درباره خودشناسی

[Silent Voice]

مورد بعدی..‌‌

در مورد زندگی دارید بحث میشه..
میدونید زندگی مجموعه ای از لحظات هست 

توی مکاتب شرقی 
همچنین یوگا 
و ذهن آگاهی 

میگن شما باید از لحظات زندگی تون خیلی لذت ببرید...

در لحظه زندگی کنید 
 
یه مصاحبه با یه راهب تماشا می کردم...
می گفت  من استادمون هنگام غذا خوردن تمام عواملی که باعث می‌شد حواسمون پرت بشه از خوردن غذا رو حذف می کرد 
استاد می‌گفت وقتی غذا می خورید فقط فقط و فقط غذا بخورید 
مزه مزه کنید و روی تک تک جزییات غذا دقیق بشید 

روی این مورد خیلی تاکید داشت...
راهب ادامه می ده :من شخص خودم اگر براتون خبر بیارم سی دقیقه دیگه بیشتر زنده نیستید ..‌
همگی همین الان گوشیو رها می کنید ..
کارتون و رها می کنید 
اهدافتان و رها می کنید 
و پا میشید با خانواده و دوستان و آشنایان خودتون خداخافظی می کنید 
پیامبر میگه جوری زندگی کن که گویا همیشه زنده میمانی جوری برای آخرتت کار کن که گویی فردا میمیری 

حالا من به آخرت کاری ندارم 

چند وقت پیش یک پست توی درد دل ها گذاشتم ...
استاد یک دانشگاه بود ...
دوباره اینجا میارمش  

راستش من حرفام تموم نشده... 
یه سری اش بعدا میگم... 
چون هنوز یچیزایی نگفتم 

[Reza4030]

تعریف خودشناسی

خودشناسی یعنی تلاش و پشتکار انسان برای یافتن بهترین مسیر زندگی، تلاشی که عوامل ارثی و محیطی در آن تأثیرگذار هستند. همه افراد به دنبال رسیدن به رشد و سعادت و کمال هستند، اما خودشناسی به افراد کمک می‌کند تا جست و جو را به شکلی سنجیده و آگاهانه دنبال کنند. شناخت خود یعنی شناختن قدرت‌ها و ضعف‌ها، علایق و ترس‌ها، خواسته‌ها و آرزوها که در نهایت به شناخت هدف در زندگی منجر می‌شود. از طرفی خودشناسی به ما کمک می‌کند تمام زیرساخت های فکری مخرب و عادت‌های ناسالم خود را بشناسیم و آن‌ها را اصلاح کنیم. با تقویت این مهارت، می‌توانید در زندگی تصمیمات بهتری بگیرید و درموقعیت‌های گوناگون، واکنش‌های رفتاری عاقلانه‌تری نشان دهید. 

[Reza4030]

عواملی موثر در خودشناسی

[Silent Voice]

خب من چند شب قبل گفتم یه سری حرف ها مونده... 

دکتر جو دیسپنزا تو یکی از سمیناراش میگه: 

یادتون هست زمانی که کودک بودید و به دبستان می رفتید و مدرسه اعلام می کرد قراره فردا به یه اردو برید 
و شما هیجان زده روز اردو از خواب بلند می شدید چرا که میدونستید قراره داخل اردو یه اتفاق غیر منتظره بیوفته !! 
و همین باعث هیجان و ذوق شما میشد 

شما در حقیقت باید هر روز اینطوری زندگی کنید

[عارفه]

سوال خوب بعدی،


کجاهاست که اهمیت خودشناسی خودشو نشون میده؟ 
هر کی بنویسه.
اگه لیست هم بنویسید که چه بهتر.




یادآوری: بچه ها، مهم فکر کردنه. این نظر پرسیدن برای به کار افتادن فکرمونه.
هر چیزی بعد فکر کردن و جمع بندی دستتون اومد اینجا بنویسین. اوکی؟

[بنت الهدا]

سلام  وای چقد خشحالم این بحث داره ادامه پیدا  میکته عارفه جون لطفا یکم زودتر رد بشیم از هر بحث من خیلی دوست دارم به نتیجه برسیم 

خب به نظر من خودشناسی تو این موارد اهمیت پیدا میکنه 
۱- سبک  زندگی 
۲- روشن شدن اهداف  و کشف رسالت 
۳- خش اخلاق شدن  با دیگران و خودمون 
۴- دوست داشتن خودمون 
۵-  دوری از کارهایی  که در شان و منزلت  ما نیست 
۶- تفکر راجب جهان  هستی  و اینکه چرا خلق شدیم؟ 
۷- خالق ما کیستو هدفش  چع بوده؟ ( خداشناسی) 
۸ -  انتخاب دوستان  صحیح 
۹-  هدر ندادن   تایم  و برنامه  ریزی دقیق  برا این یکبار فرصت 
۱۰- متفکرانه  و موشکفانه  به همه  چیز نگاه  کردن
۱۱- درک اینکه  همه سختی ها امتحانی  برای رشد ما هستند  تا به خالقمون  بپیوندیم 
۱۲- دوری از تکبر  و غرور  ( چون میابیم  ما پدیده  هستیم  و هرچه داریم  برای خالقمان  هست  و امانتی در دست ما چه روح و چه جسم) 
۱۳- درک روحی که در وجود ماست 
۱۴-  رسیدن به نیروهای  ماورا  الطبیعه  البته  با اجازه   خداوند حکیم  و اگر گناه یا کار خطایی  کتید این نیرو رو از شما  میگیرد  و یا شاید هم نیروی شمارو بیشتر میکند برا امتحان  

۱۵-  ارتباط با جهان  دیگر  با  اجازه خداوند 

۱۶- ارتباط با ائمه  و افراد والی مقام  البته  با کسب  درجات  معنویت  های والی  و اگر خطایی  کنید دور میشوید از این جو 

۱۷- درک اینده  پس از مرگ 
۱۸-  قدر تک تک  لحظه هارو دونستن و استفاده  از اونها 
۱۹- ارتباط  خیلی نزدیک با خدا  
۲۰-  دیدن  رویا  اما  در بیداری!!!! که البته  شاید هم  اینده ای  تزدیک باشد که  با احازه خداوند به شما نشان داده  میشود 

۲۱ -  یافتن  همزاد خود در جهانی  دیگر  و ارتباط با او درصورت اجازه خداوند 

۲۲ -  دیدن  لحظه مرگ  خود و یا اجازه و اختیار  در نوع  مرگ شما

۲۳-   ار تباط با جهان  ی  دیگر   که این نوع ارتباط  به یک نفس بسیار قوی برای کنترل نیاز دارد  و بسیار ازمایش میشوید تا این قدرت به شما داده  بشه  و ممکنه با انجام  گناهان  مکرررو اشتباه   با جهان های تباه  شده مثل  جهان  اجنه  و شیاطین ارتباط برقرار  کنید  

۲۴- رسیدن  به ارامش 

۲۵ -  دیدن  بعد روحانی انسانها  در یک نگاه 

۲۶ -  قدرت سیر روح   

۲۷ علم  اکتسابی  و یا  عصمت  که عصمت یعنی علم  رو خدا به شما بدهد فقط مخصوص  انسانهای  معصوم  میباشد 


من خیلی دوست دارم  راجب  خودشناسی  روح  صحبت  کنیم  و بدونیم چه نعمت  عظیمی  به ما داده شده و چه کارهای  فوق  العاده ای میتونیم  باهاش بکنیم 
موردهای اخر راحب خودشناسی  راحب  روح انسان  بود

[عارفه]

سلام  وای چقد خشحالم این بحث داره ادامه پیدا  میکته عارفه جون لطفا یکم زودتر رد بشیم از هر بحث من خیلی دوست دارم به نتیجه برسیم 

عزیزم
اگه بدونی همین که این چراغ اهمیت و دلیل یک عمل درونت همیشه روشن باشه و حتی کم سو شد خاموش نشه چقدر مهمه که تو لحظات سخت کم نیاری، همیشه همین جا می موندی.

پ.ن: ماشالا چه لیست پر و پیمونی! 

والا دیدن باطن انسان ها رو تضمین نمی کنم.
اما یک سری چیزهایی هست که خواهی حس کرد که بقیه حس نمی کنن. من بهش میگم آیات خدا. آیه یعنی نشانه. نشانه رو یه لحظه به معنی خودش فکر کن و همینجوری نخون رد شو،

نشانه یعنی یه چیزی که باهاش دوزاریت میفته.
یهو انگار حرف خدا رو می فهمی،
انگار درک برات حاصل میشه.
انگار بین چیزهایی که می دونستی یک ربطی برقرار میشه،
که بقیه معمولا درکی ازش ندارن.

[بنت الهدا]

سلام  وای چقد خشحالم این بحث داره ادامه پیدا  میکته عارفه جون لطفا یکم زودتر رد بشیم از هر بحث من خیلی دوست دارم به نتیجه برسیم 

عزیزم
اگه بدونی همین که این چراغ اهمیت و دلیل یک عمل درونت همیشه روشن باشه و حتی کم سو شد خاموش نشه چقدر مهمه که تو لحظات سخت کم نیاری، همیشه همین جا می موندی.

پ.ن: ماشالا چه لیست پر و پیمونی! 

والا دیدن باطن انسان ها رو تضمین نمی کنم.
اما یک سری چیزهایی هست که خواهی حس کرد که بقیه حس نمی کنن. من بهش میگم آیات خدا. آیه یعنی نشانه. نشانه رو یه لحظه به معنی خودش فکر کن و همینجوری نخون رد شو،

نشانه یعنی یه چیزی که باهاش دوزاریت میفته.
یهو انگار حرف خدا رو می فهمی،
انگار درک برات حاصل میشه.
انگار بین چیزهایی که می دونستی یک ربطی برقرار میشه،
که بقیه معمولا درکی ازش ندارن.

نه  قطعا که خداوند  به بنده ای اجازه  نمیده  تمام وجود بقیرو ببینه  و خداوند  پوشاننده  گناهان است  ولی اگر  در خطر باشی و یا یک نفر بخواد به شما معرفی بشه  از طرف خداوند نشونه ای از طرف رو میبینی که بقیه  نمیبینن  یه صفت که تو اون شخص  خیلی بارزه  در این حد  من تاحالا  حس کردم   اما هستند کسانی که به درجات  خیلی بالاتر رسیدن  و چیزهای بیشتری دیدن

[عارفه]

بچه ها داره اسپم میشه ها
مرتبط با موضوع صحبت کنید.
می تونید بحث رو ببرید یک تاپیک مرتبط تر یا شبانه روزی.
منم میام نظرمو میگم. اینجا نمی‌گم. برید خبرم کنین منم بیام 

[ایرانا]

سوال خوب بعدی،


کجاهاست که اهمیت خودشناسی خودشو نشون میده؟ 
هر کی بنویسه.
اگه لیست هم بنویسید که چه بهتر.




یادآوری: بچه ها، مهم فکر کردنه. این نظر پرسیدن برای به کار افتادن فکرمونه. 
هر چیزی بعد فکر کردن و جمع بندی دستتون اومد اینجا بنویسین. اوکی؟ 

در هر مرحله زندگیمون این خودشناسی دست ما رو میگیره


تا وقتی ک ما وجود خودمون رو به رسمیت نشناسیم، ندونیم در کجای این کره خاکی قرار گرفتیم؟
کی هستیم؟
از کجا اومدیم؟
برای چی اومدیم؟
کجا میریم؟
رسالتمون چیه؟

به چه امیدی زندگی کنیم؟ اگر ما خودمون رو نشناسیم با حیوان تفاوتی نخواهیم داشت، از این لحاظ ک میخوریم میخوابیم، و صرفا در حال تامین مایحتاج بقیه یا خودمون هستیم


اصلا برای تامین مایحتاج هم نیاز به خودشناسی داریم...
اگر من ندونم در چه زمینه ای بهتر فعالیت میکنم ممکنه وارد حیطه ای بشم ک براش ساخته نشدم
حفظ بقا به خطر میافته
شما در نظر بگیر اگر انسان های اولیه حد توان خودشون رو در نظر نمیگرفتن و با هر حیوانی گلاویز میشدن، چند درصد احتمال زنده موندنشون وجود داشت؟

از پیش پا افتاده ترین، بخش های زندگی ما شروع میشه و کلش رو در بر میگیره

.
.
.


به قول انیشتین:
هر کسی یک نابغه است. ولی اگر یک ماهی را از روی توانایی‌اش در بالا رفتن از درخت قضاوت کنی، آن ماهی تمام عمرش را با این باور زندگی خواهد کرد که یک احمق است.


این جمله در خودشناسی ما ادمها هم ،به شدت تاثیر داره
هر چه قدر درک ما از خودمون درست تر باشه، انتظاراتی ک از خودمون خواهیم داشت معقول تر میشه

با تایید ، یا تکذیب دیگران به هم نمیریزیم

اگر با خودشناسی مسیری رو انتخاب کنیم، ثابت قدم تر خواهیم موند
هر چه قدر معرفت بیشتر باشه، ثبات بیشتر میشه

هر چه من ارزشهای خودم رو بهتر بشناسم ، و روشون عمیق بشم کمتر مورد هجمه قرار میگیرم یا دچار شک میشم

هر چه قدر مهارتهامو بشناسم، بهتر میفهمم برای چه کاری ساخته شدم 

مثال:
من میدونم ک فرد ماجراجویی هستم، حالا از من توقع داشته باشین ک برم و کارمند بشم
نتیجه ای جز تباه شدن، افسردگی و روزمرگی برای من نخواهد داشت



دیگه پدر و مادر، کل جد و ابادم اصرار کنند بهم من میدونم ک در چه رشته ای موفق هستم

و همین خودشناسی زمینه ای میشه برای خداشناسی
درک بهتر حقیقت این جهان

این "من" ک داره زندگی میکنه، توی یه اجتماعی قرار گرفته

تا ندونه ک کی هست؟ نمیدونه ک چه طور با هر جز از این جهان هستی ارتباط برقرار کنه

چه وظیفه ای داره، و چه حقوقی داره؟

هر چه قدر من با خودم در تعادل باشم، از درون غنی باشم
با تلاطم های دنیای بیرون کمتر براشفته میشم
حتی اگر توانایی یه سری کارها رو نداشته باشم
میتونم پیش بینی و اهداف درست تری داشته باشم برای ایندم

مثلا 
من میدونم ک نمیتونم توی خیابون زندگی کنم، از سرما و گرما باید خودم رو حفظ کنم

شناخت این نیاز، مساویه با ساختن خونه و سرپناه، لباس درست کردن برای خودم

اینها ک بخش های غریزی هم هست
شما اینو بیار تو بعد خوداگاه
توی انتخاب رشته، چرا انقدر بچه های نوجوون ما سر انتخاب رشته شک و دو دلی دارن؟
توی انتخاب شغل
در انتخاب دوست همسفر ، همسر در اینده:
اینکه با تیپ و ویژگیهای من چه ادمی مناسب تره به من کمک کنه ، یا همراهم باشه


حتی برای تربیت نسل اینده هم این موضوع مهمه

هر چه قدر ما از خودمون به درک برسیم، نسل های بعد از ما هم بیشتر میتونند پیشرفت کنند، مسیر خودشناسی براشون هموارتر میشه

باعث میشه چیزی به خودشون بدهکار نباشن

حالا اگر از این ویژگی غافل بشیم ...

چه نتایجی خواهد داشت؟

اول از همه ارزش درونی و وجودی خودمون رو نمیتونیم درک کنیم
ممکنه به دیگران باج بدیم
ممکنه به پوچی برسیم
برای چی زندگی کنم؟ 
اصلا من کی هستم ک بودن یا نبودنم تاثیری در جهان داشته باشه؟
جمله هایی ک بیشتر اوغات میشنویم..
من به درد نمیخورم...
اصلا شانس ندارم
دست و پا چلوفتیم..(ناشی از قرار کرفتن در مسیر نامناسب)

یعنی عدم خوداگاهی و خود شناسی دقیقاااا عزت نفس هر ادمی رو نشونه میگیره

و این همون چیزیه ک اگر نباشه
اون انسان رو به هر راهی میکشونه

میتونه بزه کاری اجتماعی باشه ...
آب ک از سر گذشت چه یک وجب، چه صد وجب

دیگه خودش رو نادیده میگیره

اعتیاد به مواد مخدر ، الکل...
سرگرم شدنمون به کار های باطل ... 
وقت گذرونی هایی ک چیزی بهمون اضافه نمیکنه
اسیب زدن به خودمون و دیگران
همین خ.ا

در صورتی ک اگر من خودم رو بشناسم ، میتونم خودم رو حفظ کنم

شاید نتونم اتفاقات طبیعی رو مدیریت کنم
شاید همیشه خوشحال نباشم

اما میتونم حداقل خودم شان خودم رو بشناسم، خودم خودم رو در ورطه هلاکت نندازم


و این به نظرم میتونه عامل رسیدن به سعادت باشه

پ.ن: در ضمن خوندن متن توجه کنین، ما باید معنی سعادت ، معنی هلاکت رو برای خودمون تعریف کرده باشیم

ممکنه کسی دزدی از مردم و خوردن از نون بقیه رو جوری سعادت بدونه، ممکنه بالاترین حد سعادت رو جمع شدن با دوستان و خوشگذرونی بدونه

خودشناسی همونیه ک به ما دید درست میده
برامون واضح میکنه ک اقا بالاخره اوج سعادت یک ادم، پریدن با ادمای مشهور یا پوشیدن برند خاصه

یا نه حقیقت بالاتری هم وجود داره؟ یه چیزی بالاتر از سرگرمی  و ظواهر ، یا حتی علم مهارت در رشته من

خودشناسی دقیقا باطن شناسیه، ارزش شناسی، حقیقت شناسیه محضه

و مهم تر از همه 
در این مسیر نباید خودمونو گول بزنیم

خودشناسی صرفا با شناختن خودمون مسیر نمیشه، یه جاهایی نیاز به جامعه شناسی هست، خداشناسی هست، هستی شناسی هست
چون  "من" با همه اینا در ارتباط هستم

نمیتونیم عوامل رو حذف کنیم، یا بگیم معنویات روی من تاثیر نداره، اجتماع یا صحبتهای پدر مادرم روی من تاثیر نداره
درواقع نمیشه به شکل محض برسیش کرد


برای همین ما در همه مراحل زندگیمون نیاز به مرور کردن خودمون، علایقمون محیط پیرامونمون داریم

اصلی ترین راه خود شناسی هم تفکره
باید فکر کردن رو یاد بگیریم





ممنون از وقتی ک گذاشتین

[ایرانا]

ادامه حرفم این رو هم اضافه کنم

خودشناسی
به معنی حذف کردن یا نادیده گرفتن نیاز های ما نیست

هر ادمی نیاز به محبت کردن و محبت دیدن داره

نیاز به تفریح داره
نیاز به پیشرفت داره
نیاز به خوردن و خوابیدن و استراحت داره
نیاز به فهمیدن درونش داره
نیاز به ازادی و استقلال رای،
نیازهای معنوی،
نیاز به کار خوب ، یا موقعیت اجتماعی مناسب
نیازهای جسمی ،
نیاز به تشکیل خانواده داره


و این نیازِ فهمیدن درون ، باعث میشه ک ما به این نیاز های دیگه مون جهت درست بدیم

از راه درست ازشون برطرفشون کنیم.
در جای و زمان درست، ابرازشون کنیم.



خیلی جالبه ، دیروز درس روانشناسی رشد رو میخوندم
درمورد دوره سالمندی توضیح داده بود، اینکه توانایی ها کاهش پیدا میکنند
چشمها درست نمیبینند، ممکنه رنگها رو درست تشخیص ندن
مثلا ما یه لباس با یه رنگی ازشون بخواییم ک برامون تهیه کنن، ولی اونها رنگ دیگه رو انتخاب کنند و قبول نکنن ک اشتباه کردن

ممکنه مزه ها رو تشخیص ندن ، اشتباهی غذاهای فاسد رو بخورن و ما بعد با خودمون بگیم ک چرا انقدر ما رو توی دردسر میندازن

گوش هاشون اول نسبت به صداهای بلند حساسیتش رو از دست میدن
ممکنه ک وقتی بلند داد میزنیم صدامونو نشنون و متوجه نشن ولی وقتی معمولی حرف میزنیم، جوابمون رو بدن یا بشنون 

بعد بگیم چه قدر دورو هستن 


خودشناسی شاید رفتارهای دیگران رو تفسیر نکنه

اما باعث میشه بفهمم من دیگرانو خیلی قضاوت میکنم، پس باید مهارش کنم، خیلی به افراد مسن سخت میگیرم، پس سعی کنم مهربونتر باشم.

من سر یه رفتار کوچیک خیلی به هم میریزم
پس روی خشمم کار کنم

چون دنیای درون حتی اگر ما ندونیم، روی دنیای بیرونمون تاثیر گزاری ۱۰۰ درصدی داره

و به طور مستقیم و غیر مستقیم روی روابطمون تاثیر میزاره

[Silent Voice]

از اشتباهات خودتون لیست تهیه کنید…


اشکال کار ما اینه که از اشتباهات خودمون فرار میکنیم 
نه خودمونو میبخشیم 
نه درس میگیریم 
فقط فرار میکنیم 
و بخاطر همین #تکرارشون_میکنیم
بعد از بخشیدن خودمون باید از اشتباهاتمون لیست تهیه کنیم 
این لیست به #خود_شناسی ما کمک میکنه و باعث میشه حسی بدی به نقطه ضعف هامون نداشته باشیم و بتونیم کنترلشون کنیم 


مسیر تغییر خودتونو بنویسد 


خیلی مهمه بدونید از کجا به کجا رسیدین
شاید اصلا از خودتون خبر ندارین!
ببینید تغییراتتون مثبت بوده یا منفی
کدوماشو دوست دارین
کدوماشو نمیخواین
علت تغییر خودتونو بنویسد 

اگه ندونید از کجا به اینجا رسیدین؛ متوجه نمیشین که میخوایین‌به کجا برین
به این میگن: #خود_شناسی

برای بلوغ هیجانی باید بدونیم که...

پشت هر هیجانی یه تفکری خوابیده 
و پشت هر هیجانی چه تفکری خوابیده 

میگیم حالمون بده و این خیلی حرف گنگ و مبهمیه
ولی کسی که به بلوغ عاطفی رسیده فکر میکنه و میگرده و پیدا میکنه که چه تفکر و چه نگرشی باعث شده که حالش بد باشه 
بهش #خود_شناسی هم میگن 
هیچ کتابی نمیتونه بیاد بهت بگه تو که شبا این پهلو اون پهلو میشی و نمیتونی بخوابی و حالت غم داری چته و چرا نمیتونی بخوابی...!
ولی میتونه بهت بگه که باید برای پیدا کردن علتش به سرزمین ناشناخته ای به اسم ناخوداگاهت سر بزنی اونجا علتو پیدا میکنی و تغییرش میدی 
کسی که زیاد به این سرزمین سر میزنه نه تنها به بلوغ هیجانی بلکه به پختگی هیجانی میرسه و میتونه عواطف بقیه رو هم نسبت به خودش کنترل کنه
حالا چجوری به این سرزمین ذهنی دست رسی پیدا کنیم؟
با عود روشن کردن و مراقبه و مدیتیشن؟؟؟ 
نخیر 
با بالا بردن معلومات تحلیل رفتاری و شناختی 
اینکه معلوماتتنو بالا ببرید که چه رفتاری ناشی از چه طرز تفکریه تا بفهمید که چه تفکری تو ضمیرناخوداگاه شما وجود داره که شماخبر ندارین 

بیایین با یه مثال ساده و بدون اصطلاحات عجیب غریب این مسئله رو حلش کنیم 

قدم اول گفتیم: 
باید انگیزه های غلط و پنچر کننده که بهش میگن انگیزه های طرحواره ای رو حذف کنیم تا جا برای انگیزه های بهتر و شخصی سازی شده باز بشه 

حالا قدم دوم چیه
منوی رستوران رو در نظر بگیرین؛ وقتی منو رو در اختیارتون قرار میدن حتی اگه با غذاهای اون منو آشنا نباشین درموردش تحقیق میکنید و بعد سفارش میدین با غذا مشغول میشین 
حالا اگه منو نداشته باشین چی؟
از کجا بدونین چی دوس دارین؟ چی حالتونو خوب میکنه؟ چی با مزاجتون سازگاره؟

منوی زندگی رو باید برای خودتون تهیه کنید
بسم الله یه پیش بند ببند شروع کن 
تجربه و آزمون_و_خطا 
باید تو شرایط و فعالیت های مختلف خودتونو شرکت بدین 
مزه مزه کنید تا منوی خوبی فراهم بشه
برای فراهم کردن این منو به: 
خود_شناسی احتیاج دارین
بالا_بردن_هوش_هیجانی احتیاج دارین
باید از خود شناسی شروع کنید ببینید که علایق درونی و رسوب کرده درونتون چیه 
ورزشی، هنری، درسی، مالی و... یا #آمیزه_ای از همشون...
بعد با کار کردن روی هوش_هیجانی؛ تفکیک کنید انگیزه و #هداف واقعی رو از غیر واقعی
و خودتونو هول بدین سمت تاب_آور بودن
که بتونید به این درک و بلوغ برسین که 
یک سری انگیزه ها و اهداف باتوجه به شرایط یکم دور از دسترس دیده میشن ولی این دلیل بر قدم برنداشتن نیست❌
افرادی که رو این دو فاکتور کار کنن
میتونن قدم های واجب رو پیش_بینی کنن و برنامه_ریزی کنن با چیدن مواد لازم روی میز آشپزی کنن( انگیزه رو بتراشن و به مرحله ی اجرایی برسونن)

[KingAmir]

سلام منم به نوبه خودم خواستم یکمی از خودشناسی و یکی از سلاح های خودشناسی بگم 
خب یکی از سلاح های خودشناسی سلاح چرایی میتونه باشه 
چرایی ارزش من، چرایی هدف من و چرایی رسالت من

خب حالا ارزش چیه 
این که من میخوام چجور انسانی باشم این میشه چرایی ارزش من 
هدف من، من به چی میخوام برسم 
و رسالت، من میخوام با زندگیم چیکار کنم، من چرا میخوام آدم بهتری باشم چرا میخوام فلان عادت رو کنار بزارم فلان رابطه رو ایجاد کنم و... 
تا اینا رو ندونیم حقیقتا نمیتونم که جلوی اون وسوسه میل و عادتی که داریم بایستیم و برای کاری که میخوام انجام بدیم منطقمون رو راضی کنیم و این چرایی ها هستن که چراغ میشن و راه زندگی مارو روشن می کنن چرایی ارزش من هدف من و رسالت من در زندگیم 

[عارفه]

واقعیتش من خیلی به خودشناسی اهمیت نمی دادم،
برام جالب بود، خیلی، اما نه اونقدر مهم.

خلاصه که وقتی یک خواستگار جدی برام اومد و مامانم پرسید می خوایش یا نه،‌ و من از خودم پرسیدم می خوامش یا نه، دیدم هیچی نمی دونم.

من چی دوست دارم؟
 نمی دونم...
همه چی می‌تونه خوب باشه!
نه، هر چی تلویزیون از یک مرد خوب تو کله م کرده خوبه

من از چی بدم میاد؟...
نمی دونم...
از هر چیزی! تحمل هیچ اخلاق بدیو ندارما! بگم! 

من چه اخلاقی چه مشخصاتی برام مهمه؟
ممم...سوال بعد!
یعنی شغل شوهرم مهم باید باشه برام؟ چرا آره؟ چرا نه؟

از چه کاستی هایی حاضرم چشم بپوشم؟
نگو تو رو خدااا ...من کلی آرزو دارم  
بابا با ضعف های خودم هنوز کنار نیومدم... 

این شد که لرزه به تنم افتاد که من چی بگم؟!
پسر خیلی خوبی بود از نظر اخلاقی و ایمانی،
من باید تصمیم می گرفتم
و اگه مورد مناسبی بود و رد می کردم حسرت می خوردم.
و اگه مناسبم نبود و جلو می رفتیم و بعداً لطمه می خورد به احساساتم و اذیت می شدم.

خلاصه این شد که دیدم خیلی مهمه! نه فقط جالب.

[ایرانا]

سلام

چند روز پیش تو سایت دانشگاه تهران داشتم میگشتم یه سری تست های کوتاه برا شخصیت داره

یه کلیاتی رو میگه ، اگه دوست داشتین میتونید امتحانش کنین