3-2-3 خشم و عصبانیت
- پدرم از من خواستههایی داره که به نظرم بیجا هست و نوعی دخالت در زندگی من محسوب میشه. این خواستهها من رو عصبانی کرده.
- با دوستم قرار داشتم و نیم ساعت از قرارمون گذشته و هیچ خبری هم نداده. با این کار، من رو خشمگین کرده.
- فکر میکردم درس فیزیک رو 20 بشم اما تو کارنامه 15 ثبت شده. این نمره غیرمعقول من رو عصبی کرده.
ما خشم و عصبانیت رو میشناسیم:
- وقتی نتیجهی انجام کاری مطابق چیزی که انتظارش رو داشتیم نشده.
- وقتی کسی به قول و وعدهای که به ما داده عمل نکرده.
- وقتی احساس کردیم به اندازه کافی درک و فهمیده نمیشیم.
- وقتی انتظارات بیجا از ما وجود داشته.
آدمی که خشمگین و عصبانی میشه، در واقع
هیجانات منفی خودش رو نمیتونه
کنترل کنه.
وقتی ما از کنترل خارج بشیم، هر کاری ازمون ممکنه سر بزنه.
کارهایی که خودمون هم بعدها اگه بهشون فکر کنیم، کاملاً تأیید میکنیم اشتباه بوده.
شاید صدامون بالا بره و فریاد بزنیم. شاید در رو بکوبیم. شاید هم از لج کسی، کاری رو انجام بدیم تا نشون بدیم از دستش عصبانی هستیم.
یکی از همین کارهای اشتباه،
خودارضایی هست.
در لحظهای که خودارضایی رو انجام میدیم، شاید تا اندازهای
تخلیهی عصبی بشیم اما آثار ناشی از انجام اون، ما رو
بدخُلقتر و
عصبیتر میکنه.
در خصوص خشم و عصبانیت به این نکات توجه داشته باشیم:
1- از هر گونه واکنش سریع و رفتار تند دوری کنیم.
اغلب واکنشها در موقع عصبانیت، ما رو بعداً
پشیمون و
شرمسار میکنه.
چه بسا دوست نزدیکمون رو ناخواسته از دست بدیم و یا پدر و مادری که حق زیادی بر گردن ما دارن رو بهشدت رنجیده کنیم.
واکنشهای سریع هم به دیگران آزار و آسیب میرسونه و هم خودمون رو اذیت میکنه.
2- اگه برامون ممکنه، از محیطی که در اون برآشفته شدیم، لااقل چند دقیقهای فاصله بگیریم.
این دور شدن کمک میکنه تا آرامش به ما برگرده و رفتار نسنجیدهای ازمون سر نزنه.
خوردن مقداری
آب و کشیدن چند
تنفس عمیق و شکمی هم به آروم شدن ما کمک میکنه.
3- وقتی که کمی آرومتر شدیم، بشینیم و فکر کنیم که حالا از دستمون چه کاری برمیاد؟
درسته شرایط جوری که میخواستیم پیش نرفته، اما کاری هست که شده. الان چه تصمیمی باید بگیریم؟
خیلی وقتها با کمی فکر کردن میبینیم اتفاق خاصی هم نیفتاده و با کمک گرفتن از خلاقیت ذهنمون، چند راه حل خوب برای مدیریت وضعیت موجود پیدا میکنیم.
4- یادمون باشه که دیگران ما رو خشمگین نمیکنن. این ما هستیم که خشم و عصبانیت رو در شرایط به وجود اومده، انتخاب می کنیم.
از خیلی چیزها میشه گذشت و خیلی چیزها رو میشه جدی نگرفت.
خیلی وقتها به جای یه واکنش تند و غیرمعقول که به دنبالش پشیمونی و ناراحتی میاره، میتونیم از خودمون یه رفتار بااقتدار و عاقلانه بروز بدیم که اتفاقاً طرف مقابل رو شرمگین کنه.
شاید کسی که بدون اجازه به وسیله ما دست زده و ما رو عصبانی کرده، ندونه این رفتارش تا چه اندازه زشت هست.
5- حواسمون باشه که در اغلب اوقات سایرین قصد خشمگین کردن یا عصبانی کردن ما رو ندارن.
خیلی از خشم و عصبانیت ها ریشه در عدم مهارت طرف مقابل ما داره.
اگه پدر و مادر حرفی رو به من می زنن، از روی خیرخواهیشون هست و قصد کمک دارن.
اگه اونها مهارت گفتگو ندارن و خیرخواهیشون رو بهشکل درستی ابراز نمیکنن، اما بیانصافی هست که نیت قلبیشون رو در نظر نگیرم و با اونها برخورد بد داشته باشم.
اگه دوست من همیشه دیر به سر قرار میرسه، احتمالاً مهارت برنامهریزی نداره یا تو اجرای اون دچار مشکل هست.
بهجای اینکه از دستش عصبانی بشم، بهش کمک کنم و آموزش بدم که چطور به موقع سر قرار برسه.
6- قبل از هر گونه قضاوت و عکس العملی، از واقعیت مطلع بشیم.
پیشقضاوتهای ما همیشه درست از آب در نمیان.
7- هیچ موقع تا به حال به این فکر کردیم که آیا ما همه کارهامون سنجیده و عاقلانه و پخته هست که انتظار داریم سایرین هم همه افکار، صحبتها و رفتارهاشون دقیق و بینقص باشه؟
قبول کنیم که ما هم شاید خیلی اشتباهات داشته باشیم که اگه قرار به عصبانی شدن و برخورد بد اطرافیان باشه، بقیه هم باید مدام بر سر ما فریاد بزنن.
8- خشم و عصبانیت همیشه در قبال بقیه نیست.
گاهی ما از دست خودمون بابت رفتارهای اشتباهمون عصبانی هستیم.
یادمون باشه که با اذیت کردن خودمون هیچ چیز درست نمیشه.
خودمون رو
بپذیریم و به
فکر باشیم که چهطور میتونیم
تغییر لازم رو بهوجود بیاریم.
9- ورزش نه تنها هیجانات منفی ما از جمله خشم و عصبانیت رو از بین میبره، بلکه کمک میکنه تا
آستانه صبر و تحملمون بیشتر بشه.
با انجام ورزش مداوم، به خودمون کمک کنیم تا طاقت بیشتری داشته باشیم و سر هر چیزی زود بههم نریزیم.