قدم سوم: شناخت موانع بازدارنده ترک خودارضایی

[آرمین]

3 شناخت موانع بازدارنده ترک خودارضایی

ما برای اینکه بذری رو بکاریم، اول از همه روی موانع رشد اون بذر کار می‌کنیم:

• میایم با بیل، سنگ‌ها رو بیرون می‌کشیم.
  
• با داس، علف‌های هرز رو در میاریم.
  
• با آفت‌کُش، آفت‌ها رو می‌کُشیم.
  
• با گاوآهن، سختی خاک رو از بین می‌بریم.
  
• با لولر، غیرمسطح بودن خاک رو هموار می‌کنیم.
  

درسته که هدف ما کاشت بذر هست اما تا زمانی که موانع رشد بذر رو از بین نبردیم و تا زمانی که محیط لازم برای رشد بذر رو آماده نکردیم، بذر رو نمی‌کاریم.   

ما برای ترک خودارضایی هم اول از همه باید موانع بازدارنده رو از پیش رو برداریم.

تا زمانی که این موانع وجود داشته باشن، ما هر چقدر هم از عوامل کمک‌کننده استفاده کنیم، باز هم نتیجه نمی‌گیریم.

مثل کاشت بذر تو زمینی می‌مونه که پر هست از سنگ و علف‌های هرز و آفت‌های مختلف؛ اون هم تو خاکی که ورز داده نشده و غیرمسطح هست.   

قبلاً هم اشاره کردیم که میل جنسی به خودی خود چیز بدی نیست.

این که ما میل داشته باشیم نیاز جنسی‌مون رو ارضا کنیم، عیب محسوب نمیشه.

اینکه جسم ما نیاز جنسی داشته باشه کاملاً طبیعی هست.

مشکل اینجاست که علی‌رغم اینکه آگاه هستیم پاسخ درست نیاز جنسی، خودارضایی نیست اما نمی‌تونیم این عادت رو ترک کنیم؛

و این در حالی هست که موانعی پیش روی ما وجود داره که کار ما رو سخت و سخت‌تر می‌کنه.   

تو این قدم می‌خوایم موانعی که بازدارنده‌ی ما برای رسیدن به مقصد پاکی هست رو بشناسیم.

می‌خوایم ببینیم چه چیزهایی ما رو به مقصد اشتباه خودارضایی می‌کشونه.   

1-3 موانع جسمی ترک خودارضایی

2-3 موانع روحی و روانی ترک خودارضایی

3-3 موانع خارجی ترک خودارضایی

[آرمین]

1-3 موانع جسمی ترک خودارضایی

خدا لطف کرده و اندام‌های مختلفی رو بهمون بخشیده.

چشم، گوش، شکم، دست و زبان از اندام‌هایی هست که خدا به ما هدیه داده.

این اندام، هر کدوم وظایفی دارن:

• چشم باید چیزهای خوب ببینه.
  
• گوش باید صحبت‌های خوب بشنوه.
  
• شکم باید خوراک خوب دریافت کنه.
  
• دست باید کارهای خوب انجام بده.
  
• زبان باید صحبت‌های خوب کنه.
  

این اندام در عین حال که کمک حال ما می‌تونن باشن؛

اما اگر مراقب‌شون نباشیم، می‌تونن تبدیل به مانع ما بشن.   

یادمون باشه که ما ریزریز به سمت خودارضایی حرکت می‌کنیم:

• یه ذره چشم‌مون رو رعایت نمی‌کنیم و میگیم عیب نداره.
  
• یه ذره مراقب غذاها نیستیم و میگیم چیزی نمیشه.
  
• یه ذره صحبت‌هایی که نباید بشنویم، می‌شنویم و میگیم اشکالی نداره.
  

اما بعد می‌بینیم همین یه ذره یه ذره‌ها جمع شده و ریزریز بدون اینکه متوجه شده باشیم، به سمت خودارضایی کشیده شدیم.   

در ادامه، 5 عامل جسمی رو که اگه مراقب‌شون نباشیم به دردسر می‌افتیم، بررسی می‌کنیم:
1-1-3 مراقبت از چشم
2-1-3 مراقبت از گوش
3-1-3 مراقبت از شکم
4-1-3 مراقبت از دست
5-1-3 مراقبت از زبان

[آرمین]

1-1-3 مراقبت از چشم

ما با هر نگاه بد، یک قدم به خودارضایی نزدیک میشیم:

• تو خیابون که حرکت می‌کنیم، چشم ما خیلی از چیزها رو می‌تونه نبینه.
  
• عکس‌ها، فیلم‌ها و کلیپ‌هایی که به واسطه کامپیوتر و موبایل از اینترنت دریافت می‌کنیم، خیلی راحت می‌تونه ما رو منحرف کنه.
  
• جست و جوهای اینترنتی بی‌مورد هم یکی از همین آفت‌هاست که چشم ما رو درگیر می‌کنه.
  

اگه به دیدن فیلم‌های پورنوگرافی اعتیاد پیدا کردیم، باید بدونیم که ترک خودارضایی با ادامه دادن این فیلم‌ها غیرممکنه.

اگه واقعاً قصد ترک خودارضایی رو داریم، باید تصمیم بگیریم دیدن فیلم‌های هرزه رو هم به صورت کامل متوقف کنیم.

این تصمیم، تصمیم ساده‌ای نیست. بعد از گرفتن تصمیم قاطع هم شاید بارها و بارها وسوسه به تکرار اون بشیم.

اما تا زمانی که نتونیم دیدن این فیلم‌ها رو قطع کنیم، ترک خودارضایی برای ما امکان‌پذیر نیست.   

اگه عکس و فیلمی داخل موبایل یا کامپیوترمون داریم، همین الان اون‌ها رو پاک کنیم.

همین طور اگه آدرسی رو تو مرورگر اینترنت‌مون ذخیره کردیم، همین الان از دستش خلاص شیم.

اگه امروز نتونیم ازشون دل بکنیم، مطمئن باش فرداها هم نمی‌تونیم.  

اگه اینترنت یه عامل تحریک تو هست، تا یه مدتی میشه محدودش کرد. نه؟

اگه فیلترشکن داری، تا یه مدت میشه حذفش کرد. نه؟

برای کنترل نگاه، می‌تونی تو مسابقه کنترل نگاه و ذهن شرکت کنی.

جایی که بقیه هم مثل تو برای حفظ چشم و نگاه‌هاشون دارن تلاش می‌کنن.  

[آرمین]

2-1-3 مراقبت از گوش

سؤال:

تو جمعی حضور داری و به یک باره صحبت به حاشیه کشیده میشه.

صوتی رو از طریق پیام‌رسان دریافت کردی و برخلاف انتظارت حاوی صحبت‌های آلوده هست.

چی کار می‌کنی؟

جواب:

تو چنین شرایطی باید قاطعانه از جمع جدا شیم و به سرعت پخش صوت رو متوقف کنیم.   

شنیدن هر چیزی که بد هست، ما رو به خودارضایی نزدیک می‌کنه.

حتی شنیدن چند جوک و لطیفه که شاید فکر کنیم اثری روی ما نداره.   

این‌که ما چیزی رو بشنویم و بعد سعی کنیم فراموش کنیم، عاقلانه نیست.

پس چه بهتر که از اول، روی ورودی‌های گوش‌مون دقت داشته باشیم.

هر موقع احساس کردیم جمعی صحبت‌هاشون مشکل داره، ازشون فاصله بگیریم.

هر صوت، فیلم و کلیپی رو گوش ما لازم نیست بشنوه. 

[آرمین]

3-1-3 مراقبت از شکم

مواد غذایی محرک شاید یه فرد عادی رو اذیت نکنه اما برای اشخاصی مثل ما یه عامل محرک جدی هست.

• خوردن مداوم عسل، شکلات، زنجبیل، سیر و فلفل تند می‌تونه برای ما مشکل‌ساز بشه.
  
• همین طور، خوردن میوه‌هایی مثل موز، انجیر، سیب درختی، هندوانه، انار و مرکباتی مثل پرتقال و نارنگی.
  
• آجیل هم از گردو گرفته تا پسته، فندق و انواع بادام، محرک ما محسوب میشن. 
  

علاوه بر مواد غذایی محرک، افراط در خوردن هم می‌تونه برای ما چالش ایجاد کنه.

شکم بیش از حد پُر، میل جنسی ما رو زیاد می‌کنه.   

نمیگم به کلی مواد غذایی محرک رو نخور.

بدن ما به تغذیه خوب نیاز داره و اتفاقاً باید انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم رو به بدن‌مون برسونیم.   

اما حواس‌مون باشه که تو غذا خوردن‌هامون زیاده‌روی نکنیم و لااقل غذاهای محرک رو کمی محدودتر استفاده کنیم.

خوردن مواد غذایی محرک و پر بودن شکم قبل از خواب، بیشتر از هر زمان دیگه‌ای می‌تونه برای ما مشکل‌ساز بشه.   

توجه داشته باش که اگه با گرسنگی زیاد، عصبی میشی یا به‌هم می‌ریزی، علاوه بر موارد بالا، باید از گرسنه موندن زیاد هم پرهیز کنی.

اگه دوست داشتی مطالب بیشتری رو در مورد نوع تغذیه‌ات بخونی، می‌تونی مطالب تاپیک نوشدارو رو مطالعه کنی.  

[آرمین]

4-1-3 مراقبت از دست

وقتی شروع به ترک خودارضایی می‌کنیم، خیلی مهم هست که از هر گونه دست‌ورزی خودداری کنیم.

همین‌طور هر عاملی که حس لامسه ما رو تحریک می‌کنه.   

یکی از این عامل‌های محرک، لباس تنگ و چسبان هست.

لازم هست از این به بعد توجه بیشتری به لباس‌هامون داشته باشیم.   

در این بین، توجه به خواب و بسترمون هم مهم هست.

اگه عادت داریم به‌رو بخوابیم، بهتر هست نوع خوابیدن‌مون رو تغییر بدیم.

اگه بسترمون نرم و محرک هست، شاید لازم باشه تشک یا رخت‌خواب‌مون رو عوض کنیم.   

ضمناً عدم تخلیه به‌موقع ادرار، می‌تونه به اشتباه، موجب تحریک و دست‌ورزی ما در طول روز بشه.

تخلیه ادرار قبل از خواب هم از نکاتی هست که حتماً باید مدنظر قرار بدیم.  

[آرمین]

5-1-3 مراقبت از زبان

اگه می‌خوایم پاک بمونیم، زبان‌مون هم باید پاک بمونه.

به گفتار و صحبت‌هامون دقیق شیم و از جاری کردن هر کلمه و جمله‌ای که درست نیست یا در شأن ما نیست، خودداری کنیم.

چرا که این کلمات و جملات، به صورت غیرمستقیم، تداعی انجام یک خودارضایی دیگه رو برای ما به وجود میاره. 

اما این همه ماجرا نیست:

گاهی بی‌دقتی در مراقبت از زبان، دردسرهای بیشتری برای ما به دنبال میاره.

چرا که دیگران رو ترغیب می‌کنه تا صحبت‌های آلوده‌ی دیگه‌ای رو بر زبان بیارن.   

اگه ما تو گفتار و صحبت‌هامون دقت بیشتری داشته باشیم، قطعاً سایرین هم موضع دیگه‌ای رو موقع مواجهه با ما اتخاذ می‌کنن.

[آرمین]

2-3 موانع روحی و روانی ترک خودارضایی

موانع روحی و روانی از مهم‌ترین علت‌های روی آوردن به خودارضایی هست.

همه‌ی ما حال بد رو تجربه کردیم.

این حال بد به واسطه خیلی چیزها می‌تونه به وجود بیاد.

یه وقتا تنهایی. یه وقتا اضطراب. یه وقتا خشم. یه وقتا افکار منفی.

تا به حال موقعی که این حال بد به سراغ‌مون اومده، اولین چیزی که به ذهن‌مون رسیده، خودارضایی بوده.

جوری که انگار خودارضایی پناهگاه ماست.   

اما همه ما می‌دونیم پناهگاه خودارضایی، نه‌تنها پناهگاه امنی نیست؛ بلکه بسیار سست و کم‌ظرفیته.   

ما خودارضایی رو بارها به‌عنوان مُسکّن استفاده کردیم تا حال بد رو از ما بگیره و دردمون رو کاهش بده.

اما آیا واقعاً درد ما رو تسکین داده؟

با انجام خودارضایی، شاید چند لحظه‌ای حواس‌مون پرت شه و چند لحظه‌ای هم لذت ببریم.

اما ادامه‌ی ماجرا خیلی غم‌انگیزه.

بعد از انجام خودارضایی، با وضعیتی چند برابر بدتر مواجه هستیم.   

تا قبل از انجام خودارضایی فقط غمگین بودیم. فقط مضطرب یا فقط خشمگین. 

بعد از انجام خودارضایی، نه تنها غم، اضطراب و خشم ما برطرف نشده؛ بلکه عذاب وجدان ناشی از گناه خودارضایی هم به اون‌ها اضافه شده.     

این عذاب وجدان رو بارها همه‌ی ما تجربه کردیم.

جای تعجب این‌جاست که با وجودی که می‌دونیم از خودارضایی نتیجه‌ای نمی‌گیریم، اما باز هم این رویه رو دنبال می‌کنیم.  

در اغلب موارد، چیزی که ما رو به خودارضایی وامی‌داره، فاصله‌ی زیاد بین شرایط ایده‌آل ذهنی و شرایط نامطلوب موجود هست.

چیزی که تو ذهن‌مون هست و اون رو دوست داریم، اختلاف زیادی با واقعیت موجود و دوست‌نداشتنی ما داره؛

و ما با نپذیرفتن این اختلاف، به سراغ خودارضایی میریم. 

الان وقتش هست که یک بار برای همیشه تصمیم بگیریم دیگه خودارضایی رو پناهگاه خودمون قرار ندیم.

یک بار برای همیشه تصمیم بگیریم دیگه هیچ‌وقت از مُسکّنی به نام خودارضایی کمک نگیریم.   

اما گرفتن این تصمیم، به خودی خود کافی نیست. باید کار دیگه‌ای هم انجام بدیم.

از این به بعد هر موقع حال‌مون بد شد، باید به این هم فکر کنیم که: چه کاری می‌تونیم انجام بدیم تا حال‌مون بهتر بشه؟

• سرم رو با چیزی گرم کنم تا حال و هوام عوض شه؟
  
• محلی که هستم رو ترک کنم؟
  
• استراحت کنم؟
  
• با کسی صحبت کنم؟
  
• از کسی کمک بخوام؟
  
• از کسی عذرخواهی کنم؟
  
• از کسی تشکر کنم؟
  

همیشه اگه کمی فکر کنیم، لااقل یه نکته به ذهن‌مون می‌رسه که چی کار کنیم تا حال‌مون بهتر شه.

لازمه‌اش کمی زمان دادن به خودمونه تا فکرمون رو بتونیم به کار بگیریم و با استفاده از قدرت خلاقیت ذهنی‌مون، شرایط موجود رو به خوبی مدیریت کنیم.   

اما یه چیز مهم دیگه رو هم همیشه یادمون باشه:

ما با هر مسئله‌ای که مواجه باشیم، احتمالاً براش راهکاری هم موجوده.

کتاب‌ها، سایت‌ها و دوره‌های آموزشی بسیاری هست که می‌تونه به ما کمک کنه تا پاسخ درست هر کدوم از مشکلات‌مون رو پیدا کنیم.

به‌این‌ترتیب، به‌جای اینکه سطحی با مشکلات‌مون روبه‌رو بشیم، عمیق‌تر و ریشه‌ای به بررسی مشکلات‌مون می‌پردازیم.   

اگه علاقه‌مندی در مورد حال بد و علت به وجود اومدن اون بیشتری بدونی، می‌تونی تاپیک حال من بده رو مطالعه کنی.  

[آرمین]

1-2-3 غم، اندوه و ناراحتی

• از این‌که نمره امتحانم خوب نشده، ناراحتم.
  
• تصادف کردم و بابت ماشینی که خراب شده، به شدت غمگینم.
  
• یکی از اقوامم رو از دست دادم و اندوه بزرگی وجودم رو گرفته.
  

همه ما اتفاقات بد و ناگوار رو تجربه کردیم و می‌دونیم غم، اندوه و ناراحتی چه معنی رو میده.

این‌که بابت موضوعی غصه‌دار بشیم یا حتی اشک بریزیم الزاماً چیز بدی نیست.

طبیعت انسان به این شکل هست که وقتی با موضوع ناراحت‌کننده ای مواجه میشه، حس غم و اندوه به سراغش میاد.   

مشکل اون‌جا هست که غم و اندوه برای مدت طولانی با ما باقی بمونه.

مثلاً برای نمره‌ای که خوب نشده، یک روز تمام زانوی غم بغل بگیریم.   

و مشکل بزرگ‌تر دیگه، اون جا هست که تصمیم می‌گیریم غم و اندوه رو از خودمون دور کنیم؛

اما به جای این‌که از راه درست وارد بشیم، به سراغ ابزارهای آسیب‌زننده میریم.

ابزارهایی مثل الکل، سیگار یا مواد مخدر.

یکی از همین ابزارهای آسیب‌زننده، خودارضایی هست.   

ما با خودارضایی می‌خوایم دقایقی حال و هوامون رو عوض کنیم تا بلکه غم و ناراحتی‌مون رو فراموش کنیم.

اما حواس‌مون به این موضوع نیست که این چند دقیقه عوض شدن حال و هوا، به قیمت انجام یک گناه هست.

بعد از انجام خودارضایی هست که هوشیار میشیم و می‌فهمیم غم و اندوه ما، نه‌تنها سر جاش هست، بلکه احساس ناراحتی ناشی از انجام گناه خودارضایی، غم و اندوه بیشتری رو برای ما به وجود آورده.   

یادمون باشه که موقع مواجهه با غم و اندوه، می‌تونیم با عضو صمیمی خانواده یا دوست صمیمی‌مون صحبت کنیم.

این جوری به‌جای این‌که تو خودمون بریزیم، از یه حمایت عاطفی برخوردار میشیم.

تو کانون هم می‌تونیم تو تاپیک درد دل‌های شما با دوست‌های کانونی‌مون این کار رو انجام بدیم.   

و یه مورد مهم‌تر دیگه که همیشه باید یادمون باشه:

اگه غم و اندوه یه اتفاق بد وجود ما رو فراگرفته، درس‌ها و تجربه‌هایی که پشت اون اتفاق بد هست رو هم ببینیم.   

• امتحانی که نمره‌اش خوب نشده، یعنی این‌که باید تو اون درس بیشتر تلاش کنم یا از این به بعد، به جای شب امتحانی بودن، تو طول سال تلاش کنم.
  
• اگه تصادف کردم، نشون میده که دقت کافی تو رانندگی ندارم یا هنوز مهارت لازم رو کسب نکردم.
  
• اگه غم ناشی از فقدان یه عزیز رو تجربه می‌کنم، این موضوع رو یادآوری می‌کنه که دیر یا زود نوبت من هم فرا می‌رسه و اگه از این دنیا می‌خوام توشه‌ای داشته باشم، امروز باید اون رو آماده کنم.
  

[آرمین]

2-2-3 اضطراب، استرس و کلافگی

• فردا امتحان دارم؛ در حالی که اصلاً آماده نیستم. دچار اضطراب شدم.
  
• هفته آینده باید ارائه بدم؛ برای اولین بار تو آمفی‌تئاتر و جلوی کلی جمعیت. استرس گرفتم.
  
• کاری به من سپرده شده اما نمی‌دونم چطور باید انجامش بدم. به‌شدت کلافه‌ام. 
  

ما اضطراب، استرس و کلافگی رو می‌شناسیم:

• هر موقع اتفاق غیرمنتظره‌ای افتاده که قابل پیش‌بینی نبوده.
  
• هر موقع اضطرار و فوریتی به وجود اومده که دچار محدودیت زمانی بودیم و نیاز به عکس‌العمل سریع و به‌موقع ما داشته.
  
• هر موقع برای اولین بار قرار بوده کاری رو انجام بدیم.
  
• هر موقع با کاری روبه‌رو بودیم که نمی‌دونستیم چطور باید اون رو پیش ببریم.
  

اضطرابی که از اون صحبت می‌کنیم می‌تونه یه اضطراب واقعی باشه یا صرفاً یه اضطراب ذهنی که اگه برای بقیه در موردش صحبت کنیم، شاید به ما بخندن.

اما در هر حال این اضطراب، ما رو به هم می‌ریزه و حال‌مون رو بد می‌کنه.   

گاهی اون‌قدر فشار استرسی رومون هست و اون قدر مضطرب هستیم که می‌خوایم به هر طریقی که شده برای چند دقیقه رها بشیم؛

و متأسفانه در چنین شرایطی هست که به خودارضایی روی میاریم.

اما بعد از انجام خودارضایی، با واقعیت تلخی روبه‌رو میشیم.

هیچ آزادی و رهاشدگی با انجام خودارضایی اتفاق نیفتاده.

نه‌تنها به رهایی نرسیدیم، بلکه بار انجام گناه خودارضایی به اضطراب ما اضافه شده و حال‌مون رو بدتر کرده.   

در خصوص اضطراب، استرس و کلافگی به این نکات توجه داشته باشیم:

1- خیلی از استرس‌ها نتیجه‌ی عدم انجام کار در زمان درست هست که حالا تبدیل به فوریت شده.

پروژه‌ای که دو ماه وقت داشته، اگه هفته‌ای یک قدم کوچک براش برمی‌داشتیم، الان به این شکل ما رو کلافه نمی‌کرد که ندونیم در عرض یک هفته چه کاری براش انجام بدیم.

پیش‌گیری از وقوع استرس، قوی‌تر از هر داروی درمان استرس هست.

کسی که با به تعویق انداختن کارهاش، مدام برای خودش استرس ایجاد می‌کنه، هیچ‌ موقع نمی‌تونه از استرس رهایی پیدا کنه.  

2- برای انجام کارهای بزرگ، اون کار رو به قطعات کوچک‌تر تقسیم کنیم. وقتی بدونیم مرحله به مرحله باید چه کاری انجام بدیم، اضطراب کمتری رو تجربه خواهیم کرد. 

3- کاری رو که برای اولین بار می‌خوایم انجام بدیم، مدام به خودمون یادآوری کنیم که این اولین بار هست.

کاری که برای اولین بار هست، قرار نیست نتیجه‌اش عالی از آب در بیاد.

ارائه‌ای که تا به حال جلوی اون همه جمعیت انجام ندادیم، قرار نیست بهترین ارائه‌ی جهان بشه.

4- مسائل رو بزرگ نکنیم و بیش از حد جدی به اون‌ها نگاه نکنیم.

نتیجه‌ی امتحان‌مون اگر خوب نشه، دنیا به آخر نمی‌رسه.

چه بسیار افرادی که حتی تو آزمون بزرگی مثل کنکور موفق عمل نکردن اما بعدها صاحب یه کسب و کار بزرگ شدن و به طریق دیگه‌ای انسان موفقی شدن.   

5- در وضعیت اضطرار، مدام به خودمون یادآوری کنیم که قرار نیست این وضعیت استرس‌زا برای همیشه باقی بمونه.

چند نفس عمیق و شکمی بکشیم و به خودمون بگیم: آروم باش! آروم باش! بالاخره می‌گذره و تموم میشه.

آرامش‌مون رو حفظ کنیم تا به بهترین شکل ممکن، وضعیت اضطرار طی بشه.   

6- وقتی مضطرب هستیم، به جای دست روی دست گذاشتن، درست فکر کنیم.

به خودمون بگیم: درسته که شرایط سخت هست؛ اما تو این شرایط دوست‌نداشتی، چه کاری از دست‌مون برمیاد تا بهترین نتیجه رو بگیریم؟

خلاقیت‌مون رو به‌کار بگیریم و ببینیم چه راهکارهایی به ذهن‌مون می‌‌رسه.

همیشه تو گزینه‌هایی که به ذهن‌مون می‌رسه، به این هم فکر کنیم که از چه کسانی می‌تونیم کمک بگیرم؟   

7- کسی که به صورت مداوم حس اضطرار وجودش رو فرا می‌گیره، شاید ناشی از کمال‌گرایی باشه.

چنین شخصی اون‌قدر همیشه از خودش توقعات زیاد و بی‌جا داره که هیچ‌ موقع نمی‌تونه آرامش پیدا کنه.   

8- اگه تعدد کارها ما رو کلافه کرده، کارهایی که به‌نظرمون می‌رسه رو روی یک برگه کاغذ بنویسیم و اون‌ها رو اولویت‌دهی کنیم.

• همین که بدونیم همه کارهامون رو جایی یادداشت کردیم و فراموش نخواهیم کرد، از کلافگی ما کاسته میشه.
  
• همین که بدونیم طبق اولویت داریم پیش میریم، خیال‌مون راحته که بهترین عملکرد ممکن رو در شرایط موجود داریم.