درد دل های شما

[amirabbas.s2021]

تا کی
تا کجا 
چقدر در جا 
یه زمانی خودم میدونستم خودم یعنی چی اما الان اصن خودمی وجود نداره .
من؟
من کیم

[*آسمان*]

حالم بد نیست ...
حالم افتضاحهههه 
ای کاش تموم شه ... چقدر دلم میخواد داد بزنم 
بخدا خسته ام

[Hanifa]

خدایا؟! خواستم بگم میدونم بنده پرتوقعی ام میدونم دعاهام کمتر از تلاشمه و این باعث شرمندگیمه 
خدایا دعای این کمترین رو اجابت کن    نمیخوام لب به شکایت باز کنم و اما   این هدیه از طرف خودتون بوده که بهم رسیده کمکم کنید حفظش کنم من وقتی هدیه رو قبول کردم به سختیاشم فکر کردم اما شیرینی و لذت و خوبیاش صد برابر سختیاش میارزید و با تمام وجود دوسش دارم و دوس ندارم از دستش بدم
نمیدونم برای یه عده دعا کنم که خدا بهشون بصیرت بده یا نمیدونم آرزو کنم اون دنیا بخاطر کاراشون سخت بازخواست بشن  
یه حرفایی این روزا از یه عده شنیدم که توقعشو نداشتم چقد تلخ بود که نمیشد بگم مخالف باحرفت، دلیلات اصلا قانع کننده و درست نیستن اما نمیشد و باید حرمت نگه میداشتم و به گفتن "باشه" بسنده میکردم.

امام علی علیه السلام فرمودند:
 عنْدَ تَنَاهِي الشِّدَّةِ، تَكُونُ الْفَرْجَةُ؛ وَ عِنْدَ تَضَايُقِ حَلَقِ الْبَلَاءِ، يَكُونُ الرَّخَاءُ.
چون سختى به نهايت رسد، گشايش آيد و چون حلقه هاى بلا تنگ گردد، آسودگى فرا رسد.

|حکمت 351 نهج البلاغه|

خدایا کمکمون کن راه باطل رو انتخاب نکنیم و خدایا چشممون رو به حق بینا کن 
خدایا بهترین و عادل ترین کسی که میشه باهاش معامله کرد : ) پس دعای این بنده پرتوقع رو اجابت کن به حق بزرگی و عظمتت

[*آسمان*]

سلام 

خواستم بگم منم و یه زندگی تیکه پاره 

قفسه ی سینه ام درد میکنه 

مسئولیت هام بیش از حده و تحملش رو ندارم 

بله میدونم تقصیر خودمه 

ولی من خواستم بهت اعتماد کتم 

من مشیتم رو میخوام یکسال زجر بهتر از ۴ سال زجره 

مغزم داره منفجر میشه که قراره آینده چی بشه ...

دروغ چرا ازت گله دارم 

دنبال درد میگردم ،  هرجا همدرد میبینم با صدای دردش همنوا میشم 

هنوزم گذشته رو فراموش نکردم 

وقتی اون آدمای قبلی رو میبینم گذشته هم میاد تو خاطراتم 

سعی کردم ببخشمشون 

بازم نسبت بهشون بهترم 

ولی خودمو نتونستم 

آخه چرا ؟ چرا اینجوری شد ؟ 

ولی بازم دمت گرم 

بازم خوب هوامو داشتی 

زمانی که پاره های تنم ازم نمیپرسیدن خرت به چن منه ؟ 

بازم تو بودی 

الان هم هستی ...

منم دلم نمیخواست دروغ بگم ببخشید ...

[مهدوی]

ولی یه جاهایی برای همرنگ جماعت نشدن، باید رسوا شد

[*بنده پاک*]

دیشب دلم شکست
خیلی گریه کردم
بهم گفتن همش میخوری و میخوابی 
میدونی از حرفایی که شنیدم خیلی ناراحت شدم
بعدم گفتم حرف مردم اهمیتی نداره.
ولی اگه خدا هم نظرش همین باشه چی؟

همش یک ماه دیگه مونده
خوشحالم که تنها قسمت مثبت زندگیمو به کمک خدا دارمش هنوز. خدایا ممنونم


دیشب پیش دو تا دکتر رفتم. جفتشون بد حرف زدن.
از دکتر رفتن متنفرم. هیچ اطلاعاتی در مورد زندگی.تو ندارن فقط نتیجه تلاش های تو رو میپرسن و خیلی زود قضاوتت میکنن. هیچی از تلاش تو نمیپرسن. فقط و فقط نتیجه را میبینن 
معمولا آدم های موفقی ان که تلاش کردن و به موفقیت رسیدن
و نمیتونن قبول کنن آدم هایی هستن که تلاش کردن و به موفقیت نرسیدن
نمیدونم شایدم تلاش من کم بوده
بیشتر مواقع که دکتر رفتم دکتر نگاهم کرد و یه تیکه بهم انداخت. واقعا چرا  هر بار یه دکتر متفاوت و هر بار یه تیکه و متلک متفاوت. و هر بار دست رو یه نقطه ضعفی متفاوت. 

حالا که دارم مینویسم یادم افتاد
دو بار هم یادمه تو کانون بهم گفتن تنبلی
شایدم من واقعا تنبلم
نمیدونم.
به گمانم تنها چیزی که بتونم به خودم ثابت کنم تنبلم یا نه برنامه ریزیه 
واسه دو ماه گذشته را دارم
باید مرور کنم ببینم چقدر برای پیدا کردن کار تلاش کردم
اصلا چند ساعت در ماه برای یه هدف تلاش کنی بهت نمیگن تنبل؟

دلم خیلی شکست دیشب. هر چی خواستن گفتن. خیلی گریه کردم.
حتی خودزنی. 
از کارای دیشبم خیلی ناراحتم .
بعد کلی گریه ساعت ۳ نصف شب نشستم فکر کردم 
به خودم گفتم این چه کاری بود
حرف آدم ها کی مهم بوده که الان مهم باشه


ولی اگه نظر خدا هم همین باشه چی؟

ببخشید نمیخواستم بگم ولی خیلی له شدم.
کارای دیشب خیلی طول میکشه تا فراموش بشه
من بخاطر شکست های زندگیم مثل یه آدمی بودم که پر از غمه. ولی چشماشو بسته و مشتشو محکم کرده که من میرم جلو من اینو ردش میکنم من میتونم و میتونم و میتونم
حرفای این دو نفر همه امیدم را ازم گرفت. احساس کردم دیگه وقت تلاش کردن تموم شده و من به چیزی که میخواستم نرسیدم و شکست.خوردم

نمینویسم خسته شدم و دیگه ادامه نمیدم 
مگه میشه چیزی را دوست داشته باشی و بهش هنوز نرسیده باشی و دائم بهش فکر کنی. ولی برای رسیدن بهش تلاش نکنی
دنیا بجنگ تا بجنگیم.
من کنار نمیکشم . 
یعنی بخوامم نمیتونم. اینو یه جا ایرانا گذاشته بود





دو راه هست. امیدی و ناامیدی . 
ناامیدی همش گریه است. همش غم و سیاهی و بطالت. نتیجه اش هم قطعا شکست
امید تلاش زحمت. نتیجه اش معلوم نیست. هر چیزی میتونه باشه. 


 اینم دوست داشتم. دیشب کمکم کرد.
من دیگه نمیخوامم هدف مادی بذارم.
من قبلا هدف مادی گذاشتم برای خودم بهش رسیدم و طبق حال امروزم خوشحال نیستم.
پس خدایا مرا خرج کاری کن که مرا برایش آفریدی.
دعا میکنم پوچ و تباه نشم.
هدف را میذاریم اینا. خ.ز.ن.ش.پ
بهترین خدای دنیا دعا میکنم بشم بهترین بنده دنیا برات❤️








به دکترها بد گفتم. معذرت. 
میدونم هیچ کدوم از رو قصد چیزی نمیگن. فقط اینجوری میگن که من تلاشمو بیشتر کنم. حتی خیلی وقتا با شوخی و خنده میگن که من ناراحت نشم. ولی حرفشون برای من تلخه. و نتیجه دیشب را داره. شایدم در بلند مدت نتیجه بهتر بده نمیدونم.

یادمه این اواخر اون موقع ها که هر بار تلاش میکردم برای پاکی ولی نمیشد و همش میشد شکست پشت شکست. یه ایمیل زدم به سایت مرجع تقلیدم. از تلاشام گفتم. از سال هایی که تلاش کردم و نشد گفتم و گفتم و گفتم. به امید اینکه شاید ...
ولی یه جمله دریافت کردم. خ.ا حرام و شما باید ترکش کنی.

اونجا هم بدجور ناراحت شدم. تلاش های منو ندیدن و فقط نتیجه مهم بود.

میدونی. کانون با آدم مهربون تر. تلاش های آدم را میبینه. ولی بیرون کانون هیشکی تلاش را نمیبینه. همه نتیجه را میبینن .

و حالا سوالم فقط اینه خدا چی براش مهمه؟
خدا، چی برای شما مهمه؟
خدایا دوستون دارم 
خدایا معذرت

[Hanifa]

این موقع از سال فقط حال میده رو این صندلیا بشینی



و روبروت یه پنجره بزرگ باشه و بیرونو تماشا کنی 
یه لیوان چایی و کیک یا هرچی که دوس داری هم کنارش باشه یه موسیقی بی کلام هم بزاری  
و رو صندلی تاب بخوری هیچ کسم کاری به کارت نداشته باشه و باهات حرف نزنه 

[ناحلهـ]

حس میکنم این روزا یه بی حسی خاصی دارم
نسبت به همه چی 
شاید این بد باشه نمیدونم اصلا
همش دور خودم و میچرخم و نمیدونم اصلا چیکار میکنم
گاهی به خودم میگم من آدمی نیستم که بخوام برای یه چیزی تمومم رو بذارم
من قدرتشو ندارم
میترسم 
بیشتر از همه از خودم میترسم 
از کم آوردن میترسم
از شروعی که بخواد زود تموم شه میترسم
از تلاشی که نتیجه نده میترسم
اصلا از راه افتادن میترسم 
نمیدونم
فقط میگذرونم ،،،

[Tagon]

روزی مردی از کنار زمین های خالی و شوری می‌گذشت ، پیر مردی را دید که در آن زمین های بی حاصل ، دانه گندم میکارد. رفت و گفت : ای پیرمرد از شدت پیری عقلت را از دست دادی ؟ مگر نمیدانی در زمین شور گندمی نمی روید !
پیرمرد در جواب گفت : خود میدانم این موضوع را ، میکارم تا در ایامی که دیگر توان کار کردن ندارم ، با خود نگویم شاید اگر دانه ای میکاشتم ، مرا زندگانی بهتری بود و حسرت نخورم. تو نیز ای جوان بکار حتی اگر دیگران پنداشتند زمینت حاصلی ندارد ، حداقل این کار نداشتن حسرت است.

[مهرخدا]

زندگی رو هیچ وقت نمیشه پیشبینی کرد
درست در لحظه ایی که فکر میکنی با تمام سختیا داری راه رو درست میری و میتونی یه نفس راحت هم بکشی
باهات کاری میکنه که از همه چی زده بشی
بگذری از داشته هات و بین بد و بدتر انتخاب داشته باشی
شرایطی برات بوجود میاره که نمیدونی کی هستی 
کسی که سرشار از خشم، خودمم؟ یا اونی که درمونده است منم؟ 
یا اونی که ملیجک جمع میشه و میگه و میخنده تا حواس اطرافیان رو به خیلی چیزا پرت کنه؟
یا اونی که وقتی همه ی احساساتشو تو خودش میریزه و حرف نمیزن و نمیزنه تا اخرش به حد انفجار برسه
و خدا میدونه که چه تصمیمی اونوقت میگیره
خدا آخر و عاقبت همه امون رو بخیر کنه 
میدونم خدایی هست 
میدونم بزرگه و همه امون پشتمون به خداست
فقط خودش تنها امید منه

اومدم اینجا و حرف دلمو نوشتم بلکه اروم شم
یادم اومد که قبلا هم همون حرفا رو زدم اینجا
با این تفاوت که بهم ثابت شده امیدی که به خدا دارم هیچ وقت ناامید نشده
و همیشه تو لحظه های حساس که سقوطم حتمی بوده یکی از پشت بغلم کرده
ادم خوبی نیستم بنده ی خوبی نیستم
ولی خدا بهترین خداییه که میشناسم و هیچ وقت بنده هاشو تنها نمیذاره
الان میدونم هرچند سخت ولی این روزا میگذره
و منو آماده میکنه برای روزهای سخت تر
 هر روز صبح که چشممو باز میکنم به خودم میگم سخته ولی شدنیه
حتی بارها تو این مسیر میخوری زمین، ولی دوباره بلند شو
حتی برای صدهزارو یکمین بار
چون خدا بهت ثابت کرده از پس سختیا برمیای
از خط قرمزی که دور خودت کشیدی بیرون بیا
دل و بزن به دریا سختی ها رو بپذیر و صبور باش و تلاشتو بکن
بقیه اش با خداست


التماس دعا

هرسال که میگذره ابدیده تر میشم از سختی های روزگار
هر سال نسبت به سال قبل برخلاف اطرافیانم امیدوارتر به زندگی
و درعین حال گذروندنش سخت تر
هر سالی که نمیدونم ایا وجود دارم تو همین حوالی بیام و اینجا دردودل کنم و به یاد بیارم رو کدوم پله بودم و الان رو کدوم پله ام.
فهمیدم خدا خیلی دور از من نیست. در خود منه
بهتره بجای اینهمه جاهای دور دنبالش گشتن تو خودم پیداش کنم و بهش برسم
کار راحتی نیست به همینم که رسیدم و شناخت پیدا کردم جای شکرش باقیه ولی هنوز شروعی در کار نیست و از الان به بعد هست که گشتن ها و نیافتن ها و ناامید شدنها و وسوسه های شیطانی شروع میشه
یادم باید بمونه هرجا که وسوسه اومد و شیطون سرو کله اش پیدا شد یعنی راهو دارم درست میرم و نباید دست از تلاش بردارم

التماس دعا

[Hanifa]

گاهی وقتا عمیقا این شعر رو زندگی میکنم 

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم، که هزار آفرین بر غم باد

[Hanifa]

نمیدونم اما بین این همه دوست و آشنا بازم یه حس غریب تنهایی رو درون خودم احساس میکنم  
این روزا حس میکنم خیلی حساسم و ناراحت میشم از حرفای دیگران یا شایدم واقعا حرفای دیگران ناراحت کنندس و من حق دارم 
مرور خاطرات گذشته و آدمایی که دیگه نیستن و دیگه هم دلم نمیخواد باشن اذیتم میکنه اما هراز گاهی میرم سراغ این صندوقچه قدیمی درشو باز میکنم و زخما دوباره تازه میشه   کاش بتونم تلاش کنم دیگه هیچ وقت نرم سراغشون   دیگه بخاطر آدمایی که برای همیشه تموم شدن ناراحت نشم و وقتیم اونا سعی بر ناراحتیم دارن اهمیتی ندم بهشون   ناراحت میشم آدما دائما ضعف و مشکلاتمو به روم میارن این باعث شده یکم اعتماد به نفسم بیاد پایین   کاش آدما یاد بگیرن هرچیزی رو نباید به زبون بیارن 
حنیفا سعی کنه دنبال آرامش و حس خوبی از طرف بقیه نباشه که شاهد نتیجه عکسش باشه و اذیت بشه
حنیفا سعی بر عوض کردن آدما نباید داشته باشه 
ولی میتونه ارتباط و تنش رو با اون آدم کمتر کنه و یکم باهاش مدارا کنه.
حنیفا نباید از دیگران توقع حمایت داشته باشه و توقع اینو داشته باشه که تو مشکلات همراهش باشن، میدونم سخته اما حداقلش خودت که میتونی خودتو حمایت کنی و همراه خودت باشی 

هرکاری از‌دستم بربیاد انجام میدم اما...خدایا خودت کمکم کن   خدایا خودت کمکم کن یا جرئت راه اولو داشته باشم یا بتونم حرفی که تو دلم هستش رو بگم... 

حنیفا روزای سخت با اینکه سختن و اذیت میشی اما به این فکر کن بعدش دیگه اون ادم قبلی نیستی و صبور تر شدی   به سختیای قبلی فکر کن، یادته فکر میکردی هیچ وقت تموم نمیشن و این بدترین اتفاق بوده اما گذشت و الان میبینی چقدر به نفعت تموم شد   اگه اون اتفاقا رخ نمیداد تو معلوم نبود تکلیفت چی میشد و عاقبتت به کجا ختم میشد یادت باشه این خدا بود تورو از اون باتلاق نجات داد 
بازم کمکت میکنه و همه چی حل میشه 

پ.ن : تایپک مورد علاقه من این تاپیکه و خیلی حس خوبی نسبت بهش دارم 

[oldman]

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست :‌)‌)...

[muhammadali1964]

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست :‌)‌)...

سلام برادر شبت بخیر
ببین برادر دنیا محل رنج و سختیه و اصلا ویژگی دنیا همینه...من نمیخوام بهت الکی امید بدم ولی ببین..بگذر...همه چیرو همونجوری که هست بپذیر...اتفاق افتاده؟خوب..آیا میشه حلش کرد یا نمیشه؟...اگه میشه بسم الله ولی اگه نمیشه باید اتفاق رو پذیفت...تو کتابی به نام احساس گناه و راههای حل آن نوشته شده:((از راه های رهایی از احساس گناه پذیرش است.))پس باید گذشت و رد شد...میتوانیم با یک لبخند هرچند تلخ از کنار روزهای عمرمان بگذریم یا میتوانیم مرد باشیم و آنها را زندگی کنیم...شما که در شعری نوشتی هرکه در بالای این نردبان است استخوانش بیشتر خواهد شکست من تصحیح میکنم:((هر کسی که بتواند بالاتر رود نه تنها وقتی افتاد استخوانش نمیشکند بلکه بهتر خواهد خواست...چون میداند فردایی هم هست و امیدی که هر روز به او میگوید مرا فکر کن...زندگی هست که میگوید در من گم شو و دنیایی که با همه تلخی اش میتوان در آن زندگی کرد و شاد شد و شاد کرد...بنابراین شما باید بتوانید روحیه پذیرش و امید رو درخودتون تقویت کنید تا بتونید هم دلتنگ چیزهایی که یا نیامده اند یا خیلی وقته رفته اند نشوید و هم با همه کس میل سخنتان انشالله باشد..امیدوارم کمی تلنگر برایتان باشد

[محسنین]

کاش همه چی از نو شروع می‌شد (: 
یا حداقل  اون روزا تموم  نمیشد  :(

من مقصرم ... اگر الانم مسخره بازی رو تموم نکنم و زندگی رو جدی نچسبم ؛ کارم قطعن ، تمومه ...

راند آخره .