سلام به همه
نمازاتون قبول
صبـــــــــــــــح: ★★★★★
ظهـــر و عصـر: ★★★★★
مغرب و عشا: ★★★★★
می گویم ای دریغ و آه از آنچه ما در آن هستیم و انا للّه و انا إلیه- راجعون از غفلت و غروری که ما را در این دنیا فرا گرفته و تاسف و حسرتی که در آخرت نصیب ما خواهد شد، این مصیبتی است بس بزرگ که عقابی سخت در پی دارد.
خلاصۀ کلام در این باب اینکه اگر پذیرفتیم که آخرین مقصد و مقصود در راه بندگی پروردگار اینست که بنده از جمیع ما سوی اللّه بریده و فقط بخدا مشغول باشد، اگر بنده ای را قدرت بر این کار نبود باید سعی کند که هر چه بیشتر خود را باین هدف نزدیکتر سازد و در سایر اموری که متعلق باوست که از آن جمله پوشیدن لباس است، جز راهی که مناسب با این هدف است اختیار نکند، چون احوال ساکنین این راه و زمانها و مکانها برای همه یکسان نیست و سخن جامع در این زمینه همان است که امام علیه السّلام در ابتدای کلام خود بدان اشاره نمود و تفصیلش همان که در چملۀ آخر بیان قرمود و آن کس را که دلی باشد و گوش فرا دهد همین کفایت باشد.
فصل «در مستحبات لباس پوشیدن»
مستحب است که کسیکه میخواهد لباسی بپوشد یا از تن در آورد بسم اللّه بگوید و در موقع پوشیدن ابتدا از سمت راست شروع کند حتی در کفش بپا نمودن، و هنگام بیرون آوردن لباس از سمت چپ شروع نماید، و هنگام پوشیدن لباس بگوید:
وَ لٰا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبٰاطِلِ وَ تَکْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ. (ترجمه: در حالی که میدانید و آگاهی دارید، حق را با باطل نپوشانید و حق را کتمان مکنید؛ سوره ی بقره)
و بگوید:
الّلهمّ البسنی لباس التّقوی و جنّبنی الرّدی (ترجمه: خدایا! لباس تقوایم بپوشان و از بدی دورم بدار.)
و پس از پوشیدن لباس بگوید:
الحمد للّه الّذی کسانی ما اواری به عورتی و اتجمل فی النّاس (ستایش خدایی راست که مرا به آنچه که با آن عورتم را پنهان میکنم و در بین مردم زینت میکنم، پوشانید.)
در کافی از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده که فرمود کسیکه خدا جامۀ نوی باو می پوشاند میبایست وضو بگیرد و دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت فاتحه الکتاب و آیه الکرسی و سورۀ توحید و قدر قرائت کند سپس خدا را حمد کند که عورتش را پوشانید و در میان مردم او را زینت داد، و بسیار لا حول و لا قوه الا باللّه بگوید تا در آن لباس خدا را معصیت نکند. و از امام صادق علیه السّلام روایت شده که فرمود اگر کسی سی و دو بار سورۀ قدر را بر ظرف آبی قرائت کند و هر گاه جامۀ نوی بتن نمود از آن آب بر آن بپاشد مادامیکه نخی از آن جامه باقی باشد او از حیث رزق در وسعت خواهد بود. و شیخ روایت نموده که پس از پوشیدن لباس نو در مسجد رفته دو رکعت نماز بگذارد و بگوید:
الحمد للّه الّذی رزقنی فی الرّیاش ما اتجمّل به فی النّاس.
و در این زمینه روایات دیگری هم هست.