
.ولی الحمدلله به خیر گذشت .

دلیلی ک سقوط کردم میدونید چی بود ؟

میل به پیشرفت و بهتر شدن ، در وجود من تموم شد .

فقط متمرکز شدم رو حفظ شرایطم !
خواستم همون طوری ک هستم ادامه بدم . شرایط عالی نبود ! فوق‌العاده بود برا من ، برا همین فقط حفظ اون شرایط استاندارد و فوق العاده برام اولویت اول بود .

ولی دریغا !
دوستان ، مهمتر از نتایج بدست آمده ، اصالت حرکت و رشد شخصی مونه.




اگر صرفاً دنبال نتایج بگردیم میشه مثل شرایط سه ماه پیش من ک متاسفانه خودم رو نوک قله دیدم و فقط برای حفظش جنگیدم .ک آخرش باعث شد مستقیم از همون بالا بیافتم سر خونه اولم .

وقتی میل به حرکت و رشد کم بشه قطعن سقوط نزدیکه .
پس بیایید :
هیچ وقت روی نتیایج مثبت بدست اومده استپ(stop)  نکنیم !
شکرگزار شرایط باشیم ، از درون راضی باشیم ، قدرشو هم بدونیم  ولی اون میل بی نهایت و عمیق انسانی رو فلج نکنیم .

هیچ وقت نگیم چون امروز 20 بود نمرم ، فردا هم 20 مو حفظ کنم .بلکه اون 20 رو روز به روز با کیفیت تر کنیم . چطوری ؟ با بالا بردن معبار ها و سطح زندگیمون . 


خلاصه که ، چیزی ک باعث موفقیت من در زمینه های مختلف ، مثل : برنامه ریزی و اجرای برنامه ها ، تعهد و مسئولیت پذیری من،  پاکی ، درس و ....
شد میل و شوق مداوم به رشد و پیشرفت بود 
من بی نهایت مشتاقام در هر لحظه و در همه  حال  پیشرفت کنم 

و در نقطه مقابل ، هر وقت ایمان و اعتماد به نفسم رو از دست دادم یا مغرورانه راضی بودم نسبت به شرایط ، زمین خوردم ، بدم زمین خوردم .

یه متن انگیزشی هم در این زمینه از جیم ران :


راستی اگر تونستید ماجرای : اصالت حرکت مستقل از نتیجه رو بخونید . بی نظیره .

اگر هم کتاب شیمی مبتکران رو دارید ، صفحه یکی مونده به آخره 
خیلی عالیه .

ان شاءالله ک هممون عاقبت به خیر بشیم و بتونیم به درجات بالایی از کمال برسیم 

یا علی مدد  

[یا باب الحوائج]

سلام روز بخیر امیدوارم حالتان خوب باشد
تشکر میکنم از سنا خانم به خاطر زحماتشان و دعوت
در مورد موفقیت در برنامه ریزی
همون طوری که بقیه گفتند نکته مهم برنامه ریزی اینه که بر اساس توانایی های خودمون برانامه داشته باشیم.

شاید یه نفر 5 ساعت در روز مطالعه براش کافی باشه ولی شاید یه نفر 10 ساعت براش کافی باشه
پس بهتره اول توانایی های خودمون را بدونیم
سعی کنیم برنامه زیاد فشرده و کسل کننده نباشه
برای ادامه پیدا کردن برنامه ریزی به خودمان جایزه بدهیم
مثلا در ابتدا برای هفته های ابتدایی جایزه در نظر بگیریم
قرار نیست همه یه شبه موفق بشوند
مهم اینه که پیشرفت داشته باشید.
سعی کنید اعلام وضعیت روزانه داشته باشید تا روند رشد خودتان را مشاهده کنید
ممکنه در طول روز و یا هفته لغزش داشته باشیم
سعی کنید به برنامه عمل کنید و ادامه روز را از دست ندهید
من همیشه میخواستم پاک باشم و بعد برنامه داشته باشم.
ولی یکی از عوامل پاکی داشتن برنامه و عمل به اون هست
نکته طلایی ماجرا
ابتدای روز را از دست ندهید
بعد از اذان صبح تا طلوع افتاب فرصت خوبیه برای انجام کار ها
ببخشید طولانی شد و تکراری به بزرگواری خودتان ببخشید

[محسنین]

سلام .

بنظر من مهمترین بخش برنامه ریزی خسته نشدنه ؛
خسته نشدن از گَند زدن  به برنامه ها !

هر روز باید برنامه ریزی کرد . ( نه اینکه سال به سال ، ماه به ماه پنج دقیقه ، شیک و پیک بشینیم و از آدم آرمانی و ایده آل ذهنیمون بنویسیم . بلکه هرروز باید برنامه‌ریزی داشت . حتی اگر نصف روز رو از دست دادیم برای نیمه ی دیگه ش باید برنامه ریزی کنیم ) 

هر روز باید بيشتر درمورد سیستم های فلج کننده آگاه شد .
* بنظر من اصولا آدمی که تازه میخواد برنامه ریزی رو شروع کنه باید بدونه که اون برنامه برای گند زدن نوشته شده .
تا زمانیکه تو برنامه ریزی ها رسما گند نزنیم  نمیتونیم  حتی یه برنامه ساده و درست بنویسیم . چون سرشار از ایده‌آل گرایی و ناشناختگی ار خویشتنه .

تا بیشترِ نقاط ضعف شخصیمون رو ندونیم نمیتونیم برنامه درستی بریزیم . پس اگر تازه میخواییم برنامه ریزی رو شروع کنیم ، اولا منطقی و درست بنویسیم ، دوما  بدونیم که حتما بخش زیادی از این برنامه برای عملی نشدن نوشته شده ، پس حالا که قراره عملی نشه ، بیایید از این فرصت برای شناخت بهتر خودمون استفاده کنیم (: 
برای شناختن چرایی عمل نکردن به باورهامون. 
چرایی عمل نکردن و انجام ندادن کارها و فعالیت هایی که با تمام وجود دوست داریم عملی بشن .
اینها چیزای پیچیده ای نیستن ! ولی همین خورده ریزه ها هستن که زندگی و برنامه هامون رو فلج کردن .


اصولا آدم تدریجا خودش و ضعف هاش رو میشناسه ؛ 
ولی باید تسریعش کرد .
باید زودتر با خودمون روبرو شیم . باید زود تر با پذیرش خويشتن رو برو بشیم . 

بزرگترین اشتباه ما فرار کردن از خودمونه (: 

هممون یه شبه میخواییم کل زندگیمون رو متحول کنیم ، بدون اینکه آدم بودن  خودمون رو درنظر بگیریم .
ما آدمیم ،
 سرشار از اشتباه .
سرشار از نقص .
سرشار از بی حالی ها . 
سرشار از سستی ها .
سرشار از میل به تنبلی و راحت بودن ها .
سرشار از علاقه به بالا پایین کردن بیهوده صفحات مجازی .
سرشار از علاقه به بیخیال و راحت بودن .
سرشار از خود مناظره های جهنمی برای قانع کردن و فریب خويشتن. 
سرشار از هیجانات و احساسات ناشناخته و گاها نادرست .
سرشار از کثرت ها و هر باری به هر جهت بودن ها !


همه آدم ها یه روز توی این شرایط بودن؛ یکی کمتر ، یکی بیشتر .
ولی اونایی که الان اینطوری نیستن، یه روزی تصمیم گرفتن ، قدم  قدم ؛ دونه دونه این اشکالات رو رفع کنن .
زمان کافی به خودشون بدن ، دقیق باشن ، کم نیارن و زود نا امید نشن .

شاید بتونیم یه شبه افکار و عقایدمون رو تغییر بدیم ؛ ولی عمل کردن و عملگرایی امکان نداره یه شبه باشه .
خواه ناخواه ما از نظر رفتاری در بند عادت های خوب و بدمون هستیم ‌.  و حذف یا تغییر عادت ، امکان نداره یه شبه و راحت رخ بده . 
نیاز به تصمیم قاطع داره ، آینده نگری داره ، واقع بینی داره ، انگیزه داره ، تغییر باور داره  و مهمتر از هر چیزی، نیاز به استمرار داره .

همین . امیدوارم مفید بوده  باشه 

[محسنین]

سلام . قبل تر ها نکاتی رو داخل این تاپیک نوشته بودم . بنظرم اگه حال و حوصله داشته باشید برید عقب تر و بخونید خیلی بدردتون بخوره ، چون خیلی کتابی و تئوریک نیست و دقیقا مطابق با تجربیات شخصی خودم بوده و می‌تونه کاربردی تر باشه برای شروع برنامه ریزی .


در ادامه باید بگم ، برای دشات یه برنامه ریزی خوب ، یک اصل مهمی هست که باید مد نظر داشته باشیم .
ما اصولا دوست داریم شرایط رو برای اهمال کاری فراهم کنیم . دوست داریم وظیفه ای که باید در یک زمان مقرر انجام بشه رو انقد عقب میندازیم که با کیفیت خیلی کمتر و نارضایتی کامل  انجامش میدیم ! یعنی نهایتا انجام میشه ولی نه در زمان مقرر . 
ذاتا دوست داریم کار ها رو در اون لحظات انجام ندیم و همیشه به بعد ها موکول کنیم .

پس باید پدافند غیر عامل براش داشته باشیم .


بنظر من عادت کردن به تعیین  dead time  خیلی کمک کننده هست . همیشه اگر برنامه رو یه مقدار فشرده تر کنیم و مدت زمان کمتری به خودمون مهلت بدیم برای انجام کار ها ، و اون تایم کمتر رو  در نظر بگیریم  باعث میشه حتما انجامش بدیم ، و طبق تجربه ی من و مطالبی درباره ی این موضوع از کتاب کار عمیق مطالعه کردم ، کیفیت کار هم بیشتر میشه !

برای رسیدن به دستاورد هایی بزرگ ، دو چیز نیاز است .
یکی داشتن برنامه و دیگری نداشتن وقت کافی. 
لئونارد برنستاین 


تذکر : این موضوع ممکنه به بعضی آدم ها ضربه بزنه.  اگه اول مسیر برنامه ریزی هستیم و هنوز با سیستم عملکردی خودمون کاملا آشنا و آگاه نیستیم ، این روش ممکنه انعطاف پذیری زمانی برنامه هامون رو نابود کنه !  



پس لطفا با احتیاط استفاده شود. 

[محسنین]

سلام .

تغییر باور ها درمورد برنامه ریزی  
باور هایی که به مرور مجبور به تغییرشون شدم ...

□ برنامه ریزی به تنهایی عامل موفقیت نیست .
□ برنامه ریزی هدف روزانه ما نیست . ابزار است ، نقشه راهنما  . ( شاید راه های مختلفی برای رسیدن به گنج داشته باشیم  ، برنامه ها نباید یک بعدی و تنها حالت ممکن باشند. )  و نکته ی مهم تر اینکه اگر برنامه ریزی را هدف و مبنا بگذاریم ، دیر یا زود خسته و فرسوده می‌شویم چه از برنامه ریزی و چه از عمل کردن .

□برنامه ریزی باید به مدیریت زمان کمک کند تا با استرس و فشار کمتری به انجام کارهای روزانه بپردازیم  . اگر برنامه ریزی و مدیریت زمان خود عامل استرس و اضطراب باشد یعنی ذات برنامه ریزی را اشتباه فهمیده ایم  ! 

□ روش برنامه ریزی هر آدمی با دیگری تفاوت دارد ! بجای تقلید بیش از حد ، هرچه زودتر تجربه  و عمل کردن  را شروع کنیم و به مرور روش ها و جزئیات را اصلاح کنیم ‌.

□ با خودمان مهربان باشیم . اگر جایی برنامه درست پیش نرفت دنیا به آخر نرسیده !  راه های دوم و سومی هم وجود دارند .

□ نظم شخصی یا درونی (self-discipline) مهمترین ابزار برای موفقیت است ‌ . ابتدا سعی کنیم به حد مطلوبی از   نظم درونی برسیم ، سپس به دنبال اجرای پروژه ها و برنامه های فشرده باشیم .

□ ابتدا کمیت و ساعات کاری را زیاد کنیم ، سپس کیفیت و عمق کارها را بیشتر کنیم ‌ . 

□ انجام دادن همه کارها و داشتن یک  برنامه ریزی واحد و متعادل غیر ممکن است . این اصل اساسی است ... واقعیت این است که نمی‌توان  طبق برنامه ، مو به مو همه چیز را مطابق خواسته ها و انتظار پیش برد . اگر از بردار  یک جهت نکاهیم ، به بردار جهت دیگر نمی‌توان چیزی اضافه کرد ! زمان روزانه ما محدود است .
اگر می‌خواهیم کتابخوان شویم ، حتما باید وقتی  که قبل از آن برای کار دیگر می‌گذاشتیم حذف کنیم ، سپس درخت جدید را در باغچه ی زمان محدود روزانه مان  بکاریم ‌. محدودیت را بپذیریم ... نمی‌شود همه چیز را همزمان پیش برد ... نمی‌شود همزمان مهارت های زبان انگلیسی را افزایش داد همرمان مطالعات تخصصی درسی داشت ، همزمان ارتباط منظم و روتین با دوستان و آشنایان داشت ، به خود رسید ، ورزش کرد ، کتاب خواند و ....
وقتی متعادل رفتار میکنیم خواه ناخواه کیفیت جهت دیگری از کار ها را کاهش می‌دهیم . اگر کارهای  زیاد و متنوع می‌خواهیم انجام دهیم حتما باید از خیر تفریح و استراحت بگذریم!  قید وب گردی را باید بزنم تا بتوانم خط نوشتن تمرین کنم ! خلاصه که تصمیم بگیریم این زمان محدود را چگونه و با توجه به شرایط و اولویت های زمانی  زندگیمان پر کنیم .

 

□ کمال گرایی را کنار بگذاریم و ضعف ها را بپذیریم . نتایج واقعی و ماندگار  زمان می‌برد . چه بپذیریم چه نپذیریم و منتظر رخ دادن معجزه باشیم ! 
در این زمینه  عبارت منتصب به صائب می‌فرماید : 
آنچه زود برآید دیر نپاید ...