درد دل های شما

[رضای 2]

نه اصلا این چه حرفیه 
برای اینکه نگاهمو به کلمه خودارضایی عوض کنم ، از این جملات استفاده میکنم ، چون منو یاد همه چیز هایی که توی این عادت هستش میندازه ..

[پارادایس]

“نمی دانم چه می خواهم بگویم

زبانم در دهان باز بسته ست
در تنگ قفس باز است و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته ست
نمی دانم چه می خواهم بگویم
...غمی در استخوانم می گدازد
خیال ناشناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد
گهی در خاطرم می جوشد این وهم
ز رنگ آمیزی غمهای انبوه
که در رگهام جای خون روان است
سیه داروی زهرآگین اندوه
فغانی گرم وخون آلود و پردرد
فرو می پیچیدم در سینه تنگ
چو فریاد یکی دیوانه گنگ
که می کوبد سر شوریده بر سنگ
سرشکی تلخ و شور از چشمه دل
نهان در سینه می جوشد شب و روز
چنان مار گرفتاری که ریزد
شرنگ خشمش از نیش جگر سوز
پریشان سایه ای آشفته آهنگ
ز مغزم می تراود گیج و گمراه
چو روح خوابگردی مات و مدهوش
که بی سامان به ره افتد شبانگاه
درون سینه ام دردی ست خونبار
که همچون گریه می گیرد گلویم
غمی ‌آشفته دردی گریه آلود
نمی دانم چه می خواهم بگویم”

[می توانم]

کاش می شد ای همه فکر نکنم
بار تخیل رو بستم
می خوابیدم




بعضی وقتا آدم نمی دونم اتفاقات دور و برش خوبه یا بد؟
باید شکر کنه یا بگه اکهی باز مصیبت

[meysam tanha]

سلام. شما فال خیر بزنید.
انشاالله که همه چی خوبه.

[K_1]

بسم الله الرحمن الرحیم
فکر کردم چه خوب است که این باشم که:
شد شد، نشد نشد.
اما، همین؟! همه اش همین؟ آیا فضل خدایت همین قدر است؟ با این جمله باید به درگاه سلطانهای سرکوبگر رفت که گاهی میدهند و گاهی نمیدهند و تو حق نداری دم بزنی.
 نه! من امیدی بیشتر دارم... خدای من، کسی را رد نمیکند ... خدای من، خزانه های آسمانها و زمین از آن اوست ... خدای من دست بلند شده را لبریز میکند و دست را وسیع میکند تا فراگیرتر شود و وسعتش را نیز وسیع میکند و ...
شد شد ... چه عالی که شد ... خدا رو شکر که شد؛ نشد، به فضل خدا بهتر از دلبستگی کوتاه مدت من خواهد شد.

بسم الله الرحمن الرحیم
خدا رو شکر بهترین روزهای عمرم رو سپری میکنم؛
نه لزوما برای اینکه محیط بیرونم تغییر کرده،
برای اینکه خداوند نگرشم رو تغییر داده و 
امید رو در دلم بالنده کرده؛

این روزا حالم خیلی خوبه شکر خدا.
چون پاکم،
چون امیدم به خداست،

بسم الله الرحمن الرحیم
خداییش خدا خیلی خداست.
امروز صبح که داشتم این دومی رو مینوشتم،
چون هنوز یه دلستگی کوتاه مدتی داشتم،
مطمئن نبودم، واقعا اینطور باشه که میگم.
اما حالا که اون دلستگی از بین رفت و در سناریوی شد شد، نشد نشد،
قسمت نشد نشد اتفاق افتاد،
مطمئن شدم که خدا یه گنج پایان ناپذیر رو بهم ارزونی داده ... امید ... توکل
 الان دیگه مطمئنم ...
خدا رو شکر حس ثروتمندی میکنم ... چون خیلی از چیزهایی که نیاز دارم رو در خودم پیدا کردم یا معتقدم که میتونم پیدا کنم.

کافیه باور کنیم؛
دیدمون رو عوض کنیم؛
درونمون رو زیبا کنیم تا تفسیرمون از بیرون زیبا باشه.
اون وقته که خواب های به ظاهر کابوس هم تبدیل به رویا میشن برامون!  
دو روزی بود که خواب بد میدیدم؛
کلا آدمی نیستم که هر شب خواب ببینم؛
امشب که از اون قضیه مطلع شدم و دلبستگی عاریه ایم قطع شد؛
فهمیدم اون دو تا خواب برای آماده شدن ذهنم بوده ... و الله اعلم.
خدایا! تمام و کمال دوستت دارم. اگر راست نمیگم، به کرمت از من بپذیر.

[عطر رهایی]

"ﺧﺪﺍي"ﻣﻦ ...
  ﺑﺮﺍي ﺩﻟﻢ "ﺍﻣﻦ ﻳﺠﻴﺐ" ﺑﺨﻮﺍﻥ...
     "ﺍﻣﻦ ﻳﺠﻴﺐ" ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ (ﻣﻀﻄﺮ).....
               تا آرام گيرد اين قلب نا آرام من.....
   "خداي من"....
         به حضورت،
                     به نگاهت،
                               به ياريت نيازمندم.....
سال هاست به اين نتيجه رسيده ام که " تو "
  آن مشترک مورد نظري هستي
      که هميشه در دسترسي...
                 ** اِلٰهي وَ رَبّي مَنْ لي غَيْرُکَ **

----------------------------------------------------

خدای من ...
خودت از درد دلم خبر داری...
مثل همیشه کمکم کن؛ دستمو بگیر ...


ببخشین بچه ها ...
عاجزانه ازتون میخوام بین دعاهاتون واسم من هم دعا کنین ...  
ممنونم

درون سینه ام دردی ست خونبار
     که همچون گریه می گیرد گلویم
          غمی ‌آشفته دردی گریه آلود
                نمی دانم چه می خواهم بگویم”

[meysam tanha]

از یه بزرگواری پرسیدم تا گناه ترک نشه ما به سوی خدا حرکت میکنیم و راه میافتیم؟
گفتند: نه
گفتم پس ماچیکار کنیم که هرچی زور میزنیم نمیشه
گفتند: آدم به خودی خود نمیتونه همه ی گناهان رو ترک کنه بلکه توکل میاد و مشکل رو حل میکنه. یعنی بعضی کارا رو باید کاملاً سپرد به خدا.
پرسیدم اگه نشد چی؟
 با یه خنده ی زیبا این بیت حافظ رو برام خوندن که میگه:
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند
چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

[meysam tanha]

سلام. شما که غریبه نیستید. دو شب پیش خواب دیدم توی حرم امام حسین (ع) هستم و میخوام دعا کنم رفتم و خودم رو رسوندم به ضریح مبارکشون و یادمه یه سری دعا کردم. خیلی حال داد خیییییییییییییییییییییییییلیییییییییییییییییییییییییی.
جای همتون خالی

[meysam tanha]

سلام. من هر وقت یه کم خوب پیش میرم احساس میکنم یکی تو گوشم بهم میگه خوب که چی؟ این که مهم نیس. البته میدونم .... کیه ها. یه فحش بد خودتون بذارید جای نقطه چین.
میگه این اولویت نیستکه. میگه میبینی هیچی تغییر نکرد. دروغ میگه ها ....خودتون که میدونین جای سه نقطه چی بذارین
میگه میبینی که اوضاع سخت تر هم شد. بیا راحت باش. بعدشم که خراب کردی میگه به من چه. اِ اِ اِ یاد یه آیه قرآن افتادم. میگه این نامرد اول میگه اینجوری کن بعدش میگه من از تو بیزارم. ایندفعه دیگه واقعا .... رو خودتون تکمیل کنید با یه چیزی که دلتون ازش آروم شه.

[meysam tanha]

آقا فکرتون جاهای خراب نره ها. ما خلاف سنگینمون چای پر رنگ خوردنه. ته فحشامون هم پدر سوخته هستش.
وای چقدر خوبم من وااااااااااااااااااااااااااااااای

[تـــواب]

یعنی همه اینا خوابه :(
چرا این روزا نمی گذرن 
دارم دق می کنم ...

[meysam tanha]

سلام. خدا نکنه. بعضی وقتا ما به دنیا اصلاً اشتباهی نیگا میکنیم. یعنی یادمون دادن اشتباهی نیگاه کنیم. مهم اینه که اونجوری که اون میخواد بگذره

خیلی دقت کنیم. بی پول بودیم خیالی نیس شاید اون اینجوری بخواد
بی کس بودیم خیالی نیس شاید اون اینجوری بخواد

ولی گناه نکنیم و اونکارهایی رو که میخواد انجام بدیم. این اولویته و بقیه فرع. دنیا میگذره مث برق. کار مهم رو دریابیم و بی تابی نکنیم. دعا کنیم همدیگه رو.

[می توانم]

دیشب وقتی رفتم تو رخ خواب هزار فکر داشتم
هزار فکر مختلف خوب بود اکثرش
تا نیمه های شب که به کابوسی از خواب پریدم
بیدار شدم نیم ساعتی بیدار بودم
دوباره که خوابیدم
به ادامه همون کابوس از خواب پریدم
وحشتناک بود
دایما همین کابوس رو می دیدم
صبح حالم خوش نبود
یه مقدار خوابیدم بعد رفتم بیرون
خیلی خوشحال بودم
چون پی کارای لذت بخشی رفته بودم
اما وقتی رسیدم دیدم همون کابوس بازم تو زندگی مون جریان داره
عجب کابوسی که تمومی نداره
نمی دونم چی می شه
فقط بازنده این بازی همه ما هستیم

[meysam tanha]

سلام. همه چی بستگی به نگاهمون داره. ممکنه یه چیزی از نظر ما کابوس باشه ولی از نظر خالق ما نیاز.

[meysam tanha]

سلام. ببینید قضیه دنیا مث یه سری آدم میمونه که با سرعت زیاد دور یه میدون می چرخن. هیچکی هم معلومه دیگه هدف نداره.
اگه یکی از اینا رو بکشی از جمع بیرون و بپرسی کجا داداش؟
میگه چمیدونم. بقیه میدوون ماهم میدووییم.
بابا یه لحظه دکمه استپ رو بزنیم و بیام از این میدون بیرون و جواب بدیم که به کجا چنین شتابان؟