قَالَ الصادق علیه السلام :
الصَّبْرُ مِنَ الْإِیمَانِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ
فَإِذَا ذَهَبَ الرَّأْسُ ذَهَبَ الْجَسَدُ کَذَلِکَ إِذَا ذَهَبَ الصَّبْرُ ذَهَبَ الْإِیمَانُ.
صبر برای ایمان مانند سر است برای بدن
همانطور که با رفتن سر بدن می میرد ، با رفتن صبر، ایمان از دست می رود.
الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج2 ؛ ص87
پ.ن:
این مفهوم صبر و توجه ویژه ای که خدواند بهش کرده خیلی برام جالبه.
مثلا خوبه یه دور که میخوایم شروع کنیم به ختم قرآن، حساس باشیم به آیات صبر.
و اصبر لحکم ربک انک باعیننا
و تواصوا بالحق و تواصوا باصبر
تواصوا بالصبر و تواصوا بالمرحمة
و اصبر و ما صبرک الا بالله
و لا یلقَّاها الا الصابرون
و ما یلقّاها الا الذین صبروا و ما یلقّاها الا ذو حظٍّ عظیم
و بشّر الصابرین؛الذین اذا اصابتهم مصیبة ...
ان الله مع الصابرین
اصبر علی ما یقولون
و الله یحب الصابرین
ان فی ذلک لآیات لکل صبّار شکور
و...
نکته ی جالب! می خواستم ببینم در قرآن جمله ی ان الله یحب الصابرین داریم یا نه(نداریم)؛ گوگلش کردم، اولین نتیجه مال کانون بود!