آشنايي با مظاهر عفت جنسي (هر دفعه به موضوعات مورد نظر می پردازیم)
با بررسي منابع اسلامي در مييابيم كه عفت و حياي جنسي، داراي نمودهاي فراواني است. در اينجا، برخي از اين نمودها و مظاهر را پي ميگيريم:
1) عفت در پوشش
نمود ديگر عفّت، رعايت پوشش كامل است. خداي متعال در آيات متعددي ويژگيهاي پوشش كامل زنان مسلمان را برميشمارد. اهميت توجه به پوشش براي بانوان از آنجا روشن ميشود كه خداي متعال، پس از آنكه ضرورت پوشش را مطرح ميسازد، زنان سال خوردهاي را كه اميد به ازدواج ندارند، به كشف حجاب (البته بدون تبرّج و خود نمايي) مجاز ميسازد. ولی با این حال، ميفرمايد: «اگر آنها نيز (با پوشش خود) عفت پيشه كنند، براي خودشان بهتر است».(نور:60)
2) عفت در خود نمايي
خويشتن داري از تبرّج و خود نمايي مصداق ديگر عفت و حيا است. قرآن كريم، علاوه بر آن كه در آيه 33 سوره احزاب، عموم زنان را از خود نمايي نهي كرد، در آية 60 سوره نور، زنان سال خورده را مجاز به برداشتن لباسهاي رويين همچون چادر و روسري ميسازد، ولي اين حكم را به پرهيز از آرايش و تبرج منوط ميسازد. از اين آيه، شايد بتوان در تحريك جنس مخالف برای تبرّج تأثير بيشتری نسبت به كشف حجاب استفاده كرد.
3 ) عفت و حيا در راه رفتن
قرآن كريم با ستايش از طرز راه رفتن دختر حضرت شعيب در معابر عمومي و در برابر نامحرم ميفرمايد: «يكي از آن دو دختر به سراغ موسي آمد در حالي كه با نهايت حيا قدم برميداشت».(قصص: 25).
دقت در روايت فوق نشانگر اين نكته است كه پرهيز از اختلاط با نامحرم از ديگر ويژگيهاي زنان و مردان با حيا و عفيف محسوب ميشود. خداوند متعال در نقل آن فراز از داستان حضرت موسي كه به دروازه شهر مدين رسيده بود، داستان دو زن را يادآور ميشود كه كمي دورتر از مرداني كه براي آب دادن به دامهاي خود اطراف چاه حلقه زده بودند و تنها به جمع و جور كردن گوسفندانشان مشغول بودند. وقتي حضرت موسي داستان آنان را جويا ميشود، آنها ميگويند: تا زماني كه مردان از دور چاه پراكنده نشوند (و ما نتوانيم بدون اختلاط با مردان گوسفندانمان را سيراب سازيم) به آب كشي نميپردازيم. (قصص: 23) اين آيه مهر تأييدي بر دوري از اختلاط ميان مردان و زنان است.
خوشا باران و وصف بی مثالش